JamesM

Ik heb vanwege een operatie een paar maanden niet gedronken. Toen ik per ongeluk van iemand een biertje ipv alcoholvrij kreeg aangeboden was ik gelijk weer verkocht. Ondanks de gevolgen voor de aanstaande operatie bleef ik drinken, volgens het bekende patroon: eentje per speciale gelegenheid kan wel, en dat werden er al snel net zoveel of meer dan daarvoor. Ik dacht toen dat ik makkelijk even kon stoppen. Maar uiteindelijk keek ik gewoon uit naar dat eerste biertje wat weer kon, beetje effect met dry January of stoppen met een zwangerschap stel ik me zo voor. Wat ik wil zeggen is dat ik toen echt het idee had gestopt te zijn, en dat me dat flink tegenviel. Mijn verwondering zit m achteraf in de macht van alcohol, hoe alom vertegenwoordigd in de maatschappij en verweven met ons dagelijks leven en de waardering en beleving ervan.

Heel irritant, omdat ik geknipt en geplakt heb uit mijn notities op de iPhone is het lettertype ineens groter. Dat soort me dus ontzettend maar ik ga het niet overtypen. Kijk daar dus maar overheen 😀

Ondertussen bijna zeven maanden verder. Ik heb veel gelezen en podcasts geluisterd over stoppen met alcohol. Het valt mij op dat er bij veel ex drinkers en minderaars patronen zijn die ik terugzie. Heb ze voor mijzelf op papier gezet maar wil ze ook delen. Vooral in de eerste maanden was ik op zoek naar dit soort herkenbare issues, wellicht dus ook interessant voor anderen: Vraag ‘wat moet ik nu drinken ter vervanging’. Bij mij vooral in de beginfase, het idee dat ik al die dagelijkse wijntjes moest vervangen terwijl ik nu gewoon drink als ik dorst heb. Dat komt neer op 1 kop thee in de avond ipv gemiddeld 12 wijntjes Doorslaan in andere bezigheden en mateloosheid. Zelf kan ik me helemaal verliezen in het lang en uitgebreid uitpluizen van een onderwerp. Bv nu het uitzoeken van een nieuwe auto en warmtepomp voor het zwembad, sporten, eten van repen chocola en pakjes koek, afvallen, werk, perfectionisme, altijd weer iets nieuws om me op te richten, klussen in huis, koffie drinken. Mijn vrouw benoemde het laatst ook nog: het is bij jou altijd alles of niets Onderliggende persoonlijke issues/vraagstukken die boven komen drijven. Zo is bij mij het jeugdtrauma naar boven gekomen Terugkerend stemmende ‘eentje kan toch wel’, je weet nu hoe het niet moet en dat je gewoon moet stoppen bij twee glazen. Dit blijft altijd een ding, ik heb dat stemmetje ‘Henk’ genoemd, en heb geaccepteerd dat hij regelmatig van zich laat horen. Ik laat m en ga er niet in mee. Bovendien doet die eerste maar 1 ding: ik krijg trek in een tweede (en eigenlijk bedoel ik hier een tweede fles mee) En daarbij de worsteling van mensen die proberen te matigen ipv te stoppen met alcohol. Voor mij persoonlijk gaat minderen niet werken, dan verval ik weer in die vermoeiende continue onderhandeling met mezelf Steeds terugkerende vraag bij jezelf ‘zo erg was het toch niet, kijk eens hoe makkelijk het stoppen gaat’ (dit gaat niet voor iedereen op). Ook in combi met vergelijken met anderen Jezelf saai en eenzaam voelen en niet meer onderdeel van de ‘normale’ maatschappij. Ik heb ingezien dat zingeving en plezier niet komt uit een of meerdere glazen alcohol maar uit mezelf. Feitelijk ben je juist saai en eenzaam als je drinkt want continu heel egoïstisch bezig met het volgende glas Enorm op zoek gaan naar info: boeken, podcasts, persoonlijke verhalen. Al een half jaar lang verslind ik bijna elke dag wel wat ik tegenkom. Vooral ervaringsverhalen vind ik heel interessant. Waarom? Geen idee, zal wel bij het proces horen Vergelijken met anderen: hoe erg was mijn eigen drankgebruik? Hier was ik vooral in de eerste maanden heel erg mee bezig, maar ook nu merk ik dat deze vergelijkingsvraag vooral onbewust nog steeds bij me speelt als ik lees of hoor over het gebruik van anderen Vraag ‘wie betrek ik bij mijn proces, hoe doe ik dat en hoe leg ik het uit’. Bv partner, kids, werk, vrienden. Ik heb mijn partner, familie en vrienden allemaal ingelicht en ze aangegeven dat ik verslaafd ben en nooit meer ga drinken. Daarbij ook hulp gevraagd bij eventuele uitglijder. Mijn vrouw en mijn beste vrienden heb ik ook excuses aangeboden en met hen besproken wat mijn drankgebruik voor hen betekende De heilige graal: hoe kan ik matig blijven drinken ipv helemaal te stoppen? Deze vraag speelde vooral in de eerste week, ik realiseerde me al snel dat alleen stoppen voor mij zou gaan werken. En daar sta ik nog steeds vierkant achter. De vrijheid, rust, zelfbewustzijn, openheid, en persoonlijke ontwikkeling die het mij geeft: ik wil voor geen goud meer terug Ondanks de hoeveelheid aan voordelen die iedereen ervaart blijft de behoefte aan alcohol bestaan en komt op onverwachte momenten omhoog. Daarom heet het ook een verslaving denk ik. Ik word soms overvallen door momenten waarop ik (kort) fantaseer over drank. Zo zag ik iemand in restaurant Port drinken en ik kreeg ineens enorme trek in een fles port. Ook heb ik nog regelmatig drankdromen Beschamende drankverhalen. Deze heb ik genoeg. Van in mijn broek poepen in het café, een glas bier leeggooien over een vriend van mijn ex, tot in een winkelwagentje worden teruggereden naar huis. En alles daar tussenin Zelfmedelijden, waarom kunnen zij wel drinken en ik niet. Bij mezelf vooral een vraag uit de begin periode. Nu is het omgekeerd: wat zonde dat iemand zich zo afhankelijk maakt van alcohol Gevoel van schaamte. Dat heb ik nog steeds. Hoe ik me als een idioot heb gedragen. Hoe alles draaide om drank, drinken, herstellen. Hoe egoïstisch ik in die tijd was en zelfs ook de drank belangrijker vond dan mijn kids. De woede aanvallen naar mijn vrouw en kids. De hoeveelheden. Het feit dat vrienden verbaasd zijn over mijn verslaving maar tegelijkertijd zeggen dat ik wel erg goed kon drinken, ‘ik hield er wel van’. Het feit dat ik met drank op mijn werk heb gedaan (niet overdag maar ‘s avonds). Het ontkennen van een alcoholprobleem en tegelijkertijd de smoesjes en redenen om te drinken. Ik kan zo nog wel even doorgaan.

Zelf voelde ik ergens al waarmee ik aan de gang moest. Ook door mijn burn-out en de vele gesprekken met mijn psycholoog kwam ik stukje bij beetje verder. Door mediteren ontstond er ook een stuk innerlijke rust en bewustwording. Ik geloof dat iedereen wel min of meer aanvoelt wat zijn of haar mogelijke issues zijn. Vaak heeft dat zijn oorsprong uit je opvoeding en jeugd. Ik meen dat Gabor Mate (arts/schrijver) zelfs beweert dat iedereen met een verslaving ook onderliggende trauma’s heeft. Ga zelf op zoek zou ik zeggen. En lees je in via internet. Als je er niet uitkomt kan je altijd hulp inschakelen van psycholoog, haptonoom, coach etc. En stap voor stap. Geef het ook de tijd, dat is hierboven ook al gezegd. En leg de verantwoordelijkheid voor jouw plezier niet bij anderen en de drank neer. Je vraagt ook of het de zg ‘wall’ is. Die somberte herken ik inderdaad wel uit die periode. Aan de andere kant moet je je ook realiseren dat je nieuwe doelen moet gaan stellen. Stoppen met drinken en daar niets voor in de plaats zetten dat levert alleen maar frustratie op en zucht naar drank.

Ik heb zelfs paar maanden geleden op het punt gestaan om jouw plan te downloaden en te gebruiken, maar vanuit verslavingszorg in behandelplan al iets soortgelijks aangeboden gekregen en dat ingevuld.

Ja klopt! En niet alleen ermee bezig zijn, het vertroebelt letterlijk je wereld, ook als in een tunnelvisie. Mijn blik is nu zoveel wijder!

Goedemorgen Sika, Allereerst goed van je dat je hier bent gaan schrijven! De eerste vraag die mij te binnen schiet is: wat is de onderliggende reden dat je zoveel bent gaan drinken? Ik had (en heb) ook te werken aan de nodige issues. Als je alleen stopt zonder aan die onderliggende issues te werken dan ga je wel de lasten maar niet de lusten ervaren. Je dronk tenslotte met een reden, die reden is niet weggevallen maar wel jouw manier om hiermee om te gaan (lees: te verdoven). Maar misschien geldt dit voor jou niet, dat kan natuurlijk ook. Geef het in ieder geval de kans. Je zult afscheid moeten nemen en door die rouwkaart heen moeten -als je echt wilt. Wat mij hielp was de voor en nadelen op papier zetten.

Dat herken ik Overigens heb ik ook een thee ei gekocht met diverse losse theeën, en een percolator om zelf koffie te maken. Deels vanwege de afwisseling, maar ook om meer bewust bezig te zijn met het maken ervan.

Dank! Ja en opluchting is inderdaad het juiste woord. Samen met een aantal dieptepunten in mijn herstel burn-out, de feestdagen, mijn verjaardag, Koningsdag en nu vakantie heb ik voor mijn gevoel een aantal belangrijke momenten doorstaan, en kijk er met veel opluchting, trots en plezier op terug.

Ik moet nog even terugdenken aan jouw signaleringsplan wat je eerder bij Jac op zijn draadje postte. Ik heb mijn vrouw, familie, buren en mijn beste vrienden bewust meegenomen in mijn proces en ook aangegeven dat ik (dus) niet meer drink. Ook met de vraag om als er in de toekomst mogelijk toch een moment komt dat er wel een uitglijder dreigt ze dan ingrijpen. Daar ga ik niet van uit maar blijf wel alert.

Dat kan ik me voorstellen. Ik moet zeggen dat ik het alcoholvrije biertje van de tap wel echt verfrissend vond. Verder alleen af en toe eentje op een zaterdag, en dan met name als mijn vrouw een wijntje neemt en er borrelhappen staan, dan vind ik dat gezelliger. Of met dat echt koude weer dat je voor de open haard wilt zitten. Het gebeurt ook weken lang dat ik ze niet drink trouwens.

Nee Roberto, daar ben ik helemaal niet bang voor. Die behoefte heb ik niet. Wat ik inmiddels in een half jaar niet drinken heb opgebouwd: o.a. vrijheid, rust, stabiliteit, zelfbewustzijn, dat is me veels te waardevol. Daar kan geen drank tegenop.

Het is een combi van smaak en toch ook een stukje sfeer, het ziet er wat gezelliger uit dan een glas water. En ook omdat ik niet van de frisdranken ben, op tonic na. Maar ik drink er niet veel, al lijkt dat misschien zo door het lijstje.

Ik heb een lijstje gemaakt met de alcoholvrije biertjes die ik erg lekker vind (uiteraard alle 0.0): Brand IPA Brand Weizen Grosch Zomertijd Corona Cero Desparados Virgin Hertog Jan Heineken van de tap Affligem witbier Leffe Blond La Trappe Nillis (voornamelijk in winter) Leffe Donker (voornamelijk in winter) Texels Skuumkoppe (voornamelijk in winter)

Net terug van een week vakantie met de kids op de waddeneilanden. Waar ik van te voren er enigszins tegenop keek, het was toch de eerste zonnige op vakantie gaan zonder drank, is het achteraf zeer goed bevallen. Wat een verschil met voorheen zeg. Nu pas wordt het me duidelijk hoezeer de vakanties draaiden om (vroeg en veel) drinken, recovery, wijnproeverijen, en nog meer drinken. Wat ik hier eerder heb gelezen over vakanties zonder drank kan ik echt beamen. Wat een vrijheid. Wat ontzettend fijn om in het moment zelf te kunnen genieten van al het moois om me heen. Waar ik tijdens vorige vakanties continu gestresst was, geprikkeld, afwezig, bezig met de drank, was dat nu geen moment het geval. Ik ben alleen maar relaxed geweest, heb veel met de kids gedaan, lekker genoten van de natuur en het mooie weer. En raar maar waar: ik heb merk ik een veel bredere en heldere blik, veel meer kleur, geluid, beeld, kleurschakeringen vallen me nu op. Geen moment zucht naar wijn gehad. Had genoeg aan een of max twee alcoholvrije biertjes. Wat een rust. Wat een vrijheid!

Ja eens! Ik heb sinds ik gestopt ben meer aandacht voor het zelf maken van verse thee en koffie. De podcasts van Koos beluister ik nog steeds, houdt me bij de les.

Toen ik nog student was werkte ik in de kroeg. Ben destijds eens 9 maanden gestopt met drinken, vond het te gortig worden. Totdat een collega een baco voor mijn neus zette en zei ‘het wordt nu wel weer eens tijd’. Dat was weer het begin van het einde. In de horeca werken en gestopt blijven met de alcohol kan wel, maar de kans op een uitglijder en/of terugval is beduidend groter dan in een kantoorfunctie. Jouw bewondering voor alcohol is natuurlijk niet gek; de hele horeca is erop ingericht. Vind bijvoorbeeld maar eens een frisdrank wat op zo’n stoere en feestelijke wijze wordt gepresenteerd. Ambachtelijk gebrouwen, echte mannen weten waarom, mooi bedrukt glaswerk, ‘sponsored by Spa blauw’, etc. Dat gaat m natuurlijk niet worden (behalve als de frisdrank gemixt is met… juist, alcohol). Jan van Heemskerk en Jacqueline van Lieshout hebben hier in hun podcast een mooie aflevering over gemaakt met horecaonderneemster Helene, die zelf ook is gestopt met de alcohol. Wat mij betreft een aanrader om te luisteren (bijna al hun afleveringen trouwens, maar dat terzijde).

Dank je Roberto, graag gedaan, dat is erg aardig van je. En waar zouden we zijn zonder muziek hè, het was voor mij inderdaad een Ruby Tuesday. Een mooi liedje.

Ik las het op de dagdraad @Rosee Lukt het je normaal gesproken wel je aan je afspraken te houden? En wat was je gevoel tijdens het drinken? Je kunt er nu alleen maar van leren, om de volgende keer wel bij de les te blijven. Sterkte vandaag en wees vooral mild voor jezelf!

Eerste Koningsdag zonder alcohol ‘overleefd’. Dat was wel even wennen want normaal zat ik al vanaf middaguur legaal aan de wijn, oranjebitter of bier. En vaak ook Koningsnacht erbij. Ik dacht er wel even weemoedig aan terug toen we met koffie op het terras zaten. Maar het is ook goed zo, ik merk ook dat ik al die drukte eigenlijk helemaal niet zo prettig vind. En door!

Allen Carr beschrijft dit heel mooi met de 'bekerplant' als metafoor. Vliegen worden aangetrokken door de zoete geur van de nectar, gaan steeds verder de beker in van de plant met de gedachte 'zometeen klim ik er weer uit' ondanks dat ze hun dode soortgenoten onderaan de beker zien liggen, 'dat gebeurt mij niet'. Maar ze kunnen niet meer terug omdat ze zichzelf zo hebben volgevreten en de haren binnenin de beker voorkomen dat ze terug omhoog kunnen klimmen. Ze eindigen vroeger of later dus precies zoals hun soortgenoten, onderaan de beker. Ik heb sinds mijn stoppen halfjaar geleden ook een bekerplant gekocht om me dagelijks aan die glijdende schaal naar beneden te blijven herinneren.

Dat is al een mooi begin, dat besef bij jezelf! En ik zie het vooral als (eindelijk) werken aan de beste versie van mezelf. Waarbij de issues uit mijn jeugd me heel erg in de weg hebben gezeten (en nog want ik sta aan het begin) maar ik ook veel van kan leren. Ze hebben me namelijk ook positief gevormd.

De therapeut gaat er niet voor zorgen dat jij de knoop nu maar eens moet gaan doorhakken. Dat moet je zelf willen. Het hoe en werken aan oplossen ervan, daar helpt de therapeut bij. In kleine stappen. Maak het ook behapbaar en simpel voor jezelf.

Nee nog steeds herstellend. Het aanpakken van jeugdtrauma heeft daarmee ook te maken. Maar waarschijnlijk het beste wat me in jaren is overkomen

Tijdens mijn vroege herstel van burn-out (na vier maanden) ben ik gestopt met drinken. Paar maanden daarna ben ik begonnen met te werken aan jeugdtrauma. In mijn geval kwam eea volgordelijk, maar hebben alle drie (burn-out, alcohol, jeugdtrauma) wel sterk met elkaar te maken. Weet niet wat de beste manier is, volg vooral je eigen gevoel hierin. En probeer niet teveel tegelijk te doen, bepaal je eigen ritme.