billy1981

Naja zeg, dat is wel opmerkelijk dan....

Weet je dat heel zeker Claudius? Ik krijg dat soort verwijten ook wel eens, maar ik ben op de één of andere manier heel erg slecht in het herkennen van mensen buiten de omgeving waar ik ze kan verwachten. Een collega is kennelijk een aantal jaar boos op mij geweest omdat ik haar overduidelijk negeerde bij een hardloopevenement. Toen ik dat een jaar geleden hoorde en ik aangaf dat ik haar écht niet gezien/herkend had, zijn de gemoederen bedaard. Maar volgens mij is ze nog steeds niet 100% zeker of ik haar niet toch negeerde :-)

Pfoe even de rest van de berichten gelezen. Los van de inhoud, vind ik de enorme stelligheid ehmm hoe zal ik het zeggen, het wekt irritatie op. Terwijl ik altijd zo tolerant ben :-) Ongetwijfeld(?!) met goede bedoelingen. Ik mis bij dit soort beweringen altijd het vleugje nuance. Kennelijk wordt dat dan weggelaten omdat dat afbreuk zou kunnen doen aan de absolute waarheid die gepresenteerd wordt. Als ervaringsdeskundige geloof ik zeker in een genetische component (hersenziekte ben ik geen fan van), die het sommigen onder ons lastiger maakt. De combinatie met de omgevingsfactoren bepalen denk ik de kans op het ontwikkelen van verslavingsgedrag. Ik heb geen wetenschappelijke pdf'jes bijgevoegd die dit ondersteunen, tis op basis van de N=1 van ondergetekende :-) Fijne Paas allen!

Haha wat een voorbeeld :-D

Ha wat zie ik nu! Welkom @jackjanssen in ons groepje!

Goed gedaan @SoberMummy! Een warm welkom in ons clubje!

@Claudius wat is te dikwijls Claudius? Kan je die momenten van te voren aan zien komen? En hoe ga je daarmee om, zit je ze uit? Misschien helpvol voor anderen hier!

Heel veel sterkte @Maia! Heel goed voor jou en je vader en je moeder dat je straks de antabus gaat innemen. Je gaat trots op jezelf zijn dat je deze fase bewust en helder mee gaat maken.

Hoi @Maia Het valt niet mee he. Fijn dat het trillen aan het verdwijnen is, dat helpt je enorm om rustiger te worden. Ik hoop dat je ook beetje trots op jezelf kan zijn dat je nu weer niet op je diepste punt zit. Dat gevoel van 'moeten volhouden' vind ik altijd een lastige. Daarmee ging het bij mezelf altijd weer een keertje fout. Het ging heel lang goed en op een gegeven moment kwam er bij mij een moment (of ik praatte me een moment aan) waarna ik toch weer voor de bijl ging. Op een gegeven moment kan je hopelijk de switch maken van volhouden/niet mogen/niet kunnen naar niet willen en niet meer hoeven. Dan kan de rust in je hoofd volledig toetreden. Dat gun ik je!

Dank jullie wel @Bob en @lady jane! En ja het gaat goed met me en ja ik ga lekker zo door :-) Het is een gek idee dat het alweer twee jaar geleden is, het voelt langer en korter tegelijk. Ik ben nog steeds (uiteraard) veel met het onderwerp bezig. Er is een aantal podcasts dat ik nooit oversla en soms lees ik in m'n e-reader weer wat boeken door van ervaringsdeskundigen. Ik bezoek verder geen groepen nu en dat vind ik prima. Ik heb een aantal maanden bij een wekelijkse groep gezeten, die me in het begin zeker van hulpvolle inzichten heeft voorzien. Er onstond in die groep (trouwens in mijn afwezigheid :-)) een ruzie waardoor de helft van de groep, en dan ook nog de helft waarbij ik de beste klik voelde, opstapte. Ben er sindsdien niet meer geweest. Ik probeer sowieso zo weinig mogelijk dingen te plannen in de avond, aangezien ik een ochtendmens van het zuiverste soort ben. Nog een speciaal bedankje aan @MijnGerrit die mij al jaren voor mijn stoppen op dit forum heeft welkom geheten en me heeft meegenomen naar mijn eerste meeting. Voor iedereen die denkt dat een alcoholloos leven onmogelijk is, zou ik willen zeggen: Dat klopt dus niet. In de 20 jaar dat alcohol een veel te prominente rol heeft gespeeld, leek het me dag na dag na dag het allermoeilijkste om er ooit mee te kappen. Vanaf het begin van de afgelopen 2 jaar, was het ineens het makkelijkste wat er was. Van niet mogen drinken, naar niet kunnen en naar niet willen en niet hoeven. Het geeft zoveel rust. Ik begon met antabus innemen onder toezicht en een wekelijkse groepssessie. De mensen om me heen wisten van m'n strubbelingen, dus daar hoefde ik me nooit voor te verantwoorden en ook geen groepsdruk. Met sommige mensen heb ik geen contact meer, dat paste gewoon niet meer. Ik zou zeggen als je het moeilijk hebt: blijf in verbinding. Met de mensen om je heen, de mensen hier, of de mensen die ervoor gestudeerd hebben. En ohja @SoberMummy het ziet er nu wat eenzaam voor je uit daar, maar binnen een maandje we meet again!

Een buiging voor niks? Het wordt wel gewaardeerd door ons hoor Bob! ;-)

Hup, vandaag jezelf weer even bij elkaar rapen. Je hebt het eerder gedaan, dus je weet wat er voor nodig is. En hoe je je gaat voelen als je dat niet doet.

Voelt misschien als een extra trigger, maar als je die trigger zoekt zal die in het begin elke dag komen ook bij minder ingrijpende situaties. Heel fijn om nu helder te zijn, ook voor de mensen om je heen maar in de eerste plaats voor jezelf

Bedankt voor de filmtip @lady jane! Heb hem net gekeken :-)

Tja, lekker cashen denken die mensen. Bij ons kan je ervoor kiezen om je eindejaarscadeau te doneren aan een goed doel. Ik wens de mensheid wat minder koopdrift voor 2025