Jannigje

Misschien is dat wel zo, ik kan het nog steeds niet goed duiden. Een voorbeeld: Na de operatie werd ik met een busje naar het hotel gereden. Ik zat er net in toen ik me realiseerde dat ik mijn mondkapje niet had, dat ging nog aan het bed. Oh, mijn mondkapje zei ik. Ach dat is niet belangrijk zei de verpleger. Ja, maar het is mijn enige mooie zei ik. Zal ik hem dan even halen? Graag. En dat deed hij. Dat dééd hij, geen enkel probleem. Maar een mondkapje, ik bedoel maar, waar gaat het over! En toch: het ging over veel, voor mij. Het ging over aangeven dat ik graag iets wilde. Het ging om iets mógen vragen. Het ging erom dat ik duidelijk aangaf wat ik wilde, en dat ik het vervolgens aan hem liet of hij het wilde doen of niet, zonder het van tevoren al helemaal voor hem in te vullen. Vroeger, bekend gedrag: interne dialoog Oh mijn mondkapje vergeten. Ja sukkel dat had je eerder moeten bedenken. Kan ik vragen of hij het wil halen? Nee natuurlijk niet, doe niet zo stom. Waar gaat het over, een mondkapje. Ja maar, het is mijn mooie! Je gaat die man toch niet vragen om terug gegaan voor dat ding? Ben jij besodemieterd. Bedremmeld: Nee, natuurlijk niet , dat kan ik niet vragen. En als ik toch aarzelend de opmerking had gemaakt en hij had gezegd “zal ik hem even halen?” dan had ik waarschijnlijk gezegd “nee hoor, laat maar” . Want dat kon/mocht ik natuurlijk niet vragen of accepteren zelfs als hij het aanbood. Ik zou het voor hem ingevuld hebben. Daarna zou ik ervan gebaald hebben, mijzelf waarschijnlijk verwijten hebben gemaakt. In ieder geval zou ik er een rot gevoel bij hebben. Het lijkt klein, maar voor mij is het heel groot. Ik doe/zeg/durf (?)/mag (?) blijkbaar anders. En dat scheelt zoveel!

CHAPAEU Tatum. Ik vind het heel bijzonder dat jij in staat bent gebleken om je dochter dat te geven wat jij zelf helemaal niet hebt gehad.

Dit had ik kunnen schrijven. Matig zijn, het blijft moeilijk voor mij. Ik weet niet of ik het van nature wel heb gehad maar het onderweg ben kwijtgeraakt. Toen eten/drinken/roken/sporten de functie van verdringen en verdoven kreeg is het in ieder geval mis gegaan. Ik vrees dat ik hierin levenslang heb, ook al is het veel beter dan het was. Maar normaal wordt het nooit denk ik, helaas. En nog een goedemiddag.

Vandaag weer naar huis. Eerst afrekenen. Ik verwachtte al een probleem: u moet uw overnachtingen nog betalen mevrouw. Nee, die heb ik la betaald via de kliniek. Maar in hun mail staat…….. etc. ”Normaal “ zou ik daar volledig door in de stress schieten, nu niet. Ik vind het vervelend, spannend maar het is niet mijn probleem. Ik heb betaald, de communicatie daarover tussen kliniek en hotel was blijkbaar niet duidelijk, voor tweeërlei uitleg vatbaar. De jongedame belde naar een leidinggevende en zei o.a. Mw. heeft een factuur, ze heeft al betaald en ze gaat niet nog een keer betalen. Dat klopt dacht ik, maar dat had ik nog niet gezegd. Blijkbaar straalde ik dat wel uit en dat deed me deugd. De kliniek en het hotel mogen het samen uitzoeken, ik hoor het wel. Dit gedrag is voor mij anders dan zeg een jaar geleden. Soms denk ik dat ik wel hetzelfde zeg of doe, maar dat ik het nu echt meen. Congruent zogezegd. Niet iets zeggen en iets anders uitstralen. Niet iets zeggen maar tegelijkertijd indirect vragen of het mag, goed is? Wel iets zeggen of doen en het menen, hoe eng misschien ook. Afijn, naar huis, best eng. De echte wereld weer in, eigenlijk geen zin in.

Dat wens ik je van harte toe!

Vandaag had ik niet zo’n goede dag, een beetje terugslag. Veel spanning vooraf, operatie, slecht slapen en pijn, dat is dan niet zo gek natuurlijk. Geduld, rustig doorgaan , niet forceren en niét piekeren is de beste manier om er mee om te gaan denk ik, dus dat probeer ik zo goed mogelijk te doen.

Voor jou @nancy Ik vind je ongelofelijk dapper!!

Oeps! Gedonder met de buren!

Mooi, dat moet lukken Gezellig @knakker! Ik koop vast een nieuw kleedje.

bedoel je zo ongeveer?

Inderdaad goed dat je meteen weer bent gaan rijden @Lieke7777, ik ken mensen die dat niet durfden, die hebben daarna nooit meer op de snelweg gereden. Nou ja zeg, als ik de eksters ook niet meer kan vertrouwen waar blijven we dan? Zullen we dan maar vast oefenen met de rooksignalen?

Hoe is het nu met jou @Lieke7777?

Heftig @Lieke7777! Een bloemetje voor jou.

Nou dan zat ik toch aardig in de buurt.

Ik heb van meer mensen gehoord dat ze er lang mee rondgelopen hebben voordat aan apneu werd gedacht. Als je het niet weet leg je het verband ook niet met bijvoorbeeld vermoeidheidsklachten lijkt me. Dat zal een vervelende periode zijn geweest voor je.

Is het niet de achternaam van de persoon die het idee van een zoekmachine kreeg en dat vorm ging geven?

Ah, op die manier. Wel fijn dat je nu weer goed slaapt, blijkbaar kun je wennen aan zo’n masker. Ik heb het even opgezocht, maar je moet wel uitkijken met die slang toch?

En de vraag luidt?

Prachtig, dat blauw! Heel mooi landschap, ik Snapchat je daarvan genoten hebt. Heb je thuis een extra apparaat om goed te ademen s’nachts?

Ja klopt. En ook of ik niet teveel verwacht heb, te hoge verwachtingen heb gehad die dan onherroepelijk tot teleurstelling zullen leiden. Dat zijn geen helpende gedachten, dus die probeer ik te pareren.

Dit vind ik herkenbaar Zbb, ik moet ook alert blijven, want zeker als het om nieuw gedrag gaat, om dingen anders doen dan ik deed blijft het opletten geblazen. Dus door er inderdaad weer mee bezig te zijn geeft het weer een impuls, een zetje om in beweging te komen of te blijven.

Komt niks van in hoor Spirit! Ik sta hem echt niet af.

Wat rot trouwens dat je opname is mislukt!

Ha @Roberto, ik heb CGT gehad. Het heeft mij zeker geholpen, ik heb een aantal handvatten gekregen waar ik echt iets mee kon en kan doen. Het bleek voor mij niet genoeg te zijn, maar ik heb er nog steeds iets aan omdat ik een aantal dingen écht anders heb leren doen en dat vormde/vormt voor mij wel een goede basis. Je schrijft “o.a.CGT”, hebben ze nog aanvullende behandeling in gedachten?

Aah, was dat vanavond? Mijn geheugen Maar gezellig hoor, en een extra gehaktbal? Lekker.