Klassement

Even tussendoor melden dat het hier super is. Ongelooflijke week tot nu toe. Wij hebben een makkie leven vergeleken met deze mensen en kinderen en toch zijn ze nog blij met aandacht de natuur en simpele dingen. Ik word helemaal blij van hen en meer bewust nog van hoe goed ik het zelf heb. Ze drinken liters thee. Niemand van de 48 drinkt alcohol. De begeleiding loopt op koffie vnl en sommigen wijn s avonds. Het is een groot avontuur maar wat een mooie dagen. Zelfs het weer werkt mee tot nu toe. S avonds lees ik mee.afgepeigerd soms want toch een grote verantwoording realiseervik me steeds. Peetr en Agnieta zet m op hoor. Niets is het waard om te gaan drinken. Respect voor jezelf is respect voor het leven zelf. Truste

Hallo hier is zandloper,vrouw 63jaar wonende in den Haag.als er nog drummers in deze omgeving wonen ,zal leuk zijn om soms van gedachte te wisselen en elkaar te kunnen steunen.

Weer een redelijke dag gehad vandaag. Wel wat angstig en wat depri. Maar zoals ik al zei in veel mindere mate. Wat ik wel heb momenteel is hartoverslagen, vroeger ook al wel eens gehad hoor. Maar is vrij lastig en beangstigend. Het is precies of mijn adem wordt even afgesneden en dan een klopping. Pfff, ... Hopelijk snel weer beter. Hopelijk zijn jullie de dag goed doorgekomen! Liefs, Ellendig

Fijn dat die stap genomen is!

77 dagen is meer dan 2 maanden, goed bezig Moedig! Hopelijk gaat het met jou snel de goede kant op zoals bij Ellendig. Ik denk dat je keerpunt hebt bereikt Ellendig! Zelf vannacht aardig geslapen, wel 2X wakker en wat licht maar hoort blijkbaar bij afbouw. Zit bijna op 0,75 mg en als zo blijft gaan dan eind van de zomervakantie vanaf..Pff, ik ben er klaar mee, als die klachten die komen en gaan is echt afzien maar blijkbaar moeten wij er allemaal doorheen. @sneeuwhoen, @ kanarie, Hoe Gaat Met Jullie? Iedereen rustige dag en komende nacht toegewenst!

Goed om te horen Ellendig, dat het in het geheel toch beter met je gaat. Het ergste lijkt voorbij nu. Ben blij dat te lezen, dat geeft mij ook hoop. Ik zit op de helft van jouw benzo vrije dagen, 77 dagen. Hoop iedere dag op wat verbetering. Maar vanochtend weer opgestaan met erge maagpijn, benauwd, kortademig, overal spierpijn en steken, last van licht en geluid, negatieve gedachten. Nauwelijks geslapen. Soms voel ik me ook erg moe van al deze klachten en om het maar te moeten doorstaan. Maar ja het zal wel moeten. Nu al maanden dat ik me helemaal niet mezelf voel. Alles nog steeds te veel is. De lichtpuntjes zijn mijn wandelingetjes.

Meld mij droog af! Fijne nacht .

Al gauw 100 euro per maand toch? Wat je zo opzij mag leggen... Dat is 1200 euro per jaar!!! en over 2 jaar het dubbele. Kijk-kijk. (die onthoud ik voor mezelf ook even) Wat ga je goed zeg!

Hoi, ik hoop dat je wat handvatten kunt krijgen voor die angsten! Al is het maar begrijpen waarom je lijf reageert op iets, dat scheelt al heel wat denk ik.

De dag redelijk doorgekomen vandaag. Alles gaat weer zijn gewone gangetje, nu de man zijn vakantie om is. De kinderen zijn natuurlijk nog wel thuis, dus toch nog wat leven rondom me. Ben opgestaan met een dikke lip met een grote koortsblaas op. Keelpijn is ondertussen wel beter. Maar heb last van kortademigheid. Virusje mss? Of een ontwenningsverschijnsel dat de kop weer opsteekt, ik weet het niet. Ook de zenuwirritatie blijft me irriteren! Vandaag licht depressief en soms wat angstig. Maar echt niet meer zoals eerst. Echt vol te houden zo. Niet leuk, dat niet, maar in vergelijking met de eerste maanden, sterk verbeterd! Het gaat dus over het algemeen redelijk goed en al een hele tijd. Denk echt wel dat er een keerpuntje gekomen is! Natuurlijk hoop ik dat het nog veel zal beteren. En dat ik bijna helemaal genezen ga zijn. Maar ik ben al zo blij dat de ergste hel voorbij is!!! Want ik kan het niet beschrijven hoe erg en zwaar deze hel al geweest is! Jullie weten dit allemaal wel. Hoe een donkere gedachten er door mijn hoofd gegaan zijn, hoe een vreselijke angst zich meester van me maakte, hoe diep de depressieve gevoelens waren, brainzaps elke nacht opnieuw, drukkende hoofdpijnen, maag en buiklast, niet tegen geluid en licht kunnen, tandpijnen, spierpijnen, slokdarmspasmen, zweten, niet slapen, enge dromen, .... Het was met geen pen te beschrijven! En ja ik heb nog last van enkele ontwenningssymptomen, ben er nog niet helemaal. Maar beter, echt beter! Ben nu 141 dagen benzo vrij. Ik hoop dat ik jullie een beetje gerust kan stellen met te zeggen dat ik echt verbetering merk. Kanarie, ik hoop echt dat je dit leest en hoop dat jij je ook al iets beter voelt! Laat nog eens iets horen van je! Sneeuwhoen, hoe gaat het ondertussen? Hopelijk is je dip over! Iedereen, hoe gaat het? Liefs, Ellendig

Dag 33 Ik ga vandaag een financiële planning maken voor mijn vakantie over 2 jaar . Eens goed kijken waar ik kan besparen op mijn uitgaven.

Hallo allemaal, Bedankt voor de felicitaties. Ik zit een beetje te zweten want ik heb me toch zitten prutsen , om weer te kunnen inloggen,maar het is gelukt. Tja, vanmorgen werd ik wakker en realiseerde me, dat ik vandaag 10 jaar geleden was gestopt met het naar binnen gooien van alcohol. Iets, wat me toen, ondenkbaar leek. Iets wat voor mij onmogelijk was, niet te bevatten. En inderdaad zoals Anna hierboven al zo mooi heeft omschreven. Het ging er toen veel harder aan toe. Je kreeg op je donder en we waren niet zo lief voor elkaar. Maar wel eerlijk naar elkaar toe. Er was een band, een band die je hielp. Ik ben ernu nog van overtuigd, dat die harde aanpak, mij over de streep heeft getrokken, om te stoppen. En ja, ik ben ernog steeds van overtuigd, dat zachte heelmeesters stinkende wonden achterlaten. Toender tijd, hebben we ook veel gelachen. Bambam, Francesca, nu het maatje van Bambam Anna en Rufus. Waar ik later het pact mee sloot. En waar kohtje de naam het RAF team voor verzon. Toch waren dat ondanks het gevecht tegen de drank, ook leuke tijden. Tenminste voor mij . Ik ben niet zo een goede schrijver als Anna, want die kan het altijd zo goed verwoorden. En het leven is ook niet rooskleuriger geworden, na het stoppen met drinken. Maar het is eenvoudiger geworden, niet meer te moeten drinken, geen gezeul meer naar de glasbak. Niet meer om je heen kijken of iemand dat ziet. Geen smoes meer bij de slijter, van pak die fles wijn maar in, het is een kado. Heerlijk toch die vrijheid, van de deur te kunnen openen, als er wordt aangebeld, want ik ruik niet naar drank. Geen katers meer. Niet je ziek hoeven te melden, want ik heb de griep. In de auto kunnen stappen en niet bang zijn te worden aangehouden. Kortom. VRIJHEID. Afgelopen voorjaar nog een paar weken hiermee geschreven, wat me volgens mij niet in dank werd afgenomen. Omdat ik hard werd ervaren. En toch blijf ik daar in geloven. En dat is ook mijn ervaring.Maar wie ben ik, om mijn mening op te dringen? Ik hoop dat degenen nu ook droog staan en het volhouden. Maar dat zal ik nooit weten. Ik wens iedereen een mooie en drankvrije toekomst toe. Anna nog van harte meid De hartelijke groeten voor Soothe. Ferry.

Hoi allen, Dank voor de felicitaties! Wat lief dat er na al die tijd hier nog aan mij gedacht wordt. Ik had me voorgenomen hier vandaag even te komen, want 10 jaar alcoholvrij is voor mij een heugelijke gebeurtenis. Al lange tijd sta ik niet meer elke maand stil bij de datum, en er zijn zelfs jaren geweest dat 7 augustus min of meer ongemerkt voorbijging. Daaruit blijkt dat alcohol niet meer echt een issue is in mijn leven. Ik hoef niet meer te drinken, er is geen zucht, geen obsessie. En daar ben ik nog steeds elke dag dankbaar voor, ondanks dat ik er niet meer elke dag aan denk. Klinkt gek, maar toch voelt het zo. Is het leven leuk zonder alcohol? Niet echt, het leven is gewoon het leven, met zijn ups en downs, soms leuk, soms GRRR!! Er was een tijd dat ik dat leven niet aankon zonder drank, en in die tijd was mijn leven bepaald niet leuk. Een hoop ellende al achter de rug, en het leek er maar niet beter op te worden. Iedere meevaller werd gevolgd door talloze tegenvallers om het positieve weer ongedaan te maken. Emotioneel was ik een wrak, en in die situatie had ik iedere dag opnieuw behoefte aan een stukje vergetelheid en ontspanning. Zo voelde het voor mij, en dat was de rechtvaardiging. Ondertussen had ik alsmaar meer nodig om dat stukje ontspanning te bereiken, ging de relatie met mijn kinderen hardhollend bergafwaarts, stapelden problemen op mijn werk zich op, plus lichamelijke klachten, en stond ik aan de rand van een bodemloze put. Ik ben op dit forum gekomen via de internettherapie, waarvoor ik me had opgegeven omdat ik ondanks alle beneveling besefte dat er iets moest gebeuren. Mijn streven bij aanvang van de internetbehandeling was 'acceptabel' te kunnen drinken. Niet stoppen, want dat idee was volkomen ondenkbaar. Een klein stukje ontspanning en plezier had ik immers hard nodig! Het streven was dus: maximaal twee glazen per dag (misschien t.z.t. in het weekend een pietsje meer?), en twee dagen per week niets. Natuurlijk was twee glazen volstrekt onvoldoende om enigszins te ontspannen, en af en toe een dag niets lukte al helemaal niet! Elke dag was namelijk bij nader inzien, zo rond de tijd dat ik klaar was met mijn werk, precies niet de juiste dag om daarmee te beginnen. Dus moest het even uitgesteld tot de volgende dag, die echter op het cruciale moment ook weer niet de juiste bleek. Herkenbaar? Op de eerste persoon die opperde dat ik misschien eens moest beginnen met zo'n twee maanden helemaal niets, en daarna verder kijken, werd ik hartstikke kwaad. In die tijd waren de forumleden echt niet alleen maar lief en zacht voor elkaar. Je kreeg soms behoorlijk de wind van voren, en er werden harde woorden gesproken. Dat zie ik nu niet meer terug. Alles moet zachtaardig, anders ben je niet helpend genoeg. Toch hebben juist die harde woorden, die vaak wel waar waren, en de schoppen onder mijn kont (excusez le mot) mij verder geholpen. En ben ik vandaag 10 jaar geleden, na enkele terugvallen en uitglijders (maar niet zoveel) gestopt met drinken. Ik kan het iedereen aanbevelen. Het leven is zoals het is, met of zonder drank. Ik dacht het zonder niet aan te kunnen, maar mét kon ik het helemaal niet aan, en maakte ik er één grote hel van. Twee jaar geleden heb ik opnieuw een heel moeilijke tijd gehad. Problemen op mijn werk, bezuinigingen, en ik werd op een heel nare manier 'weggesaneerd'. Ik dacht op mijn leeftijd geen kansen meer te maken op de arbeidsmarkt, zoals zovelen, maar het is me gelukt opnieuw een leuke en uitdagende baan te vinden, het gaat beter met me dan ooit tevoren! Wat niet wegneemt dat ik ook zo mijn makkes blijf houden. Ik heb op dit forum al vaak ervaren dat alcoholisten soms veel op elkaar lijken. Kohtje telt, mijn lief wil altijd alles kloppend hebben, en ik heb alle tics die ik als kind al had weer terug. Ze waren tijdelijk verdronken in de grote alcoholzee, maar kennelijk nooit weg. Tja, ik ben die ik ben, en die ik voor een deel als kind al was. Maar inmiddels ben ik óók een volwassene, eindelijk, net als een moeder, partner, dochter, zus, professional, en wat ik misschien nog meer zou kunnen zijn. Ik moet van mezelf veel meer zijn en doen dan ik kan in de 24 uur die een dag telt. Regelmatig verwaarloos ik daardoor vriendschappen, doe ik mensen om wie ik geef tekort, doe ik niet alles wat ik zou willen doen, voel me daar schuldig over, maak opnieuw goede voornemens, etc., etc., etc.. Daarom ben ik hier ook bijna nooit, ik kom er niet aan toe. Maar gelukkig kan en mag ik het nu allemaal zonder dat ik moet drinken, en dat scheelt een heel stuk! Af en toe accepteer ik gewoon dat de grens bereikt is. Inmiddels raak ik een beetje kwijt waar ik ook alweer naartoe wilde dus tijd om te stoppen. Mensen, ik gun jullie allemaal een leven zonder alcohol! Doe zoals ik het doe, neem nooit de eerste. Dan is er geen probleem. Heb allen een fijne dag Anna

Hallo Arie, je hebt nog steeds een lineaire lijn te pakken. Dus nog steeds goed bezig hoor! Blijkbaar is dat sporten toch wel een goede remedie. En ja die duistere gedachten blijven misschien wel een tijdje maar gaan echt uiteindelijk allemaal weg. En dan ben je dankbaar dat je met die troep gestopt bent, want bij mij veroorzaakte juist het gebruik van de benzo steeds meer de depressie. Er zijn trouwens nog wel meer gevallen bekend van beroemdheden die zogenaamd door een overdosis zijn overleden. Ik heb vorige jaar nog een keer een documentaire gezien over sterfgevallen van beroemdheden. Opvallend was dat ze allemaal ook benzo's slikten en de maker van de reportage zag duidelijke causale verbanden met het benzo-gebruik. Een echte gebruiker vertelde dat je van een paar snuiven cocaïne echt niet dood gaat. Wel van de combinatie met een benzo, volgens hem. Whitney Housten gebruikte ze ook, Robin Williams ook, Elvis was een grootverbruiker en recent Prince ook weer een link met medicijnen. Niet zo gek als je bedenkt dat alleen al in Nederland jaarlijks 17.000 mensen sterven aan verkeerd of overmatig medicijngebruik. De benzo's zijn sluipmoordenaars. Succes met je volgende stap!

Hallo, ik ben Maartje en mijn vriend drinkt helaas. Hij heeft nu Refusal, zo nodig gebruiken dus eigenlijk altijd. Baclofen krijgt hij niet want.... onduidelijk verhaal van de arts. 'Gebruik eerst maar Refusal en dan kunnen we verder zien.' Dus als hij zin heeft om te drinken neemt hij zijn Refusal niet. Moet ik elke ochtend er op staan er bij te zijn als hij deze pil inneemt? Refusal maakt je ziek als je toch drinkt. Dan zou ik als alcoholist die Refusal niet nemen als ik dronken zou willen worden. HIj heeft op dit moment weer te veel op en blijkt de Refusal in de wc gekieperd te hebben, zegt hij. Verdorie. Hij heeft zonder Refusal 1 keer per maand lust, zin, trek, niet te stoppen lust in alcohol. Dan drinkt hij een liter jenever, een liter wodka, een liter whisky en nog blikken zwaar bier en pakken wijn. Tot hij half bewusteloos is en na een aantal dagen komt hij weer bij en na overgeven en alleen zin in schimmelkaas komt hij weer tot zichzelf en dan is het puinruimen. Is hij een alcoholist als hij niet daags dronken is? Vecht hij er dagelijks tegen? Niet volgens hem, maar tegenslag (de belastingdienst zou hem terugbellen en belt niet, en weer niet en weer niet) brengt de verleiding wel heel dichtbij. Van wat ik lees helpt Baclofen juist tegen die lust? Iemand meer ervaring hiermee, moet je het inderdaad zelf betalen en is het inderdaad onbetaalbaar duur? Ja, ik ben al bij AlAnon en Norwood en zo geweest en ik griebel er van. Laat hij wat doen. En ja, hij is bij de AA geweest en had na afloop zo'n zin in een borrel.... en we zijn bij de Brijder geweest, hij voor zichzelf en ik voor partners, en hij is bij PSQ geweest... en heeft nu medicatie tegen zijn bipolaire stoornis en dus ook Refusal. En vandaag sprak ik een van zijn vrienden die zich zo ongerust maakt als hij zo is. En zijn vrienden zijn zijn steunpilaren. Ik ook maar ik word er zo boos van en dus heb ik nu medicatie omdat ik klachten kreeg door die woede. Hoe kan ik mijzelf beschermen tegen het zo dronken worden van mijn lieve vriend? Hoe kan ik hem verder helpen? Of moet ik gewoon aanvaarden dat ik samenleef met iemand die regelmatig dronken wordt en er dan een puinsooi van maakt? En ik hoop dat hij mij volgt op dit forum en zelf steun uit jullie verhalen kan halen. Groetjes van Maartje

Dit! Naar eigen huis gaan terwijl ik samen woonde met voormalige vriendin, niet omdat ik alleen wilde zijn maar omdat ik wilde roken. Zoals ook ik eerder van een feestje thuiskwam en thuis verder dronk zodat de mensen niet werkelijk zagen wat ik echt dronk. Geen onverdeelde aandacht bij ontmoetingen met mensen maar altijd dat stemmetje van wanneer die volgende peuk. Los van alle gezondheidsvoordelen is dit waar ik zo dolblij mee ben dat het niet meer hoeft. Yo An en iedere stopper hier heel veel succes en wens jullie allemaal het niet meer hoeven gevoel toe