Allen dank voor het plaatsen van plaatjes van mijn reet met een blikje energiedrank.
Bedankt hoor, ik dacht hier privacy te hebben.
Behalve dat mijn reet nog zo op die van de foto lijkt, is ook MijnGerrit weinig veranderd. Ik snap werkelijk niet dat de mod niet ingrijpt als jullie een plaatje van hem met Luna plaatsen. Anonimiteit is een van de grondbeginselen in herstel. Ik moet echt alles uitleggen.
Bah.
Misschien moet ik er melding van maken.
Gelukkig duurt het nog maar 27 dagen voordat Jan mij weer een roosje stuurt.
MAAR GEEN HAAR OP MIJN HOOFD OM VAN DE LIJST AF TE GAAN. Het is fijn om telkens weer een beetje aandacht te krijgen, bloempjes plukken in herstel. Het is niet alle dagen lachen, het is wél alle dagen kunnen kiezen voor een lach of een glimlach.
Ik heb een keuze. In geluk of gelijk.
In bewust zijn in bewustzijn, of bewusteloos.
Of onbewust.
Mijn leven draait steeds minder om alcohol. Maar nog steeds is verslaving een issue. Onmatigheid. De ziekte van Meer.
'Verslaving = wrok of wroeging om wat was, zorgen en controle over wat komen gaat.'
Dit las ik ergens. Hel dus.
Een religieus mens is bang voor de hel, een verslaafde in herstel komt er net vandaan. Daar kom ik óók net vandaan, en daar wil ik nooit meer naar terug.