Klassement

.........

het is weekend

ik weet niet precies wat er gebeurt jowan maar de tranen schieten me in de ogen als ik jouw laatste posting lees. Je lijkt het allemaal zo goed te weten, maar ik lees er toch ook iets van afkeuren in. De mensen die jij spreekt bij je meetings zijn de mensen die ergens vanaf proberen te komen. Mijn zoon is zielsgelukkig met zijn passie. Er is niet zo maar een sociaal leven voor hem weg gelegd, en hij taalt daar ook niet naar. De jaren dat ik niet wist dat hij Asperger heeft, heb ik veel en vaak geprobeerd hem in het echte leven te helpen functioneren. Nu hij volwassen is, kan ik het laten, verduren soms, maar vooral hem in zijn waarde laten. En ja het doet pijn, ik had het graag anders gezien. Maar dat is mijn pijn. Hijzelf ervaart dat hij eindelijk mag zijn wie hij is. Anders is ook goed.

Ja mijn zoon is ook verslaafd aan gamen dat zal hij zelf anders zien, maar het duurt al zo'n 10 jaar dat dit zijn wereld is. Ik heb het altijd afgehouden, maar de laatste keer dat hij me vroeg het een kans te geven, zag ik een enorme behoefte bij hem om iets van zijn wereld te delen. Hij heeft Asperger en gamet op wereldniveau, test ook nieuwe games met een groep. En net als dit forum, kan hij met zijn maatjes pb-en, dingen uitwisselen die voor hem sociaal contacten betekenen. Ik heb mijn oordeel geparkeerd en mijn uiterste best gedaan hem ergens halverwege tegemoet te komen. Ik weet niet of ik het als een mislukt experiment zie. Ik weet wel dat we beiden ons uiterste best hebben gedaan, en dat van elkaar weten. En ook waarderen bij elkaar. Wie ben ik om van mijn oordelen veroordelen te maken? Mijn oordelen is milder geworden vandaag, pure winst voor mij en misschien ons.

Klein katje was te laat binnen bij de ontbijt en lunch cafe en buitengesloten. Heb ik maar naar huis meegenomen, want het gaat straks regenen en onweren. Morgen vroeg breng ik haar wel weer terug. Rustig laten kennismaken. Dat ding lag al eventjes de knorren op mijn schoot. Lief ding. oh nu weer op mijn schoot

En natuurlijk is door de week niet drinken al vette winst

Joan...je hebt die drank niet nodig om het leven te leven....het ECHTE LEVEN Wat doe je het goed...

Vanaf 16 uur verlaten ze A'dam.

Een hele mooie...durf op mezelf te vertrouwen. En stiekum mezelf leuk ga vinden. Super stap gemaakt jij

Dankjewel @Monster..wat een mooie woorden. Gisteren was ik met vrienden in de stad, even een uurtje feesten. Echt super naar mn zin gehad. Gelukkig kwam mn favo band al vroeg. Zooo te gek! Grappig om te merken dat het zo makkelijk is om niet te drinken. Blijkbaar gaat mijn alles-of-niets theorie hier op, als ik 'niets' afspreek met mezelf, is het ook duidelijk. Vroeger had ik geen rem (ok, die is nog steeds kapot) en was t 'alles' en had ik nu een vette kater gehad. Waar ik het meest blij mee ben na 4 maanden droog is dat ik weer durf. Durf op mezelf te vertrouwen. En weet dat ik een leuke tijd zal hebben. En ben niet meer bang dat mensen mij niet leuk vinden zonder alcohol. Sterker nog, ik ben nog steeds dezelfde, sta nog steeds te springen en te zingen. Het mooie is dat ik nu weet dat het genieten uit jezelf komt en niet uit de alcohol. Dat geen enkele emotie wordt versterkt of verzwakt. Dat ik mezelf stiekem steeds leuker ga vinden (ja ook met die enorme boosheid die ik afgelopen week heb gevoeld én geuit naar de juiste persoon) omdat het ECHT is.

Eindelijk gelukt dan toch?

4 jaar en 4 maand,eigenlijk kost het me geen moeite meer. Waarvoor zou ik drinken,.. niet voor de gezelligheid, niet voor verdriet, niet om boosheid, niet om angst Ik heb genoeg excuus gehad om te gaan drinken in deze 4 jaar en 4 maand. Drank lost niks op,er zijn zoveel andere wegen. En vluchten doe ik niet meer sinds ik weet dat ik een vechter ben. Oh en het vechten gaat me ook steeds makkelijker af En slapen gaat me ook weer goed af. Soms te goed. Nu ik in rustiger vaarwater zit...voel ik pas de moeheid Deze mag ik ook lekker toe laten. Dus hier gaan de luikjes weer dicht..Zzz Zzz

Davona.....Samen....

Bloemetje en zaterdagontbijtje op bed voor jou, Hut.

Na een hoop heftige dagen met vooral vechten met mezelf ben ik gisteren bij de huisarts geweest. We hadden een lang consult aangevraagd en kon ik mijn verhaal duidelijk en vooral zonder gehaast vertellen. Tjee wat was dat heftig. Mijn naaste familie was al op de hoogte maar dan moet je dus nog met je last naar iemand die je eigenlijk totaal niet kent. In de loop van de week is er al zoveel boven water gekomen dat het wel duidelijk was dat er veel meer problemen waren. Zelf wilde ik dat eerst niet erkennen maar in moest mijn eigengebouwde burcht steen voor steen afbreken. Na een goed gesprek met de huisarts ben ik op medicatei gezet. Voorlopig een lichte dosering venlaflaxine en later zwaarder. Ook is er een afspraak gemaakt voor een spychologe. Eindelijk een beetje rust in mijn hoofd en het moest zestig jaar duren voor ik mijn demonen durfde te gaan besrijden. En o nee het is nog steeds geen excuus om te drinken. Drinken deed ik helemaal zelf en het was mijn eigen schuld maar toch zijn er zoveel mensen die om je heen staan, van je houden en je steunen. Ik zie weer een beetje zonneschijn aan de einder en ik moet en zal er hard aan werken om weer te kunnen genieten van alles. Fijne dag nog verder voor jullie allemaal.

4 jaar en 4 maanden Hutt: