Klassement

En tóch vind ik je vaak mooi redeneren, jowan..

Gestopt. Maanden worden jaren, zo vanzelfsprekend. Deze nuchtere maanden zijn wel mijn leerzaamste uit mijn leven. Het heeft gemaakt wat ik nu ben. Achterom kijken wat ik achter me laat. Vooruit kijken waar ik heen wil. Elke stap die ik zet weer een ervaring rijker Ondanks het weer ben ik aan het oogsten tevreden...tevreden en trots op mezelf Zelfs mijn man valt het op.. En ik zie dat hij ook heel langzaam aan het veranderen is

Ben nu bijna 7 weken verder en dit drankvrije leven begint ook 'normaal' te worden. Mijn familie begint er zelfs aan te wennen! Overigens heb ik ze niet verteld dat ik echt een 'alcoholprobleem' heb. Misschien niet goed maar ik strijd de strijd liever alleen. En dat gaat tot nu toe goed. De avonden heb ik inmiddels een andere invulling gegeven. Ook dit gaat een stuk beter. De ochtenden blijven heerlijk, alleen daarvoor hoop ik nooit meer te drinken. Overigen zit het 'drankduiveltje' af en toe wel op mijn schouders. Hij gooit het nu op een andere boeg: 'sociaal drinken moet toch kunnen' of 'Af en toe een biertje is toch niets mee mis'. Ik probeer dit op dezelfde manier te behandelen als met stoppen met roken. Kortom: die 'ene' bestaat niet. Natuurlijk, denk ik er weleens over na. Zou ik nu echt nooit meer (kunnen) drinken? Wordt ik ooit een sociale drinker? Vooralsnog wil ik het antwoord hierop niet weten. Helemaal niet drinken is veel makkelijker. Ik wil geen discussies met mezelf. Maar wat me het meeste tegen houdt is het antwoord, het antwoord wat ik eigenlijk al weet. Je kunt het niet, je hebt geen maat en je gaat toch weer teveel drinken. Deze vorm van zelfreflectie houdt me vooralsnog relatief makkelijk 'droog'. Verder schrijf ik dit op voor mezelf, voor jullie en voor de momenten dat ik niet meer wil weten dat ik een drankprobleem heb. Fijne dag! Peter

Niks gelezen, maar ben supermoe na het familiebezoek. Allemaal slaap lekker en ik meld me droog en nuchter af. Zelfs geen kersenbonbon gehad die ik gekregen had van mijn schoonzus. Heb er wel even naar gelonkt en gedacht: zal ik.... want ik vind ze zooooo lekker. Maar toch maar niet. Ook niet verstandig met refu.

ai Gerrit, dat is echt balen ik ken alleen dat ik dacht half 8 te moeten beginnen maar had ik een andere dienst die half 10 begint............ toen dat voor de derde keer gebeurde kreeg ik een agenda van de leidinggevende met de tip hem ook te Gebruiken Waar ie voor Gemaakt is.

Dank je Albert! Je zult de tegenvaller van vanochtend inmiddels wel te boven zijn...........EN MORGEN IS HET WÉL UITSLAPEN VOOR JOU

Ha, ik heb vanmiddag ook lekker zitten kletsen met een "lotgenoot".. best fijn om zo ongedwongen te kunnen praten over dingen waar "de honden geen brood van lusten".. Ben nu een beetje leeg. Hoewel, eigenlijk ook weer gevuld. Gewoon nog even over namijmeren.

Eline, idd weer thuis. Fijn. Hoop dat je snel opknapt. Ik heb gewandeld! Jaja. In de zon heerlijk, maar af en toe best koude wind. In ieder geval heb ik mezelf overtroffen qua afstand. Valt dus nog wel mee met mijn conditie momenteel. Blij.

Agnieta....er is meer als alleen droogstaan Droogstaan betekent ook verdergaan Toen ik stopte leek het het einde van de wereld. Namate ik langer gestopt was..dacht ik is dit het? En nu...ja ook al zou dit het nu wezen..maakt het al zo zinvol om er meer uit te halen Das mijn ontdekking...en zo de moeite waard Mijn reis kent nog geen grenzen...zo blij mee Fijne dag allen

Feitelijk doe je dat ook.........toch??

Happy???? Ik zag wel Dinah.. Dinah, gefeliciteerd!! Tja Kohtje, die 'Hogere Macht"van jou wil gewoon dat je open staat voor dit soort 'toevalligheden"! Ennn... gelukt!!

Zwaar Van de week had ik zo dag ik was aan het werk,kwam gewoon niks uit alles wat ik deed was zwaar heel zwaar iets wat ik normaal til leek niet te tillen Ik ben bezig met mijn laatste echte probleem aan te pakken. Iets waar ik nu al volop bezig mee ben. ik moet nu mijn werk op de hoogte stellen..ook hun krijgen ermee te maken als ik dit traject inga. weet niet of ze hier zo blij mee moeten wezen Ik moet het aankaarten tijd tikt door. Weet dat het goed voor mij is maar ben bang voor de reactie en gevolgen. als ik doorga moet ik ze het vertellen. Ik heb het eruit gegooid in gesprek met teamleider er kwam een positieve reactie en ik krijg van hem alle medewerking Ik ging weer terug en deed mijn werk dat wat ontilbaar leek ging weer met gemak door mijn handen. Energie voor 10 lichaam en geest...er was weer balans

mannen............ geen wonder dat ze van Mars komen een en al chocolade Venus gaat naar bed truste

Trek. Doet me denken aan tocht. Als er deurtjes open blijven staan. Voor mij is dat met alcohol ook zo. Als ik de achterdeurtjes open hou, dus de mogelijkheid dat ik ooit, misschien, onder bijzondere omstandigheden, je weet maar nooit, nog ooit eens van een drankje kan genieten zonder problemen, dan hou ik trek. Dan blijf ik in gevecht. "Waarom nu niet? Waarom zo lang wachten? je bent toch al 2,5 jaar droog, mooi genoeg geweest, één kan wel. En met een zeeeeer speciale gelegenheid toch zeker wel? Je moet toch ook niet al te streng voor jezelf zijn. En die AA-ers moeten nou eenmaal hun geloof verkondigen, maar helemaal nooit bestaat toch niet? Ze zullen zelf ook wel eens foetelen. En wat dan nog: als het mis gaat begin ik toch gewoon weer opnieuw? Als ik het een keer kan, kan ik het toch zeker twee keer keer?" En ga zo nog maar een eind door. Voor mezelf heb ik vastgesteld en besloten dat ik niet kan drinken, dat ik niet tegen alcohol kan, dat ik er allergisch voor ben. Ik wordt er ziek(er) van. Dat geeft een hoop rust. Ik richt een alcoholloos leven in, ik hoef de strijd niet meer. Het is dat ik hier op het forum zit, maar er zijn dagen dat ik niet eens meer aan alcohol denk. En trek, craving heb ik al jaren niet meer. Door het te doen zoals ik hiervoor omschreef. Stap 1: Ik gaf toe dat ik machteloos was tegenover alcohol, tegenover mijn verslaving. Ik kan er gewoon niet mee omgaan. Gelukkig kan ik alle andere dingen nog wel: vol op genieten van mijn nieuwe leven en alles wat daarin op mijn pad komt! Er zijn wel eens mindere dagen, vol pijn en verdriet. Maar ik weet dat pijn mij verder helpt groeien, als ik er maar wat goeds mee doe en er niet zielepieterig in blijf hangen. Als ik verantwoording blijf nemen voor mijn leven, als ik blijf kijken naar mijn eigen bijdragen; komt uiteindelijk alles goed. De 12 stappen zijn voor mij daarvoor onmisbaar, of ik die bij de AA of de NA weghaal, zoals vanavond op een meeting weer. Ik ben blij ze gevonden te hebben. En dat is misschien wel weer werk van mijn hogere macht geweest. Die ik overigens mag interpreteren zoals me dat het beste past.

Dat plannen op het laatste moment gewijzigd kunnen worden zonder dat ik in de stress schiet is pure winst. Voordeel voor mij van een alcoholvrij leven is dat ik veel minder star ben. En daar profiteert mijn dochter vol van. Haar beste vriendin is sinds vanmiddag hier, eet mee en blijft logeren. Voorheen moest ik dit ver van te voren plannen, dezelfde dag kon niet. Het is gezellig in huis. Ik weet niet of ik nog echt trek heb. Wat ik nu nog wel heb is dat er situaties zijn die spannend zijn of angst oproepen ik me besef dat dit makkelijker zou zijn wanneer ik in de roes van alcohol zou zijn. En dit komt op dit moement vaker voor omdat ik veel nieuwe en voor mij spannende dingen ga doen. Vooral als het het ontmoeten van mensen betreft dan komt het gemene stemmetje (het duiveltje) me proberen te overtuigen. Ga er niet op in. Betekent soms dat ik de stap op dat moment nog niet zet omdat ik in mezelf de moed moet verzamelen. UIteindelijk zet ik de stap wel of begin met een iets kleinere. Komend weekend ga ik niet naar een verjaardag waar heel veel gedronken wordt, hele bewuste keuze. Confrontatie is te groot en mezelf fijn voelen in een groep dronken mensen kan alleen wanneer ik zelf ook drink. Dat laatste weiger ik, dus ik ga niet. Dat voelt goed.

Gestopt. Maanden worden jaren, zo vanzelfsprekend. Deze nuchtere maanden zijn wel mijn leerzaamste uit mijn leven. Het heeft gemaakt wat ik nu ben. Achterom kijken wat ik achter me laat. Vooruit kijken waar ik heen wil. Elke stap die ik zet weer een ervaring rijker Ondanks het weer ben ik aan het oogsten tevreden...tevreden en trots op mezelf Zelfs mijn man valt het op.. En ik zie dat hij ook heel langzaam aan het veranderen is

Vrijdag naar de huisarts geweest. Zit al een tijdje met de vraag voor mezelf,vanaf dag 1 met stopppen wist ik dat ik nooit meer kon drinken Missie voltooid bijna 4 jaar. Wat eens een gevecht was is nu een bewuste keuze geworden en ik voel me er goed bij. Maar ja ..hoe zit dat nu met verslaving..moet ik me overal nog verantwoorden dat ik verslaafd ben geweest of kan ik het nu ook af met als ik rook niet of niet meer. Vertelde de huisarts ook dat ik voel dat ik telkens mezelf moet verontschuldigen of dat ik mezelf beter voordoe dan ik werkelijk ben. Beetje raar uitleggen tis weer zo'n gevoel waar ik niks mee kan. Hij vertelde me dat ik mijn verslavingsgevoeligheid altijd wel blijf houden. dat ik naar alle waarschijnlijkheid ook nooit een sociale drinker kan worden, net zo min als ik af en toe een sigaretje kan roken Bij gebruik van medicatie zal er rekening meegehouden worden met mijn verslavingsgevoeligheid Mijn verslaving is een gevolg van emotionele verwaarlozing ..nu heb ik een keuze Wat ik toen niet wist weet ik nu. Mijn verleden mag geen blok aan het been worden.. Ik moet verder..mijn pad loopt door tot aan de horizon Mijn rugzak is weer een stuk lichter na dit gesprek..en we schudden elkaar de hand. Mij maken ze niet meer gek en dat waren mijn slotwoorden Eens verslaafd altijd verslaafd...deze vlieger gaat niet op. Mijn vlieger staat voor vrijheid..en mijn ontdekkingsreis gaat nog steeds door