Klassement

Ik ben wel blij met de steeds terugkerende "discussies" over wel of niet drinken, minderen of stoppen, wel of geen experiment aangaan. Voor mij zijn ze een teken aan de wand. Ik kwam op dit forum terecht na een klinische behandeling. Ik kwam uit de kliniek, een half jaar droog, ervan overtuigd dat ik nooit meer zou drinken. Ik miste de feedback van de groep in de kliniek waar we elke ochtend ons (verplichte) dagboek met elkaar deelden. Ik miste de worstelingen, de mislukkingen, de triomfen van anderen, en ik miste de mogelijkheid om mijn eigen worstelingen, mislukkingen en triomfen te delen. Ik miste de schoppen onder mijn **huppeldepup** en ook wel de veren in diezelfde **huppeldepup**... Mijn vrouw wees mij op het bestaan van dit forum. Schoppen ónder.. en veren ín.. wisselen elkaar hier in ras tempo af. In het begin voelde dat voor mij nogal persoonlijk, was ik er soms behoorlijk door gestreeld of van streek. Er was echter iets wat ik nog moest leren. Dat was luisteren. Niet luisteren naar wat er letterlijk werd gezegd. Dat kon ik wel, deed ik van kinds af aan en betrok ik altijd op mijn eigenste persoontje. Dat soort luisteren had me erg wantrouwig gemaakt, erg lichtgeraakt en daardoor geneigd om kwaad te worden en me uiteindelijk in mezelf terug te trekken, en in die kleine egocentrische wereld werd alcohol mijn "steun en toeverlaat". Maar luisteren naar mezélf. Ik moest nog leren dat wat er tegen me gezegd werd een spiegelfunctie had. Het woord betweterig werd hier genoemd. Ik heb ook mensen "beschuldigd" van betweterigheid. Zelf werd en word ik ook regelmatig "beschuldigd" van betweterigheid. Ik ben me gaan realiseren dat betweterigheid, "beter-weterigheid", "best-weterigheid", misschien uit verkeerde motieven voortkomt, maar dat, als ik goed luister, die betweterigheid niets anders is dan een uitspreken van een zeer persoonlijke (angstaanjagende) ervaring. In de ervaring van een ander zit altijd een kern van waarheid (anders zou het geen ervaring zijn) die misschien ook wel eens voor mij kan gelden. Want ik heb ook geleerd dat we allemaal niet zo heel veel van elkaar verschillen. Helemaal niet wat betreft ons gezamenlijk "ontdekken" dat we misschien wel een probleem met alcohol hebben en ons gezamenlijk besluit om daar iets aan te willen doen. Ik kwam op dit forum, nuchter, en ik zakte langzaam aan af naar bijna constante dronkenschap. Ik luisterde niet goed. Ik hoorde wat ik wilde horen, ik vertelde hoe anderen het volgens mij zouden moeten aanpakken.. éénrichtingsverkeer op een weg naar de afgrond. Die afgrond bereikte ik in 2007/2008. Ik viel in een enorme diepte. Ik dacht dat ik enkele jaren daarvoor mijn dieptepunt al eens bereikt had. Dat bleek slechts om het materiële dieptepunt te gaan. Nu was ik ook mentaal op een dieptepunt geraakt. Doordat ik dácht dat ik mijn drankprobleem onder controle had en tóch weer onder de dwingende, verstikkende mantel van alcohol was terechtgekomen, was mijn laatste stukje eigenwaarde aan gruzelementen geslagen. In mijn totale wanhoop heb ik mij aangemeld voor een behandeling onder het mom van: baat het niet, schaden kan sowieso niet meer... In die behandeling heb ik de beginselen geleerd van luisteren, en oefen daar nog dagelijks in.. Juist dát wat mij pijn doet in de woorden van een ander, is waar ik van kan leren. Of een ander mij nou op een botte manier of op een zachte manier pijn doet is uiteindelijk niet relevant. Pijn is pijn, de waarheid is de waarheid. Alleen de manier waarop die gebracht wordt kan verschillen. Ik heb onderscheid leren kennen tussen de boodschap en de boodschapper... Tot die tijd zag ik dat verschil niet. Nu oefen ik daar nog dagelijks in.. De boodschapper kan ik bedanken, verguizen of wat dan ook, maar waar ik werkelijk mee aan de slag moet is de boodschap. Luisteren naar de boodschap is niet alleen van toepassing op mijn omgaan met mijn verslaving, het is op elk gebied in m'n leven toepasbaar. En ook als ik denk mijn verslaving onder controle te hebben zal ik moeten blijven luisteren naar boodschappen. Ze komen op verschillende manieren bij me binnen. Door aardige en ook onaardige woorden, maar ook door gevoelens, soms door iets wat je intuïtie zou kunnen noemen. Ik moet proberen open te blijven staan voor boodschappen.. De boodschapper kan ik eventueel weer buitensluiten, hoewel het mooier is als de boodschapper nog even blijft voor verduidelijking en eventueel een kopje koffie... Nu weet ik even niets meer. Bedankt voor jullie tijd.

Ik heb er trouwens een nieuwe verslaving bij: OLIEBOLLEN Wat moet ik in godsnaam doen als die kraam hier zaterdag vertrekt. ...

Ploffie Het gaat niet om JOU als persoon. Het gaat om het BERICHT wat je schreef. Sorry dat ik me er mee bemoei maar je blijft gewoon meer dan welkom. Berichten worden gelezen door adb-ers en iedereen staat daar anders in. Elke forummer heeft een eigen belevenis, dat zegt iets over die forummer in kwestie, niet over JOU maar over hoe die forummer JOUW BERICHT leest en er vanuit zijn of haar gevoel op moet of wil reageren. Plof voel je zelf niet aangevallen, nergens voor nodig. Wie de bal kaatst kan hem terug verwachten, oftewel wat je hier plaatst kan op gereageerd worden. Allemaal mensen en allemaal menselijk Plof blijf gewoon

Hoi allemaal, Ik vind Erik stiekem toch niet zo hard meer Erik je hebt een rustige en duidelijke reactie gegeven, dank je wel daarvoor

Goeie avond allemaal. Hard maar lekker gewerkt. Heeeeel veel zakken met kleren uitgezocht en een boel mee genomen waaronder een kalfsleren jas. Ik kan daar altijd mensen een plezier mee doen. Weg gooien kunnen ze het altijd nog. Van het idee dat ik er mensen blij mee kan maken, kan ik al intens van genieten. Heerlijk. Verder een hele hoop dekbedovertrekken gekregen. Hier ga ik kussentjes en hangmatten voor maken voor de katten, in iedere kennel een. Daar liggen ze graag op. Zo nu ff eten en dan op de bank, lekker breien. Ik heb een fijn gevoel over gehouden aan deze dag. Kom wel af en toe even piepen hoor.

Zijn meer baby stapjes MG, maar die worden ook groot..

Dank je Kohtje, misschien wat triviale praat hier over bezoek tandarts, maar heeft in mijn geval alles te maken met alcoholmisbruik afgelopen jaren. Verwaarlozing was daar dus onderdeel van. Mijn doel is om door dit soort acties meer zelfvertrouwen te krijgen en me niet meer zielig in alcohol te storten. Stappen zetten zijn moeilijk, vandaar dat ik probeer elke dag nu stapje te zetten en ook dat lukt niet altijd, maar goed, doe mijn best en krijg regelmatig opdonder van hulpverlening. Momentum baal ik ervan, maar brengt me naderhand wel tot actie.

Met telkens kleine stapjes kom je uiteindelijk een heel eind, Suikertje. Oók bij de tandarts. Blijven stappen, hoor..

Zojuist tandarts gebeld, komende maandag 8.15 er terecht. Opgelucht. Weer stapje, nu er nog heen natuurlijk. haha

Als ik lees als mensen het moeilijk hebben En daarna achteraan zeggen "gaat wel goed komen hoor" Dan krijg ik een glimlach op mijn gezicht.. Ik zei dit ook altijd..en tis goed gekomen

Dit is de spijker op de kop! De reden dat ik er zo op reageer is vanwege je laatste constatering, Je tweede constatering is waar ook mijn allergie zit. (dit bedoelde ik net bij AR; het verschil tussen het bij jezelf houden en doen alsof je namens de groep spreekt en in de positie zou zijn dat je de regels stelt.) Voor mij gaat het echter niet om een paar mensen. Voor mij gaat het direct om jowan. De persoon die mij tot zelfreflectie wijst zou ik graag de bal terugkaatsen. Ik heb mijn eigen stuk teruggelezen jowan en ik onderken dat ik fel ben. Fel in dat ik hier mag schrijven wat ik wil zonder gestigmatiseerd te worden en zonder het geluid alsof jij de hele groep betreft en namens die hele groep placht te spreken. Ik schreef heel erg uit mezelf en mijn ervaring. Dat ik hier niet opschrijf als ik kies voor een glas of als het een keer toch de verkeerde kant opgaat zoals bij mij laatst in December. Dit terwijl ik wel eerlijk en open zou moeten zijn want dan zou het niet zo ver komen als dat het weer gekomen is vorige maand. Ook ik vind kritiek mag maar zoals het nu ging vind ik te stigmatiserend. En de ene persoon die bezit de kunst om iets klein en bij zichzelf te houden en de ander maakt er een groepskwestie van. De ene kritiek kan ik handelen, de ander heb ik veel moeite mee. Maar ook die zelfreflectie neem ik mee, dit punt zegt ook iets over mezelf denk ik.

Vind het jammer om te lezen dat je me als hard ervaart en verwacht dat ik weer fel op je reageer. Je reageert leuk, je benoemt dat we van mening kunnen verschillen, en je schrijft jij blijft welkom. Zou niet weten waarom ik fel zou zijn daarover. Het punt is dat jij praat namens jezelf, het houd bij jezelf en niet de positie inneemt dat je namens de groep spreekt. Dat deed je laatst zo goed; je deed een ik vind dit niet nodig omzetten naar ik kan er niet tegen, ik kan er niet mee omgaan. Dan is er ook gelijk begrip van mijn kant. Vond het toen heel opvallend dat dit zoveel verschil maakte voor me. Ik ben niet zo fel, ik heb mijn gevoeligheden en daar kom ik zo op terug....

Trek zal altijd blijven terug komen. Al wordt de trek wel steeds minder. Je zou de trek die je ervaart een cijfer kunnen geven. Tussen de 0 en 10. Als je dit consequent opschrijft dan merk je dat de trek een steeds lager cijfer krijgt en steeds minder voorkomt. Maar pas op. Ook over 10 jaar kun je plotseling overvallen worden door trek. Ook dan moet je de trek uitzitten of Hulp zoeken. Oké verslaving is levenslang. Hier moet je niet zo moeilijk over doen. Je kunt de toekomst in stukjes knippen. Dan wordt het allemaal behapbaar. En er zijn zo veel zaken die je de rest van je leven moet blijven doen en die ook niet leuk zijn. Misschien kunnen andere frommers hier wel voorbeelden van geven. Ik denk aan afwassen.

Ach Plof, het is van mij pure bezorgdheid geweest niet meer of minder. Soms gaat het er wat hard aan toe, misschien ook wel om zichzelf te stimuleren om droog te blijven. Blijf a.u.b. eerlijk ook naar jezelf, en als jij denkt het zo te kunnen houden, als je je sterk genoeg voelt, moet je dat zeker doen. Het is jouw leven, en jouw keuze. Jij zelf voelt het beste aan wat wel en niet kan. :rose:

.

Fijn Kaboutertje dat het goed is gaan! Verder heb ik vanavond bijna een glas wijn gepakt. Het drankduiveltje zat met al z'n compagnonnen op mijn schouder. En ja, ik begon ze bijna te geloven. Redenen hadden ze genoeg: 1 glaasje kan wel je hebt geen alcoholprobleem want je bent al 2 weken gestopt minderen kun je ook vanavond zuip je lekker een fles wijn leeg en morgen verwijder je al je berichten op het 'alcohol-de-baas-forum (sorry heb het echt even gedacht ) Toch heb ik het niet gedaan. Want ik weet dat ik dan morgen heel depressief wakker wordt. Om vervolgens te denken: ik drink nooit meer! Waarschijnlijk meld ik me dan morgenmiddag weer aan op dit forum. Om vervolgens 's-avonds weer een wijntje te pakken want de drempel is weg. Uiteraard wordt dat glaasje weer een flesje en begint de negatieve spiraal opnieuw. Inmiddels zit ik aan de kamillethee en is de verleiding weg, Moest ik even kwijt. Truste

De les uit dit alles is; als ik ooit zin krijg in een glas dan moet je hier op ADB je mond houden als je besluit om te kijken of een sporadische glas zou kunnen werken voor je. Eigenlijk is dat precies wat ik altijd deed. Ik bleef weg als ik wel dronk en schreef er achteraf maar niks over. Ik weet dat ik dit niet moet doen en ik ook moet schrijven over als ik een avond bewust kies voor een glas en ook als die matigheid uit de klauwen loopt. Alleen door eerlijk te kunnen en te mogen schrijven over drank kan ik alcohol de baas blijven. Als ik dan gelijk naar mijn hoofd geslingerd krijg dat ik alcohol verheerlijk en alles onder het mom van bezorgdheid natuurlijk. Het is niet betweterig en belerend nee het is goed bedoeld....ja het zal wel! Indien het werkelijk goed bedoelt en bezorgt bedoelt is moeten we er voor zorgen dat mensen open en eerlijk kunnen zijn ook over hersenspinsels van toch wellicht dat ene glas kunnen drinken omdat je er af en toe echt zin in hebt bij de juiste sfeer van uitgaan en muziek,,,,,Het zal wel dat dit mogelijk anderen laat denken van wie weet zou ik dat ook kunnen en triggert dit mensen. Dagelijks zijn er situaties en mensen die triggeren. Dat hoort bij het leven. Ook op ADB vind ik dat je daarover mag schrijven. Er moet voor meer mensen plek zijn dan alleen voor de echte puriteinse stoppers. Dit bedoelde ik gisteren avond met verstikkend. Ik wil hier mezelf kunnen zijn in relatie tot drank en alles mogen en kunnen schrijven wat me wat dat betreft bezighoud. Natuurlijk mogen mensen meedenken en je een keer een spiegel voorhouden. Iemand zegt er voor te kiezen fel te blijven reageren op dit onderwerp omdat die persoon er anders zelf mee rondloopt. Waarom zo fel? En waarom is het nodig dat het halve forum over de betrokken persoon heen valt? Dat is iets heel anders als het niet ter discussie mogen stellen. Discussie mag maar waarom zo fel hierover en waarom zo massaal zoveel mensen.....? Ik ervaar het dus als contraproductief......kijk wel uit voortaan wat ik schrijf om niet zoveel felheid van zoveel mensen over me heen te krijgen.

.