Ik ben Jessy, al eerder een klein beetje actief geweest op het forum, wel met tussenpozen heel veel gelezen. Nu wil ik toch proberen de draad weer op te pakken en echt actief mee te doen.
Na ongeveer 1,5 jaar met behulp van baclofen minder gedronken te hebben, d.w.z. geen hele fles wijn meer per dag maar een halve met uitschieters tot driekwart, heb ik op 4 december mijn laatste wijn gedronken en gestopt met baclofen. Ik wil af van dat onrustige gevoel, ondanks baclofen om alcohol te minderen/stoppen toch de volgende dag zodra ik wakker werd in mijn geheugen zoeken of ik me alles nog kon herinneren van de vorige avond (dit dankzij erg beschamende acties in het verleden). Door hier te lezen, jullie verhalen, ervaringen, heb ik de keus gemaakt. Ik stop met alcohol. Niet meer na hoeven denken hoeveel heb ik op, heb ik genoeg in huis, liever geen mensen over de vloer 's avonds, 's avonds zelf niet op bezoek gaan. Ik ben nu ruim drie weken alcoholloos en het gaat op en af. De eerste twee weken sliep ik enorm goed maar afgelopen week heb ik moeite met inslapen. 's Avonds voelt het onrustig, trekmomenten komen en gaan en ik vind het lastig een vervangend drankje te vinden.'s Morgens ben ik superblij, het kost me geen moeite om wakker te worden, mijn gezicht is veel minder getekend en ik heb veel meer energie.
De knop is echter nog niet om, ik ben nog te veel bezig met wijn. De afgelopen dagen zonder een glas wijn voelden toch minder gezellig. En dat knagend onrustige gevoel, ga ik het volhouden? Ben ik sterk genoeg om nee te blijven zeggen? Wanneer is het uit mijn systeem? Vragen die in mijn hoofd rondzwermen en die me ook een beetje bang maken.
Ik ben zo blij met de afgelopen drie weken, ik wil geen alcohol meer, het voelt zoveel beter. En toch ben ik bang.