Dag nooitmeer,
ik werd nogal vroeg wakker vandaag en kwam op jouw draadje terecht.
Ja, die saaiheid....
Ik las ooit in een roman van Yalom over een man die seksverslaafd was. Hij vertelde zijn psychiater over zijn uitspattingen, over zijn alledaagse leven, en voegde toe: "U vindt dat vast allemaal erg wild." De psychiater ontkende, en bekende dat hij het vooral saai vond.
Ik weet niet hoe het bij jou was, maar mijn "zuipend leven" was eigenlijk behoorlijk saai. Ook al kende ik ook die momenten van ontzaglijke lol hebben, begrijp me niet verkeerd. De oorzaak van mijn drankprobleem, voor zover dat eenduidig kan zijn, ligt wellicht zelfs daar: ik ben een muurbloempje en met drank op kan ik soms grappig uit de hoek komen. Toch was mijn zuipend leven behoorlijk saai.
Misschien hebben "wij" alcoholisten een gulzigheidsprobleem: I want it all and I want it now. Enige levenswijsheid zou moeten leren dat het zo niet werkt, maar nee, we gaan door. Tot we ons banaal dood drinken (he, niet saai he, met je zatte botten van de trap vallen en je nek breken).
Toegegeven, ik heb minder ontzaglijke lol. Minder frequent. Maar mijn plezier is intenser.