Hoi Snoek,
Ik heb je hele draad gelezen net en herken best veel eigenlijk. Ik ben 36 (was 30 toen ik me hier voor het eerst melde)
Vrijgezel zijn, teveel drinken en jezelf ietsje verwaarlozen, fit zijn niet meer zo belangrijk vinden....in elk geval met drank niet aan sporten toekomen. Er graag wat beter willen uitzien. Drank en sociale gelegenheden lastig vinden. Ik vind het helemaal niet vreemd dat je niet drinken in een sociale omgeving lastig vind en een houding hebt van dat gaat mensen niks aan. Dat heb ik ook en er is natuurlijk ook iets van reputatie. Een hoop mensen die je kent weten van je ....hij drinkt altijd wel een pilsje mee en ja dan krijg je er een in je hand. Herken ik helemaal. En zo vreemd is het niet dat je denkt over wat andere mensen denken over je. Als je net als ik altijd degene was die in gezelschap het bovengemiddeld dronk, dan valt het op als je niet meer drinkt en dan krijg je vragen of je merkt dat mensen vragen hebben en kijken en die vraag niet stellen. En zeggen ik heb een alcohol probleem en daarom drink ik niet, ja dat is echt een brug te ver. Dat weten bij mij maar 2-3 mensen en zelf mijn ouders weten niet alles van me.
Ik oefen deze stoppoging daar wel bewust mee door bijvoorbeeld tegen bekende iets van de sluier op te lichten over teveel drinken en je voornemen dit niet meer te doen. Ik merk dat mensen er begrip voor hebben en ik best wat opener kan zijn.
Een reden die ik vaak noem is sporten en dat is niet eens een excuus. Ik zeg dat ik de volgende dag wil trainen, ik zeg dat ik op dieet ben en daarom geen alcohol wil of ik zeg dat ik door alcohol veel meer tijd nodig heb om te herstellen van sporten. Dat is ook echt een feit namelijk. Ik zou nooit 3-4 keer per week krachttraining kunnen doen met drank want dan herstel ik niet en raak overbelast op termijn. In mijn nieuwe lifestyle van veel sporten past drank gewoon niet meer. Maar los van dit nieuwe lifestyle "excuus" probeer ik tegen mensen die ik vertrouw wat opener te zijn. Te zeggen van ik merkte dat ik te vaak in de week te veel dronk en ik wil daar voorlopig mee stoppen om zodoende er meer controle over te krijgen. Dat is zo'n beetje wat ik erover durf te zeggen nu na jaren stoppogingen.
Maar als ik eerlijk ben, ja ik mijd nog het uitgaan. Zeker ook het punt met daten is herkenbaar. Hoe om te gaan met daten en drank; met het romantische wijntje bijvoorbeeld.....ik weet dat ook nog niet.
Er is denk ik een wezenlijk verschil tussen ongeveer 30 zijn en vrijgezel vergeleken met het leven van veel mensen hier, getrouwd met kinderen en rond de 60 jaar. Niet een kwestie van dat je op die leeftijd het nog echt belangrijk vind wat anderen van je vinden (we zijn geen onzekere pubers meer) Als je uitgaat en wil daten dan loop je veel vaker tegen alcohol aan denk ik. Feestjes uitgaan, dansen zonder drank......ik weet ook nog niet hoe dit te doen. En dit is voor mij de hoofdreden dat ik hier zo vaak weer terug moest komen op dit forum omdat door die ene keer op een feestje er een oude gewoonte weer heel snel insluipt.
Veel succes met stoppen en zoeken naar oplossingen in het uitgaan en vrienden ontmoeten en niet drinken. Tips zijn welkom :-)