Alle activiteit

ik wil gn opname maar ik moet even gaan ik weet dat als ik ginder ben het beter gaat ik hou jullie gaan

Misschien wat vrolijker muziek luisteren? Kan helpen... 🙃 Wel blij voor je hoor, goed gedaan!

Gewoon even op mijn eigen draadje delen en ventileren. Wel zo veilig, omdat ik nog steeds niet heel goed weet wat en welk bericht ik waar en op welke manier kan plaatsen? Jep! Ik ben nog altijd zoekende en lerende . Hoewel kerst vieren niet helemaal mijn ding is, althans niet zo zoals ik in mijn omgeving zie, kerstboom optuigen, lekker eten en lief zijn voor iedereen en mega inkopen te doen omdat je bang bent dat je niet genoeg hebt om te delen. Is dit wel een tijd van even stilstaan bij mijn zegeningen, mijn flaters en teleurstellingen en goede voornemens. En vooral even stil te staan bij degene die ik mis terwijl ik ze ook niet altijd bij me had bij de kerstvieringen waar ik wel aan meegedaan heb. Kerstmis en nieuwjaar betekenen voor mij behalve hele fijne betaalde verlofdagen waarbij iedereen druk is met zichzelf en dus minder beroep op je doen ruimte en ontstressen voor mezelf. En ruimte voor soms een traan en ook een lach. Maar even compleet mezelf te laten gaan, zonder heel erg veel verantwoordelijkheid te hoeven nemen. Aangezien mijn moeder tussen kerst en nieuwjaar overleden is, beleef ik kerst en nieuwjaar ook anders. Nou ja ik denk aan haar het hele jaar, ik betrap me er vaak op dat ik elke dag nog wel over haar praat. En ja ik mis haar, maar ben ook vaak blij dat ze mijn moeder is geweest, zo liefdevol heeft los kunnen laten en hoeveel ik eigenlijk van haar geleerd heb. Want anders zou ik na 2020 niet elke dag nog weleens aan haar denken. Dus mijn moeder verloren hebben, tel ik als een gemis maar ook een zegening. Verder, zijn mijn zegeningen dat ik contact heb met de natuur, dat ik mijn ogen en oren altijd open heb wat dat betreft. En ja dan is het misschien niet zo leuk om een dode ree in het te bos te ontdekken, maar ik heb dat dier wel echt van dichtbij kunnen bewonderen en aanraken zelfs. Natuurlijk had ik ze liever levend ontmoet maar dat doe ik ook, alleen vanop een afstandje. Ik fiets elke ochtend en elke avond langs een bos af en als het niet heel druk is op het fietspad, dan staan de reeën gewoon te grazen in de berm en trekken zich niks aan van mij op de fiets. Zolang ik niet stop blijven ze gewoon hun ding doen en kan ik ze vanaf 2 meter afstand gewoon zien. Dat vind ik wonderbaarlijke momenten, helaas wordt dat moment vaak verstoord door een fastbike of heel hard pratende jongeren. En dan springen ze vlak voor mijn fiets het bos weer in. En buiten mijn ergernis dan wat betreft mijn medemensen, denk ik ook vaak tjeetje wat missen jullie veel van deze mooie natuur omdat jullie zo gehaast zijn of gewoon er niet bij stilstaan dat ze er nog zijn. Heel veel mensen gaan namelijk naast hun werk op zoek naar dieren in de natuur. Terwijl het je gewoon op een dienblad wordt aangediend. Ik ben blij dat ik dat nog wel kan zien. Zo heb ik een mega roofvogel zien landen op het fietspad, volgens mij is het fietspad 2 meter breed, en die vleugels bedekte het hele fietspad tijdens zijn landing. Dus in mijn beleving was dat geen buizerd. Ik ben nog zoekende wat het wel was. Maar gewoon leuk om dat gezien te mogen hebben, en omdat ik stopte om een foto te maken weer opvloog en dus een mysterie voor me blijft. Dat zijn allemaal zegeningen, en niet te vergeten, die mega tamme zwerfkat van mij, katten kiezen je uit wordt altijd gezegd, nou met deze is dat zeker het geval. Laat zichzelf binnen en buiten, ik tref hem overal aan en dat vind ik dan een beetje minder want dan volgt hij mij en heeft geen oog meer voor het verkeer. Het is ego strelend maar bezorgd me soms ook wel stress. Wat minder was afgelopen jaar, is dat ik vakmensen inhuurde die geen vakmensen waren. Nou vooral dat ik zakelijke taal moest gaan gebruiken om toch voor elkaar te krijgen dat het goed kwam en het me niet teveel geld zou kosten. Nou ja ik ben gewoon dat ik altijd teveel betaal voor iets wat tegenvalt, vond ik die zakelijke taal moeten gebruiken veel erger dan te moeten betalen voor iets waar ik ontevreden over ben. Immers dat was doorsnee voor mij en je Brabantse directe mond moeten houden en dat vertalen in een taal waar ik niks bij voel was totaal niet mijn ding. En ja het is opgelost maar er zijn wederom dingen mis, en ik heb zo geen zin meer om er iets van te zeggen. Dat ik het maar laat gaan en het plaats bij mijn algemene ervaring, ontevreden zijn over iets wat je koopt. Het voordeel is, dat ik er weer veel van geleerd heb, en nu mijn gaskachel en gasfornuis zelf van binnen en van buiten ken. Dus het voor mij minder zorgen geeft om het zelf maar weer op te lossen in plaats van opnieuw amok te maken en mensen weer te moeten laten komen. Dat ik er bijna depressief van werd, omdat ik mijn ware emotie namelijk felheid, frustratie en boosheid niet mocht uiten nergens. Ga ik mijn vinger daar niet meer aan branden. Wat ik ervan geleerd heb, is dat ik eng gevonden wordt omdat ik heel sterk voor mezelf opkom als ik mezelf echt even laat gaan, en dan keihard afgewezen wordt. En dan zo wanhopig wordt dat ik mezelf dan weer ga beschadigen omdat ik die energie toch ergens in kwijt moet. Dat ga ik anders doen, maar ik weet nog niet zo goed hoe? Als ik het gevoel heb dat ik in een hoekje gezet wordt ben ik gewoon verbaal heel defensief. En zeg soms dingen die ik niet meen maar er wel even uit moet. Maar blijkbaar mag ik op zo een punt al die woorden niet zeggen om mezelf te ontladen. Dus ik dacht, ik ga karate lessen volgen. Gewoon omdat het een verdedigingssport is en waarbij je je rust moet bewaren. Ik verwacht dan ook niet, dat ik meteen schoppen uit moet delen, maar eerder balans oefeningen krijg en oefeningen krijg om mijn rust te kunnen bewaren. Maar het advies is om dat niet te gaan doen omdat ik nog herstellende ben van een handbreuk. Dus voorlopig vier ik me bot op boomstronken en die liggen hier dus dat is ook weer een zegen. 5 jaar geleden alweer, vroeg ik mijn moeder om mijn rookverslaving mee te nemen, ze zei toen al, je denkt dat ik heel veel kan hè? Ja, ik dacht dat. Mijn moeder was immers een witte heks. Dat heeft ze me niet beloofd, maar ze heeft me wel beloofd om een blauwe vlinder te sturen als er leven na de dood nog bestond. En daar heb ik jaren op gewacht, er staat hier een beeld van een blauwe vlinder die ik dagelijks passeer en ook mijn moeder herdenk met haar verjaardag. Omdat ik denk dat ze dat zei omdat we deze altijd passeerde als ik haar mee naar mijn huis nam. Tsja ik weet niet, na haar overleiden ben ik doodgegooid met blauwe nepvlinders door iedereen. Maar ik dacht altijd dat ze me een echte en levende zou sturen. En daar wachtte ik dus ook op. Met die Blauwe vlinders die iedereen mij stuurde kreeg ik een gevoel van dat ze inbreuk maakte op de afspraak tussen mijn moeder en mij. Wat ik nu weet, is dat mijn moeder tegen heel veel mensen heeft gezegd, stuur mijn dochter blauwe vlinders, dan kan ze met alles beter omgaan. Dat was denk ik een onderschatting van haar, ik mis haar wel maar ben er niet aan onderdoor gegaan. En die nep blauwe vlinders kwamen me uiteindelijk de keel uit. En toen afgelopen lente toen ik met mijn gebroken handje zat, zag ik ineens een boomblauwtje. En ik verwachtte er heel veel van, dat ik weer van ons mam zou horen en horen hoe het in het hiernamaals gaat? Maar behalve dat ik zoiets had, hoi mama! En mijn hart een huppelsprongetje maakte, kwam er verder niks. Dus ik twijfel weer aan reïncarnatie en tegelijkertijd wil ik ook geloven dat mijn moeder klaar was met reïncarneren en ik wil dat zelf niet meer. Geen idee of ik daarin een keuze heb? Maar voor zover, beschouw ik dit leven als mijn laatste leven dus hier mag ik voetafdrukken achter laten. En dat kan ik alleen als ik mezelf blijf. Ik praat nog wel met mijn dierbare overleden mensen, maar blijft eenrichtingsverkeer, ben wel blij dat mijn brein hun stemmen nog herinnerd. Verder baal ik er even van, dat ik vriendschappen verloren ben, maar eigenlijk als ik ze nog eens zie vraag ik me altijd af waarom ik ze ooit leuk heb gevonden? Dus best dubbel altijd. Ik hecht me gewoon graag aan mensen, voor zover ik kan en wil. Maar dan dat gedicht van dat je op een trein zit en mensen uitstappen en nieuwe mensen weer instappen, maakt het me makkelijker. En nu ben ik er weer weg van!

De afspraak is goed verlopen. Ik wist dat ik alles goed had gedaan en toch was het mijn ergste stressfactor van dit jaar (voorbije maand ook al bezig met op te zoeken waar je als dakloze kunt slapen in Leuven, al die dingen). Hij vond dat ik goed bezig was en heeft mijn arbeidsongeschiktheid verlengt. Aanstaande maandag begin ik met een nieuwe job en ik ga echt proberen om het niet te verkloten. Dus op dit moment drijf ik nog een beetje op euforie. En terwijl ik dit schrijf komen direct die donkere gedachten terug,... Fuck.

ik doe met je mee

Dat noorderlicht wil ik wel zien. Lijkt me prachtig. Wel zin in. Zal ik erwtensoep maken? Daar is nog wel even tijd voor. Misschien wel lekker. Warme chocolademelk kan ook mee in een kan. Slagroom erbij. Met andere woorden: Ik ga mee!

De trein was lek, vandaar.

Hey @Tukker1990 hier eenzelfde ervaring, ook een goede baan, 2 kids etc. Begon klein met een paar biertjes en binnen no time zat ik op 2 halve liters zwaar bier in het uur. Of een fles wijn in 1 teug leeg. Kortstondig keihard verdoven. Ik ben ondertussen 58 dagen nuchter en sta pas aan het begin. Ook ik ben begonnen met me hier aanmelden. Goed dat jij dat ook doet! Blijf vooral delen hoe je je voelt en wat je meemaakt. Zet hem op!

Echt supergoed van je!!! Ben jaloers maar maak vandaag een nieuw begin!

Hoi beste Flavieke. bedankt dat je ons hier op de hoogter houdt. Ik was gisteren ook net zo boos op mezelf toen ik weer een flesje Wodka achterover tikte. Gisteren kunnen we niet terugdraaien. Morgen kunnen we nog steeds wel beinvloeden. Als ik 2 of 3 flessen had afgelopen tijd, MOESTEn die gewoon op. En nadien walgen we van onszelf? Inclusief angst, depressie etc. Hou je ons op de hoogte van de opname? Vandaag is weer mijn eerste dag zonder drank. Morgen de tweede. Doe je mee? Als ik mezelf recht in de spiegel zou aankijken, dan kies ik er steeds voor om drank te halen. Mijn eigen keuze. Niemand dwingt me. Enkel ik doe het zelf. Maar is het de beloning waard? Als ik er voor zou kiezen om het niet te kopen, brengt dat waarschijnlijk meer geluk of minder ongeluk. Op die gedachtes probeer ik te gaan hinken en hoop dat jij je ook snel wat beter voelt.

Is de afspraak voorbij? Hoe gaat het?

Hoe gaat het nu? @flavieke

Ik ben het nu aan het lezen. Jammer dat je hier vertrokken bent!

Dan heb ik wel vertrouwen voor twee!😄 De eerste NIET nemen.🍀

Welkom terug... terugvallen kan gebeuren. Daar vooral niet teveel over inzitten. Kijk naar voren.

Welkom hier

Terwijl ik mijn hersens kraak over dit raadel, wil ik voor vanavond iets voorstellen. Als alles een beetje meewerkt, kunnen we het noorderlicht zien. Geen beloftes — het blijft natuur — maar de omstandigheden zijn goed genoeg om er rekening mee te houden. Ik stel voor dat we er meteen iets gezelligs van maken: een picknick bij een vuur. Buiten in de kou, dikke jassen aan, handen warmen, iets warms te drinken erbij. Misschien zien we het noorderlicht, misschien alleen sterren en rook, allebei prima. Geen strak programma, hopelijk weer wat muziek erbij, dat wel! Gewoon samen bij het vuur, kijken wat de lucht doet en zien hoe de avond loopt. Dat lijkt me een mooie afsluiting van vandaag. Maargoed, voor nu zijn we nog steeds onderweg. Londen, Salzburg, Tirol en Dublin liggen inmiddels achter ons. Steden waar we zijn aangekomen, rondgelopen en weer vertrokken. Het tempo ligt hoog, maar het begint te wennen. Als groep draaien we inmiddels als vanzelf. Iedereen kent elkaars gewoontes een beetje. Wie vroeg wil vertrekken, wie nog even moet opstarten, wie altijd iets kwijt is. Er wordt gepraat als daar zin in is en gezwegen als dat beter past. We kruipen wat dichter op elkaar in de slee en zorgen dat iedereen het warm houdt. En eerlijk: het is maar goed dat Marij geen sleutel nodig heeft om de slee te starten, want die zou inmiddels vast ergens onder een deken, in een tas of gewoon kwijt zijn. Ondertussen kijken we vooral uit naar een warme avond — bij voorkeur met noorderlicht erboven.

Go go go !! 👍🏻💪🏻🍀

Blad van een boom?

Eentje dan : 'Ik praat, maar heb geen mond en hoor zonder oren. Ik heb geen lichaam en kom tot leven met wind'

dank je karin123 jij hebt meer vertrouwen in mij dan ik in mezelf maar da betert wel door de opname

Je kunt het @flavieke! 👍

Goed zo

Hey Louke. ik zit nu je draadje te lezen. Ik vind het knap dat je je verhaal met ons deelt. Ik herken er best veel in. Jha, ik denk dat je wel wilt stoppen maar net als bij velen van ons, zit er steeds een stemmetje in je hoofd die ons over haalt. Ik heb me vanmorgen hier weer aangemeld na een terugval. Nu 1 dag niet gedronken pfffff. Ik zie er als een berg tegenop. Ik vind het fijn om hier de andere ervaringen te lezen en aanmoedigingen. En ook tips. Op dit moment overheerst schaamte, angst, depressiviteit in mijn hoofd. Dat is het enige waar ik aan kan denken. Ik was heel eerlijk en ik denk dat ook jij uiteindelijk zonder drank gelukkiger bent. Doe je mee om vandaag niets in huis te halen? Kom op!