Alle activiteit

Ik sluit me bij dit advies aan. Al vind ik het eigenlijk nooit gewoon stoppen, het blijft voor mij toch als een bijzonder cadeautje voelen, dat ik mezelf gun op zo een moment dat ik in de winkel sta en ervoor kies om totaal geen drank in huis te halen. En het me zelf gun , om een rustig en duidelijk avondje te hebben. Want net genoeg halen of in ieder geval halen om toch iets te kunnen drinken, lopen altijd uit op craving naar meer willen hebben. Wat dan eigenlijk een stressvolle avond geeft. Omdat ik dan steeds aan het piekeren ben over hoe ik toch mijn voldoening kan krijgen. Als ik niks in huis haal, roept zo een flesje of blikje ook niet, dan vermaak ik me eigenlijk beter met mijn potje thee, of zelf gebrouwen frisdrankje. Omdat het dan duidelijk is, dat er geen alcohol in huis is. Ik doe dan veel leukere dingen, zoals echt een boeiende film of documentaire kijken, of een goed boek lezen. En ik ga veel rustiger slapen en lekkerder ook. En het wakker worden is dan ook leuker, want als ik bijvoorbeeld wel 1 fles wijn in huis gehaald heb en dat niet genoeg was, sta ik met dat zelfde gevoel ook op, en weet ik niet hoe snel ik naar de winkel moet rennen om net die dosis die ik gisteren gemist had in te halen. En dan is mijn hele dag weer om zeep en doe ik niks behalve drinken. Wat betreft alcoholverslaving, ben ik nogal een lastige en eigenwijze leerling, vooral dat advies van nooit meer alcohol drinken, vind ik lastig om aan te nemen. Maar na, alles geprobeerd te hebben van matig proberen te drinken en gecontroleerd drinken is niks in huis halen zodat je niet in de verleiding komt om te drinken, het meest beste advies wat ik ooit had kunnen krijgen. Ik vervang de woorden dan ook van nooit meer drinken, in ik laat de eerste staan vandaag dus hoef die fles niet te kopen. En dat geeft heel veel rust. En nog prettiger is, de zelfzekerheid die je bij jezelf ervaart, dezelfde avond nog, maar ook de volgende dag. Je hoeft niet meer op jacht naar je volgende dosis drank en je hoeft je ook niet meer te schamen. En je bent ook veel productiever. Ik zeg niet dat ik nooit meer ga drinken hoor, maar deze benadering voelt voor mij uitermate goed en niet bedreigend alsof er iets van mij afgenomen wordt. Dit voelt beter, omdat ik het afnemen, veranderd heb in mezelf iets gunnen. En dat is een drive voor mij, om de eerste te laten staan. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Veel succes, Spud

Nog steeds rond de 114 kg. Ik probeer eigenlijk al een tijd lang elke maand één kilo er af te krijgen, zoals me is geadviseerd. Dat leek eerst wel te lukken, maar het is moeilijker dan ik dacht. Plus of min anderhalf kilo (dat is minder dan 2% van het totale gewicht) daar maak ik me niet druk over, maar op langere termijn wil ik een dalende trend zien.

Ik denk dat ik een beetje vals speel qua lezen, want behalve de boeken uit mijn boekenverzameling te lezen, beluister ik nu tijdens het werk ook luisterboeken. Maar ik heb weer 2 interessante leestips, Liften naar de hemel van Lex Paleaux (ook in luisterversie) En Het stroeve touw, van Alan Bradley. Ik ga de inhoud wederom niet verraden, (want dat kan je gewoon zelf vinden) maar opnieuw zette die 2 boeken mij weer aan tot nadenken. En mijn eigen aannames en vooroordelen nog eens te bekijken. En vooral iets nieuws te proberen buiten mijn comfort zone. Kijk zelf maar hoe je vindt.

Dank voor je knuffel @Yvonne en dat je aan me denkt ❤️

Aandringen op verder onderzoek doe ik zeker @Emmy. Dankje voor je meedenken.

Ik kan je aanbevelen om gewoon te stoppen. Dat geeft veel meer rust, dan iedere keer weer geforceerd bezig zijn, om het bij 2 te kunnen houden. Je hoofd is er dan continu mee bezig. Ik gun je die rust, die het mij geeft @Emmy.

Schiet me ineens een liedje te binnen. Op de woelige baren, bij storm en bij wind..enz..

Ja, daarom heeft m'n lief ons naar NL gereden waar meer familie en vrienden zijn. Ik heb net een paar uur met een vriendin van vroeger op bed gelegen, me gekoesterd gevoeld en ook gelachen. Die dingen zijn goud, altijd al, nu zeker. Een goede reminder van je om toch ook te genieten als het even kan, niet teveel doemdenken, ik kijk meteen al opener naar de pracht van de zon in de bomen. Dank voor je lieve reactie Bob.

Ik gebruik niets homeopatisch maar heb een tijdlang Ashwagandha gebruikt, misschien dat ik dat hier weleens gezegd heb? De laatste anderhalf jaar ofzo gebruik ik dat al niet meer.

Och Yana, wat absurd en wat akelig dat dit je moet overkomen. Nee, ik heb helaas geen helder idee of gedachte over een oorzaak of oplossingsrichting. Probeer kleine momenten te waarderen waarop het iets beter gaat en kleine dingen te vinden die iets lijken te helpen en blijf die dan toepassen, maar dat had je zelf natuurlijk ook al bedacht. Een psychische aanleiding lijkt me in jouw geval ook uiterst onwaarschijnlijk, maar kijk wel uit voor semi-permanente neerslachtigheid als gevolg van dit alles, want dat maakt het nog erger dan het al is. Veel sterkte in elk geval en hopelijk beterschap op wat langere termijn. Ook ik denk aan jou.

Hey Burny, niet bang zijn, je doet het goed. Het maakt niet zoveel uit welke benzo je neemt, de stabiliteit vd dosering en regelmaat van de innames is het belangrijkst. Je neemt nu al 5 dagen 1mg lorazepam en je voelt je redelijk toch, net dragelijk ? Blijf dat dan volhouden, zo weinig mogelijk veranderen en zodoende stabiliseren op de lorazepam. En idd chatGTP is heel leuk, maar het beste advies komt toch van je arts of apotheker, Ik weet dat in Belgie de meeste apothekers ook de kleine dosering pillen zelf maken, daarmee zijn ze verder dan in Nederland. Volgens mij levert de Regenboog apotheek ook naar Belgie, ik zou hen iig eens bellen voor advies.

Deze ochtend hoorde ik toevallig een gesprek, tussen een buschauffeur en een verzorgende van de dagopvang voor ouderen. Blijkbaar had de buschauffeur die gisteren dienst had sigaretten gaan kopen voor een cliënt, wat uit het gesprek af te leiden viel hij niet had mogen doen. De vrouw die de sigaretten wilde heeft van de dokter te horen gekregen dat ze niet meer mocht roken. Ik werk voor die dagopvang ook als vrijwilliger, maar ik heb daarover in het contract dat ik tekende nooit wat gelezen. Mijn bedenking daarbij is laat die vrouw toch haar pleziertje, als ze nu alcohol wil of wil roken, laat ze doen. Ouderen mogen al zo weinig.

Had je vrouw niet besloten apart te wonen vanwege je drinkgedrag? Dat is de tegenstrijdig die ik zie of denk te zien iig.

is dan de oplossing niet simpel ?

Dan moet je er bewust voor zorgen dat er niks in huis is 🤓 Dat was makkelijk ingekopt voor open goal

Oooh,.. nu je dat zegt... ik weet ook de naam niet zo snel meer, maar dat spul kon ook nare bijwerkingen hebben...

Och lieve @Yana, wat een enorme ellende. Nee, ik heb geen idee wat het kan zijn, ja, ik heb ook met regelmaat last van wat duizeligheid en allerlei, maar ik ben dan ook inmiddels bejaard te noemen. 100% zeker weet ik het niet, maar voor 99% durf ik te wedden dat het niet iets psychisch is, daarvoor sta jij veel te onbevangen in het leven. Ik kan je geen goede raad geven, alleen vertellen dat ik het heel heel naar voor jou vindt. Ik sla mijn armen om je heen en geef je een dikke knuffel Yana... Ik denk aan jou.

Wat vervelend dat je je zo naar voelt! Je klachten lijken veel op die ik had tijdens mijn burn out. Continue hoge hartslag, hartkloppingen, zwart voor de ogen en gevoel dat ik ging flauwvallen. Ook de misselijkheid. Maar als je denkt dat het dit niet is anders misschien toch aandringen op verder onderzoek? Wat me verder nog te binnen schiet is dat je ook iets homeopatisch gebruikte? Weet zo de naam niet meer, maar kan dit ook niet klachten veroorzaken? In ieder geval veel sterkte!

Je schrijft dat je in gemeenschap van goederen bent getrouwd. In Nederland betekent dat dat jouw partner bij een scheiding recht heeft op de helft van de waarde van het huis, ook al had jij dat al aangekocht vóór het huwelijk en staat het op jouw naam. Bij een gemeenschap in goederen worden alle bezittingen van de respectievelijke partners gezamenlijk eigendom. In België schijnt de wet in 2018 gewijzigd te zijn en blijft een huis dat voor het huwelijk is gekocht eigendom van degene op wiens naam het staat als ik het goed heb begrepen, maar dit heb ik van internet geplukt, van de Belgische situatie heb ik dus echt geen verstand. Hoe het staat met de lening die niet op papier staat durf ik je ook niet te zeggen. En dan blijf ik toch nog altijd zitten met een vraag die ik jou al twee keer eerder heb gesteld: je hebt een baan, je drinkt en dat is niet beperkt tot 1 of 2 glaasjes.. hoe kun jij dan de volgende dag of zelfs aan het eind van een nacht doorzakken weer aan het werk gaan? Je hebt ook diverse keren aangegeven dat je het hier zo rustig vindt. Ook nu weer: je schrijft dat je straks een week droog staat en in hetzelfde stukje dat je rokerij en een drieliterpak wijn hebt gehaald, dus weer aan de zuup. Echt Mormel, je doet er zo verschrikkelijk laconiek over, daar kan ik met mijn pet niet bij. Het lijkt me ook heel heel moeilijk voor jouw vrouw om mee te dealen...

Was ik maar een matige drinker dan was het probleem niet zo groot. Het bij één of twee glazen houden lukt wel, maar alleen omdat ik er bewust voor zorg dat er ook niet meer in huis is. Uiteindelijk wil ik dus liever helemaal terug naar niks.

Omdat de mensheid niet zal veranderen, werken wij naar onze eigen ondergang toe. Water, land en lucht zijn door en door vervuild. Alles zit vol plastic, pfas en andere zooi. Ook onze lichamen. De kinderen vanaf de jaren ´90 werden al geboren met pfas en plastic in hun lijf. Ook door de hele dag op schermen te scrollen raken mensen doorgedraaid. Kinderen gaan naar de voorschoolse opvang, school, naschoolse opvang, sport, muziekles o.i.d., eten en naar bed. Ouders voeden dus bijna niet meer zelf op. Ze willen wel graag een kindje! Veel te weinig beweging. Veel kinderen krijgen een sticker opgeplakt. Dat had niet gehoeven als ouders zoals vroeger tijd hadden om op te voeden enz. De politiek, grote bedrijven, banken, machthebbers en religies hebben liever miljoenen doden dan dat ze 1 Euro moeten missen. En zo zal het gaan........... En daarom ga ik bijna elke dag het bos in met mijn hond, tref daar nog 3 hondeneigenaren en dan maar spelen! Er is een man bij halverwege de 80 in een scootmobiel, als het modderig is drukken wij hem door de modder. Machtig prachtig vind ik dat. En voor de rest bekijken ze het maar........

Op 20 september werd ik ziek en werd ik per dag misselijker. Op 24 september werd ik opgenomen in het ziekenhuis, zó ziek, duizelig en misselijk (zoals zeeziek). Het bleek dat ik corona had en dat de waardes van witte bloedlichaampjes extreem laag waren. Ik kreeg medicatie tegen misselijkheid en een berg antibiotica (als voorzorg vanwege mijn lage weerstand) en na 9 dagen waren de bloedwaardes weer normaal en kon ik naar huis. Ik knapte niet goed op, bleef heel moe, mijn hoofd bleef maar wattig, ik sleepte me door de dagen en lag veel op bed. Op 18 oktober ging het weer helemaal slecht met opnieuw verschrikkelijke misselijkheid, kruipend over de vloer en continue kokhalzen (echt overgeven lukte nooit). De ergste misselijkheid is nu weer voorbij en mijn bloedwaardes zijn nog allemaal goed. Ik heb nu vooral last van enorme spanning in mijn lijf (vaak vooraf gegaan door een opvlieger en het gaat vaak gepaard met een onrustig/bonkend hart). Het gaat de hele dag door (in lang aanhoudende golven) en ook 's nachts word ik er wakker mee (als ik al heb kunnen slapen). Die spanning is echt extreem en onhoudbaar, soms kan ik het verlichten door hard te schudden met mijn lijf en daarbij geluid te maken (als in kundalini meditatie en gibberish). Op de momenten dat mijn lijf rustiger voelt blijft het nodig om vooral op bed te liggen omdat het bloed uit mijn hoofd trekt als ik zit, sta of loop, zo naar word ik dan dat ik dreig flauw te vallen. Van mijn huisarts heb ik bètablokkers om mijn hart wat rustig te houden en nu zelfs oxazepam. Van die laatste heb ik gisteren voor het eerst een kwart genomen en dat heeft me bijna vier uur lang wat rust in m'n lijf gegeven. Ik ga er zelf vanuit dat er nauwelijks een psychische aanleiding is (ik heb een fijn relaxed leven en er is niks waar ik me zorgen over maak). De paniek zit in m'n lijf, niet in m'n hoofd. Ik herken het gevoel van tweeënhalf jaar geleden toen ik met gelijkende klachten (maar minder extreem) in een Spaans ziekenhuis werd opgenomen en waar ook geen oorzaak werd gevonden. Pas veel later las ik verhalen van vrouwen die in de overgang ook klachten ervaren van paniek/hartritmestoornissen/misselijkheid/uitputting/wattenhoofd/duizeligheid. Mijn theorie is dat corona mogelijk mijn hormoonbalans in de war heeft geschopt, die als vrouw in (of na?) de overgang toch al wiebelig was. Of wellicht is er iets heel anders aan de hand. Heeft iemand misschien een idee of gedachtes hierover? Mogelijke paden die ik kan bewandelen? Mijn leven staat stil, ik kan niks en er moet voor me gezorgd worden. Ik ben zo dankbaar dat mijn lief er is.

Beste Jack, van harte dank voor je antwoord. Ik kan mijn psychiater al 14 dagen niet bereiken en ben ik via chatGPT (ik weet het....) geadviseerd om lorazepam als vaste benzo te nemen en vanaf nu over te gaan naar 1 vaste benzo. Dus ik neem nu al 5 dagen 1mg lorazepam. Het is heel zwaar, net dragelijk, het ene moment buiten het andere. Heel beverig, ik kan niet veel aanpakken in huis zonder onmiddellijk geagiteerd te raken. Nu ben ik echter bang dat ik hiermee een veel te grote stap heb genomen en het ergste nog moet komen... Ik was wel al 2 weken bezig met afbouwen van die 2 dagen Rivotril, maar deze week dus enkel lorazepam als basis. Ik vraag mij af of wij in Belgie ook zo'n apothekers hebben of ik vanuit Belgie beroep kan doen op hen. Ik word wel wat ongerust als ik jouw mailtje lees... oei... wat heb ik eigenhandig gedaan en komt dit goed...?!

Uren, dagen, maanden, jaren vliegen als een schaduw heen en hoe ouder wij worden des te sneller lijkt dat te gaan...

Bijna heel de wereld bestaat uit matige drinkers, waarom je dan rot voelen?