Zaterdag 4 maart

[fleurtje]

Sterk Kohtje!

Ik voelde plaatsvervangende frustratie en een pak meer toen ik net je post las.

Ik heb t moeilijk met zulke gevoelens om te draaien in gelijkaardige situaties. Kan daar uren op liggen teren. En niemand die er uiteindelijk iets bij wint. Vooral ik niet.

Leerpunt voor mij. We doen ons best. Als ik t nog een keer tegenkom denk ik vast een keer aan jouw post terug.

Hoop ik

[fleurtje]

Suikertje 

Ik ga nog wat opmeten

Laters

[Gast]

Koh, alvast een briefje onder de ruitenwisser van die auto doen met het verzoek deze a.u.b. te verzetten? En volgens mij kun je tegenwoordig zelf via de RDW gegevens van een voertuig achterhalen. Dan kan je deze wellicht een smsje sturen.

[Gast]

Voelt goed om op het jaarpact te staan, geeft rust in mijn hoofd. Enige waar ik nu nog mee bezig hoef te zijn is de eerste te laten staan het denk en het telwerk wordt voor mij gedaan. Geeft me zelfs een beetje zelfvertrouwen dat het me dit keer wel gaat lukken. Was dus een gouden tip van je Rosa!

En hoe was je afspraak gisteren? Gezellig?

[Kohtje]

Tjee, ja.. al die opa's en oma's hier. Voel ik me de laatste tijd erg oud door dat gekwakkel met m'n arm en de 'daarbij horende' medicatie,
door gewoon op dit forum mee te blijven schrijven tussen de opa's en oma's krijg ik dan weer een jong gevoel..
al met al precies evenwicht en dus goed.

Spud, briefjes doen het niet.. ik schrijf ze wel, maar d'r is altijd weer een ánder die de auto hier neerzet. Dus misschien doen de briefjes
het wél maar dan altijd pas achteraf.
En je kunt wel (beperkt) voertuiggegevens vinden via het RDW, maar geen persoonlijke gegevens van de eigenaren.
't (geblokkeerde in-uitrit) Is één van de 'geneugten' van in de binnenstad wonen. Ik heb er mee leren leven. Waar ik dan wél weer een beetje
zenuwachtig van word is van mijn vrouw.. die slaat elke keer min of meer op tilt en als ik het dan probeer te relativeren wordt ze
knorrig op mij... hahaha.. Ja, en als ik dát dan doe, dat hahaha.... dan wordt ze méér dan knorrig.
Da's dan weer één van de geneugten van een liefhebbende echtgenote.

Ik hou van in de binnenstad wonen en ik hou van mijn echtgenote.
Niet geheel ontevreden dus.

PS. terwijl ik dit typ rijdt die auto hier weg.. niet gezien wie er instapte. Waarschijnlijk wel iemand uit de omgeving want er zat wel een
parkeervergunning achter de voorruit.

[Kohtje]

1 uur geleden zei spirit:

Allemaal opa's en oma's hier, mijn 2e kleinkind is ook uitgerekend in september.

Voor de zekerheid tóch even aan je vragen, Spirit.. je wordt toch geen overgrootmoeder, hè??

[Antoinnette]

Bij mijn eigen kinderen was het ook telkens een verassing. Mooi weer hier. 

[blondie6173]

Lees het nu pas...

Sterkte lieve Jane 

[Asterix]

Koh, een wit kruis op de uitrit en een bord met 'wegsleepregeling' plaatsen misschien?

[Kohtje]

Even de situatie proberen te schetsen: vrij smalle straat in de binnenstad, éénrichtingsverkeer. Parkeren aan één kant van de straat, rechts, gezien in de rijrichting.
Huizen staan direct aan de straat, geen echt trottoir. Ons huis staat aan de 'parkeerkant' van de straat.Garagedeur zit dus ook direct aan de straat,
geen oprit. In het wegdek is met witte klinkers twee keer N.P. aangebracht voor ons huis. Op de garagedeur een bordje In/Uitrit vrijhouden.
Zo is de situatie en ik mag niet zomaar een wit kruis op de straat schilderen. Punt is dat iedereen zo dicht mogelijk bij huis wil parkeren (logisch).
Vaak staan ze strak naast de garagedeur geparkeerd en dan is het achteruit naar buiten rijden een priegelklus, waarbij je ook nog aankomend verkeer in
de gaten moet houden voor zover je dat kunt zien aankomen. Vooral (brom)fietsers zijn een crime.
Die wurmen zich met gevaar voor eigen leven vaak nog net tussen mij (in de auto) en de gevel van de overburen langs, onderwijl vloekend en tierend..
Maar soms staan auto's echt voor de deur geparkeerd. Dan kan ik geen kant op. Hoop dan altijd maar op géén noodgeval.

Zo, dat wat betreft mijn probleempje van vandaag. Niets bijzonders eigenlijk maar had en heb verder niets bijzonders te melden.
En het probleempje zelf is inmiddels vanzelf weer opgelost. Dus opgewekt óp naar Wie is de mol... (mijn 'verdachte' is nog altijd Jochem.. die
zal 't dus wel niet zijn.)

[Gast]

Ik heb ook niet zoveel te melden, behalve dan dat ik voor het eerst sinds 7 jaar de verjaardag van mijn vriendin/zus eens niet vergeten ben en gewoon aan 2 mensen kon denken vandaag die jarig zijn. De ene die er niet meer is en de andere wel. Ik denk niet dat ik met een cadeautje langs ga, denk dat dat nu een beetje teveel spanningen oplevert. Door een hardnekkige drugsverslaving aan te pakken is ze min of meer blijven plakken aan de drank. Staat daar eigenlijk ´s morgens al mee op, op zich heb ik daar nooit echt een probleem mee gehad maar nu dus even wel omdat ik weet dat ze rond deze tijd ook heel even weer terug kan vallen in die drugs. Ik weet, ik kan het niet ontwijken want dan zou ik een punt achter de vriendschap moeten zetten en dat wil ik niet. Maar om nu op mijn eerste dag op het jaarpact naar de winkel te gaan om een flesje drank voor haar te halen omdat ik weet dat ik haar daar nu erg blij mee zou maken vind ik nogal raar, de boel wederom niet serieus nemen en gemakzuchtig. Dan bespaar ik liever dat geld en haar lever en een ingewikkeld avondje voor mezelf door haar van de zomer te trakteren op een dagje kermis of een dagje strand. Want dat vind ze net zo leuk en voel ik mij ook een stuk betere vriendin/zus door. Niet dat ze dan stopt met drinken of zo maar dan koopt ze dat gewoon zelf maar zijn we een dagje uit en hebben plezier en genieten we zo van elkaar. Aan het einde heb ik wel altijd zoiets, tjeetje zus hoe houdt je het vol en hoe kan jij nog zo goed aanspreekbaar zijn?! Want dan heb ik haar wel al de nodige dosissen zien nuttigen zeg maar waar je mij een maand plat mee zou kunnen leggen geloof ik. Want ze blowt er ook nog naast. Enfin ik weet inmiddels wanneer de dag inderdaad ten einde loopt en het niet meer gezellig gaat zijn. Als ze vol enthousiast er nog een etentje aan vast wil plakken. Leuk streven, maar madam besteld veel maar eet dan gewoon niks en ik vind dat dan weer zonde dus ga met veel buikpijn en een teleurgesteld gevoel van dat ik nog niet de helft op heb van wat er besteld is bij dat restaurant weg. Dat doen we dus niet meer, tenminste dat probeer ik dus zo veel mogelijk te vermijden en haar een snackbar in te trekken of iets dergelijks.

Ik vind het een schat van een mens, maar moet bekennen ik heb haar nog nooit echt nuchter gezien of gesproken. Zij mij wel.

[Asterix]

Dan zijn dat gewoon aso's die de auto daar neer zetten, ik zou hem niet voor een uitrit
durven te parkeren, maar ik ben dan ook netjes.

[haddock]

Sterkte, Jane, er is nooit gerechtigheid, da's slegs 'n verzonnen mensenterm.

[Gast]

Ik denk dat ik vandaag geleerd heb om nooit weer zo diepgaand op iemands draadje te schrijven. Voelde echt misplaatst toen ik het poste,ondanks die like.

Ik praat liever mensen bemoedigend toe hier in een neutrale omgeving zoals hier. Hoef ik ook niet bang te zijn dat ik in hun persoonlijke stoel ga zitten. Is al erg genoeg dat ik dat in RL doe en mensen daar niet zo goed mee om weten te gaan. Dus mij pas na een paar keer durven te zeggen, Spud eigenlijk zit je in mijn stoel. Zeg dat dan meteen, had je je niet zo ongemakkelijk hoeven te voelen.

[Gast]

ik heb honger, dus ga eens spruiten koken en aardappelen.

4 maart 2017 bewerkt door Spud

[lady jane]

Klopt Had.
Gelukkig is er wel veel liefde om alles wat oneerlijk voelt samen te dragen.
En ergens is het mooi als er om je gerouwd wordt (als je dan toch dood moet).
Geen pijn, geen aftakeling of ziektebed. Een lichte longinfectie, longembolie, dood.
Een stoere Fries in de kracht van zijn leven net voor zijn pensioen uit het leven gerukt.
Geniet jij maar extra van het jouwe♥
 

[Kohtje]

Nee, dacht ik ook wel, Spirit. Maar omdat je schreef dat je 2e kleindochter in september uitgerekend is...
Je bedoelt het anders dan ik het zou kunnen begrijpen. Maar ik begrijp je wel. Beetje flauw van mij. Excuses.

[Gast]

Ik heb me lang ingehouden omdat ik weet dat ik niet veel gehoor vind in deze discussie.

Maar baal er op de verjaardag van mijn beste vriend enorm van dat de regering zich in alle bochten wringt omtrent de euthanasie wet. Als ze alleen maar zouden zeggen we hebben er moeite mee om te beslissen over iemands dood en daardoor maken we de regels zo zwaar. Kon ik er iets mee.

Maar nu houden ze mensen een wassen neus voor, temmen mensen en bemoederen ze ook nog eens. Hoe kunnen vreemden bepalen of jij doodgaan vaardig bent of niet? Ik vond dat bij mijn vriend al moeilijk en hij wist dat gelukkig te omschrijven als een oergevoel waardoor ik het beter begreep. Ik heb dus geen geloof in die nieuwe wet, en ik denk dat die 58 jarige man dat zelf ook goed weet. Kul wat ze hier verkondigen deppen met een droge doek.

[Smaragd]

Jane veel sterkte! Ik lees veel hier en heb er ook veel aan. Alleen al het gevoel dat ik niet de enige ben die strijdt, helpt mij enorm. Eerst was er voor mij de euforie van het gestopt zijn. En geloof mij ik kom van heel diep. Meerdere opnames, crisis en langdurige opnames. Natuurlijk geloofde niemand mij meer. Toen vanuit mezelf besloten geheel te stoppen. Vanuit eigen kracht met behulp van dit forum. Na de euforie...de hysterie van ik mag en kan nooit meer drinken, dat is en blijft gevaarlijk voor mij. Wat heeft dat lang geduurd bij mij, althans zo voelde dat. Was ws niet eens echt lang. Nu is er gevoel van bevrijding dat ik dat ook weer heb kunnen door staan. Uit de grond van mijn hart dank ik de mensen hier op het forum. Want ik heb mij suf gelezen. Op mooie momenten maar ook hele erge momenten. Beiden waren waardevol. Hield mij op de been maar ook met beide benen op de grond. Want vanuit de euforie kun je ook gekke dingen gaan doen. Daarnaast ook geleerd dat bepaalde zaken mij irriteren  net als in het echte leven hier. Maar vooral ook dat het mijn allergie dan ook te maken heeft . En ik keuze heb om het te laten bezinken en er zelfs niets mee te hoeven doen. Hierdoor ging ik meer naar mezelf kijken, leverde meer op dan meteen mijn irritatie te uiten. Heb hier heel veel van geleerd en ws was ik er niet meer geweest fysiek op deze aarde door dit te mogen en kunnen ondervinden door jullie. Bedankt allen!

[rosa45]

8 uur geleden zei Spud:

Voelt goed om op het jaarpact te staan, geeft rust in mijn hoofd. Enige waar ik nu nog mee bezig hoef te zijn is de eerste te laten staan het denk en het telwerk wordt voor mij gedaan. Geeft me zelfs een beetje zelfvertrouwen dat het me dit keer wel gaat lukken. Was dus een gouden tip van je Rosa!

En hoe was je afspraak gisteren? Gezellig?

Ik denk ook echt dat je er nu klaar voor bent Spud.
Dus stel me niet teleur (Meen ik niet hoor, je doet het voor jezelf, dat ik denk dat je er klaar voor bent meen ik dan weer wel)

En afspraak was wel gezellig alleen we zijn toch wel heel verschillend. Maar ik kijk het nog even aan:)
Dus Smart, vooralsnog geen koosnaampje met beginletter R. Ik kan overigens alleen maar scheldwoorden verzinnen met de letter R.

En Kohtje, heel herkenbaar voor mij wat je schreef over die geparkeerde auto. Niet zozeer die verkeerd geparkeerde auto maar ik zie ook vaak beren op de weg terwijl  uiteindelijk alles goed komt... Allemaal zorgen om niets. Probeer ik mezelf wel af te leren.

[Gast]

Ik log alleen maar in om iets moois en bijzonders te delen. Ik ging de garage in om mijn was te halen en voelde me nogal bekeken. Iets wat ik van het katten vangen ook ken, dan was er een kat ontsnapt. Dus ik rondkijken, zie ik me daar toch een prachtig klein uiltje zitten op de plank. Dus ik mijn roofvogel handschoenen uit de kast gehaald en dat beestje gevangen. Gecheckt op schoentjes of een ringetje maar die had ie niet dus weer vrij gelaten.

Ik voel me als roofvogelmens nu wel echt de koning te rijk, heb de opleiding valkenier gevolgd maar deed mij pijn om enkel een band met mijn vogel te hebben door hem altijd honger te laten hebben. Voor mij werd het dan ook ze vanop afstand liefhebben en nu logeerde er plots ineens eentje bij mij. Je wil niet weten hoe leuk ik dat vind.

[Gast]

Afkijken in als ik kijk nog even verder? Of afkijken in hoeverre hij zich aan kan passen in wat jij wil?

Ja ik weet dat ik niemand verantwoording verschuldigd ben maar door mezelf op te geven ben ik wel wat serieuzer geworden.

[Gast]

ik ga nog even nagenieten over mijn ervaring met die uil. Roofvogels betekenen nu eenmaal veel voor me.

[Sowhat]

Spud,wat een pracht ervaring!

[erik]

Je vertelde nog hoe mooi je roofvogels vind en nu zomaar een uil in je huis. Gaaf!