Radeloos

[Cali]

Hallo allemaal,

Door drugsgebruik, feesten en zelfs parenclubs en partnerruil ben ik in contact gekomen met alcohol want na zo'n weekendje met drugs verlangde mijn lichaam naar iets soortgelijks zeg maar, daarbij komt ook nog dat ik de partnerruil al jaren tegen mijn zin deed omdat ik niet duidelijk durfde aan te geven dat ik het echt niet meer wou, ik ging ook stiekum doordeweeks gebruiken en toen ik daarmee door de mand viel stapte ik over op alcohol.

Ik ben in therapie gegaan bij Menzis en heb geprobeerd mijn leven op de rit te krijgen. PR doen we al jaren niet meer en ook de drugs en partyweekenden niet.

Mijn man blowt nog wel dagelijks en in het weekend blowt hij meer. tijdens de therapie heb ik geprobeerd om een positiever zelfbeeld te krijgen en geprobeerd om beter en meer voor mezelf op te komen. Dit leek heel goed te gaan. Ook hebben we tijdens de therapie besloten dat alle alcoholische uit huis zou gaan of in ieder geval achter slot en grendel.

Toch heb ik momenten, paar keer per jaar, dat het echt helemaal mis gaat. In het begin zetten we de drank direct na een verjaardag of feestje weer op zolder maar na verloop van tijd werden we daar wat makkelijker in en ja je raad het al: ineens is daar dan het moment en de beschikbare drank.

Ik drink dan veel in korte tijd en wiedt dronken,

Vaak gooi ik dan in dronken toestand van alles eruit wat me dwars zit. Mijn man is dan vaak de pispaal en ik trap hem dan volledig de grond in. Elke keer als dat gebeurt heb ik vreselijke spijt en voel ik mij schuldig en schaam ik me dood.

We hebben namelijk ook nog een dochter van 17 thuis en een dochtertje van 3...

Meestal is de periode na de feestdagen een kwetsbaar moment. Nu dus ook, in de vakantie toch ook weer mee geblowd terwijl we beiden weten dat dat mij kwetsbaarder maakt en ja hoor op mijn eerste dag alleen thuis na de vakantie was het weer raak: ik heb weer zoveel gedronken dat ik hele stukken niet meer weet.

Ik ben ten einde raad, zo kan het niet doorgaan, ik maak ons gezin kapot. Zij verdienen een vrouw en moeder die ze kunnen vertrouwen en waarop ze kunnen bouwen!

Ik heb al veel familieleden gekwetst tijdens mijn woede uitbarstingen in dronkenschap, ze blijven lief en zorgzaam.

Ik zou nu het liefst doodgaan, dan vinden ze wel een andere lieve vrouw en mama maar dan denk ik weer dat dat het toch ook niet kan zijn als oplossing.

Ik zou er alles aan willen doen, me laten opnemen bijvoorbeeld maar dan krijg ik te horen:

U heeft maar enkele keren per jaar zo'n moment, geen dagelijkse verslaving dus hier hoor jij niet thuis.

Maar waar dan wel? Ik weet niet meer wat ik doen moet en vraag me af of er meer mensen zijn met alcoholprobleem zoals mij?

Ik wil die momenten echt niet meer mee maken

Maar hoe kan ik mezelf veranderen, me sterk maken om er boven te staan.

Zelf denk ik dat dit is wie en hoe ik ben en dat ik we maar mee moet leren leven maar dat kan ik nier verwachten van de mensen om me heen

En dan denk ik dat ik misschien maar beter weg kan gaan hier..

[smart]

Dat is een heel verhaal! Welkom trouwens en ik weet zeker dat je hier goed zit!

 

Maar kennelijk zijn jullie/ben jij nooit echt officieel "gestopt?" want zo werkt het als er nog plekken zijn in huis waar de drank bewaard blijft.

Uit het zicht is nog niet uit de gedachten. En er moet dus wat meer gebeuren.

Je klinkt nu erg somber. Mede door het effect van alcohol?

 

Ik was het afgelopen jaar een minderraar en dat ging vaak best goed. En... wat denk je? Nee, dat ging dus niet goed.

Echt stoppen en volhouden (moet ik ook nu)

En dit forum is een enorme steun. Mits je wilt.

 

Ik wens je sterkte en lees maar lekker veel hier. Mij zijn de ogen geopend..

[Gast]

Hoi Cali, welkom hier

Inderdaad een heel verhaal. Heftig.

 

Niet dagelijks drinken, maar af en toe jezelf helemaal van de wereld drinken, noemen ze volgens mij "Binge drinken".

Je schrijft "Zelf denk ik dat dit is wie en hoe ik ben en dat ik we maar mee moet leren leven...". Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar wel anders dan jij bedoelt.

Jij moet ermee leren leven dat je een verslavingsprobleem hebt en leren te voorkomen dat je opnieuw gaat drinken of blowen.

 

Voor mij was het alleen drank en eigenlijk had ik het al opgegeven om er ooit nog af te komen. Ik heb me aangemeld voor de internetbehandeling van Tactus en ben actief geworden hier op het forum. Dat werkte voor mij. Na wat maanden niet drinken ben ik een zelfhulpgroep gaan bezoeken en ook dat helpt mij ontzettend.

 

Het werkt voor iedereen weer wat anders. Voor mij was het "geheim" om niet alleen te besluiten om niet meer te drinken, maar om daar ook mee aan het werk te gaan. In welke situaties begon ik...situaties ontlopen of heel goed voorbereiden. Niet drinken maar andere activiteiten bedenken én doen. Het kostte best veel tijd, maar het was het waard.

 

Lees maar veel hier, er is veel te halen. Ik wens je veel succes!

[Lika]

Hallo Cali, welkom. Veel lezen hier. Dat helpt. Schrijven helpt ook. Goed dat je hier bent gekomen! Elke dag is er een dagdraad, een soort huiskamer. Daar kun je je opgeven per dag om niet te drinken. Op het dagpact. Mij heeft dat erg geholpen.

Als,je durft te besluiten dat je niet drinkt, ook al neem je elke dag die beslissing voor die dag -help je jezelf en je gezin enorm. Je gedrag met alcohol brengt je niet wat je wilt en toch doe jet het.,... tja wie is er dan de baas? Heel herkenbaar hoor! Lees hier maar, schrijf hier maar. Succes!

[Cali]

Ik ben al veel aan het lezen hier, ben echt ten einde raad. Hoe kan ik leren om zelf baas te zijn over wat ik doe. Ik wil het niet maar doe het toch, waarom ben ik zo zwak? Ik kan mijn gezin dit niet aandoen elke keer weer die twijfel: wanneer gaat het weer mis.

En dan denk ik weer: ach, hij blowt zelf ook elke dag om zich 'beter' te voelen, doet dat dagelijks dat is toch ook een verslaving en persoonlijk denk ik dat dat het voor mij alleen maar moeilijker maakt..

Hij zegt zelf dan dat hij anderen daarmee geen kwaad aan doet, maar is dat wel reeel?

Ik hou echt ontzettend veel van hem en hij heeft me de laatste jaren echt wel gesteund en steeds weer vergeven

Misschien moet ik dan toch maar weggaan en hem niet langer met mijn problemen opzadelen

[Lika]

Hele kleine stapjes de goede kant op zijn ook stapjes. Hier komen is een stap. Heb je wel eens met de huisarts gepraat of een zelfhulpgroep bezocht?

[Gast]

Moeilijk Cali. Ik zou zeggen: focus op jezelf, niet op je man. Omdat hij iedere dag blowt betekent dat niet dat jij dan ook mag of moet of wilt blowen en drinken. Hou het bij jezelf, doe het voor jezelf. Of hij jou kwaad doet met blowen, dat bepaalt hij niet maar jij.

[lady jane]

welkom Cali,

wat mij opvalt is dat jij de verantwoordelijkheid

voor het gezin (incl. je partner) voelt en daar dus

in faalt. Je zou zelfs je terug willen trekken in de hoop

dat het dan zonder jou beter gaat. Je partner blowt en in de weekends méér.

Jullie zitten hier samen in dus, maar zo te lezen niet gelijkwaardig.

Maar niet alleen jij dient dus aan jezelf te werken, je partner ook, en misschien

dat er dan ook samen iets mogelijk is. Er schrijven hier ook mensen die binge dronken,

ikzelf heb daar niet echt ervaring in. Dus ik weet niet of opname daarin helpend kan zijn.

Het is toch zaak met een verslavingsarts verder te kijken (bijv. Refusal slikken) in kombi

met therapie. Ik weet natuurlijk niet of ik het goed in kan schatten virtueel, maar het lijkt

diep te zitten bij je en dan is dat natuurlijk ook mede oorzaak van je extreme drinkbuien.

Weet dat als je eenmaal echt de knop om hebt het even erger kan gaan worden/lijken.

Het duurt even eer je gaat oogsten. Maar je gevoel van eigenwaarde zal al wel redelijk

snel groter worden en dat motiveert enorm om door te zetten.

Je kinderen hebben je nodig en jij jezelf ook. Eigenlijk kan het alleen maar beter worden.

Ook jij bent de moeite waard, hoe negatief je nu misschien ook over jezelf denkt.

Er wordt van je gehouden, er wordt met je meegeleefd.

Ook hier met al die ervaringsdeskundigen. Ga het aan Cali.

[Quinn]

Goed dat je hier bent Cali, welk probleem je ook hebt met alcohol, als het je dagen bepaalt, is het gewoon een probleem. Hangt echt niet af van de hoeveelheid en de frequentie. Ik kan even niet terugvinden of je contact hebt momenteel met je huisarts over je drinken en je angsten. Anders lijkt me dat een goede volgende stap. Er zijn al erg goede dingen naar je geschreven, waar ik me graag bij aansluit. Welkom en heel veel sterkte.

[Meya]

Tijdens de therapie heb ik geprobeerd om een positiever zelfbeeld te krijgen en geprobeerd om beter en meer voor mezelf op te komen. Dit leek heel goed te gaan. Ook hebben we tijdens de therapie besloten dat alle alcoholische uit huis zou gaan of in ieder geval achter slot en grendel.

.

Hey Cali, je bent bent hier aan het goede adres. Dit forum kan een grote steun zijn om dingen te veranderen. Wat ik me afvroeg is wat jullie tijdens de therapie nou precies hebben afgesproken: alle alcohol de deur uit? Of alle alcohol achter slot en grendel?

In elk geval van harte welkom hier!

[basta]

Welkom Cali! Ik denk dat er meer mensne zijn met jouw 'patroon', ik hoor het vaker, 360 dagen per jaar droog en de anderen half comateus. Als ze je in zo'n kliniek wegsturen, geven ze toch wel andere opties?

[Cali]

Ik ben in therapie geweest bij Menzis verslavingszorg oa cognitieve gedragstherapie, dat leek wel wat te hebben geholpen eerst maar ik blijf terugvallen, hoe kan ik die knop echt omzetten. Als de alcohol niet in huis is dan gaat het goed maar zo ineens is die prikkeling daar en dan gaat het mis.

Ik weet dat ik me moet focussen op mijn eigen probleem en niet op wat mijn man wel of niet doet

Maar ik bedoel alleen aan te geven dat het verslaafde blowpatroon van hem bij mij weer voor die negatieve prikkeling zorgt..

Omdat het dus maar af en toe gebeurt neemt een verslavingskliniek mij niet op maar zelf denk ik dat het goed zou zijn om 24/7 te spitten en te zoeken naar het diepliggende waarom, mezelf psychisch volledig binnenste buiten keren, ik weet het niet...

[basta]

Ja, dat vind ik heel logisch klinken, hoor!

[Lika]

Kun je bij de huisarts wellicht verwijzing halen en nader advies? Misschien is er via internet met ondersteunende gesprekken ook veel mogelijk? Ik zou hoe dan ook eerst naar huisarts nu. Misschien heb je nu gewoon iets anders nodig dan toen. Sterkte Meis!

[Cali]

Maar dan nog moet ik die hulp wel vinden

[Lika]

Dat klopt, maar zou huisarts of verslavingsarts je daarbij kunnen helpen?

[Cali]

Problemen thuis zijn nu hoog opgelopen, mijn man zegt dat ik hier bij hem helemaal niet wil zijn, dat ik daarom hem altijd de schuld geef al is dat echt niet zo; maar het zet me wel aan het denken:

Misschien heeft hij gelijk, wil ik diep van binnen wel leven zonder hem( hij is heel lief, zorgzaam maar ook dominant, ik ben altijd heel volgzaam en vind het moeilijk om voor me zelf op te komen) maar durf ik mezelf niet van hem los te maken...

Ik weet het niet meer, ik hou echt van hem hij is een groot deel van mij.

Wel merk ik dat de liefde waarmee hij me soms overspoelt mij soms benauwd, als hij elke dag vraagt of ik nog wel van hem hou dan is het net alsof ik het dan moeilijk vind om 'spontaan ' mijn liefde voor hem te uiten ...

Ook bij het onderdeel relatietherapie kwam naar voren dat hij vaak voor mij praat en voor mij antwoord gaf. Dat ik dat ook gewoon toe liet en het wel prettig leek te vinden, nu denk ik: is dat misschien mijn probleem dat ik hem blijf volgen en niet naast hem durf te staan .

Pfffff wist ik maar wie mij echt hulp kon bieden

Heeft iemand hier misschien ervaring met hypno therapie ? Misschien is dat iets voor mij,

[Cali]

Ik weet het niet Lika, bij Menzis konden ze mij niet verder helpen, op die enkele terugvallen na gaat het goed, ben ik er goed mee bezig, de terugvallen moet is accepteren en er van leren maar toch gebeurt het dan weer

[Bob]

... hoe kan ik die knop echt omzetten.

Geen twee gevallen zijn hetzelfde en ik had zelf te maken met een ander (namelijk dagelijks) drinkpatroon dat jij, maar toch wil ik iets zeggen over hoe bij mij de knop omging. Wie weet heb je er ook iets aan.

 

Kenmerkend is dat ik eerst de knop omgezet heb en toen ben gaan dealen met de psychische puzzels die ik op moest lossen omdat ik niet meer in alcohol kon vluchten. Ik had dat natuurlijk wel eerder geprobeerd, maar het lukte pas toen ik van de alcohol af was en weer helder kon denken. Mijn motivatie om de knop om te zetten was er dus voordat ik antwoord had op alle vragen waarvan ik ook wel wist dat die nog beantwoord moesten worden. Die motivatie was vooral gebaseerd op het besef dat ik mij lichamelijk te gronde zou richten als ik zo door bleef gaan als ik deed.

 

Ik denk dat jij ook iets dergelijks moet doen. Nu de knop al omzetten, en dan gaan dealen met wat er nog meer bij komt kijken. Niet andersom.

 

Hopelijk kun je met je man tot solidariteit en samenwerking op dit gebied komen, zonder elkaar de schuld toe te schuiven. Een basisafspraak zou goed zijn om te beginnen, bijvoorbeeld dat jij voorlopig geen alcohol meer drinkt en op zoek gaat naar een manier om daar blijvend gestalte aan te geven, en dat je man je daarbij als het even kan wil helpen, maar het in elk geval accepteert en je niet voor de voeten loopt.

 

Verwacht geen kant-en-klaar oplossing qua hulpverlening. Het zal nog flink wat tijd in beslag nemen en jullie zullen waarschijnlijk allebei een nog verder zoekproces moeten doorlopen dan jullie al gedaan hebben. De relatie kan er wel nog sterker van worden.

 

Bob

[Singbluesilver]

Goed dat je hier komt cali. Dat is al een grote stap. Zou toch ook een afspraak maken met de huisarts. Samen met hem/haar kijken wat goede aansluitende hulpverlening is. Welkom hier in ieder geval!

[Gast]

Ik zou ook naar de huisarts gaan. Er speelt meer dan alleen verslaving. Zijn volgens mij wel mogelijkheden. Sterkte ermee. 

[Cali]

Volgende week dan toch maar naar de huisarts...

Thuis is nog steeds crisis, heb nog niet echt met mijn man gepraat, hij is woedend vooral ook omdat ik er weer om loog, uit schaamte durf ik dan eerst niet toe te geven dat ik heb gedronken..

Ik weet niet of hij mij ook deze keer weer wil en kan vergeven. Pfffff wat maak ik een puinhoop van mijn leven.... zal ook nu weer echt zelf de 1e stap moeten zetten om met hem een gesprek aan te gaan, lastig want hij sluit zich de hele tijd op in de slaapkamer

Dat praten met hem nadat ik weer de fout in ben gegaan vind ik het allermoeilijkste

[Cali]

Dat klopt allemaal wel zo ongeveer Etty, we weten ook allebei dat mijn kwetsbare moment na de feestdagen komt en toch hadden de drank niet opgeruimd, zo dom. Ook in de vakantie weer mee geblowd, ook iets waarvan we weten dat het mijn instabiel maakt maar Hee toch een manier om je lekker relaxed te voelen... zo ontzettend dom!

En ja er gebeuren dingen die ik eigenlijk niet wil maar ja wie ben ik om daar iets van te zeggen...

Welke stap ik nu als eerste zou moeten zetten?

Het gesprek met hem aangaan over wat en hoe het weer heeft kunnen gebeuren en zeggen wat ik graag anders wil. dus geen joints meer in ons huis!

Maar eerlijk gezegd weet ik nu al dat hij daar niet mee akkoord gaat, ik heb een probleem niet hij, hij weet er 'verstandig' mee om te gaan, discussie gesloten.

Ik wil geen uit elkaar gerukt gezin maar misschien zou het veel beter zijn als we elks ons eigen weg gaan....

Was ik maar sterk geweest dan was het niet gebeurd en voelde ik me gelukkig zoals ik me al maanden voelde.. of dacht ik dat ik gelukkig was maar was dat diep van binnen helemaal niet zo

Ook deze onzekerheid maakt me moe

[Lika]

Ik denk : alle drank weg. Stabiliseren en stap voor stap, dag voor dag je weer beter voelen over jezelf. Naar huisarts en gewoon advies vragen waar je het best heen kunt.

[lady jane]

eerst maar eens hulp inschakelen Cali

uit je slachtofferrol

en je leven in eigen handen nemen

niks meer je partner als excuus gebruiken

hij moet zelf maar dealen met zijn verslaving

of hij die echt "verstandig" mee om gaat of niet

dat staat los van jou en jouw verslaving.

Hoe het uiteindelijk allemaal gaat

leidt je maar af van het hier en nu