Hallo. Doodeng.

[Lika]

Dit jaar was me een jaartje wel. Vol leermomenten zeg maar;-) 

Dit jaar belooft er minstens zoveel. Nu ben ik op een punt dat ik echt begrijp dat niet de omstandigheden maken hoe ik me voel, maar dat het mijn reactie daarop is.

Ik kan mezelf ook begrijpen als ik me laat meevoeren in.

Nooit, maar dan ook nooit gedacht dat meditatie zo’n onderdeel van mijn leven zou worden. Zo belangrijk en ik heb discipline! 

Ik weet nu dat gevoelens komen en gaan, dat inzet echt werkt, dat ik veel meer liefde heb dan ik dacht en dat ik eerder alleen maar okay was als ik me goed voelde. 

Anders was er reden tot weglopen, instorten, verdoven (ultieme weglopen). 

Het is geen weg naar Hallelujah. Want er is nu verdriet, pijn, angst en onzekerheid in pure vorm. 

Alleen de angst voor de angst is er nog maar heel soms. En die vind ik het moeilijkst. Nieuwsgierigheidsknop aan. 

[Nietmeer]

respect!

[Lika]

Dank, maar het ging zo. Ik heb me ergens open kunnen stellen voor mezelf en dat toelaten. Eigenlijk was dat het. 

Zowel de dingen die ik ‘goed’ doe als de dingen die ik niet goed doe. Dat heet dan verantwoordelijkheid nemen? 

 

[Nietmeer]

Ja dat is het! En dat maakt het zo essentieel 

[Rosee]

[Pelle2]

Ha Lika, ook een  van mij.

Toen ik me hier ooit meldde was jij er ook net. En nadat ik weer ging en weer kwam en weer ging en weer kwam was jij er nog steeds. 
Volgens mij ben je enorm veel wijzer geworden sindsdien, ben je daar ook blij mee en was dat met drank nooit zo gegaan.

Fijn en inspirerend! 
Ik kan me alleen niet voorstellen dat mediteren ooit onderdeel van mijn leven gaat worden.
Maar wie weet...

[Lika]

‘Volgens mij ben je enorm veel wijzer geworden sindsdien, ben je daar ook blij mee en was dat met drank nooit zo gegaan.’

Klopt @Pelle2. Ik zou bezwijken onder de situatie met mijn ouders en mijn werk en thuis bitchend en briesend rondlopen. 

Ik zou me schamen en boos zijn. Ik zou niet auto durven rijden of juist balen dat ik dat moest doen. 

Ik zou willen dat het ophield. Het wat mij werd aangedaan. Zonder het mooie in momenten te zien.

ik zou niet de moeder zijn die ik nu ben.

En als je niet mediteert is er niets aan de hand! Ik ben er alleen zo blij mee.

[Yana]

Tsjonge Lika, wat sta jij mooi, fris en helder in het leven
Jij doet dat 's morgens vroeg hè, mediteren? Ik krijg er maar geen vast ritme in, terwijl het toch zo goed doet. 's Morgens wil ik vooral koffie en zoek ik verstrooiing op internet, dus nou ja, ik vind dat jij supergoed bezig bent!

[kruidenthee67]

Alles wat er gebeurt,
gebeurt voor jou, niet tegen jou.
Wees een leerling, niet een slachtoffer.

 

Wat fijn om jou te lezen.

Omdat het allemaal zo herkenbaar is

Omdat je het constructief kunt beschrijven

Omdat je je in alle eerlijkheid jouw proces hier neerzet

Omdat je een inspiratie bent voor anderen

Maar vooral om te lezen dat het je goed gaat.

 

En ja, dat mediteren. Vind ik toch knap dat je dat in je systeem hebt zitten. 

Die neem ik weer mee...wetend wat het me oplevert als ik het doe.

Nu nog doen he?

 

[Lika]

Ik denk dat dat hele gemediteer van mij mij helpt om/ herinnert aan/ toewerkt naar een op mijn gemak zijn met mezelf en een veel grotere aanwezigheid in het nu.

Het is mezelf serieus nemen zonder al mijn gedachten en gevoelens (=gedachte +een oordeel) serieus te nemen. Want juist daarin ben ik te raken.

Compleet meegevoerd worden in... vrnl gepieker. Maar ook hartstocht of boosheid. Dat één worden met is gevaarlijk voor mij.

Ik zie mediteren ook als hardcore trainen van de geest. En ik weet waar ik vandaan kom. 

Het is voor mij zo noodzakelijk dat ik het graag doe. Voor iedereen is dat anders toch?

[kruidenthee67]

Die: nu nog doen he, was tegen mezelf. 

Noodzakelijk=graag doen....daar mag ik even over denken

[bumperjim]

Mediteren is een van de wegen naar Rome, uiteindelijk, niet DE. En de essentie is dat het de rest van je dag verandert. Anders heeft het geen zin om 20 minuten te “zitten”. 

Ik ben er op dit moment ff helemaal uit, uit het mediteren. Ritme kwijt na de vakantie. Moeite met vroeg opstaan. Denk dat ik ‘s avonds een momentje moet creëren of tussen de middag...

[Lika]

Klopt wat je zegt @bumperjim. Dat probeerde ik ook te zeggen, maar lukte niet zo goed....

[Lika]

Deze mag mijn motto zijn voorlopig:

Alles wat er gebeurt,
gebeurt voor jou, niet tegen jou.
Wees een leerling, niet een slachtoffer.

Dank @kruidenthee67

[bumperjim]

6 minuten geleden zei Lika:

Deze mag mijn motto zijn voorlopig:

Alles wat er gebeurt,
gebeurt voor jou, niet tegen jou.
Wees een leerling, niet een slachtoffer.

Dank @kruidenthee67

Das mooi  

[Annasterre]

Op 6-1-2019 om 10:50 zei Lika:

en dat ik eerder alleen maar okay was als ik me goed voelde. 

Anders was er reden tot weglopen, instorten, verdoven (ultieme weglopen). 

Dat is een mooi inzicht! dat herken ik. Dank je wel.

[Kohtje]

21 minuten geleden zei Cleo66:

En idd , tekst net ook opgeslagen op mijn telefoon , thnxx @kruidenthee67

Schaf je je ook een klein opschrijfboekje aan, @Cleo66? Jij was het toch die laatst met een gecrashte telefoon of zo zat?
Ik heb ook zo'n boekje waarin ik de gekste dingen opschrijf: citaten, spreuken, gezegdes, alles wat ik tegenkom en leerzaam, ontroerend of
grappig (én leerzaam, ontroerend) vind en blader dat zo nu en dan even door. Alleen al door ze te lezen kan één van die opschrijfsels zo
maar de inspiratie zijn om een hele of op z'n minst halve dag in te vullen of te interpreteren...
Bijkomend voordeel voor mij van ze letter voor letter op te schrijven is dat ik zo'n spreuk nog eens langzaam (schrijfsnelheid) in m'n
bovenkamer langs laat komen zodat ie goed doordringt.. moet je wel nétjes schrijven, met zorg, met aandacht. Maar dat geldt voor alles.
Alles wat je langzaam met zorg en aandacht doet dringt beter door en wordt fraaier afgewerkt. Zélfs stoppen met drinken gaat beter als je
er zorg en aandacht aan besteedt.

Ik dwaal af.. . 't Ging over een opschrijfboekje..

[Lika]

Ik heb nog steeds naast alle digitale dingen mij bullitjournal. Dagboekje, things to do en agendalijst ineen. Soms houd ik het even niet bij, maar dat maakt niets uit. Er staat niets vooorgedrukt. Het is wat ik ervan maak;-)

[Lika]

Ik geloof eigenlijk dat het heel goed gaat. Enorm veel aan mijn hoofd en omhanden. Zorgen voor....zorgen om..., maar al met al denk ik het aan te kunnen. Soms is het te veel. Dat geeft niet. Pauze inlassen. En vooral: geen verzet. Natuurlijk lukt dat regelmatig voor geen meter. Dan wil ik niet dat dingen zijn zoals ze zijn. En wat kan ik ook nog om me heen schoppen!! Iedereen doet alles verkeerd. Soms. 

Maar de momenten zijn korter. Ik lach eerder. En vind meer rust. En zie dat de kern is dat ik vind dat IK de dingen niet goed heb georganiseerd. Dan word het al gemakkelijker te hanteren. ik kan er iets mee doen. Vergeven bijvoorbeeld. Ik doe ook maar mijn best. En ik mag er best wel eens met de pet naar gooien. lekker puh.

[Lika]

En wat ik nog wou toevoegen, is dat ik toch soms de gedachte heb: zou het misschien toch weer kunnen?

en waarom? Meedoen, makkelijk, gezellig etc. , maar ook: even ontsnappen.

tja. Waakzaam blijven! Want nu, juist nu!, heb ik dat niet nodig.

[bumperjim]

20 minuten waakzaam en dan ist weer over hè  

[Lika]

Yep!

[kruidenthee67]

Ik noem het 'pauze van mezelf' 

[Lika]

Klopt als een bus. Combinatie verantwoordelijkheid en onduidelijkheid. Die nekt me. En ja, dan de drang naar onstnapping, zorgeloosheid. Zorgen maken. Ik ben er groot mee geworden.

Ik weet dat de zorgen voor ouders niet stoppen voorlopig. Dat is hard. Ik ga ze ook niet beter maken. Ook hard.

De vraag of ik genoeg doe?? Au! Maar ik zie mezelf worstelen. Dat is okay. En ik mag pauze ja. Dat is een bewuste actie. Die niet altijd lukt;-)

[Lika]

Dank.

Voor mij helpt het zo als ik zie dat ik gewoon ook eens een fout mag maken of misschien ook wel dat het soms zo is dat ik wel eens niet mijn best mag doen.