Hallo. Doodeng.

[Monster]

Inderdaad. Alicia is me vóór, ik onderschrijf haar bericht. Lika, jij laat al steeds zien dat jij een wijze vrouw bént. Je mag dat een energielevel hebben van een wrak, nou, welkom in de club der gestopte drinkers. Velen hebben dit pad gelopen. Maar het komt goed. Het kost/neemt gewoon héél véél tijd. Ik neem aan dat geduld niet in jouw woordenboek stond?

Je schrijft dat je maar matig kunt omgaan met onzekerheden. Sterkte voor de komende periode Lisa. Je doet het echt heel goed. Respect. (had ik al gezegd dat het erg prettig is om jou te lezen? Nee? Nou, het is erg prettig om jou te lezen.)

[Vasja]

Aaah hoe komt het dat je daar zo moest huilen? Vanwege dat verdriet over wat je kwijt bent?
Hij/zij was wel lief voor je mag ik hopen?  

[Lika]

*zoekt woord geduld op.....*  *pakt ander woordenboek* , *pakt ander woordenboek* ....*vindt niets* 

Dank voor de wijsheid die jullie in mij vinden. Ik ga nog even beter kijken. Dan vind ik het zelf vast ook;-)

@Lieselotje ik ben nu sinds eind november thuis. Daarvoor ben ik ook al enige tijd thuis geweest. Van april tot mei. Te vroeg weer begonnen.... ( naast andere zaken)

 

 

[Lika]

@Vasja heel lief. Ja hoor. Ik denk echt een stukje rouw omdat ik mijn werk waarmee ik me zo vereenzelvigde ( is ook niet goed, maar toch) gewoon kwijt ben. Maar het is ook een kans. Klinkt banaal, toch waar.

[Reacher]

In het woordenboek staat naast het woord wijsheid jouw foto, Lika. zo! 

[Goedehoop]

Goed dat je gewoon even bent gaan huilen, lekker alles er even uit! Ik hoop dat jij je nu een beetje beter voelt. Wel een beetje kunnen slapen vandaag?

Dikke knuffel!!

[Goedehoop]

Lekker van genieten!

[huttula]

Lika ik had vorige week een cursus en daar kwam ook verlies van je baan  of de baas wil van je af  aanbod.

Een baan verliezen..zit  echt in de rouw curve en heeft tijd nodig om te verwerken.

En ook daar horen tranen ..machteloosheid...boosheid..onzekerheid bij.

En daarna komen er weer mogelijkheden.

Dus het mag hè

Het is ook weer zo'n proces.

 

 

 

 

[Lika]

 @huttula. Graag de mogelijkheden NU!!!!!! 

Zucht, adem, zucht. Wat een tranendal dit. En maar huilen. Boos, verdrietig, boos, verdrietig.  Ik zie mezelf eigenlijk altijd vanuit een helikopter. Bijna altijd 'zie' ik mezelf de dingen doen. Ik doe ze niet gewoon, ik zIe ook nog eens dat ik ze doe. Mijn therapeut had dat niet. 

Als nou blijkt dat niet iedereen dat heeft, misschien ligt daar ook wel een oorzaak om van te drinken. Doodvermoeiend. Want ik vind natuurlijk ook wat van wat ik zie. Hmmmpf.

 

half zes. Net wakker na uitgeputte middagslaap. Hoop dat ik vannacht slaap. Wel weer genoeg gehuild vandaag.

[Monster]

Lieve Lika,  Veel mensen doen dingen, en zijn zich bewust van het feit dat ze het doen. Ze zien het zichzelf doen. Ze zijn bewust (bij bewustzijn ook) Dat jouw innerlijke criticus er wat van vindt... overal wel wat van vindt waardoor je lijdt onder je eigen regime (meer dan een ander mens je aan zou kunnen doen); wil je daar iets mee? Zou het te maken kunnen hebben met een gebrek aan zelf-liefde? Zou het kunnen dat je onrust hebt in je lijf als je aan jezelf 'overgeleverd' bent? Zou het kunnen dat je bent gaan drinken omdat je 'het fijn wilt hebben', bij gebrek aan gelukkig zijn met jezelf?

Zo maar wat vragen hoor. Je hoeft er niks mee.

[Lika]

Dank @Monster. Dat is het! Hier ben ik en zit ik middenin. Dat is het. Vandaag ook over gesproken. Maar nog niet zo ver ontleed. Dit is het, dit is het, dit is het. En ja, hier MOET ik wat mee. Anders kom ik niet verder. Dank.

[Lika]

En die criticus zegt nu dat het stom is. Ik heb niets om me zo te voelen. Etc. Nu ga ik weer naar bed. Spelletje met dochter eruit geperst. Met liefde hoor! Ben doodop. Het net sluit zich....

 

[Lieselotje]

Lieverd hier een tissue voor je 

[Monster]

lieve lieve Lika
Zou ik er over durven schrijven, wat, kunnen schrijven als ik zelf die innerlijke criticus niet kende?

Als ik op de motor zat, er ik zag wielrenners.......................dacht ik: "Zit je lekker met je luie reet?"
Als ik op de racefiets zat en ik zag motoren.......................dacht ik: "Zij weten tenminste hoe dat moet, dat genieten."
Als ik aan het hardlopen was dacht ik: "De wasmachine is nu klaar. Geen pauzes meer, in één streep naar huis. Er is werk te doen."
Als AAAAAARRRRGGGH
Nooit was het goed. Nooit was het genoeg. Ik was slaaf van mijn eigen innerlijke criticus en de lat lag zó hoog, daar kon geen mens aan voldoen. Ik in ieder geval niet.
Ik had nog nooit van innerlijke rust gehoord. Oprecht niet.

[Lika]

Maar hoe kun je daar wel bij komen? Echt?oefenen?  heel interessant. Dat wel. Ik snap nu wel waarom ik niet meer kan. Iedereen zegt wel : 'leg die lat niet zo hoog'. Dan ben ik dus de hele tijd bezig om hem lager te leggen, anders is het ook niet goed. Mijn grote vraag: hoe weet ik of ik het goed genoeg doe? Ook nu. In het ont-critiseren.

ik heb zo'n gevoel dat ik nog wel even bezig ben. Jij schrijft had lieve Monster. Jij kunt nu dus anders zijn?  wat een overwinning lijkt me dat! Dat je gewoon fietst? Wow.......

[Monster]

Lika, volg niet mijn pad maar de jouwe.

Voor mij werkte: mild worden over mezelf en tegen mezelf. Streng zijn voor jezelf lijkt zo stoer en opbouwend, want zachte heelmeesters en stinkende wonden en zo................. Wilskrachtig zijn is iets anders dan de lat te hoog leggen. Je kunt leren om die kritische stem die in je hoofd zit, te horen (want zwijgen opleggen zal nooit lukken) maar die stem ontslaan uit zijn plicht. De criticus wil beschermen tegen domme fouten, tegen luiheid enz. maar de criticus heeft beperkte tools. Zijn tools zijn ratio, geheugen en angst. (denk ik)
Maarrrrr... ik ben méér dan een machine die 'het goed moet doen'. Ik ben mens. Ik mág. Ik mag spelen, niksen, leren, fouten maken, liefhebben, werken, hobbiën (is dat goed ABN, afijn ik mocht fouten maken), uitrusten. Oké, ik mag ook belastingaangifte doen, de wc schoonmaken enz. maar ik mag kiezen of ik dat nu wil doen of later. Niets moet, tenzij de wereld vergaat bij gebrek aan actie. Niets moet. Veel kan. (voel je hem al aankomen? Hier spreekt niet de machine, niet de ratio, niet de opvoeder............................................................. hier spreekt het hart. Mijn hart heeft óók beperkte tools. De tools zijn intuïtie, geweten, onderbuiksgevoel en dat alles in een rustig tempo met een rustige stem. Terwijl mijn ratio razendsnel is met een schreeuwerige stem. De kunst is voor mij om dwars door het geschreeuw de rustige stem van de intuïtie te horen én serieus te nemen. Mezelf serieus te nemen. Zoiets.)

Lika. Ik wil geen college geven in herstel. Wie ben ik nou helemaal? Een sufferdje. Ik schrijf het omdat je ernaar vraagt, maar het is voor jou eigenlijk niet belangrijk. Het is voor mij wél belangrijk geweest. Maar onthoudt dat ik gewend ben om moeilijk te doen ook als het makkelijk kan....

[Monster]

23 minuten geleden zei Lika:

 Ik snap nu wel waarom ik niet meer kan. Iedereen zegt wel : 'leg die lat niet zo hoog'. Dan ben ik dus de hele tijd bezig om hem lager te leggen, anders is het ook niet goed. Mijn grote vraag: hoe weet ik of ik het goed genoeg doe? Ook nu. In het ont-critiseren.

 

lieve Lika je bent sowieso goed genoeg. Mensen vinden je mooi om wie je bent, niet om hoe je doet. Mensen houden van Lika, ook zonder haar prestaties.

Al deed je niks, dan nóg was je goed genoeg.
(een keer was ik ziek, ik lag voor pampus op bed, mijn dochtertje kroop bij me en zei: "mama als je ziek bent vind ik je veel liever"  Tóen had ik mogen inzien dat prestaties niet echt helpen voor een liefdevol leven, maar ik was te blind)

[Lika]

Tuurlijk ga ik mijn eigen weg. Dat kan niet anders. Maar dit te lezen helpt zo ontzettend. Wat fijn @Monster. 

Heel herkenbaar. En moeilijk doen als het makkelijk kan? Hé, leuk dat je dat ook doet. Ik heb het uitgevonden volgens mij. 

[Lika]

Dank je lieve Lars.   Als jij zo goed bezig bent, kan ik niet achterblijven hè? 

[Gast]

Lika, bijzonder ontdekkingen!

Het laat mij ook weer verder denken. 

 

 

[Lika]

Wat jij schrijft zet mij weer aan het denken. We hebben een wijze club mensen hier bij elkaar. Dat geeft een extra boost aan al het sluimerends. Het maakt het hanteerbaar en concreet. Mooi. Dank. 

 

[Gast]

Dat is allemaal fijn ja! En verhelderend. Al mag ik er af en toe wel eens iets minder over nadenken...
Ook bedankt  

 

[Reacher]

Op jezelf foeteren. Op dit draadje blijkt dat velen dit doen. Schijnt ook bij alcohisme te horen. Bij de cirkels van Van Dijk kun je lezen dat verslaafden aan die stof vaak nog beter willen functioneren dan niet verslaafden of anders-verslaafden. Om dat drinken te compenseren. Jezelf straffen vanwege die nepbeloning van het drinken. 

Hmmm. Ook weer bijzonder hoe iedereen helpt 

[Asterix]

Interessante draad, perfectionisme nekt een mens, dat zie ik hier thuis ook gebeuren.
Vrouw is een perfectionist en gaat flink op haar bek, omdat haar draagkracht vermindert,
maar de draaglast onverminderd door bleef drijven.

Gevolg, burn-out en daardoor ook een door angst ontwikkelde tunnelvisie (letterlijk).

Het relaas van Monster (wat een verkeerde nick eigenlijk) was erg herkenbaar.

En nu de kunst leren van het loslaten, dat is een hele kunst...

[Lika]

Ja, @Asterix, het klinkt bijna als iets goeds perfectionisme. Maar nee, nee, nee, dat is het niet. Niet voor jezelf en niet voor iemand anders. Sterkte jij.