Spring naar bijdragen

Zaterdag 25 november


Momentum

Aanbevolen berichten

En ik zei wel u tegen mijn opa en oma, maar dat was vanuit respect tonen naar een oudere.

Tegenwoordig zeg ik zelden nog u. Omdat ik in België woon. Daar betekend u gewoon jij en vind het dus ingewikkeld.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En als ik iemand wil laten blijken dat ik van België kom praat ik met veel uwen. :D

Ben en blijf een Hollander hier als het erop aan komt. Ik spreek dat dialect nog steeds niet, hoe graag ik het ook zou willen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maar kom niet uit Holland ben een Brabander als ik dan toch ontmaskerd moet worden als Nederlander.

Hollanders hebben een grotere mond dan ik, denk ik dan toch en wil me daar dus niet mee associëren.  :D 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mensen spreken mij tegenwoordig aan met mevrouw. Best raar want voel me nog steeds wel een meisje. :D

En corrigeer ze met zeg maar jij, omdat u niet zo nodig is voor mij.

Maar ik geef eerlijk toe, dat respect kan ik wel waarderen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Waar hebben we het hier eigenlijk over? Ging zoals ik begrijp over een opmerking van Bor die verkeert viel. En waar we nu mee aan de haal gegaan zijn.

Kan Bor geloof ik best hebben gelukkig. ;)

Maar ik zie haar niet meer online.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Veroordelen niet, maar je dingen afvragen is niet meer dan menselijk, denk ik. En respect door de aanspreekvorm U te gebruiken, het kan misschien werken. Bij mij werkte het niet, maar dat lag heus niet aan die aanspreekvorm. Ik denk dat als ik jij had mogen zeggen, het respect even ver te zoeken was geweest.

 

Bor, heb je nou die hele pan macaroni in je eentje leeggegeten?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het klopt ook niet helemaal wat ik zeg. Bij situaties wat ikzelf bij betrokken ben, heb ik wel degelijk oordelen, soms een beetje te uitgesproken zelfs.

Enfin.

Ik vind jouw toon overigens niet verkeerd,Lars, eerder gewoon een respectvolle uiting van je mening.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wie heeft het over dwingen, A3?

Bij kinderen heet dat gewoon aanleren.

Maak de* niet te zwaar.

 

Ik sprak mijn ouders overigens ook gewoon met je, jij en jou aan.

Toen ik zwaar puberde noemde ik mijn vader "dikke" of bij z'n voornaam.

Vond ie geen punt, en later werd ie gewoon weer Pap.

bewerkt door moderator
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mem klinkt wel gezellig vind ik.

Bij ons in de familie beginnen de kinderen hun ouders ineens aan te spreken, en ook tegenover andere mensen te benoemen, als oma en opa wanneer ze kinderen hebben.

Ik vind dat om de een of andere reden erg storend

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...