Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Gisteravond met vrienden slechte films zitten kijken, begonnen met Scream 4 en daarna werd het alleen maar slechter, tot aan Sharknado toe. Ook zonder drank was dat prima te doen, dat wil zeggen, waarschijnlijk waren ze met alcohol minstens zo erg geweest. Omdat ik toch niet kon slapen, vannacht Hot Shots nog maar weer eens gekeken, als ik groot ben, wil ik ook in een wigwam met een deurbel wonen :P  Oftewel, afleiding, afleiding, afleiding, afleiding. En ijs uiteraard.

 

Hopelijk komt deze week bericht over de intake en alles.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Geniet er maar van.. hier echt donker, kunt het je niet voorstellen.. Lange broeken weer :(.

 

Ah ja en daarom zeg ik het.. ik herken dat zeer goed. ik heb enorme behoefte aan structuur en orde.. ik spring van de hak op de tak en bij de minste prikkel ben ik mee.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De vicieuze cirkel blijft maar rondjes draaien. Steeds om dezelfde zinnen heen; the child is grown, the dream is gone, I have become comfortably numb. Ik ben volwassen, mijn droom is dood, ik leef in een aangename verdoving verder.

De cirkel draait onverstoorbaar door. Ik werk en zelfs bij vlagen hard. Eet, bij vlagen zelfs gezonde maaltijden. Drink, soms een dag of twee niet. Slaap, gemiddeld vier uur per nacht. Vrij, bijna elke dag. Heb seks, op die andere dagen. Cirkel, rond, nieuwe week en weer door. Onverstoorbaar, onveranderlijk.

Het grote voordeel van de vicieuze cirkel is dat alles voorspelbaar en daarmee hanteerbaar is. Omdat alles al een keer is gebeurd, weet je wat er komen gaat. Er zijn geen echt onverwachte wendingen of voorvallen, alles gaat precies hetzelfde. De verdoving blijft zonder enige moeite intact. De wereld draait, ik draai mee en er zijn geen aardschokken.

Het grote nadeel van de vicieuze cirkel is dat er niets verandert. Alles blijft hetzelfde en is voorspelbaar, waardoor elke uitkomst al bij voorbaat vaststaat. Er verandert niets. Werk, drank, seks, slaap. En weer opnieuw. Het is een overlevingsstand die al lang niet meer bevredigend is. Want het gaat niet goed. Ik merk het aan mijn hoofd, waar ik steeds meer moeite moet doen om er een oorspronkelijke gedachte uit te halen. Ik merk het aan mijn wezen, dat stukje zelf van mij dat steeds meer moeite moet doen om oprecht geïnteresseerd te zijn in hen die me lief zijn. En ik merk het aan mijn slaap, die steeds vaker onderbroken wordt door steeds angstaanjagender dromen.

Eigenlijk is die cirkel niet zo vicieus meer. Sinds ik op zoek ben, al dan niet met tegenzin, naar een weg uit de cirkel, werkt de cirkel niet meer zo goed voor mij. Alsof het mij extra aanspoort om er ofwel uit te gaan, ofwel er serieuzer weer in te duiken. Wat gaat het worden, Quinn? Durf je het aan om de algehele verdoving als leven te aanvaarden? Of durf je het aan om te kijken hoe het leven erbuiten is?

En ik ben zo dapper niet. Overleven is zoveel gemakkelijker dan leven. Overleven is gewoon alles op nul zetten, de automatische piloot aangooien en gaan. Overleven is de charmante, aimabele vent uit te hangen die alles gedaan krijgt op z'n werk, van z'n chef. Overleven is de donkere, mysterieuze man in de kroeg te zijn, die altijd iemand weet op te pikken. Overleven is de roekeloze kerel te zijn, die illegale pillen wegspoelt met whisky. Omdat het kan en omdat het toch niets uitmaakt. Het maakt niets uit allemaal, omdat ik al lang dood ben. Elke dag overleven is een onverwachte toegift voor hen die me liefhebben.

Maar leven...

Leven is erkennen dat het anders moet. Dat is toegeven dat ik de juiste manier niet weet. Dat is me een weg zoeken door het mijnenveld van beperkingen op zoek naar mogelijkheden. Dat is hulp accepteren bij een nooit goed opgestart verwerkingsproces. Dat is leren dealen met de bak ellende die van mij dit mens heeft gemaakt. Dat is erkennen dat ik mijzelf de moeite waard vind om moeite voor te doen...

I hurt myself today

To see if I still feel

I focus on the pain

The only thing that's real

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Oh Quinn...(een vloek gedeleted vanwege de strafpunten)

Als je in staat bent om die kolkende beerput om te zetten in zulke práchtige, ijzingwekkende taal, waarom steek je dáár dan niet al je energie in, in plaats van in dat destructieve geworstel.

(Nelson zegt het boven jouw bericht veel vriendelijker, maar ik bedoel hetzelfde, eerlijk waar.)

bewerkt door basta
Link naar opmerking
Deel via andere websites

De vicieuze cirkel blijft maar rondjes draaien.

 

Denkfoutje, Quinn. De vicieuze cirkel is maar een vicieuze cirkel. Die draait niet.

JIJ draait rondjes in een vicieuze cirkel.

Die cirkel is maar iets waar jij in terecht bent gekomen en zorgt voor een zekere inactiviteit.

JIJ bent het bewegende object. Jij zult, als je weer "rechte lijn" in je leven wilt, actie moeten ondernemen.

Niet passief de cirkel volgen maar je focussen op wat er buiten die cirkel is.

 

Het in mooie woorden en zinnen vangen van je huidige situatie kán het begin zijn van die uitbraakpoging, mits je je

niet te comfortabel gaat voelen bij dit soort omschrijvingen.

In het eerste geval (uitbraakpoging) is je bericht hierboven een volwassen stap in de richting van "bevrijding",

in het tweede geval (comfortabel voelen) is je bericht hierboven vragen om een aai over je bolletje.

Zie ook wat Etty hierboven schreef.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb een tip. Niet alleen voor jou, maar voor ieder die het nodig heeft vanuit het bekende patroon te breken.

Het gaat over het boek " the artist' way" (kijk op wikipedia)

Zonder artiest te zijn wel uit de cirkel van blokkades komen. Dus bestemd voor iedereen...

 

Ik weet er nog niet heel veel van maar ik ben wel begonnen om voor mezelf elke ochtend direct 3 a 4 bladzijdes vol te schijven. Het geeft niet wat. Regel is dat je het niet mag nalezen en niet over de inhoud met anderen praat.

Dit te doen maakt dat je ongewild noteert wat op de voorgrond staat en je eigen strategie en visie loswoelt (zo ervaar ik het).

 

Ik merkte na 2 dagen al dat er een lichte sturing ontstond, en dat ik me meer opgeladen en voldaan voelde. Ik kwam directer bij mijn patronen uit met een

fellere wens tot verandering.

 

Tevens dien je 2 uren per week iets te doen wat buiten je comfortzone ligt. Voor de een is dat in zijn eentje naar het museum gaan voor de ander is dat een praatje maken met een onbekende.

(nogmaals, ik weet er nog niet alles van)

 

Jouw stuk tekst nalezend van gisteravond maakte dat ik dit even met je wilde delen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het maalt al heel lang door mijn hoofd; als je verandering wilt, zul je zelf moeten veranderen. Maar op één of andere manier willen de consequenties daarvan niet goed tot me doordringen. Want ja, ik wil graag dat sommige dingen anders worden. Ik wil dat de nachtmerries stoppen, dat de behoefte aan verdoving verdwijnt, dat drank niet meer die goede, verdorven vriend is. Dat de nacht nacht is en de dag dag. Echt, ik wil het heel graag. Maar met willen kom je blijkbaar niet zo ver.


 


Want intussen grijp ik nog veel te gemakkelijk naar de drank of een paar pillen. Haal ik de meeste nachten door, omdat ik van tevoren weet dat ik toch niet kan slapen. Staar ik urenlang naar een leeg beeldscherm, omdat de inspiratie ver te zoeken is. Er komt niets nuttigs uit mijn handen.


 


Hulp vragen, het leek een goed gelukte stap. Maar intussen staar ik een groot deel van de tijd uit het raam, gaan de vragen van -oloog half langs me heen en komt er van de ga hier thuis over nadenken vragen niet veel terecht. Of nou ja, ik denk er wel over na, meestal een startsignaal voor een nieuwe fles.


 


Ik doe niet anders. En ja, ik weet dat iedereen me dat al honderd en meer keren heeft gezegd. Maar nu, nu zie ik het zelf wat beter. Volg eens niet je eerste impuls, maar pak de volgende, hoe onzinnig of belachelijk die ook mag lijken. Houd op met in het vicieuze rad gedachteloos rondjes te lopen, maar stap er eens uit.


 


Dat. Hoe, dat heb ik nog niet helemaal duidelijk. Dat het niet meteen allemaal vlekkeloos en prachtig gaat lopen, snap ik ook nog wel. Daarom een heel riskante stap één vandaag; ik laat het koken aan mijn vriendin over. Dat hebben we het ergste meteen achter de rug.


 


Edit: even vriendins naam eruit gevist


bewerkt door Quinn
Link naar opmerking
Deel via andere websites

"Staar ik urenlang naar een leeg beeldscherm, omdat de inspiratie ver te zoeken is. Er komt niets nuttigs uit mijn handen."

Haal die balk eens uit je ogen Quinn, ipv dat splintertje.

Inspiratie, pfff, jij moet barsten van inspiratie, als ik jouw berichten lees.

Weet niet wat je daaronder verstaat, maar het spat van je zinnen af!

Het rondjes draaien, vicieuze cirkels, ik zie het niet terug in je teksten.

Schrijf je vanuit je gevoel of schrijf (en denk) je naar wat je bang bent te ontmoeten. Het heden of bedachte toekomst?

Maakt mij ook niets uit, lees en voel je worsteling tot in de vaatjes in het bot.

Maar geen inspiratie? vind ik moeilijk te geloven.

Sorry, Quinn, maar ik vind jou een zeer inspirerend persoon(lijkheid).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is nou gewoon afwachten, laat het eerst maar allemaal op me af komen vrijdag. Intussen probeer ik om vooral niet te veel na te denken, want mijn eerste afslag bij welk probleem dan ook is nu eenmaal nog steeds die drank. Ik wil nuchter blijven, dus laat me de problemen maar een paar dagen vermijden. Even een paar dagen oppervlakkig zijn, want hell no dat ik daar vrijdag met een kater of halfdronken wil zitten. Lijkt me geen beste binnenkomer.

 

Qua inspiratie, tja, ik kan wel roepen over oppervlakkig zijn, maar intussen danst het gewoon door in mijn hoofd. En ook via mijn vingers wel naar buiten ja. Wat ontbreekt, is inspiratie op het werk gedeelte van mijn geschrijf. Momenteel is mijn salaris meer een soort aanwezigheidspremie, zullen we maar zeggen.

 

Intussen ben ik bloednerveus. Want ja, we zien wel wat er komt en op me af laten komen en geen verwachtingen... dat hele rijtje past vrij slecht bij de controlfreak in mij. Alle scenario's zijn al door mijn hoofd gegaan inmiddels. Zelfs de kamillethee van Skyer krijgt het hier niet kalm, lekker dan. Als ik kijk naar wat ik wil, rationeel het verstandigst vind, dan is dat wel degelijk zo'n verwenste, verfoeide, ongewenste opname. Gewoon een periode zonder enige moeite zonder drank, omdat het er gewoon niet is, punt uit, basta. Even niet knokken daartegen en het mezelf nou eens een keer niet veel te moeilijk maken, omdat het stoer is.

 

Intussen, tijd voor ijs.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja.. kom lekker ijs met aardbeien en heeel veel slagroom Quinn. Ik begrijp heel goed wat je zegt.. even niet in de aanval of verdediging moeten gaan. Ze gaan voor je zorgen en je moet niet vechten, er is daar geen drank en ze gaan je helpen.. Laat los Quinn

 

Lieve

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op een gegeven moment heb je toch wel genoeg ijs gehad, blijkbaar. Wat best gek is, gezien de mateloosheid. Wat dan te doen? Heb nu een tosti in de oven liggen, ook best een idee. Op dit soort momenten ben ik best blij met mijn absurde spijsvertering, er zijn extra kilo's welkom. Maar toch, kan ook moeilijk de hele nacht tosti's eten. Misschien straks een stuk om, misschien is dat slaapverwekkend genoeg.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...