Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

Te veel koffie en te weinig echt vocht, gok ik. Toch maar eens die regel één glas water per kop koffie te gaan volgen. Dus als het waternet overbelast raakt, weten jullie waar het aan ligt.

 

Het is dag zeven vandaag. En op de zevende dag hield hij een rustdag. Nou, mooi niet dus. Vol aan de bak hier. Nou ja, soort van. Eerlijk is eerlijk, mijn voeten liggen op het bureau, er staan twee bekers koffie en een flesje water voor mijn neus en ik trek net mijn tweede pakje sigaretten van de dag open. Ja, ik werk heel hard. Het project waar ik mee bezig ben, loopt een beetje vast, omdat ik er eigenlijk een hartgrondige hekel aan heb. Misschien moet ik het gewoon teruggeven. Maar ja, ik houd dan weer niet van opgeven. Of vooral, van toegeven dat iets niet lukt. Bovendien heb ik voor volgende week sowieso een afspraak staan met iemand die me de dingen misschien van een heel andere kant kan laten zien. Lekker cryptisch dit.

 

Morgen weer gezellig naar de psych, het is erg goed voor ons beiden, we leren er alle twee zoveel van. Voor morgen ligt nog de afspraak om verder te gaan met het grote boek van herinneringen, dus ik zou door moeten schrijven, dwars door de gebeurtenissen heen herleven. Maar hell, daar heb ik zo ontzettend geen zin in. Als ik bezig moet met herinneringen, kan ik net zo goed meteen in het gangpad van de G&G gaan liggen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Absoluut de ideale werkhouding Gerrit :) en ach, ze zijn het hier van me gewend, dat scheelt ook. En het klopt wel wat je zegt, hoe hoger de weerstand, hoe belangrijker het is om iets op te lossen. Maar, komt ie weer, de beroemde maar, ik zie het niet echt oplossen door al het herbeleven, er maar over door praten en doorgezaagd worden. Liever gooi ik alles weer achter een stevige door en leef verder, maar hé, ik heb gezien waar me dat al die jaren heeft gebracht. Ik heb perioden gehad waarin ik liever dood zou gaan dan er ook maar één woord over te hoeven praten en heb dat ook echt geprobeerd, maar nee, ook dat was de oplossing niet. Dus voorlopig geloof ik die vriendelijke psych en doe ik oprecht mijn best om zijn huiswerk te maken. I know, losers always whine about doing their best. Toch is het zo (en heb ik de prom queen, maar dat terzijde).

 

Een hele week, die tel ik morgenochtend.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thuis op de bank momenteel Quinn, ook een prima werkhouding.

Straks begin ik aan een saaie doch noodzakelijke klus, die ik echter niet uitgelegd krijg aan mijn collega's en dus niet kwijt kan. Dan zet ik de televisie aan en dat trekt net voldoende aandacht om te voorkomen dat ik last van die saaiheid krijg.

 

Nadeel van thuiswerken is wel dat ik steeds de verkeerde muis te pakken heb.

 

Vandaag overslaan? Dat lijkt me geen goed idee. En de psych(oloog?) zit natuurlijk op je te wachten om bij te leren ;) .

Hup!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thuis op de bank, ja, dat is misschien wel een van de fijnste plekken om te zijn. Maar goed, nog even doorbijten hier en dan mag ik ook weer naar huis. Over een half uurtje nog een gesprek (wie plant dat nou aan het eind van de middag?) en dan klaar voor vandaag. Of nou ja, vanavond nog wat papieren doornemen, want dat is ook meteen weer volop begonnen.

 

Psych (oloog inderdaad, van de iater ben ik op het moment af) hebben weer wat bijgeleerd. Vandaag hij vooral, ben ik bang. 1 gesloten vragen leveren echt niet meer op dan ja of nee. 2 Q reageert niet op non verbale vragen. 3 niet op knoppen drukken waarop staat "do not push".

Ja, ik weet dat ik het voor mezelf doe en dat ik voor mezelf meewerk aan dit traject, sterker nog, dat ik er zelf voor gekozen heb, maar alsnog, het gaat niet van harte en soepel en gemakkelijk. Eerder het tegenovergestelde. Maar psych is best grappig en hij doet oprecht zijn best. Ik ook, maar met even weinig effect. Porren in een pan vol dooie kikkers en verwachten dat er prachtige stoofpot uitkomt.

 

Lichtpuntje: nog steeds een alcoholvrije dag, dag acht vandaag. Dat is dus gewoon in de tweede week zitten. De oxazepam vergeef ik mezelf voor deze keer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zelfde vraag hier, wie boekt gesprekken na 18u00 nog op het werk dus ;-(

Binnenkort gaan jullie nog samen grappen maken dan jij en de psych.. kwestie van tijd dus; Meestal deed ik drank door de stoofpot.. maakt het vlees een stuk malser.. jammer dan. Misschien worden zelfs kikkers wel lekker sappig van wijn.

 

Hé toch goed Quinn.. tweede week .. chapeau

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo dan, soort van wakker en aan een koffie infuus. Gisteravond voor het eerst in tijden het avondeten volledig laten mislukken. Absoluut niet mijn schuld natuurlijk. Okee, het dekseltje vloog van de kruiden af. Extra pittig eten. Pannenkoeken werden afgekeurd, want de tweeling had op Mexicaans eten gerekend. En ja, er zitten genoeg autistische trekjes in om daar een punt van te maken. Dus het spul in een auto en spontaan op woensdagavond uit eten bij de Mexicaan dan maar. Exclusief de tequila. Alsnog best leuk.

 

Vandaag een dag thuis aan het werk. Ook weer soort van. De negende dag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Staring at the bottom of your glass
Hoping one day you'll make a dream last
But dreams come slow and they go so fast

 

Dat gevoel dat zich zo slecht uit laat leggen. Je weet dat je niet kunt stoppen na één glas, dus waarom pak je dat eerste glas toch telkens weer op? Na één slok volgt altijd de rest van het glas, de rest van de fles en de volgende dan ook maar. Even voorspelbaar en onvermijdelijk als de kater, schuldgevoel en schaamte van de dag erna. Die je wegdrinkt, want dat is nog altijd het effectiefste medicijn. Dus waarom?

 

Staring at the ceiling in the dark
Same old empty feeling in your heart 

 

Om de kou te verdrijven. Omdat je weet dat alle diepe, duistere, zwarte gedachten en gevoelens verdwijnen, als je maar genoeg drinkt. Doordrinken tot op de bodem en dan is er het zalige niets. Geen schuld meer, geen boete, geen schaamte, geen pijn. Alleen maar niets.

 

Maybe one day you'll understand why
Everything you touch surely dies
  

 

Maar de volgende dag komt het altijd terug, harder en confronterender. Mislukt, waardeloos, ongewenst, overbodig. Everything I touch surely dies.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

 

...

Je weet dat je niet kunt stoppen na één glas, dus waarom pak je dat eerste glas toch telkens weer op? Na één slok volgt altijd de rest van het glas, de rest van de fles en de volgende dan ook maar. Even voorspelbaar en onvermijdelijk als de kater, schuldgevoel en schaamte van de dag erna. Die je wegdrinkt, want dat is nog altijd het effectiefste medicijn. Dus waarom?

 

...

Omdat je weet dat alle diepe, duistere, zwarte gedachten en gevoelens verdwijnen, als je maar genoeg drinkt. Doordrinken tot op de bodem en dan is er het zalige niets. Geen schuld meer, geen boete, geen schaamte, geen pijn. Alleen maar niets.

 

 

Waarom?

Ik kan natuurlijk alleen vanuit mijn eigen ervaring en herinnering reageren, hoewel die langzamerhand vermengd raken met de verhalen van anderen, merk ik. Een vorm van geschiedvervalsing zou je kunnen zeggen.

 

Ik ben gaan drinken zonder bijbedoelingen. Gewoon meedoen met anderen. Langzaamaan ben ik meer gaan drinken en ben ik het gaan inzetten als middel om wat rust te vinden, om een vervelende ervaring wat weg te duwen, om ... noem maar op. Ik heb er niet om gevraagd om verslaafd te worden, want zo zie ik mezelf tegenwoordig wel.

Ik heb lange tijd voor mijzelf kunnen volhouden dat ik geen probleem had met alcohol. Ik dronk dan best wel flink en iedere dag en zo, maar ik had een baan, kinderen, een vrouw, een huis...weinig aan de hand verder.

Toen ik toch wel iets vreemds aan mijn gedrag begon te vinden, drukte ik dat vaak weg uit mijn gedachten. Bijna onbewust, heel sneaky, net doen alsof het er niet was. Hopen dat niemand er wat van zou zeggen. Dat was allang gebeurd natuurlijk, veel eerder...

 

Dus ja, waarom? Voor mij is het antwoord dat ik verslaafd ben en dat toen het bekende kwartje nog niet was gevallen. Ik kon nog niet echt toegeven dat ik een drankprobleem had en dat ik daar zelf niet meer uit ging komen zonder hulp.

 

Ik had een aantal dingen waar ik drank overheen goot, net zoals jij dat doet. Ik heb het idee dat ze bij mij veel minder zwaar waren (zijn), maar dat doet er nu even niet toe.

De dingen waar ik last van heb, waren niet weggegaan of opgelost door het drinken. Ik heb het alleen daardoor jaren uitgesteld te leren er mee om te gaan. Daar heeft mijn omgeving (vrouw en kinderen, wat familieleden en een enkele vriend) last van gehad. Al was het alleen al om de zorgen die er om mij gemaakt zijn.

Nu ik niet meer drink, ben ik veel beter in staat om de zaken aan te pakken, om er over na te denken, te lezen en er echt wat aan te doen. Ik leef daardoor beter tegenwoordig. Niet dat alles nu altijd leuk is, of dat alles goed gaat, maar het is wel beter zo, echter, kansrijker.

 

"Drank voegt niets toe", heb ik hier van Huttula gelezen. Voor mij een hele belangrijke, die me in het begin door de dagen heen hielp. Samen met "Vandaag drink ik niet" en "Vandaag neem ik de eerste niet".

 

Voor onder de riem Quinn :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik dronk voor het eerst toen ik twaalf was, de wijn uit pa's kerstpakket. Hell, wat was ie woedend toen ie erachter kwam. Natuurlijk werd ik stomdronken, ik was niks gewend. De volgende ochtend werd ik wakker in mijn eigen kots, de eerste kater was ook meteen een feit. Maar toch was die allereerste keer echt prettig. Het was rustgevend, een halve coma en ik was volledig van de wereld. Wat ook pa's grootste ergernis was. Is me nooit weer gelukt. Dus ja, om te vergeten, om van de wereld af te komen, om te verdoven.

 

Alcohol is niet mijn probleem, het is mijn oplossing. Nadeel is dat die oplossing tot allemachtig veel problemen leidt. En schade en verdriet oplevert voor anderen, naasten, geliefden. Wat voor mij dan uiteraard weer een prima reden is om te gaan drinken.

 

In een ander draadje las ik net dit van je, Gerrit:

Geplaatst Vandaag, 21:55

Inzicht en opstandigheid kunnen flink aan een mens trekken, tegengesteld welteverstaan.

 

En ja, dat klopt. Twee kanten op, beide even sterk. Opstandigheid is me lang van dienst geweest, misschien moet ik nu maar eens wat meer voor inzicht gaan.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik las op hetzelfde draadje dit van jou Quinn:

 

Perspectief veranderen levert soms fantastische inzichten op.

 

:)

 

Ik wens ze je toe.

bewerkt door MijnGerrit
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat een bizarre dag is het vandaag! Niet alleen kwamen beide mensen met wie ik een afspraak had, op tijd opdagen, ik was zelf ook nog eens op tijd. En tot overmaat van alertheid heb ik er zelfs aan gedacht om de kinderen van school te halen. Ik stond versteld van mezelf, maar op het schoolplein nog meer van mijn zoon. Want die ging niet mee naar huis, nee, meneer wilde bij een vriendje spelen. Zonder z'n zus. Nog nooit vertoond. Hell, wat een groeispurt ineens :face-icon-small-shocked:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat een bizarre dag is het vandaag! Niet alleen kwamen beide mensen met wie ik een afspraak had, op tijd opdagen, ik was zelf ook nog eens op tijd. En tot overmaat van alertheid heb ik er zelfs aan gedacht om de kinderen van school te halen. Ik stond versteld van mezelf,...

 

Hm. Zeker niet gedronken. Tja, dan krijg je dat soort dingen :P

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...