Terug van weggeweest

[kruidenthee67]

'Weerstand'....dus extra goed om te gaan 

Je bent goed bezig Sita....zo knap dat je het nu allemaal aanpakt...

[Sita2]

Dank jullie wel Jannigje en Kruidenthee. EMDR was heftig, het valt niet mee. Straks als het lukt maar heel vroeg slapen.

[Lika]

Kon je slapen? Wat doe je het goed! Het is wat hè? Die toestand die leven heet...

1 september 2017 bewerkt door Lika

[lady jane]

ja hè Lika

Sita, je weet waar het allemaal voor doet he meis.

[Sita2]

Op 1-9-2017 om 02:26 zei lady jane:

ja hè Lika

Sita, je weet waar het allemaal voor doet he meis.

Nou, Lady Jane, soms even niet. Het is veel. Ik werk hard en soms neemt dat gevoelsmatig meer dan dat het geeft. Ik wil niet klagen of in een soort 'kind-modus' schieten, maar het is soms fijn als je het zwaar hebt dat de goede dingen wat zichtbaarder of voelbaarder zijn. 

Vandaag wel een ander gevoel, maar/ en erg moe. Ook dat hoort erbij. Manlief moet voor werk een week weg en daar zie ik nu een beetje tegenop. Ik kan het alleen, dat weet ik zeker. Alleen 'wil' ik het? Als je begrijpt wat ik bedoel. Nare dame-storm op komst, hoewel dat nog alle kanten op kan.

Afijn, zo eerst maar even afscheid nemen en dan kijken hoe ik mijn rust tussen de wensen van mijn kinderen  kan vinden.

[lady jane]

naast de moeilijke omstandigheden denk ik toch dat je daar doorheen kunt kijken en weten waarom je het doet Sita. met drank zouden de omstandigheden echt zwaarder zijn en jij een stuk minder tevreden met jezelf. En alle respect voor hoe je het allemaal dus intussen maar wel mooi doet meis, snap dat je moe bent.

2 september 2017 bewerkt door lady jane

[kruidenthee67]

Ja...het is kei-hard werken...en dan zie je soms niet waar het naar leidt. 

Zo vermoeiend kan het zijn...de pijp leeg, energie echt op...

Nuchter voel je het allemaal meer...eigenlijk is dat al zo waardevol...

Dat je voelt, waarneemt...en daar dus naar mag luisteren.

Hoop dat je je rustmomenten kan vinden...want dan krijg je ook ruimte

om de goeie dingen beter waar te nemen.

 

Sterkte Sita, je bent zó goed bezig. Respect voor jou 

[smart]

Ohh.. Irma?
Lijkt me erg spannend om in de buurt te hebben. 

Ben je zo direct voor het eerst weer alleen Sita, is het extra spannend dan? (het dealen met, maar zonder drank?)
Weet wat je waard bent: je kunt het, dat bewijs je al.  Dikke knuf van mij!

[Bob]

Zou het jaarpact niet iets voor je zijn, Sita? Zo'n besluit voor een langere termijn kan ook rust geven.

[Lika]

[Reacher]

Er zijn van die momenten dat ik even niet weet waarom ik het doe, dat zijn de 'blik op oneindig' momenten voor mij. Die momenten moeten er niet teveel zijn want ik ben dus bijziend  maar soms heb ik dat even nodig. Misschien de blik bij jou niet op oneindig maar op de terugkeer van je echtgenoot? Dat is misschien alweer wat meer te doen. 

[Sita2]

Lief, jullie reacties, doen me goed. De moeheid en de therapie vragen veel van me. Hiernaast ben ik weer 'gewoon' een heel huishouden aan het draaien, druk aan het werk en begonnen met vrijwilligerswerk. Dat is -voor mij in ieder geval- ook gewoon veel. Misschien teveel. Ik verzet in ieder geval twee afspraken naar de week erop, om me wat te ontlasten.

Weet je Smart, dealen met veel dingen zonder drank is anders. Door de therapie komt er veel naar boven. Ik 'sta een beetje open' zo voelt het. En als ik dan dat en de rest er omheen even alleen moet doen (zoals deze week) dan vind ik dat erg lastig.

Bob, ik snap je suggestie en ik denk er soms ook over na. Voor nu is dag voor dag, week voor week goed. 

Liefs 

[Lika]

Ik kan het me voorstellen. Goed dat je erkent dat het veel is en afspraken verzet. Dat is nog eens zorgvuldig met jezelf omgaan. Knap. 

[Lars]

Sita wat ben je goed bezig. 

[smart]

Ik doelde op jouw week alleen; maakt het dat lastiger...?

Big hugg meissie: je bent niet echt alleen

[Sita2]

He lieve Smart, dat begreep ik. Het is wel de eerste keer langer dan een paar dagen. Ach, het is betrekkelijk. Maar/ en ik lig echt een beetje 'open'; al twee keer een huilbui vandaag. Als 'toetje' zag ik tijdens werk weer even het commentaar van overleden ouder voorbij komen op mijn zakelijke FB over dat ik zo goed bezig was....: het gemis doet dan zo een pijn.

Even door het ijs uit zicht en dan staat puber 1 weer bij me voor uitleg over biologie en later nummer 2 of ik wil helpen met Frans. Het leven gaat door én ik vind het dan zo onwerkelijk en intens verdrietig dat ze dat niet meer mee mag maken. Of dat ik niet mee mag maken hoe zij van hen geniet... ik weet het niet.

Ik heb ruimte gemaakt in mijn schema en ben daar trots op, maar heb gewoon even geen prettige dagen. Het zij zo. Ik ben dankbaar voor de warmte die ik hier ervaar op mijn draad, de warmte die ik voel als ik bid om wijsheid en kracht én de warmte en liefde van mijn kinderen en (misschien vreemd) van mijn honden. M.n. de 'oudste' hond is op dit moment een enorme knuffel. Manlief berichtte me dat hij zo trots op me is en staat me ook bij...........hoezo mindere dagen sorry moet opeens even lachen.

Liefs voor iedereen die me leest

[Lars]

Jou gevoel mag er zijn Sita. Verdriet om de ouder. Wat fijn dat je man je zo bij staat. Jane zegt op mijn draad dat ik meer mans ben en volwassen maar dat geld voor jou ook. Alhoewel meer mans? Meer vrouws zullen we dan maar zeggen 

[Lika]

Sita, het is er allemaal hè? Verdriet, pijn, rouw, liefde , knuffels, het gewone leven. Knap hoe je dat doet. 

[kruidenthee67]

Och Sita...

Wat zeg je dat mooi 'ik sta meer open'....

Je doet het goed meid.

Dag voor dag, stap voor stap....

 

Ik denk soms echt is dit dezelfde Sita? Van nog niet zo lang geleden? 

[smart]

Ik merk dat ik erg met de orkaan en bewoners bezig ben ....
Ik hoop dat je snel iets kunt laten weten?

[lady jane]

vreselijke ravage en beelden zag ik op de NOS

houd je taai Sita! Hopelijk geen slachtoffers.

[Lars]

Hoop dat je oke bent? 

[Sowhat]

Sita,ik hoop dat jij en je dierbaren veilig zijn.

[Lika]

Sita 

[lady jane]