Spring naar bijdragen

Stoppen


Gast Lars

Aanbevolen berichten

Beste lars

je kent me niet maar wat heb je me geraakt met jou stukje

Las het vanmorgen om 7 uur en liet me niet meer los

ook niet in sportschool ik dacht hier ga ik op reageren

ik had ook een normaal levendrinken werken gescheiden

ook een geregeld leven regelen op tijd op werk

regelen voldoende bier regelen op tijd naar bed

anders roken ze me beste lars ben man van 53 en 33 jaar verslaafd

op 6 juli heb ik me laten opnemen en op 9 september weernnaar huis

en o wat verlang ik soms nu nog naar dat normale leven

voel me nu nog niet veel beter last van depressie maar probeer het

vol te houden en dan lees ik dat draadje van DAT NOOIT WEER

en dan kan ik er weer even tegen aan . Beste lars dat normale geregelde

leven had ik finanscieel nog jaren vol kunnen houden

maar lichamelijk en geestelijk niet als ik door was gegaan was ik mijn kinderen

ook nog kwijt en werk en waarschijnlijk mijn huis ook

Natuurlijk heeft alcohol mw in begin niet alleenmaar ellende bezorgd

maar de laatste jaren zeker en zou ik nu drinken zou ik me inderdaad even

beter voelen dit wou ik even kwiit lars het is zwaar maar zeker niet onmogelijk

ik wens je veel succes verder en mocht je behoefte hebben aan perssonlijk gesprek ik kom je opzoeken waar ook in nederland lars hou je taai

bono

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vanuit een heel egocentrisch beeld gezien

had jij idd geen heel slecht leven.

Maar jouw omgeving niet dus.

Strikt genomen kan jij dan ook niet echt gelukkig zijn.

Want in de nuchtere momenten voel je heus wel dat je tekort schiet Lars.

Maar doordat je bleef drinken kon je je ogen daarvoor sluiten.

Wees eens heel reeel; wil je daar naar terug?
(als dat al zou kunnen, want je omgeving zal je zo nooit meer accepteren)

Dat voelen is niet fijn vaak, daar heb je gelijk in.

Want tijdens deze hele periode van * opruimen, stinkt het gewoon.

De beerput moet verschoond. Net als bij olie verversen moet de drab en troep

er het eerst uit. Pas daarna is er plek voor een nieuwe basis.

Dit is dus je tussenstation Lars. Geen fijne tijd, maar je kunt hem niet overslaan.

En je hebt wel invloed op hoe lang die gaat duren.

Ik heb het met mijn zoon mee moeten maken. Me machteloos gevoeld. Me mede

schuldig gevoeld. Zijn pijn en ongelukkig, boos, dwars, opstandigheid en alles wat erbij hoorde.

Maar ook zijn geworstel om het te redden. Op zijn manier. Met bovenstaande eigenschappen,

een stuk narcisme, een stuk afzetten tegen hen die hem wilden helpen. Zijn eigengereidheid.

Hij heeft het overleefd, al ben ik bang geweest dat dat mis zou gaan.

Hij is via begeleid wonen nu zelfstandig. En al zie ik hem minder vaak, hij is op zijn eigen wijze

gelukkig en tevreden.

Wel meer een kluizenaar dan ik sociaal voor hem zou willen, maar daar heeft ie zijn Asperger voor he.

Zoals jij met je treinen was, is hij met zijn games.

Hij gaat 3 x in de week naar de sportschool, en op de terugweg doet hij zijn boodschappen.

Hij zal niet als jij kinderen en kleinkinderen hebben ben ik bang, geen relatie behalve met zichzelf.

En soms maak ik me nog zorgen om hem.

Zoals jouw kinderen dat ook om jou zullen hebben. Want garanties hebben we niet of we het gaan redden.

Daar hoef je geen autisme voor te hebben.

Dus ja Lars, het is dubbel. En jij bepaalt welke kant de weegschaal door gaat hellen.

Een relatie met jezelf of met de fles.

bewerkt door moderator
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lars, het lijkt me vreselijk om betutteld te worden door iemand die 30 jaar jonger is dan jij. Jouw verlangen naar autonomie begrijp ik heel goed. Ik zou denk ik heel erg onaangenaam worden. Knap dat je dit kunt handelen. (is overigens geen aanmoediging net zo scherp en onaangenaam te worden zoals ik in die situatie zou zijn, ik zie dat als een negatieve eigenschap van mezelf).

 

Er is blijkbaar een groter goed, wat maakt dat je dit voor lief neemt. Jouw verlangen naar, en inzet voor, een gezonder en beter leven dan je had.

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Yep, that's life, ermee  dealen.

 

Je kunt niet terug, en je weet niet wat de toekomst brengt.

 

Lieve Lars, dat is niet simpel, maar je hebt wel een heleboel keuzes,

die je verder gaan brengen. Niet terug, maar naar waar jij wezen wilt.

Dat mag jij gaan ontdekken. Dappere, moedige Lars...je komt er wel!

Wat die 'er' dan ook mag wezen.....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lars, het lijkt me vreselijk om betutteld te worden door iemand die 30 jaar jonger is dan jij. Jouw verlangen naar autonomie begrijp ik heel goed. Ik zou denk ik heel erg onaangenaam worden. Knap dat je dit kunt handelen. (is overigens geen aanmoediging net zo scherp en onaangenaam te worden zoals ik in die situatie zou zijn, ik zie dat als een negatieve eigenschap van mezelf).

Dít. Het lijkt me vreselijk. En jij doet het!

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik ben al gepromoveerd.  :) Er was een deurtje van een hok stuk. Aangeboden om dat te maken. Ben je handig we zijn heel hard op zoek naar een klusjesman. Nu heb ik vanmiddag een gesprek op houtbewerking. Dat ik daar heen kan en mag voor materiaal en gereedschap. Dit lijkt mij beter dan de dieren zelf verzorgen. Ik mag zelfs een nieuw konijnenflat ontwerpen en maken. Djana zie ik niet meer ik wil het ook niet. Heb veel verdriet van haar en ik vind het alleen maar moeilijk om haar te zien en afscheid moeten nemen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

O wat leuk om daar een stuk voldoening uit te halen!

En waardering...

(kun je straks zwart nog wat bijverdienen?) :blush:

 

 

Wel heel erg verdrietig dat Djana uit beeld is verdwenen. :(  :(  :(

Dat vind ik oprecht heel erg voor je. Daarom vroeg ik of je daar ook huisdieren mag hebben.

Het zou jou zo goed doen denk ik.

 

Slaap goed Lars!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Omdat ik moet. Ik moet leuk mee doen ik moet meteen laten zien dat ik wat in huis heb. Ik moet van mezelf. Wat weer heerlijk positief. Ik wissel in stemmingen nog steeds ondanks als die *** medicijnen. Eerst maar weer eens slapen. Ja heb veel verdriet om Djana. Oprecht verdriet denk ik. 

bewerkt door Lars
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Langzaam aan zie je van jezelf hoe je het doet, hoe je in elkaar steekt.

Verdriet mag, stemmingswisselingen... het mag er zijn!

 

Maar je hoeft niet groter te doen dan je bent!

Neem lekker je dutjes, leer aan te geven dat je vandaag even geen zin hebt of later komt (als het even kan).

Stoeien... stoeien met wie JIJ bent ... wilt ZIJN.

(een rol aannemen is erg vermoeiend)

 

Moeten??? Hm. Nee hoor! :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Drukke dag gehad. Te druk misschien. Moe prikkelbaar. Telefoon van mijn zus gehad. Morgen komen ze gezellig not. Zal wel om de afwikkeling gaan en niet om mij. Als ze vervelend gaan doen schop ik ze eruit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...