Stoppen

[Quinn]

Wat boeit het. Niets helemaal niets. (aangepast door moderator: uitzichtloos gevoel). Heb ik misschien nog een paar leuke jaren. 

 

O man, dat is zo herkenbaar dat het zeer doet. Maar het is gelul. Want het boeit wel degelijk, jij boeit wel degelijk. Je doet ertoe. Nee, niet voor iedereen, maar wel voor de mensen die jij belangrijk vindt. Dood is simpel, voor leven is moed nodig. En die heb je, lees maar terug.

[lady jane]

Lars beledig jezelf en ons forum niet joh

kijk eens wat er achter je uitbarsting zit.

drinkend verlies je alles en iedereen

niks leuks aan.

Volhouden en vertrouwen dat er nog wat voor

je in het verschiet ligt dus. Je moet gewoon door

de rotdagen heen, dat weet je toch?

Kom op zeg, ik schat je hoger in dan dit!!!

[kruidenthee67]

[huttula]

Lars.. Daar waar je nu in zit is een gevolg van al dat zuipen.

[Quinn]

Ik vind Lars' uitroep van vanochtend juist iets wat ik hier verwacht te lezen, zeker in een persoonlijk draadje. Iemands weg uit de ellende gaat niet alleen maar soepel en gemakkelijk, daar horen dit soort ellendige momenten helaas bij. Ik ben voorstander van ook dit hier te benoemen, tenslotte is het ook een manier van hulp vragen en verwerken.

[kruidenthee67]

Hou toch op...

 

Lars z'n draadje, mag ie schrijven en uitroepen wat ie wil.

Moderator bepaalt wel wat wel of niet kan.

 

 

Discussie elders voeren?

[Zandloper]

Lars,

Ik denk dat genoeg mensen het zelfde denken af en toe,maar het niet opschrijven.

Ik durf te zeggen dat ik het ook af en toe denk,sho what.

Heel veel kracht en sterkte ,Lars

[Vol]

Lars, geen excuses nodig voor dingen die je op je eigen draadje schrijft lijkt me !

[lady jane]

mijn woordkeus was ook niet goed Lars

ik bedoelde meer dat je jezelf en het forum

niet tekort moest doen. Je bent zoveel verder

dan waar je contact mee heb als je zo in het verzet zit.

Zo zonde. Drinken is allang geen optie meer.

Kijk eens wat ja al hebt bereikt, hoe wijs sommige

van je postings zijn. Net alsof er 2 Larsen zijn; de wijze

en die nog als een opstandige puber reageert.

De wijze wint het steeds meer en de puber gaat dus nog meer

in het verzet. Misschien zijn het zijn laatste stuiptrekkingen Lars.

[Meya]

Dit wat je schrijft ís vooruit. Met grote stappen.

[Kohtje]

Je gáát ook vooruit. Je staat in elk geval niet stil, er gebeurt genoeg.

Stilstaan lijkt makkelijk maar is het niet. Stilstand is achteruitgang.

Bedenk dat áchteruit gaan ook niet makkelijk is. Dan ga je terug naar waar je was...

 

Vooruitgaan kost energie, maar hoe meer je "op snelheid" raakt, hoe makkelijker het wordt..

Niet inslikken, die tranen, die boosheid, die frustratie. Je bent nu in een omgeving waar

ze je kunnen helpen met opluchten.

[lady jane]

Ik weet niet of het hetzelfde is Lars

maar bij mijn zoon kwam er veel frustratie uit

dat werd soms voor agressie of boosheid aangezien

het plaatste hem nog meer buiten de groep/de anderen

Hij heeft het overleefd door zich steeds meer af te zonderen

en in de pc, in games en fora te gaan leven.

Hij is er gelukkig.

Moeilijk om te accepteren voor mij soms, maar dat is mijn probleem.

Jij bent al ergens verder dan hij, je oefent hier, accepteert hulp

en bent vader en opa, zover zal mijn zoon waarschijnlijk niet komen.

Oefen hier maar veilig verder. En met hulp daar ga je het leren integreren.

Het zal nbiet zo snel gaan als jij wilt, en anderen zullen jou vaak niet snappen,

en misschien jij anderen ook niet. En jij bent er en wij, anderen ook.

Het kan, naast elkaar, met elkaar, en soms/vaak ook alleen. blijf delen♥

[kruidenthee67]

Lars, ben je de moderator aan 't testen?

 

Balen dat slecht slapen...kan je geen advies geven,

hopen dat het beter wordt op termijn.

 

Sterkte.

[huttula]

In roerige tijden is het normaal dat je slecht slaapt.

Niet fijn maar wel een oer iets

Word vanzelf beter namate stress verminderd

Niet druk om maken

[lady jane]

Ik hoop dat je je op je volgende stek

zo veilig gaat voelen Lars, dat het je

afsluiten je steeds zwaarder gaat vallen.

[Tientje]

Toen ze geboren werd ben ik de kroeg in gegaan. Mijn vrouw heeft me dat nooit vergeven en terecht. Bij de aangifte wist ik de tweede naam niet meer. Heb ter plekke 1 verzonnen. Is me nooit in dank afgenomen. Huilbaby ik zuipen om te vluchten. Later groeide ze op als een pittige dame die wist wat ze wilde. Mijn vrouw had haar handen vol aan haar. Pa vond ze wel handig voor het extra zakgeld dat ik haar stiekem gaf. Een tegenstelling tot haar zus. Die is rustig en serieus. Had ronduit een hekel aan mijn drinkgedrag. De jarige spuugde er zelf ook niet in toen ze puber was. Ik stimuleerde dat. Samen nog wat drinken als de rest in bed lag. Niet tegen ma zeggen ons geheim. Verkeerde vrienden niet willen leren. Roken en ik vermoed dat het niet bij een sigaret alleen bleef. Tot het knopje bij haar om ging. Ze ging studeren. Verloor haar wilde haren. Niet helemaal nog altijd is ze eigenzinnig en gaat ze haar eigen gang. Onze relatie is moeizaam. Op en af alles of niets. Soms bezoekt ze me vaak dan hoor ik een tijd niets van haar. Als er iets geregeld moet worden staat ze er wel. Vorig jaar op haar verjaardag was ik stomdronken. Heb vervelend gedaan. Uiteindelijk hebben ze mij naar huis gebracht waar ik niets meer van weet. Tot mijn vrouw mij vertelde dat ik of ging stoppen of ze bij mij weg ging hadden we amper contact. De laatste maanden is er weer meer contact. We praten voorzichtig wat meer dan alleen over koetjes en kalfjes. Terug draaien kan ik niet. Wel vooruit gaan. Mijn mooie eigenzinnige dochter al 27 jaar. 

 

 

Morgen naar de nieuwe afdeling. Daar waar mensen zitten die niet genoeg hebben aan kortdurende opname. Je mag hier 2 jaar zitten. Vanuit hier gaan er enkelen naar huis. De meesten gaan naar andere opvang toe. Naar permanent verblijf waar dan ook. Je krijgt hier behandeling en voorbereiden naar waar je naar toe gaat. Ga je naar huis dan zal het anders zijn dan als je naar een groep gaat te wonen met veel begeleiding. Het benauwd mij enorm. Hier is het komen en gaan van mensen. Daar zal het een vastere groep zijn. Ik zag het vorige week aan de slaapkamers. Ze zijn wat groter en mensen hebben het ingericht als een woon slaapkamer. Meer therapie op jou gericht. Meer groepsactiviteiten. Ook in vrije tijd. De meesten hebben een fiets. Zijn een aantal die buiten de inrichting activiteiten hebben. Op een sportclub zitten. Stiekem heb ik de afgelopen dagen andere opties bekeken. Die zijn er niet. Ik heb geen huis meer. Een kamer huren moet snel genoeg lukken. Maar dan. Ga ik dat redden. Is dat niet kiezen voor de weg terug. Zal ik weinig bijval krijgen van mijn omgeving. Wat als het weer mis gaat. Ik ben nog niet stabiel. Ik worstel enorm met mijn verslaving. Durf niet alleen naar de supermarkt bang dat ik de mist in ga. Het zou dom zijn als ik nu mijn kont in de kribbe ga gooien en hier weg zal gaan. Dus ik moet heb geen keuze. Dat benauwd mij. Geen keuze meer hebben over mijn eigen leven. Ik moet me overgeven en het accepteren. Mijn lichaam reageert op mijn spanning. Hoofdpijn en misselijk. Net een klein kind die op schoolreis gaat. Al was dat leuke spanning. Ik moet ik heb niets meer te willen. 

Heftig allemaal hoor Lars. Ik wens je heel veel sterkte toe met alles. 

[Kohtje]

Je hebt wél de keuze.. tussen de weg terug, zoals je zelf zegt, en de weg vooruit. Zoals ik je nu lees heb je

al zo goed als, voor dat laatste gekozen.

De weg terug laat voor de toekomst maar weinig ruimte voor een keuzepallet. Als je verslaving je weer in z'n greep krijgt blijft

alleen de moeilijke beslissing om wéér te stoppen voor je over, gebaseerd op wat er allemaal fout gaat.

De weg vooruit lijkt nu nog een keurslijf maar zal je op z'n tijd meer mogelijkheden bieden, namelijk gebaseerd op wat er allemaal goed gaat.

[lady jane]

Wat een gevecht in je hoofd Lars.

Toen je hier pas kwam was er ook

al sprake van je niet over kunnen geven, weet je nog?

Daar zit dus een belangrijk leerpunt voor je.

Kun je je nu wel overgeven?

Dan ga je wel weer nieuwe keuzes creeren.

Ga je voor de weg terug kiezen dan loop je ook snel vast.

En je weet dat de weg terug niet leidt naar terug naar de situatie van toen.

Toen kon je jezelf nog wijsmaken dat je funktioneerde (je had werk immers?).

Maar de postings van later, waarin je je steeds eerlijker en kwetsbaarder opstelt,

geven aan dat het toen ook niet fijn was. Pijnlijke incidenten al vanaf de geboorte van jongste.

Eerder waarschijnlijk ook al. Nu heb je er bewustzijn over. Dus, wil je echt terug naar toen?

De enige keus die ik zie voor je is, vooruit en morgen de volgende stap, of vooruit via grote

en pijnlijke omwegen. Vooruit ga je, hoe dan ook. Al is het via Korsakov, en dat moet je niet willen Lars.

[kruidenthee67]

Lars, daar twijfel ik geen moment aan dat je je best doet! 

[basta]

"Je kunt nooit falen tenzij je opgeeft", Lars, dat heb ik wel eens gelezen onder een bericht van iemand die keihard aan het vechten was voor zijn eigen geluk.

[Meya]

Verdorie. Strakke actie om te bellen!

[huttula]

Is ook zo rot verslaving.

Toch goeie actie

[kruidenthee67]

Bleh!

 

Maar...wat ontzettend goeie handeling van je!

Man, door het oog van de naald, Jezelf op de proef gesteld, maar ook sterk.

[Quinn]

Lars jongen, wat onwijs knap van je om het weg te gooien, hulp te vragen en door te zetten. Heel veel bewondering voor je.

[kruidenthee67]

Lars, ik zal je heel eerlijk zeggen, toen ik je bericht las dat je naar de winkel 'moest',

dacht ik ook...oja? Hoezo...grote kans dat....

 

Het zat er aan te komen, zeg je.

Je geeft ook meteen aan dat je de volgende keer misschien wat eerder aan de bel moet trekken.

Niet de gedachten wegdrukken maar ze uitspreken, en daardoor ook handvatten krijgen zodat je weet hoe je ze kunt handelen.

Leren Lars is dit. Zelfinzicht, zelfverantwoording. dat is wél heel knap.

 

En ik hoop dat je er ook het positieve uit kunt halen,

ja, je hebt gekocht, maar jezelf teruggefloten.

Nou, weet niet of ik je dat na zou hebben gedaan.........

 

Dat het allemaal nog moeilijk voor je is dat weet je nu ook.

Maar Lars, ik vind het echt knap.