Vrijdag, 18 sepember 2015

[jowan]

Dat had ik nou ook altijd: ik wist het altijd beter dan welke specialist ook. Eigenlijk....had ik ze toch zeker niet echt nodig?

Ik kan het toch heel goed zelf alleen?

Wie weet er nou wat ik nog niet weet? Niemand toch?

 

 

 

Pas sinds ik in nederigheid suggesties van anderen volg ben ik in staat nuchter te zijn en te blijven. Er is een macht groter dan mij, buiten mij die me leidt.

[toine]

dat klinkt wel erg zweverig Johan........

[bolletje]

Hoe is het nu trouwens met je vader Aggie.

18 september 2015 bewerkt door bolletje

[erik]

@Agnieta
 
Belangrijk onderdeel van drinken is liegen en vluchten en ontwijken. Hier doe je naar mijn idee hetzelfde. Als je het overdreven en niet nodig vind moet je dat zeggen tegen die arts en motiveren waarom je dit vindt. Zie je de overeenkomst met hoe we omgaan met drinken?

 

En dorst lessen; we weten toch dat alcohol dehydrateert. Dat het meer vocht ontrekt dan het levert. Een kater is een verlaagde vloeistofdruk in de hersenen. Dat we onszelf dingen wijsmaken weet ik maar bier blijven drinken om de dorst te lessen is wel een erg mager excuus om te drinken. Dat is toch zo overduidelijk niet waar dat dit toch niet meer kan werken als excuus.

 

En nee we zijn niet slimmer dan je SPV-er, we zijn ook alcoholist en je SPV-er denk ik niet. Ons kent ons toch.....

 

Probeer eens je redenaties door je hoofd te laten gaan, denk eerst niets en oordeel ook niet. Vraag je dan af of het klopt, is het echt waar? (is het echt waar dat dorst lessen bereikt wordt door alcohol, is dorst de werkelijke reden van trek....)

 

Stel dat het waar is waarom heb je dan na drank nadorst, droge mond en een kater de dag erna? Stel dat het echt waar is dat die hoogste dosis overdreven is, waar maak ik me dan druk om want pas met drinken merk je dat het veel minder werkt en drinken wilde je toch niet meer? Stel dat je wel zou drinken nu, zou dat dan met een rustige gemoedsrust zijn.....nee toch. Je voelt toch diep van binnen het besef dat alcohol je sloopt. Dat is de reden dat je nooit met een rustig gemoed zou kunnen drinken. Luister naar dat gevoel.

18 september 2015 bewerkt door erik

[erik]

Wat ik me afvraag, is craving een ander begrip als trek. Ik zag het een als niet meer dan een Engelse vertaling van trek. Maar wordt er in verslavingsjargon iets anders mee bedoelt zoals Agnieta uitlegde gisteren. Dat craving met lichamelijke effecten is en trek alleen een proces in je hoofd waar je lichaam nog niet mee reageert?

[jowan]

Ik ken het allebei niet, sinds ik de "strijd" heb afgeschaft, bestaat dat bij mij niet meer. Ik geef toe dat ik absoluut niet met alcohol kan omgaan, dat er in mijn leven geen plaats meer voor is. En ik ervaar dat mijn leven zonder alcohol goed kan bestaan, zo goed zelfs dat ik kan zeggen dat ik nog nooit een beter leven gehad heb dan nu.

[bertd]

Zo weer ff bijgelezen, wijfie gefeliciteerd!

[erik]

Op de vind ik leuk knop druk ik niet Agnieta maar nu ben je wel heel open en eerlijk en volgens mij weer een stapje verder.

[Kohtje]

.

20 september 2015 bewerkt door Kohtje

[Kohtje]

Wijfie, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.

[plof]

Ik zie craving als zeer hevige, onweerstaanbare trek, een soort whoesh in hoofd met alleen maar 1 ding op het programma, met droge mond, klamme handjes en verhoogd hartslag. Trek zie ik als een begrip met een veel bredere, maar mildere inhoud. Zoals trek in drop, trek in een croissantje, trek in een glas.

[Kohtje]

.

20 september 2015 bewerkt door Kohtje

[bolletje]

Afgelopen maandag gedronken Aggie. Misschien is het juist daarom beter ( denk ik) als je zelf besluit wanneer je die medicatie in neemt, zodat je zelf helemaal de regie in handen hebt.

Ik heb jaren één keer per week gedronken en nam daarna weer een refu in zodat ik wist dat ik dan de rest van de week niet meer kon drinken. Ik nam dus zelf de beslissing en had zelf de controle over mijn drinkgedrag. Dat was mijn eigen verantwoording. Misschien was dat wel de voorloper van het 6 jaar droog zijn nu.

[Yogajuf]

Trek, craving, hunkering, behoefte, zin, drang, dwang… 't is maar hoe je het noemt. 

Ik herken me in hoe Plof het omschrijft.

Trek heb ik heel af en toe, maar is niet zo erg, zit meer in mijn kop.

Craving heb ik gelukkig sinds ik ben gestopt (nog) geen last van gehad. Wel daarvoor. Craving zit in mijn lichaam en maakt dat ik niet meer rationeel kan denken.

[erik]

Oke nieuw woordje geleerd. Ik herken het verschil in gevoel wel maar wist niet dat die twee verschillende gevoelens ook 2 naampjes hadden. Ik zag het altijd als synoniemen van elkaar in een andere taal.

 

Craving heb ik een paar keer gehad in de buurt van een coffeeshop met blowen en met roken de eerste 3 weken en met drank ook een maand gelof ik zo ongeveer. Dat ik echt mezelf aan mijn haren zowat mee moest trekken uit de buurt van die coffeeshop/rookhok/drankplek. Dat was droge mond, verhoogde harstlag, niet meer na kunnen denken, paniekerig. Het gevoel dat je fysiologische respons zo snel en met zoveel kracht komt dat dat je mentale tegenreactie eigenlijk al niet op tijd is. Dat was de tijd dat ik moest mijden. Niet een bepaalde weg naar het centrum want die ging langs de coffeeshop, maar geen pauze nemen op het werk want anders willen roken en niet uit kunnen gaan, geen gelegenheid met drank kunnen in gaan.

 

De fles aankijken is een yogajuf uitdrukking volgens mij, trek kan ik dichtbij laten komen en kijken en voelen wat het met me doet en oefenen met hiermee omgaan oefenen in erop reageren zonder strijd. Bij craving moet ik mijden. Dat verschil in respons maak ik ook in de praktijk. Ik had de twee dingen nog nooit gescheiden benoemd.

[plof]

Dat is geen normale manier van communiceren, ag. Inbreken op de woordenstroom en gelijk vertellen wat het met je doet als er een woordenstroom op je afkomt. Een gesprek moet komen van beide kanten, niet van 1 kant. Als dat niet lukt, het gesprek onderbreken en beëindigen.

[erik]

Die ene drup die genoeg is om dat te bewerkstelligen maar nooit genoeg is om voldoende te zijn zo mateloos als we zijn.

 

Ik herken het meer met blowen en roken dan met drank. Maar met alle drie herken ik dat ik de controle over mijn lichamelijke reactie kwijt ben en geen controle heb over denken en doen. Niet zo erg als jij beschrijft en na mijn stopdatum heb ik het nog niet gehad. Wel tijdens roken/blowen/drinken daarvoor. Maar neem mijn verslaving wel zo serieus dat ik het niet uitsluit dat ook ik dat kan hebben. Denk niet van dit kan mijn nooit overkomen. Ik weet dat het kan.

 

Gisteren had ik pas in de avond echt door hoe de situatie was bij je Agnieta. Achteraf had ik mijn woorden anders moeten kiezen dacht ik gisteren bij het slapen gaan. Maar daar wilde ik bij de nieuwe dag niet over doorzagen.

18 september 2015 bewerkt door erik

[bolletje]

Aggie jij zegt dat je denkt nooit van de alc. af te komen. Tja waarom dan nog vechten.

[rapilos]

Een hele goede middag allemaal,

 

Wijfie,

Allereerst, van harte gefeliciteerd met je verjaardag, en een hele fijne dag toe gewenst.

 

Craving of trek..

De craving hier omschreven ken ik niet

Wel trek

 

En verder..

Weer een aantal uurtjes werk achter de rug.

Straks nog een uurtje koken ergens, en dan vanavond nog een uurtje om 21.00 uur (waar ik zoooon geen zin in heb meer )

[bolletje]

Tja Aggie waarom. ik denk omdat ieder levend wezen toch probeert om het beste uit z´n leven te halen. Dat een mens toch altijd gericht is op het herstel van lichaam en geest. En als dat om een of andere reden helemaal niet lukt, word je depressief, voel je je schuldig en ellendig omdat het weer eens niet gelukt is. Dan kom je toch op een gegeven moment in cirkel terecht waar je heel moeilijk weer uit komt. Je zakt verder naar beneden tot je de kracht niet meer hebt om eruit te klimmen. Vaak hebben we zelf niet meer in de gate hoever we gezakt zijn en hoe moeilijk het is om daar weer uit te komen. Daar helpt de drank ook nog eens aan mee want je krijgt toch iedere keer weer een heel vertekend beeld over hoe je in het leven staat en hoe erg het met je is. Anderen zien dat wel en kunnen je wel waarschuwen maar als je zelf niet ziet dat het heel erg is met je, blijf je ongemotiveerd om er iets aan te doen. Zeker door het vertekend beeld.

[lady jane]

Ik begrijp een heleboel niet in wat je schrijft Agnieta.

Heb maandag even teruggelezen en tot kwart over 6

bij de afhaalchinees leek er geen vuiltje aan de lucht bij je.

Meestal kunnen we hier wel zien dat je aan het droogdrinken bent.

Waar en hoe is het dan misgegaan?
Ik neem aan dat je aan craving hebt toegegeven en niet aan trek?

Had je dan veel drank in huis, dat je los bent gegaan zoals je schrijft?
Maar je schreef ook dat je dan te erg bibbert om de deur uit te gaan om

drank te halen. En eerder schreef je dat je dan de deur zelfs niet uit durft.

Soms schrijf je dat je nooit meer wilt drinken, soms dat je accepteert dat je

er nooit vanaf komt. Maar Refusal is nooit echt aan de orde geweest volgens mij.

Wat verwacht je van ons, het forum en wat is jouw doel voor de rest van leven mbt

drank? Ik probeer het te begrijpen, ik ken zowel craving als trek van toen ik nog dronk.

Maar vanaf dat ik niet meer drink bijna geen trek en nooit craving. Godzijdank dus.

Maar iets in je verhaal maakt me ook verdrietig, alsof je jezelf of iets in jezelf hebt

opgegeven. Klopt dat?

[lady jane]

ik herken dat wel ook jopie,

maar af en toe komen de dingen nog steeds

ongefilterd binnen. Niet erg, soms zelfs fijn/goed.

Ik heb in korte tijd 3 suicides ervaren; 1 verweg, 1

van dichterbij en 1 erg dichtbij.

Alcoholisme is in mijn beleving soms ook een soort

van langzame suicide. Voor de betreffende persoon

heel erg, voor de familie, partner en vrienden/nabestaanden

niet om te doen. Al die levens die kapot gaan.

[Burchill]

Goedemiddag,

 

Wijfie van harte       

 

Ik ken alleen trek en/of zucht naar alcohol en geef dat weer met een waarde tussen 0 en 10.

 

Vanavond kliekjesmaaltijd en misschien straks naar een mooie Filmhuisfilm. En we nemen die eerste niet.

[bolletje]

Aggie en toch praat over alcohol of dat het je grootste vriend en vijand is, maar het is niet de alc. die jou de vernieling in helpt, het zit echt helemaal in jezelf. Als jij ( vriend) alcohol op zo´n hoge troon plaatst is het toch logisch dat jij je nooit zo sterk zal voelen om van hem te winnen. Dat kunnen we ook nooit van Badar. De alcohol is net zo sterk als jij hem laat worden. Daar heb jij zeggenschap over. En soms heb je daar hulpmiddelen bij nodig omdat je het niet helemaal alleen kan. Maar op de eerste plaats komt het willen en durven. Wil je van de alc. af. en kan je het. Nou dat kunnen daar zijn een hele hoop hulpmiddelen voor.

[lady jane]

quote Agnieta

Het is 1 grote zeepbel gebleken, ellendige drank, ik heb me nog nooit door zoiets stoms laten besodemieteren.

Als ik het nu over een persoon had, maar dat is het niet eens; het is een ding, een voorwerp, een fles met alcoholische inhoud.

 

Toch maak jij er een vijand/persoon van Agnieta, dat doe je zelf.

Zo leg je de verantwoording dus buiten je en zul je nooit echt je gevecht winnen.

Je strijdt tegen jezelf, niet tegen een fles alcohol. Die blijft in de winkel, tenzij jij

die in huis haalt.

Jammer dat je niet op mijn vragen ingaat.

Misschien heb je er meer tijd voor nodig, of wil je helemaal

niet antwoorden. Ook goed natuurlijk.