Spring naar bijdragen

Dinsdag 2 juni 2015


Mai

Aanbevolen berichten

Goedemiddag beste mensen,

 

Hier alweer een flink aantal uurtjes gewerkt.

Vanochtend een uurtje hier in de buurt.

Later op de ochtend een nieuw adres, ver weg.

ben gehaald en gebracht, want ze zaten echt omhoog.

Nou, prima toch!

Rest van de dag vrij nu, vanavond ook.

wat een luxe :)

 

May,

Gefeliciteerd met je verjaardag

 

Kabouter,

lijkt me echt een goeie, die psychiater van jou!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik zit hier vanmiddag steeds over na te denken.

 

Want, hoe kan dat? :huh:

 

Als je bedoelt hoe het kan dat het leven ons dubbel zo hard terugpakt als de roes voorbij is, da's niet zo ingewikkeld, Agnieta.

In een roes zetten we onszelf stil.

Het leven gaat door.

Roes uitgewerkt? Dan kijken we tegen een achterstand aan.. dus inhalen. Plus dat het leven zelf óók nog eens doorgaat.

Dat inhalen is dus een hele klus. Het lijkt soms zelfs of de achterstand alleen maar groter wordt.

Maar door op z'n minst niet wéér in een roes onszelf stil te zetten, hebben we door hard werken, af en toe (of vaak) slikken en doorbijten,

door vrede met onszelf te hebben dat we in elk geval doen wat we kunnen, op z'n minst een kans weer op één lijn met het leven zelf te komen.

 

Eénmaal weer op één lijn met het leven zelf is het soms al moeilijk genoeg om mee te "kabbelen", laat staan hoe moeilijk het is om

te vluchten in een roes en daarna weer tegen óók nog eens een achterstand aan te kijken...........etc.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha, MijnGerrit, hier hetzelfde maar zónder kerrie en knoflook.

O, en kruidenthee, ook hetzelfde, maar zonder nasi kruiden.

Hier gehaktballen van de Jumbo.. Eigenlijk geen idee wat daar in zit. Misschien wel kerrie, knoflook én nassi kruiden..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ja, hoor es, MijnGerrit, zo kun je hier niks meer schrijven.

Zo hou je ook geen rekening met vegetariërs en bloemkoolhaters..

En kaboutertje kan er wel tegen, gezien haar reaktie van 17:13 uur...

 

Smakelijk, kaboutertje.. je stinkt in elk geval niet naar knoflook, morgen. :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

drukke dagdienst

na een drukke nachtdienst

de uren vliegen zo wel voorbij

en als ik straks thuis kom

heeft dochter gekookt, wat een luxe!

kip tandoori met rijst of wraps, groenten gegrild en sla

wat heerlijk dat er hier wifi is

konden we dit samen zo maar communiceren

en zij is al thuis dus zij kookt.

En ik ga proberen vanavond niet hier te zijn

maar even lekker helemaal niets te doen

of de Canvasserie legacy bekijken, dan kan nog net.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wat heb ik een rare week, niets is meer zoals het was lijkt het.

 

Dat begon vorige week dinsdag toen mijn oudste dochter trouwde.

Ik mocht haar getuige zijn en ik was vet zenuwachtig daarvoor, dat had ik niet verwacht.

Vond ook altijd dat moeders dan altijd zo overdreven sentimenteel reageren als hun kind trouwt

maar ik snap nu waarom. Ik brak al bij alleen een trouwauto aan zien komen rijden

en een glimp van een wolkje witte tule vanaf de achterbank kon waarnemen. 

Ze waren nog niet eens uitgestapt! Nah...

 

Mijn jongste helemaal in paniek geweest toen ze in een trein zat waar iemand voor gesprongen was.

Ze mocht er natuurlijk niet uit dus maar proberen te kalmeren via de mobiel..

Dat ze nou net in die trein moest zitten..kind was helemaal helemaal van slag.

 

Dan iedere dag die schilders over de vloer. Geen greintje privacy meer in je eigen huis

en alles is van z"n plek. Nergens meer wat te vinden kamer keuken en hal zijn leeg en ruim,

slaapkamers daarentegen bommetje vol gepropt.

afgelopen vrijdag waren ze klaar zeiden ze maar ik was nog lang niet tevreden dus moesten ze gister

terug komen om bepaalde dingen.. Pima hoor maar ik zat wel een weekend langer in de troep en leegte.

Het is mooi geworden, precies zoals ik het wilde hebben maar ik ben blij ze eindelijk weg zijn

en mijn eigen vertrouwde huis lijkt mijn huis niet meer.

 

Ik heb de muziek klaar op mijn nieuwe laptop want ik wilde graag een laptop.

Kon het bakbeest ook uit de hoek van de kamer, ruimte.

Muziek klinkt niet minder goed op mijn laptop hoor maar nu mis ik mijn hoekje met het bakbeest van een computer.

 

De hele week behoorlijke zorgen gemaakt over mijn vader, zo verschrikkelijke benauwd hij was..

Hij kon niks meer dus dat ik er ook maar bij tot ik het zondagavond echt niet meer vertrouwde en hem mee genomen naar de dokterswacht.

Meteen doorgestuurd naar een ander gespecialiseerder ziekenhuis, opname.

Long- en hartklachten,zorgelijk ernstig. En last but not least; Ach vaderlief, toe drink niet meer. :(

Hele avond en halve nacht in het ziekenhuis gezeten tot hij ietwat stabiel was.

En dan moet ik mijn beide zussen inlichten over de situatie, niet ze zo om hun vader bekommeren hoor trouwens

en ik heb zelf al jaren geen contact meer met hun, noch weer gezien.

Ik weet nu ook meteen weer waarom. Alhoewel ik de oudste niet ben van ons drietjes heeft het ziekenhuis mij toch

aangewezen als 1ste contactpersoon. 

 

 

Niets is meer hetzelfde zo lijkt het..

Ik zal proberen mijn spulletjes weer terug te zetten misschien het dan weer een beetje vertrouwder gevoel geeft.

Ben best heel moe :(

Lijkt erop dat je weer leeft, Agnieta. En dat dat "leven" weer even moet wennen. Neem de tijd, het komt goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee hoor MG, maakt me niets uit heb toch geen zin in eten. 

 

Psycholoog geweest, ik raak haar zegt ze. Ze wil me ook na de opname wel blijven begeleiden. Dat zou kunnen, maar dan moet ik die andere afzeggen. Heb bij deze wel een beter gevoel. Dus ik ga er over nadenken. Ze denkt dat ik hier nog wel een week ben, nou dacht ik niet. Eerste afspraak is dat ik niet meer mag vragen wanneer ik naar huis mag, dan gaat zij niet meer zeggen hoelang ze denkt dat het nog gaat duren.

 

Daarnaast wil ze een plan maken met de stapjes van elke dag. Gaat ze me begeleiden met het straks weer beginnen met eten. Nou dat hoeft niet zei ik.

Gaat er niet meer om wat jij nu wil en denkt wat wel of niet moet. We gaan nu aan de slag met wat goed voor je is, niet meer en niet minder. In principe hoeven er geen medische dingen meer gedaan worden behalve bloedprikken. Moest het nu maar meer zien als revalideren, maar daar heb ik wel begeleiding bij nodig. Ik moest er maar over nadenken of ik er samen met haar voor wil gaan... 

 

Op één of andere manier accepteer ik het wel van haar, best gek eigenlijk. 

Je krijgt goud in je handen, kaboutertje..........kadootjes......

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Als je bedoelt hoe het kan dat het leven ons dubbel zo hard terugpakt als de roes voorbij is, da's niet zo ingewikkeld, Agnieta.

In een roes zetten we onszelf stil.

Het leven gaat door.

Roes uitgewerkt? Dan kijken we tegen een achterstand aan.. dus inhalen. Plus dat het leven zelf óók nog eens doorgaat.

Dat inhalen is dus een hele klus. Het lijkt soms zelfs of de achterstand alleen maar groter wordt.

Maar door op z'n minst niet wéér in een roes onszelf stil te zetten, hebben we door hard werken, af en toe (of vaak) slikken en doorbijten,

door vrede met onszelf te hebben dat we in elk geval doen wat we kunnen, op z'n minst een kans weer op één lijn met het leven zelf te komen.

 

Eénmaal weer op één lijn met het leven zelf is het soms al moeilijk genoeg om mee te "kabbelen", laat staan hoe moeilijk het is om

te vluchten in een roes en daarna weer tegen óók nog eens een achterstand aan te kijken...........etc.

Ja, maar.. of liever Ja en het kan ook anders voelen. Ik ervaar het in elk geval anders. Voor mijn gevoel heb ik mijn achterstand met reuzenstappen ingehaald en ben ik verder gekomen dan ik misschien wel zou zijn geweest zonder die jarenlange roes waarin ik heb geleefd. 

Ik ken mezelf beter dan ooit; ik weet nu wat zelfliefde is; ik volg nu mijn hart, mijn verlangens, mijn talenten, mijn aspiraties… En niet te vergeten: ik kan anderen zo veel meer bieden nu, meer dan ooit en misschien ook wel meer dan dat ik had gekund zonder mijn verslaving.

En het allermooiste is: het gaat allemaal echt helemaal vanzelf. 

:)  :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Risotto met paddestoelen en bietensalade.

Beetje erg laat weer, dat komt door de langkook zilvervliesrijst die ik nu eet :-)

(Nee Erik, nog steeds geen snelkookpan)

Oude Stevie Wonder op de achtergrond (Innervisions, geweldig album)

En wollen sokken gebreid door mijn ex-schoonmoeder.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kabouter, dat is niet betuttelen...dat is commitment van jou vragen.

Een volmondig ja zeggen tegen de aangeboden hulp. 

Anders gaat het namelijk niet werken.

Want jij moet het doen,

met haar hulp, dat wel.

Ook als het vervelend wordt, niet lukt, of tegenzit.

 

Het gaat goed komen  :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...