Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[Quinn]

@Jannigje vanmorgen zag ik een mannetje merel, zo'n mooie zwarte. Heb hem gevraagd je een paar groeten en een knuffel te brengen.

[Jannigje]

Ik vrees dat hij het niet kon/kan vinden @Quinn. 

Hij is inmiddels al een week of 3 niet meer geweest, en ik mis hem.
Als ik buiten zit kwam hij vaak badderen op zo’n 2 meter afstand. Kopje schuin en kijken, ben jij veilig? Ja ik ben veilig zei ik dan in gedachten en bleef heel stil zitten. En dan fladder de fladder de fladder en weer even kijken.
Ga maar door hoor, ik ben het, ik ben veilig. En dan ging hij weer door om vervolgens op de schutting zichzelf uit te schudden en zijn veren te poetsen.
Het beestje gaf me troost. Dat wist ik al maar nu hij niet meer komt voel ik dat extra.

Ik hoop dat hij oké is.

[Quinn]

Dat hoop ik ook @Jannigje

Intussen hoop ik dat je toch wat troost vinden kunt, hier of ergens anders 

[Jannigje]

Dank je @Quinn, dat hoop ik voor jou ook. Hoewel ik niet weet of het vinden van troost (nu) belangrijk voor je is. 

[Quinn]

@Jannigje ik vind je erg lief, dat je het even weet. Troost is denk ik wel belangrijk voor me, ooit, later, als ik groot ben, maar ik kan me er nu in elk geval niet voor open stellen. Woede is gemakkelijker.

[Jannigje]

Dankjewel @Quinn

Ik kan me wel iets voorstellen bij wat je schrijft, dat troost nog niet kan. Dat kan misschien pas als je kunt rouwen, verdriet en pijn kunt voelen die mogelijk onder die woede liggen?

[Jannigje]

Ja dat kan inderdaad heel goed werken, maar dat kan alleen maar als je niet in die woede vastloopt denk ik.
Als het je overspoelt en je kopje onder gaat en niet boven kunt komen kun je die woede geen richting geven, het niet productief maken.

Jij kon dat dus duidelijk wel @Adri02.Veranderde de woede daardoor ook of was dat niet aan de orde?

[Quinn]

Ik zie woede bij mij als een soort aandrijfmotor. Gaan en doorgaan. Motivatie. Hard werken om verder te komen. 

[Jannigje]

Ja, dat toekeren van de andere wang vind ik lastig hoor. Voor mij voelt dat vaak als een aanpassing aan de ander of soms zelfs onderwerping aan die ander.

Dat is natuurlijk niet hoe “het toekeren van de andere wang” in het Bijbelse is bedoeld. 
Het is ook een manier van conflicten vermijden, dat heb ik geleerd, en dat is niet altijd goed voor mij. 
Want dat leidt uiteindelijk tot boosheid, hoewel ik dat heel lang niet wist, ik voelde de boosheid heel lang niet, want dat mocht niet. In plaats van boosheid/ woede voelde ik dan bijvoorbeeld verdriet of verongelijktheid. Het leidde in mijn geval tot zelfdestructief gedrag.
Absoluut geen kracht dus.

Dan kun je beter woede voelen en die inderdaad als motor gebruiken.
Maar nogmaals, dan moet je wel eerst die woede (kunnen) voelen.

[Reacher]

Zie hier mijn favoriete vogeltje, voor mijn favoriete @Jannigje . Slaap je slecht? Wil je daar iets over kwijt? 

[Quinn]

Voor de koude dagen.

[Oskar]

 

Omdat een vogel meer is dan een vogel.