Spring naar bijdragen

Maandag 13 april


Gast Gipsy25

Aanbevolen berichten

Ik word weer eens wakker met FB berichten "ik wil dood" en geen recht op zorg omdat je het niet waard bent, niet meer waard dan een mier in een mierenhoop.......allemaal met caps lock aan ook nog...alsof het zonder nog niet genoeg aankomt als een mokerslag. 

 

Onder de douche, kop koffie even tot 10 tellen. Mijn plan is van vandaag wat te maken....ik ga ook zo huisarts bellen en wil sporten. Ga ik er helemaal niet op in, ga ik iemand ervan overtuigen dat ze voor mij de moeite waard is, dat is het inkoppertje....dat wil ze horen maar ook niet horen. Goed doe ik het toch niet en iets mee bereiken ook niet.

 

Haar planning is contact op nemen met GGZ en psychologische hulp regelen. Dat sprak ze af donderdag met wijkagent en arts crisisdienst. Haar ontwijkingsgedrag/sabotagegedrag van die komende afspraak vertoond heel veel gelijkenis met wat ik hier gisteren avond las ook ivm arts bezoek. Typisch om de gelijkenis in redenatie te zien.

 

-ik kan niet (iets als onmogelijk presenteren)

-praten helpt toch niet

-ik moet ook.....(iets anders belangrijks noemen)

-ben te ziek kan niet naar de hulp toe

......

 

Een cynisch mens zou met dergelijk voorspelbaar typisch gedrag zich kunnen wagen aan voorspellingen......maar er is altijd nog hoop dat mensen inzien ik moet nu stoppen met onzin verkopen en actie ondernemen.

 

Ik ga wel zo arts bellen.....ja omdat ik dat waard ben en nodig heb (omgaan met een heel ziek en wanhopig iemand als een vriend van haar)

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het is emotionele chantage, daar is geen ander woord voor. De bedoeling is uiten van wanhoop en de manier waarop is nogal negatief. Het is afstoten en aantrekken en dat tegelijkertijd. Allemaal menselijk en begrijpelijk maar ook wel heel lastig en jammer ook dat het niet anders gaat. Alleen emotionele chantage is doelbewust en doelgericht, of het aan die criteria voldoet vraag ik me af.

 

Waren de dingen die voorvielen uit wanhoop en niet overzien wat ze bereikt en aanricht bij onder andere mij (en moeder en anderen) of weet ze hoe ze aandacht kan genereren? Een oordeel hierover impliceert nogal veel. Ik weet dit niet.

 

Volgens een studiebegeleider die in haar eigen leven een kennis had met een mislukte poging is suicide (poging) principieel altijd emotionele chantage. Een egocentrische/egoistische handeling en is de beste manier te reageren uiterst cynisch zoals aanwijzen wel de goede kant op te snijden en verder helemaal niks te doen. Het hele verhaal af te doen met; jij hebt me door jou actie dermate geraakt dat ik de komende maanden dit moet verwerken. Je kent zelf de weg in de zorg, zoek het verder uit........

 

Dat gaat me te ver en dat wil ik niet. Verstandelijk begrijp ik het maar dat voelt verkeerd.

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor je inzicht Agnieta, ik denk dat het erg relevant is wat je schreef over jezelf, je voormalige buddie en denk dat dit ook op haar van toepassing is en op mijn houding.

 

Verder houd ik me even in om door te draven met schrijven hierover omdat ik sowieso de neiging heb tot doormalen en ik wil dat het hier vooral om drank gaat. Ik val zo binnen op de vroege ochtend met suicide. Ja ik werd er zelf ook mee wakker maar het is wel zware kost. Maar indien nodig schrijf ik er wel over als ik dat nodig vind. Bedankt dat er ook daarvoor ruimte is op ADB.

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Me vader wil me straks naar de dokter brengen

had het em liever niet verteld, maar hij hoorde aan me stem dat ik er niet best aan toe ben

zal wel weer een preek krijgen, maar ben toch blij dat ie het zelf aangeboden heeft

nu kan ik er in ieder geval niet onderuit

Heb helaas wel de afspraak op school af moeten zeggen

vrouw boos, en terecht

weer stel ik haar teleur

 

Ik hoop dat je je realiseert dat je niet naar de dokter gaat om je vader te behagen, je vrouw een plezier te doen,

je kind te beschermen, je werkgever te vriend te houden, het forum je goede kant te laten zien, de maatschappij

een "dienst" te bewijzen...

maar dat je het puur doet om er zélf beter van te worden.

 

Al dat andere kan daaruit voortvloeien, maar als reden om te stoppen met drinken is dat niet een leven lang vol te houden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeiemorgen.

Vanmorgen in de supermarkt harde discomuziek, ze hadden er zin in.

Erik, heb je al eens wat gelezen over codependency?

Ik ben toevallig een boek aan het lezen wat ik al even had, Leef je eigen leven van Melody Beattie.

Heel interessant, niet alleen over relaties met alcoholisten maar allerlei relaties waarin er problemen zijn met verslaving, gezondheid, psyche etc. En niet alleen liefdesrelaties, maar allerlei soorten.

ZBB succes!

Sowhat fijne vakantie!

Vanmiddag eens wat onkruid weghalen uit de tuin.

bewerkt door Kate
Link naar opmerking
Deel via andere websites

En ik hoop dat je je realiseert dat je niet alleen naar de dokter gaat om er zélf beter van te worden...

 

maar dat je het ook doet om je vader te behagen, je vrouw een plezier te doen, je kind te beschermen, 

je werkgever te vriend te houden, het forum je goede kant te laten zien, de maatschappij

een 'dienst' te bewijzen.

 

Er zelf beter van worden, kan daaruit voortvloeien, maar als reden om te stoppen met drinken is dat niet een leven lang vol te houden.

 

Zo vaak gedaan. Zo vaak geprobeerd. Stoppen voor anderen in de hoop, zelfs de verwachting dat ik er zelf beter van zou worden.

Of liever gezegd: dat ik er beter door gevonden zou worden. Alleen maar door te stoppen met drinken.

Het was juist m'n egocentrische verslaafde geest die me steeds weer in mezelf deed terugkeren.

Ik deed erg m'n best om het zo goed mogelijk in de ogen van anderen te doen.

En juist die anderen waren na verloop van tijd ook weer de reden om het weer op een drinken te zetten. Ik kon het tóch

nooit goed doen.

Ik kan mijn omgeving niet het beeld dat ze van me hebben opdringen, simpelweg door te stoppen met drinken.

Ik kan mijn omgeving sowieso niet veranderen.

Het enige waar ik wat aan kan veranderen is mezelf.

Als dát het uitgangspunt is van mijn stoppen met drinken, dan heb ik veel minder werk te verrichten dan wanneer

ik iedereen en alles elke keer moet overtuigen van mijn goede wil... Dat deed ik in het verleden, dat bracht me aan de drank.

Pas toen ik mijn aandeel in het geheel onder de loep nam werd drank overbodig.

bewerkt door Kohtje
Link naar opmerking
Deel via andere websites

HA gebeld morgen 11.20 afspraak. Lieve doktersassistente liet me minuten lang uitpraten. Bellen, uitleggen wat er gebeurd is, erover praten, hulp vragen......ervaar dit als heel moeilijk tril er helemaal van en tranen in mijn ogen. Het is echt noodzakelijk blijkbaar.

 

Codependency ken ik. Zegt veel over de liefde tussen haar en haar voormalige vriend die nog steeds in the picture is als knipperrelatie en als niet met en niet zonder elkaar kunnen. Ik ben daar zelf geen onderdeel in. Ik denk dat ik begrijp waar je op doelt maar ik pas totaal niet binnen de criteria. Als ik zo overkom laat ik een bepaalde indruk achter die in mijn beleving totaal niet strookt met de werkelijkheid. Hoogstens de moeite gezonde grenzen vast te stellen en aan te houden is relevant. Maar daarvoor geldt leuk die theorie van grenzen stellen maar op een moment is iemand om wie je veel geeft 5 minuten rijden en de politie acht de zaak zo urgent dat ze rondzoeken omdat ze bang zijn dat iemand een gevaar voor zichzelf is (en gebleken is te zijn) en de rest overkomt en overvalt je op dat moment. Als je op momenten die er echt toe doen er niet bent voor vrienden, dat zegt ook wat over iemand.

 

Nu ga ik even iets anders doen. Ik wilde HA bellen, dat is gebeurd. Ik wil ook nog sporten en perse niet weer binnen blijven hangen online.......

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb ook jaren niet geblowd en gerookt voor mijn ex. Dat ging maanden goed maar duurzaam is het niet volgens mij. Niet vol te houden als je niet intrinsiek gemotiveerd bent. En met een gezonde dosis zelfspot kan ik zeggen dat pleasen iets is waar ik heel goed in ben.....maar zelfs bij mij is pleasen beperkt....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

 

 

Erik "Hoogstens de moeite gezonde grenzen vast te stellen en aan te houden is relevant." kan ook met codependency te maken hebben. Dan gaat het over de vraag, waarom dat voor iemand geldt. Voor mij zit het in die hoek en is verhelderend.

 

Omdat iets met het ander te maken heeft zegt niet zoveel. Als ik nu de DSM-V pak en blader in al de stoornissen en kijk of iets te maken heeft op mij en vervolgens op mezelf van toepassing verklaar.......dan heb ik aan het eind van de avond alle psychische stoornissen over mezelf heen geholpen. Dat is HET gevaar. Grenzen stellen aan haar heb ik zojuist heel helder en heel hard ook gedaan in berichten. Grenzen stellen verklaar ik voor mezelf relevant om aan te werken, vandaar ook HA nu omdat er een grens gepasseerd is. Codependency echter heeft teveel wat niet van toepassing is. Zo heeft een psychiater me al eerder aangepraat dat ik kenmerken had van iets waarover ik ben gaan lezen en mezelf erg aantrok. Nee dat hielp me niet verder vallen in de valkuil dat voldoen aan 1 van de kenmerken afdoende is voor een diagnose of dat diagnostiseren een do het yourself mogelijkheid is. Dat je bladerend in een DSM kan kijken wat er in je hoofd niet klopt alsof je leest in je autoboekje. Mensen die me ergens op wijzen vind ik heel fijn. Dan denk ik na waar het vandaan komt en of het klopt. Conclusie nu is werken aan grenzen stellen klopt codependency klopt niet.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

ik vind dat een hele mooie en sterke aanvulling, A3!

Van top tot teen.

je realiseren dat je niet alleen op de wereld ben

en dat ook niet wilt zijn (!!!!!!!!!)

en daar dus ook iets voor kan en wil doen

 

 

Ik vind het meer een bericht van iemand die de verantwoordelijkheid van het stoppen met drinken niet bij zichzelf

kan of wil leggen. Die er van uitgaat dat door "gewoon" te stoppen, voor jezelf en al die lieve mensen om je heen, alles vanzelf

goed zal komen en daarmee aantoont dat eigenlijk het enige probleem was dat ie teveel dronk.

 

Ik realiseerde me ook wel dat ik niet alleen op de wereld was en ben en dat ook niet wil zijn.

Maar het waren juist altijd die anderen die me op de een of andere manier aan het drinken brachten. Dacht ik.

 

Door vaag te doen maakte ik mezelf wijs dat anderen me niet begrepen. Daar had ik dan meteen weer een excuus.

Nu ben ik nog wel vaag, maar niet om mezelf wijs te maken dat anderen me niet begrijpen, maar omdat ik

zélf nog zoekende ben.

Ik ben vaag omdat de simpele waarheid voor mij niet in woorden te vatten is.

 

Al met al hoop ik nog steeds dat zeilbootbewoner in eerste instantie voor zichzelf kiest en niet, omdat het nou

eenmaal zo "hoort", voor de wens van anderen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kaboutertje, ik wil je hier niet weg hebben, hoor. Dus blijf schrijven alsjeblieft.

Je bent me door alles wat je hier gedeeld hebt behoorlijk dierbaar geworden.

Ik bewonder je moed en helderheid waarmee je hier schrijft.

Maar, om jezelf te helpen in je rouw, zou je niet eens kunnen rondkijken of informeren naar fora voor ouders die hun (jonge) kind hebben

verloren of praatgroepen?

Misschien is dit berichtje totaal misplaatst of overbodig. Maar ik kan je hier zo slecht mee helpen.

Alleen maar Goed zo, en Wat erg... vind ik niet zo vooruithelpend. En meer weet ik je eigenlijk niet te zeggen.

Er zijn tegenwoordig zoveel specifieke groepen met ervaring op allerlei gebied.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik geloof dat rouwen een heel ritueel is. Precies wat je omschrijft kabouter; de spullen zien staan die je zoveel doen. Denk dat het belangrijk is zoals je nu doet; het zonder drank allemaal heel bewust en helder doormaken wat er nu eenmaal is. Opruimen voelt als sporen uitwissen is wat iedereen in rouw denk ik zo voelt. Die spullen die blijven daar rustig wachten en je confronteren, dat hoort erbij denk ik. Wie weet kan je ooit op een dag opruimen als het voelt dat het zover is. Ik zou zeggen praat naar aanleiding van de spullen en de plekken en de herinnering over Clown. Nodig een vriendin uit die ernaar wil luisteren.

 

Op mijn werk waar dan een kamer opgeruimd wordt van een recent overleden iemand, sta ik vaak zo lang ik tijd kan vrijmaken daarvoor, te praten bij spullen, foto's....spullen kunnen een gelegenheid zijn voor een gesprek erover. Ik maak vaak een opening met spullen als kapstok van verhalen en kijk of mensen wel of niet willen praten. Want (nog) niet willen kunnen praten kan natuurlijk ook als dat zo voelt.

 

Kabouter :rose:

bewerkt door erik
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...