ik wil dit niet meer

[twinkle]

Alcohol is een rode draad in mijn leven, waar ik maar overheen blijf struikelen.

 

Lange periodes van drinken, meestal eindigend in een opname.

Steeds maar weer alle rotzooi die ik gemaakt heb opruimen.

Weer tijdelijk nuchter.

 

Woon samen met mijn dochter, co-ouderschap,

 

en sinds een paar maanden drink ik weer, de dagen dat ze weg is.

 

Eerst een beetje, nu veel.

 

En daar zijn ze weer,

de katers, de black-outs, de schaamte.

Het kapot maken, werk kwijtraken. Dagen op bed, en de avond om te drinken.

 

Zo gauw mijn dochter weer bij mij is, raap ik mezelf, trillend, misselijk en verdrietig, weer op.

 

Maar dan, de maandag als ze gaat, en ik mij zo voorgenomen heb om niet meer te drinken, omdat de dagen zonder eigenlijk veel prettiger waren,

begin ik weer. De discussie in mijn hoofd, zal ik wel, zal ik niet.

Ik verlies het steeds.

 

Vanavond komt dochter thuis, gisterennacht veels te veel gezopen, weet er niet veel meer van.

 

Ik wil dit niet meer.

[Jozefje]

Welkom.

 

Ik las dat je in het verleden al opnames heb gehad. Is er toen niet over gesproken om hier wat aan te doen?

Aan het einde schrijf je, ik wil dit niet meer.

Is het niet verstandig om zo snel mogelijk een afspraak te maken met je huisarts, alles opbiechten en daar om hulp en begeleiding te vragen om de alcohol voorgoed de rug toe te keren?  

1 oktober 2014 bewerkt door Jozefje

[peggy]

hoi twinkle,

 

Jou verhaal is enigzinds herkenbaar voor mij. Ik ben naar de huisarts gestapt

nadat ik het boek van Olivier ameisen had gelezen over baclofen.

Mijn huisarts was er op tegen en heb toen een afspraak gemaakt met een plaatsvervanger

die er wel open voor stond, ik had een steuntje in mijn rug nodig en kreeg dus baclofen.

Nu ben ik 2 weken zonder drank en wat gaat het goed! Ik voel me dankbaar!

Ik hoop voor jou dat je deze stap ook gaat nemen, succes en sterkte

[lady jane]

welkom Twinkle.

Het lijkt me tijd om te erkennen

dat je dit niet alleen aankunt.

Natuurlijk wil je dit niet meer,

en hoe vaak heb je dit al bedacht?
Ik weet van mezelf van wel 100 keer.

Om niet willen om te zetten in niet doen,

vergt dus echt actie.

Erkennen, hulp erbij vragen en dan doen.

Het lijkt simpel en dat is het ook.

Niet makkelijk. Bij tijd en wijlen zelfs erg moeilijk.

Maar nuchter uiteindelijk prima te doen.

Je weet het al want je schrijft erover.

Zet die knop om en schrijf mee met ons!

[twinkle]

Dochter is zich aan het klaarmaken voor school, dus even schrijven.

Dank voor de reacties. 

 

Ik ben op mijn zeventiende gaan drinken, tot mijn zwangerschap heel veel, daarna met excessen. Hebben wat kortere opnames gehad en twee langere van bijna een jaar.

 

Soms gaat het jaren goed, en dan opeens begin ik weer.

Het willen vluchten, de roes willen voelen.

Als mijn dochter thuis is en ik niet drink, heb ik daar geen last van, vind het juist prettig. Als de eerste trillingen voorbij zijn, voel ik weer rust en neem me voor om dat te behouden. Zo gauw ze weer weg is, mislukt dit, soms lukt het me een avond, na een dag van twijfel, maar dan lijk ik moegestreden en ga de avond daarna alsnog in de fout. 

 

Alcoholisme zit in de familie, mijn zus woont in een psychiatrische kliniek, beide ouders dronken.

 

Vanmiddag gesprek bij mijn opleiding die ik heb gestopt, omdat ik te lamlendig was om te gaan, zij gaan kijken of er nog mogelijkheden zijn. Ze weten van mijn alcoholisme.

 

Vandaag voel ik me sterk, zit in mijn kracht.

Maar ik weet dat ik zo wiebelend ben, dit kan zo omslaan.

 

Ik heb al heel veel aan dit forum gehad, het lezen.

Mijn dank daar alvast voor.

[ProudMary]

Twinkle,

Vandaag die eerste niet nemen.

[Burchill]

Hallo Twinkle,

Hierboven is al veel gezegd waar ik me bij aansluit.

Als ik een advies mag geven als 'serie drinker' is om

in ieder geval de training van Tactive te volgen (aanmelden

via de website) om je te helpen je leven anders te organiseren.

Een zinvolle invulling die niet meer rond je dochter

haar wel of niet aanwezig is lijkt te zijn gebaseerd.

Probeer eerst eens om de drie weken te halen.

Dan kun je ervaren dat je helder en frisser

Nieuwe plannen kunt maken en dan wel

Uitvoeren.

En o ja, ook een warm welkom hier

[Roberto]

Blijf je focussen op "Dit wil ik niet meer".

[twinkle]

Dank je voor de reacties!

 

Ik krijg de tijd om eerst aan mezelf/ mijn verslaving te werken en kan dan (gelukkig) met de opleiding verder gaan.

En nee, ik kan dit niet alleen.

 

Heb voor maandag een intake-gesprek bij een verslavingszorg voor mogelijke dagbehandeling of iets dergelijks,wat mij nu kan helpen.

 

Tijdens mijn opnames is vooral mijn verleden besproken, het is nu goed om mijn verslaving aan te pakken, anders gaat dit van kwaad tot erger.

 

Enerzijds voel ik me hoopvoller, maar aan de andere kant ook een beetje gefaald, ben 44 jaar en nog steeds aan het knoeien.

 

Maar ik ga er weer voor.

[Gast]

Twinkle, ik was 58 toen ik de zaken goed ging aanpakken. Dus wat dat betreft loop je jaren voor op mij.

 

Goed te horen van je afspraak met verslavingszorg, succes!

[Lotus79]

Dag Twinkle,

Allereerst veel succes in je strijd. Je hebt er echt genoeg van! Ik kan me erg goed inleven in je situatie. Ben ook alleenstaande Ouder met Co-ouderschap. Het moment dat ze vertrekken, verdwijnt de grond onder je voeten. Week nuchter, week 'niet', is erg slopend en haalt je stilaan onderuit. Dat beseffen en ertegen vechten om dan toch weer te falen, maakt de cirkel rond. Je eigenwaarde, fierheid, zelfrespect en energie : weg!

En wat heb je nou net nodig om er te staan , om je taken en leven als alleenstaande in handen te nemen en te houden..

Heb die cirkel al een paar keer doorbroken. Dit wil zeggen weken geen druppel aangeraakt, en tot de laatste keer steeds weer het moment van: nu kan het geen kwaad. Op twee dagen zit je helemaal weer in de rats, bah! Wel dus: ik had er ook genoeg van! Dit keer voelt het anders, hoewel ik nog 'maar' tien dagen geen alcohol heb aangeraakt. Ik blijf hier komen, lees vooral mee, maar voel dat ik iedere dag sterker word. Dat wens ik jou ook van harte toe.

Weet dat je niet alleen bent. Sterkte! Dag per dag.

[Jozefje]

44 jaar, wat een jonge blom. Je heb nog een heel leven voor je. Je mooiste jaren gaan nog komen.

Als je nu stop zeg je met je 88ste verjaardag, ik sta 44 jaar droog.

[twinkle]

Gisteren helaas niet drooggehouden, maar niet doorgedronken tot een black-out.

Vandaag, na heel wat discussies in mijn hoofd, nu nuchter naar bed.

Gelukkig, morgen komt mijn dochter thuis, en ik heb geen kater!

Merk dat ik wel heel moe word van het ja-nee/wel-niet in mijn hoofdje. Het is heel obsessief.

 

Mijn dochter is vanaf morgen hier tot maandag, dat geeft rust, geen mogelijkheid tot drinken!

 

Voel me wel verdrietig en wat wankel, geestelijk en lichamelijk.

 

Snel onder de dekens..

7 oktober 2014 bewerkt door twinkle

[Borderliner]

Dag Twinkle,

Hier ook een alleenstaande pappa met co-ouderschap. Ik heb respect voor je eerlijkheid. Wees nu eerlijk naar jezelf. Jij wilt dit niet meer, jij wilt je zelfrespect niet verliezen. Herpak jezelf en ga voor een mooi nieuwe fase in je leven. De pijn die je ervaart omdat je je kind voor een deel niet meer ziet opgroeien, pijn dat het gezin uit elkaar is, schaamte voor het mislukken van je huwelijk naar je kind, ik (her)ken het allemaal en ook ik verdoofde tot ik niet meer voelde....en dan de dag erna...de schaamte, de wanhoop en de angst dat het nooit meer goed komt in je leven...

Het komt goed, echt, acceptatie komt er al blijft het moeilijk. Gelukkig is je dochtertje de komende dagen weer bij je. Geniet er van en geniet van jezelf. Wees trots op waar je staat en neem net als mij en anderen de stap om niet meer te drinken. Het is eng, maar wat is er nu lekkerder dan niet meer afhankelijk te zijn van drank?

Heel veel sterkte en welterusten

[dribbeltje]

Die eeuwige stijd in je hoofd, met jezelf eigenlijk, zooooo herkenbaar en zo vermoeiend.

Maar als je dag voor dag sterker wordt, trots op jezelf bent omdat je het weer ' gewonnen' hebt gaat die stijd veranderen en wordt het steeds minder een strijd en steeds meer een keuze! Althans zo ervaar ik het, ben ''pas' 2 maanden onderweg na stoppoging..??

Ik ben geen alleenstaande ouder maar heb wel 2 zorgenkinderen waardoor mijn man en ik ook de nodige problemen hebben.

Ik vind het ook prettig dat stukje van mezelf kwijt te kunnen op het forum omdat het een trigger is voor mij om te drinken, dus van invloed is op.

Maar super dat je je dochter zonder kater kan ontvangen! Dat is al heel wat waard!

Zet hem op! Ook in je hoofd, jezelf voorbereiden op het moment dat je weer alleen bent, wat ga ja doen om te voorkomen dat je gaat drinken....sorry, moet gaan.....

[Gast]

Hoi Twinkle,

 

Dochterlief weer weg nu, dus misschien moeilijk voor je?

Schrijf je hier weer wat?

[twinkle]

Ik zie dat je zo begaan bent met de mensen hier, mijngerrit.

 

^{Dat doet goed.}

 

^{Helaas gaat het hier minder.}

 

^{Maar mijn innerlijke vechtersbaasje,}

^{staat weer op.}

 

^{Het komt in orde.}

 

Ik huil, ik drink, ik lach en sta weer aan de kant van de wijsheid.

[Skip]

Zet m op twinkle

Laat je niet klein krijgen. Jij bent de baas over jezelf! Niet die fles.

[kruidenthee67]

'Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder.....'

 

Opstaan, verdergaan.... Twinkle...

[huttula]

Ook al is de hele familie alcoholist ...jij kan als je wilt deze cirkel doorbreken

met of zonder hulp

Ga ervoor twinkle...

en nee tis niet makkelijk...stoppen ..puinruimen en gestopt blijven.

Je hebt nog een leven voor je...maak er wat van

Succes

[lady jane]

[twinkle]

dank jullie allemaal,

jeetje wat doet dat goed.

 

Ik voel me zo alleen staan, mijn moeder (die al vaak genoeg puin heeft geruimd) maakt zich zorgen over mijn zus, haar gezondheid is, mede door haar alcoholgebruik, niet meer goed,nou ja, zij is uitbehandeld.

Ik wil niet dat de familie weet dat ik een terugval heb, maar voel mij zo alleen hierin.

 

Wetende dat ik het weer red, is het het koesthouden van mijn verslaving. Mijn dochter is hier de komende twee weken, en waar denk ik aan (schaam) de datum dat ze weer bij haar vader is en ik kan drinken.

Ik ben geen blije drinken, het drinken gaat gepaard met zelfhaat, walging.

 

Damm

 

en toch neem ik weer de eerste slok

[Borderliner]

Hey twinkle,

Ik wil even zeggen dat ik aan je denk. Ik hoop dat je de nacht samen met je dochter kunt delen en niet met de fles...

[Gast]

Hoi Twinkle,

 

Je bent geen blije drinker, schrijf je. Ik vraag me af of die eigenlijk wel bestaan, blije drinkers. Dan heb ik het natuurlijk niet over mensen, die af en toe eens één of twee glaasjes drinken, maar over mensen zoals jij en ik. Eigenlijk voegt drank niets toe en lost niets op.

 

Aan het begin van de maand had je het nog over een intakegesprek bij verslavingszorg. Is dat doorgegaan? Heeft dat nog wat opgeleverd?

[bertd]

Beste Twinkle,

 

ik ben 55 en zit ook nog te knoeien, ik volg nou een online behandeling en ik lees elke dag op dit forum!