erik stelt zich voor

[erik]

Wat mooi Erik! Ik kreeg een brok in mijn keel.

 

Ik ook.

[Jannigje]

Ik heb nog lang niet alles gelezen van jouw draad, maar wel al de laatste pagina's.

Erik, jouw laatste bericht vind ik ontroerend mooi.

[erik]

Dank je wel Jannigje, Skip, Smart, MG en iedereen die leest.

 

Alles lezen uit mijn draad moet je ook niet willen. Dat is van 2007 tot nu. Zit ook zoveel in waarmee ik wel klaar ben ook.

[erik]

Zit al een week aan te hikken hier wat te schrijven.

 

Twee weken terug was er bij ons in de gemeente een verlate Valentijnsfeest van een FB groep *******vrijgezellen. Iemand van die groep volgde ik al een tijdje en we waren FB vrienden. Ik was heel benieuwd of zij zou komen en wat helemaal niks voor mij is, een pb sturen aan iemand die ik eigenlijk niet ken van he kom je ook vanavond? We gingen niet maar bleven wel chatten uren en uren. Als ik het teruglees sta ik nog te kijken wat we allemaal geschreven hebben in een week tijd.

 

Had me voorgenomen rustig aan te doen maar zij liep nog harder van stapel als ik soms geneigd ben. Door onze post op FB wisten collega's vrienden familie en iedereen het ook gelijk. Een paar dagen later zagen we elkaar voor het eerst en daar stonden we elkaar gelijk te omhelzen en te zoenen waar ik nog bezig was met rustig aan doen vooral.......Zaterdag zouden we een dag samen eropuit gaan en wat ging dat stroef. Voor de een zal dit peanuts zijn maar voor mij was het na teveel jaren wel de eerste keer zoenen.

 

Wat ik deed nadat ze Zaterdag halverwege de ochtend, alle verwachtingen aan het terugschroeven was en na nauwelijks een afscheid weg was om na te denken was toch een lief berichtje sturen zoals helemaal niet gek was gezien wat voor berichten we elkaar stuurde. Ik had meer geduld en vertrouwen moeten hebben en iemand die wil nadenken die moet ik met rust laten! Niet de eerste keer dat ik zo deed......wil hier van leren.

 

Mijn ex was heel nuchter en zij was juist van het overladen met lieve berichtjes wat ik helemaal niet zo kende in die mate. Was zo overtuigd dat het zou werken tussen ons. Had al mijn verdedigingen van me beschermd opstellen laten zakken en sinds vorige week voel ik me zo kwetsbaar. Zo bewust van (liefst met haar, wat niet reëel meer is) maar anders met iemand anders samen dingen te delen, samen te leven.

 

Wat ze deed was het beetje wat er was die week grondig de nek om te draaien. Er was niks....het was maar een week.....je kan amper verliefd zijn en zeker niet houden van....Dat maakt me verdrietig. Waarom moet dat kleine beetje wat er was ook nog stuk? Waarom mag er geen mooie herinnering meer zijn? Waar ik schreef smile because it happend en dat iets koesteren wil ziet zij het liever stuk.....of anders begrijp ik het niet.....

 

Voor wie Liefdesbang kent, de dans van bindingsangst en verlatingsangst.....zo herkenbaar die verlatingsangst en hoe ik daarop reageer.

 

Een van mijn pijnpunten van mijn ex (mijn enige ex) was na een relatie van 6 jaar me tijdens ons laatste gesprek zeggen we waren goede vrienden wellicht beste vrienden maar ik denk niet van je gehouden te hebben. Aangezien dat mijn enige geliefde was zit ik nog steeds met het gevoel van behalve ouders, zus.....wie kiest er ooit voor om van mij te houden? Dat gevoel doet echt zeer en ik twijfel erg aan mezelf als ik even niet sterk ben. En ik twijfel hard aan mezelf wat ik verkeerd deed afgelopen week ipv dat de dingen nu eenmaal zo gebeurde zoals het ging. Zelfverwijt en onzekerheid en het gevoel dat ik al die jaren netjes bedekt had ligt nu helemaal open. De vorige keren dat ik hoop had iemand ontmoet te hebben na mijn ex waren dusdanig dat ik altijd een reserve shield had. Nu niet.............

 

Nu een week verder heb ik mijn werk en sport waar ik kan......maar ben best wel somber. Maar drink niet ook al heb ik een paar seconden met een fles in mijn hand in de supermarkt gestaan vorige week zaterdag. Ik wil juist niet verdoven, wil voelen, wil leren en wil verder........

 

PS; dank aan degene die me dit nummer liet horen. Ja dit gevoel http://forum.verslavingdebaas.nl/topic/2707-bij-welke-muziek-hou-jij-het-niet-droog/?p=970428

6 maart 2016 bewerkt door erik

[Meya]

Het roept een paar dingen op. Van de hak op de tak:

• Vooral: ik vind het erg voor je. De week, de hoop, de pijn;
• heel fijn dat je net droog gehouden hebt. Knap en ik zou me zo kunnen indenken weer een mijlpaal;
• Mensen - ook vrouwen- zeggen niet altijd wat ze menen. Niet omdat ze willen liegen, maar omdat ze vol zitten met tegenstrijdige emoties en gedachten;
• Kan het zijn dat je je schild hebt laten zakken omdat het zo goed met je gaat? Als dat zo is, kan het dan zijn dat je nieuwe kwetsbaarheid een goed teken is? Nuchter en kwetsbaar in een normale stormachtige relatie je kop gestoten. Als dat het -  en nu ben ik wel heel erg aan het invullen - als dat het is dan ben je volgens mij binnen een jaar aan de vrouw. Een liefhebbende.

 

 

 

 

 

Kleine toevoeging:

5 maart 2016 bewerkt door Meya

[smart]

Hier tellen je gedachten als de lastposten in feite.

Verwachtingen zijn ook gedachten...

Lastig hoor, ik wil gelijk weer gaan analyseren; heb je ook niks aan.

 

sterkte!

[erik]

@Smart

Doe maar hoor, heb wel wat aan een analyse/mening.

 

Ja mijn oude gedachten vooral zijn niet bepaald functioneel, wel hardnekkig.

 

Ja het is denk ik zo dat ik mijn schild meer laat zakken omdat ik me goed voel. Tevreden ben in feite met wie ik ben. Het enige is is dat het nog zo afhankelijk van de golven is, van heel blij tot verdrietig door externe dingen. Daarin wil ik wat stabieler worden want die Zaterdag voel ik me gelijk heeeeel down.

 

De overwinning zat in open en eerlijk zijn over niet drinken en de hoofdlijnen van mijn alcohol verleden. Nadat zij zoveel persoonlijks en kwetsbaars gedeeld had heb ik hier uitgebreid over gehad. Dat was de eerste keer dat ik dat zo deed. Natuurlijk begrijpt ze het niet helemaal en dat bleek uit met wat drinken van denk dat je niet durft maar eigenlijk helemaal geen drankverslaving hebt. Mijn uitleg was dat ik met gezelligheid mezelf best zou vertrouwen dat ik een glas kan drinken maar als ik me een periode minder voel het mis gaat. Dat zou gebleken zijn. Had ik in de middag gedronken met gezelligheid dan was ik heel verdrietig stom dronken geweest op zaterdag avond.

6 maart 2016 bewerkt door erik

[lady jane]

maar eigenlijk helemaal geen drankverslaving hebt;

een soortgelijke zin lees ik net bij Meya ook Erik.

Toeval? Een gedachte waar ik zelf ook wel eens mee speel?
Zinnen die ik hier eerder las en daarna zag dat frummers

die schreven omdat de ander zei wat de frummer deep down graag wilde horen?
Het is een tricky gebied waar dan natuurlijk iets op volgt.

Voelen, erover nadenken, risico's afwegen.

Het zou zo maar kunnen kloppen is ook zo'n verleidelijke gedachte.

Ik ben blij dat jij door lijkt te hebben dat dat nu niet jouw prioriteit heeft

en dat als je eraan had toeggegeven laatst, je er heel anders voor had gestaan dan nu.

Het zijn levenslessen Erik, en je bent bereid ze te leren.

Te kombineren met wat je al geleerd hebt. En door te gaan met leren, onderzoeken,

leven en lief te hebben. Eerst jouzelf nog steeds maar even dan

[erik]

Het idee van geen drankverslaving hebben komt van anderen die als ze mij zien ze het niet kunnen voorstellen. Zoals dus ook vorige week. Ik vraag mezelf ook wel eens af hoe ver mijn verslaving gaat indien ik een goede stemming heb. Met een rot periode weet ik wel zeker dat drinken niet kan. Maar ik wil niet drinken. De vraag of ik echt verslaafd ben is niet relevant want wil toch niet drinken.

[Kate]

Ach Erik, wat is verstandig.

Waar er 2 urenlang chatten zijn er 2 bij. Het kwam niet alleen van jouw kant.

Een relatie is niet gegarandeerd, risico van het vak zeg maar.

 

Je oude pijn, daar gaat het denk ik vooral om.

Als iemand zes jaar bij je blijft dan heeft ze zes jaar lang wel voor jou gekozen.

1 zinnetje op het eind kan dat niet veranderen. 

 

Wie er nu dan voor jou moet kiezen? Jijzelf, dat is jouw taak.

En daar ben je volgens mij best goed mee bezig de laatste tijd.

[erik]

Een zinnetje op het eind kan dat niet veranderen,,,,,,krijg daar helemaal het gevoel van dat mijn gevoel erover onzin gevonden wordt. Alsof ik gek ben en het vreemd is dat ik hier al zo 10 jaar zoveel last van heb want het is maar een zinnetje! Alsof het niks is dat ze dat moet zeggen als je geloofd hebt in elkaar. Ik kan meer met de reacties die wat begrip hebben voor dat het niet niks is als iemand met wie je 6 jaar samenleeft dat zegt. Natuurlijk zit er meer rondom die zin zoals het besluit van samen een huis kopen op een zondag en een woensdag dat het uit is. Compleet nutteloos door nieuwe vriend vreselijk hard tegen de grond geslagen waar 80 kennissen en vrienden bij zijn en een ex die niks doet en er tot op vandaag nooit een keer over wil praten. Het is wel wat als je ex je dat zegt!

 

Ik begrijp je wel Kate. Je wil zeggen denk ik dat 6 jaar samen meer is dan wat ik net beschrijf....maar nu is het alsof die oude pijn helemaal niet serieus te nemen is want wie is er zo gek om zich wat aan te trekken van maar een zinnetje.....

Hetzelfde met het verlangen dat iemand van me houd en op termijn met me wil samenleven. Dat is een reëel verlangen en van jezelf houden nogal een dooddoener. Zijn me met miljarden op deze wereld om ultiem gelukkig alleen te worden......Ik begrijp ook wel van hoe ik was er moeilijk van te houden valt met mijn destructieve leven dat ontstaan is na het uitgaan met mijn ex. Maar mag dat verlangen eens een keer of moet je maar geloven in de perfectie van zelfliefde. Ik heb inmiddels dingen aardig voor elkaar en iemand in mijn leven is meer dan welkom. Heb soms het idee dat ik me altijd moet verdedigen tegen al die mensen die altijd zelfliefde erbij halen als doekje voor het bloeden....is het zo gek om na tien jaar samen verder te willen ipv ultiem gelukkig in je uppie?

7 maart 2016 bewerkt door erik

[Monster]

Erik, wat verstandig dat je de verslaving niet gaat testen nu het goed gaat met niet-drinken. De opmerking dat je wellicht niet écht verslaafd bent, zul je nog jaren horen. Mijn man, die mij op het dieptepunt dagelijks zag, zei onlangs dat ik niet écht verslaafd kan zijn.

Na 3 jaar!

Misschien wordt de vraag of je verslaafd bent ooit weer relevant. Jij weet waar je vandaan komt.

(en ook hoe mooi je nu gaat)

[erik]

. Dubbelpost

6 maart 2016 bewerkt door erik

[Monster]

Is het zo gek om samen gelukkig te willen worden ipv in je uppie? Nee Erik dat is niet gek. Werkelijk iedereen snapt dit. Het is je gegund maar het leven is niet maakbaar. Dat weet jij. Als jij nu blijft hameren op wat je níet hebt, val je vanzelf in de slachtofferrol. En daar ga je het geluk niet vinden. Grijp jezelf bij elkaar. Je bent NIET zielig. Je hebt je leven op de rit en je zaken voor elkaar. Wordt niet je eigen slachtoffer. Die hoek die kén je al en die beviel niet.

[erik]

Na een nacht erover bezig te zijn geweest wat gisteren geschreven was en ik gisteren gefrustreerd over was.... Hoeveel invloed wil ik nu graag zien dat dit ene zinnetje en het hele boek ex nog speelt.......? Waar ik gisteren om aandacht en begrip ervoor vroeg omdat het voor mij wel zo is dat het niet niks is en me nog steeds veel doet.....vroeg ik me vannacht af hoeveel invloed wil ik dat het heeft? En dan klinkt het is maar een zinnetje heel anders. Het heeft 10 jaar lang meer dan genoeg betekent en wie weet hoe mijn ex die zin dan bedoelde of er wel wat was tussen ons in de jaren daarvoor.....nu is het van teveel invloed. Het betekent dat ik in een proces van elkaar leren kennen richting een relatie ik halverwege heel impulsief en paniekerig word als de ander even wil nadenken. Ik wil zo (te) graag dat er iemand van me houd en laat me teveel sturen door wat er tien jaar geleden gebeurde.

 

Volgens mij is de sleutel tot dat oude boek sluiten aan de ene kant begrip dat het wel wat was toen en niet zomaar een zinnetje zoals het nu afgedaan wordt maar ook de vraag over het hier en nu en van hoeveel invloed ik dat ene zinnetje nu nog wil laten zijn.

 

@Monster

Voor een deel met je eens wat betreft het risico tot slachtoffer rol, been there done that.....maar ik wil wel oprecht naar mezelf blijven en dit verlangen in me. Ik ga niet doen alsof ik helemaal happy single ben waar ik dat niet ben. Dat is een kwestie van mezelf en mijn verlangens serieus nemen.

[Yogajuf]

Erik ik lees Kate heel anders. En vandaar ook mijn like. Ik lees: je ex heeft 6 jaar wél voor jou gekozen, door bij jou te blijven. Die 6 jaar zijn niet niks. Wat zij er zelf ook over mocht zeggen, aan het einde.

7 maart 2016 bewerkt door Yogajuf

[smart]

Als ik terugkijk op soortgelijke situaties die mij overkwamen (maar dat is nu) dan gaf

ik iemand soms teveel macht door me over 1 enkel zinnetje druk te maken.

 

Tegelijk: die macht gaf ik ook door te geloven dat er erg veel van me werd gehouden...

(wat achteraf toch ook ernstig tegenviel)

 

Woorden en daden... sja.

 

[Kate]

Hoe zou ik jouw pijn kunnen ontkennen?

Jouw gevoel is van jou, dat is zoals het is en dat mag er zijn, altijd.

Wat ik bedoel staat in de regel erboven.

Zoals Yoga het uitlegt.

[Yogajuf]

Ik wil toch nog even iets kwijt, omdat ik het echt heel belangrijk vind.

 

Je schrijft onder andere "zelfliefde als doekje voor het bloeden" en "zelfliefde als dooddoener" en je lijkt weerstand te hebben tegen mensen die zelfliefde erbij halen. En dat is prima, als dat voor jou zo voelt, nu. 

 

Maar geloof mij dan ook als ik zeg dat voor mij zelfliefde het aller-, allerbelangrijkst is. Belangrijker dan een relatie met wie dan ook. Zonder (hervonden) zelfliefde zou ik hier nu niet zitten te typen en zonder zelfliefde zou ik ook niet de relatie hebben die ik nu heb. Zoals jij weet heb ik een fijne relatie en ik zit er zeker niet op te wachten om die kwijt te raken. Maar moge een ding duidelijk zijn: als mijn relatie gaat ten koste van mijn zelfliefde, dan kies ik voor die laatste. Om het nog wat krachtiger te formuleren: als ik zou moeten kiezen tussen zelfliefde en de liefde van een partner, zou zelfliefde het winnen.

 

Dat betekent voor mij helemaal niet dat je niet mag verlangen naar de liefde van een ander. Maar onderschat de kracht van zelfliefde ook niet, evenmin als het belang dat anderen, onder wie ikzelf, eraan hechten. Voor jou voelt het misschien als dooddoener nu, maar voor mij is het alles.

 

 voor jou Erik

[erik]

Leuk dat je ook in mijn draad eens wat uitgebreider schrijft

 

Het enige waar ik weerstand tegen heb is als ik het over het verlangen heb om samen een relatie op te bouwen en waarom dit niet lijkt te lukken het antwoord komt van dat is dan een gebrek aan zelfliefde. Dat verwacht ik dan want zoveel discussies en boeken hierover lijken dat zo vaak te beweren of ik begrijp het allemaal verkeerd.....

 

Waar dat gebrek aan zelfliefde ooit helemaal waar was en mij het niet meer kon schelen hoeveel ik zoop, blowde slecht at, rookte en erg slecht voor mezelf zorgde en het vorig jaar nog waar was met L, waar je het nodige van weet, en ik door alleen maar geven van aandacht en energie helemaal op en leeg was en ik mezelf totaal vergat laat staan liefde voor mezelf te hebben.......heb ik niet stil gezeten afgelopen jaar en op zoveel punten gewerkt aan studie en mezelf.

 

We hebben het eerder gehad over het streven naar perfectie in zelfliefde of hoeveel zelfliefde is nu wel eens genoeg.......Aannemend dat ik goed ben zoals ik ben en heel hard gewerkt heb aan mijn leerpunten en nu en voor altijd wel aan het leren zal blijven.....wanneer is je zelfliefde zo groot dat je jezelf het geluk gunt om samen met een ander te leven, ook uit het besef mezelf de moeite waard te vinden om relatie mee te hebben (als ik het geheel eens omdraai)

 

Wat ik graag recht wil zetten is dat ik geen belang aan zelfliefde hecht of oog heb voor mensen waarvoor het wel heel belangrijk is. Ik weet dat het voor jou erg belangrijk is en dat is een van de redenen juist dat ik altijd alles graag lees wat jij waar dan ook schrijft. In de basis denk ik vooral aan jou teksten (want daar besefte ik het me voor het eerst het belang van zelfliefde voor mijn situatie) als ik bewust eens mild, vriendelijk ben voor mezelf en mezelf af en toe ook een beloning geef (weet je nog dat kaarsje voor jezelf aansteken en niet alleen voor andere zieken mensen, dat doe ik nog steeds wel eens)

 

Echt het enige is dat als ik aangeef hoe ik er van baal al jaren alleen te zijn dat ik het niet leuk vind om dan weer te lezen over gebrek aan zelfliefde. Zoveel gesprekken, zoveel zelfhulpboeken gaan over dat begrip haast alsof het standaard is dat als je alleen bent je onvoldoende houd van jezelf. Dan denk ik we zijn met miljarden mensen en we willen allemaal hetzelfde in de basis en dat is een levenspartner om samen mee oud te worden.

 

Snap je wat ik bedoel en ik helemaal niet een belangrijk iets voor jou (en voor mezelf) tekort wil doen. Natuurlijk is zelfliefde heel belangrijk.

 

Ik weet als iemand waar ik veel om geef/gaf zoals L echt mijn grens opzoekt en overschrijd en ik niet meer slaap, rustgevende pillen moet en therapie moet ik voor mezelf en zelfliefde kies en dat ik dan wel alle contact kan stoppen. L was geen partner maar wel een goede vriendin waar ik (bijna) alles voor overhad. Maar ik blijk het wel te kunnen dat kiezen voor mezelf als het echt moet. Doorgaans ga ik heel ver voor de mensen om wie ik geef en ben daar gelukkig mee.

 

Ik had het niet zo straf moeten formuleren als zelfliefde is een dooddoener; tevreden en gelukkig zijn met mezelf is een leerpunt voor altijd. Ook voor mij.

 

Maar ik hoop niet in mijn uppie te blijven voor ik de opperste staat van zelfliefde bereikt heb........

 

Iedereen heeft ervaringen, een gebruiksaanwijzing, dingen gehad die impact hebben ook al wil je dat niet meer. Uiteindelijk ben ik best tevreden en gelukkig met mezelf, noem het zelfliefde. en met die tevredenheid over mezelf wil ik dat graag delen met iemand die net als ik (maar een compleet andere) gebruiksaanwijzing, levenservaringen.....iemand die net zo imperfect als ik is.

 

Ik geloof in samen een beetje geven en nemen en niet in dat dit concessies doen is. Twee mensen met een basisniveau zelfliefde zodat ze ook alleen op eigen benen kunnen staan....maar kiezen om samen verder te gaan.

 

Yogajuf

7 maart 2016 bewerkt door erik

[erik]

Poeh Urania......in jou tekst zitten zoveel leerzame punten dat ik het eens rustig moet laten bezinken. Dank voor je lap tekst, deze ga ik vaker herlezen.

[Yogajuf]

Supermooie tekst van Urania en jij ook bedankt voor je antwoord Erik.

 

Streven naar 'perfectie in zelfliefde' lijkt mij ook minder zinvol en je hebt ook al zo veel gedaan, er IS al zoveel zelfliefde! 

Mij lijkt het daarom dan ook dat de dingen mooi samenkomen in het motto: gewoon gaan toepassen die zelfliefde. 

Niet méér en beter willen, maar gebruik maken van wat er al is.

En wellicht in de vorm van nieuwe overtuigingen of gedrag, zoals Urania het beschrijft, en/of alles wat jij er zelf bij kunt bedenken. 

 

[smart]

Mooi om te lezen!

Ik hou ook meer van termen als zelfrespect.

Een MF oefening die ik vaak doe begint met de woorden: " Ga zitten in waakzaamheid en waardigheid".

Ik houd ervan om me waardig en waakzaam te voelen: oud gedrag signaleren, overdenken en de eigen waarheid daaruit halen, vervolgens nieuw gedrag eigen maken.

Eerst oefenen, straight zijn naar anderen en mijn wens uitspreken, niet mijn eigen belang uit het oog verliezen.

 

Het roept allerlei vroegere kwesties op.... zelf zit ik juist helemaal niet op een relatie te wachten...

Aan mij heb je niks!!

[erik]

Ga een kort vakantie verslagje bijhouden op mijn draad. Zit nu op Madeira. Ben weer alleen op reis.

Deze keer wil ik echt tot rust komen. Lekker dichtbij mezelf blijven en dat gaat goed alleen met behalve natuur en wandelen niet veel prikkels. Heb behoefte om eens stil te staan. Stil staan bij ja.....wat jullie wel weten....dat ik niet graag vrijgezel ben. Stilstaan wat er gebeurde bij de ontmoetingen die ik had met vrouwen afgelopen maanden. Minder er over denken meer gewoon stilstaan bij. Veel geleerd over mezelf om bij stil te staan.Vandaag begint langzaam dat volle hoofd wat minder overuren te draaien....tot te rust komen. Niks te streven nu. Kijken hoe dat voelt.

Vakantie was altijd gekoppeld aan drank. Met vertrek al. Nog nooit nuchter gevlogen en ben je al een jaar en drie maanden nuchter en is het 4.30 in de ochtend en zie ik drank en dan toch die pavlov reactie...Niks mee gedaan ik registreer die dingen alleen nog verder niet.

Vandaag heerlijk tot rust gekomen. Boek van Vera Helleman mee Moeiteloos jezelf zijn......aanrader. Erg goed boek voor mij nu. Dank je Yogajuf voor het aanraden van die schrijver voor mij.

Nu nog even zwemmen en bubbelbad na veel te veel eten.....morgen vroeg weer op. Wandeldag.

Oké een echt kort verslag is het niet geworden....Voor mij dan hè kort...relatief gezien.

11 april 2016 bewerkt door erik

[lady jane]

geniet van je rust, boek en vakantiegevoel Erik!

oh ja en vooral ook van het lekkere eten.

11 april 2016 bewerkt door lady jane