Spud stelt zich nog een keer voor op advies van een medelid, wat ik apprecieer

[Spud]

Mijn klant liet me vandaag de dode mol die hij gevangen had zien. Ik heb een mol nog nooit van zo dichtbij kunnen bekijken maar kon mijn teleurstelling niet onderdrukken door hem wel te zeggen dat ik het zonde vond dat dat beestje dood moest. Dan kan ik dat irritante geluid, wat bij mijn buren afkomt een beetje beter accepteren. Want die denken dat ze daar mollen mee afweren. 

Tegen mijn klant heb ik gezegd, dat ik denk dat ik ook een mol ben, omdat ik echt wel last ervaar van die hoge tonen als ik in mijn eigen tuin kom.  Maar dat ik dat dan toch beter kan waarderen dan zo een klem. Dat is een dier dat zich compleet als dier gedraagt gewoon kansloos maken in iets bij te leren. Ik kan dan een beetje hard en ongevoelig uit de hoek komen, door te durven vragen ga je dat kadaver aan de kippen voeren? Of wat ga je ermee doen? 

Zijn kippen eten graag slakken maar mollen verwachtte hij niet dat ze zouden opeten. En hij wist eigenlijk niet wat hij met het kadaver zou doen. Toen ik van de zoldering naar beneden kwam voor de koffiepauze (waar ik heel veel verstofte opgezette dieren ontweken had tijdens het afstoffen) Zag ik hem een stukje gazon aantrappen. Dus vroeg hem, heb je die mol weer terug in zijn gang begraven? Nee, die mol lag er nog en hij gaf eerlijk toe dat hij niet goed wist wat hij ermee kon doen.

Deze klant en ik delen een soort van lugubere humor, dus toen ik zei dat ik op de zoldering bezig geweest was, begon hij zelf over de opgezette dieren die daar stonden te vergaan en dat die inmiddels ook uit de tijd waren. Vroeg ik, overweeg je om die mol ook op te zetten dan? Dat was zijn plan ook niet, want eigenlijk weet hij ook niet meer wat hij met al die opgezette dieren moet, maar weggooien vind hij respectloos voor die dieren. Daarna vertelde hij dat dit pas de 2de mol die hij had kunnen vangen in de 60 jaar dat hij daar woont. En verder hebben we zitten grappen in hoe die mol zou staan in de bek van de opgezette Fred of de klauwen van de Buizerd die boven de inkom hangt. We waren het er allebei over eens dat de mol op zichzelf opgezet niet echt naast het opgezette ijsvogeltje paste. Tja ik weet niet, dat maakte alles wel een beetje goed. Want toen ik op de zoldering stond zo tussen al die opgezette dieren, vond ik het gewoon zonde om ze daar te laten vergaan en misschien wel weggegooid zien worden. Gelukkig weet ik dat het meestal om dieren gaat die dood gevonden zijn en dat ze niet weten dat er een kunstwerk van ze gemaakt is. En ik heb ook echt respect voor hoe mooi zo een preparateur dat kan. Maar ik zou het zelf nooit in huis willen hebben. Want ik voel me daar ongeveer hetzelfde verantwoordelijk in als mijn klant. Vernietigen is geen optie.

Ik neem dus aan, dat hij de mol netjes begraven heeft en mij over 2 weken laat zien waar hij deze begraven heeft. 

[Spud]

Hier maakt mijn kattenvanger hartje weer een huppelsprongetje van.  Ik heb een kat, waarvan het onmogelijk leek om nog thuis te komen, toch aan hun personeel kunnen matchen. 

Hoewel ik een haatliefde verhouding heb met mijn oude job als kattenvanger, was het ook de beste job die me overkomen is. En vind het nog steeds jammer dat ik dat niet meer kan uitvoeren. Maar ja, doordat en omdat, voer ik zwerfkatten altijd bij en kijk heel veel om me heen. 

Zodoende dat ik een kat spotte, die mogelijk hier nog zou kunnen lopen en vermist was. Dus ik ben uiteindelijk gaan duiken in de vermiste dieren. De vraag is nog steeds hoe deze kat over het kanaal gekomen is? Maar woonde zonder kanaal praktisch bij mij om de hoek. Met samenwerking van haar personeel, hebben we haar kunnen vangen. Dus die kat zit weer veilig thuis. 

Maar mocht ik nog wel met liefde en plezier mijn trucje als kattenvanger doen, en eerlijk gezegd proeft het naar meer. 

Die kat kwam vooral in mijn kijker te staan, omdat ze enorm op mijn kat leek qua uiterlijk. Na het lezen van haar karakteromschrijving bleek dat ook gelijk te zijn. Dan weet ik wat ik kan verwachten en ook niet, want elke kat gedraagt zich onvoorspelbaar maar dan blijft het nog fantastisch om een snoekduik te maken, die kat te grijpen die zich vast nagelt en bijt in je handen, terug te bezorgen aan hun personeel. Qua bijten, is voor mij jij hebt mij vast en ik jou ook. De verzorging van mijn wonden komen later wel. Dus mijn greep verstrakt zich. En ik werk naar mijn doel toe, de kat weer thuis bezorgen. 

En inmiddels weet ik ook wel, hoe ik mijn kattenbeten kan verzorgen. Goed laten weken in Biotex en paracetamol slikken tegen de pijn, en aspirine tegen de ontsteking. En ja het gaat een paar dagen vervelend worden, maar weegt niet op tegen mijn blijheid dat ik die kat weer thuis heb weten te brengen, en niet gestrand is als zwerfkat. Dat blijft echt iets voor mij.

[Spud]

Ik denk dat dit dan weer hier het beste past. 

Omdat ik me kan voorstellen dat het andere een reet kan roesten omdat het zo nonsens is eigenlijk, terwijl ik daar dan wel heel diep over nadenk.

Vandaag gebeurde alle voor mij bijzondere dingen vanuit mijn ooghoeken. Daarmee bedoel ik, ik ga aan iets voorbij en dan zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. En dan ga ik kijken of ik dat goed zag.

Het begon vandaag op mijn werk, ik ging de wc stofzuigen en toen dacht ik iets in mijn ooghoek weg te zien kruipen. Dus ben dat gaan checken, en ja er zat een mot, dus die heb ik netjes gevangen en buiten gezet. Ik kan dan wel poetshulp van beroep zijn, maar mijn dierenverzorgingshartje speelt daar ook een grote rol bij. Ik wil behalve teken, vliegen en vlooien geen andere insecten vermoorden. Maar dat is maar bijzaak in mijn schrijven.

Ik ben boodschappen gaan halen, voor op jacht geweest naar een doos waar ik mijn oud papier weer in kan stoppen. En op de terugweg zie ik ineens vanuit mijn ooghoek, een wit met bruin beestje zitten langs de kant van de weg. Ik had mijn bril niet op dus ik moest echt een paar keer kijken wat het nu was? Bleek een chiwafwaf  te zijn. Het leek niet echt verloren gelopen te zijn maar bevond zich toch best in een onveilige situatie. Drukke weg, en ik had deze ook bijna al aangereden met de fiets. Het liep een oprit op en daar ben ik aan de deur gaan bellen. En heb ze maar getipt dat hun hondje buiten liep, en omdat ik ze ook al had zien vliegen, ze er ook op geattendeerd dat de buizerds op jacht zijn. En het was echt een heel klein hondje, ter grote van een middelgroot konijn, dus ik acht de buizerds er wel toe in staat om zo een hondje als prooi te zien. Die mensen zullen me voor gek verklaard hebben later, maar op dat moment waren ze vriendelijk.

En toen naar huis, en vlak voordat ik thuis kom, zie ik in mijn linkerooghoek iets op straat zitten. Een hele mooie grote bosmuis. En van zodra dat ik naar die muis kijk, duikt ie voor mijn wielen het bos in en mag ik deze ook nog ontwijken. 

En dan kom ik thuis, en dan vraag ik mezelf van alles af? Vooral waarom kruiste ze allemaal mijn pad? Zou dit iets kunnen zeggen of is het een teken? En waarom ik het nu vanuit mijn ooghoeken zie en niet zoals gewoonlijk altijd ver van tevoren? Maar wat het meeste telt, nu helaas dan even vanuit mijn ooghoeken, ik ben en blijf dus oplettend. 

 

[Bob]

Ach, wat mooi om te lezen, @Spud. Ik zou er geen teken of andere bijzonderheid in zien dat dit je overkomt, hoor. Je bent dus inderdaad oplettend en je hebt een grote interesse voor dieren. 

gisteren om 19:32 bewerkt door Bob

[Mormel]

@Spud: heel eerlijk vind ik het lastig om op je laatste bericht te reageren. Zelf heb ik wat mentale problemen waarbij ik in het verleden ook wanen had en een psychose, dus voor mij is het een alarmsignaal wanneer ik bepaalde zaken begin op te merken en daar een betekenis aan koppel. 
Waarschijnlijk is dit niets maar let toch een beetje op jezelf. 

[lady jane]

@Mormel je hoeft er dan toch niet op te reageren?
Nu insinueer je nogal wat.
Ik las ook pas zo'n zin van je dat je "eigenlijk" niet wilde reageren
en meteen daarna zeg je zoiets dat je hoopt dat frummer hopelijk
niet gaat drinken n.a.v. de voorgaande opmerkingen.
Beide keren dacht ik, haal het dan maar gauw weg, want het lijkt
escalatie juist op te roepen. Of betreffende personen op n idee
te brengen dat zeker niet helpend is voor hen. Is dat de drank dan
die deze invloed op je heeft? Of iets anders?

[Mormel]

22 minuten geleden zei lady jane:

@Mormel je hoeft er dan toch niet op te reageren?
Nu insinueer je nogal wat.
Ik las ook pas zo'n zin van je dat je "eigenlijk" niet wilde reageren
en meteen daarna zeg je zoiets dat je hoopt dat frummer hopelijk
niet gaat drinken n.a.v. de voorgaande opmerkingen.
Beide keren dacht ik, haal het dan maar gauw weg, want het lijkt
escalatie juist op te roepen. Of betreffende personen op n idee
te brengen dat zeker niet helpend is voor hen. Is dat de drank dan
die deze invloed op je heeft? Of iets anders?

Knap. Je geeft enerzijds aan dat een ander berichten niet zou moeten plaatsen omdat deze invloed uitoefenen en tegelijkertijd plaats je wel zelf zo'n bericht. Ik ben nog niet zolang op dit forum en heb zeker geen 50 duizend berichten, maar toch ga ik zeggen dat je aan het egotrippen bent met je laatste bericht. 

[lady jane]

Ja dat klopt wel denk ik.

Wat is jouw reden?

[Spud]

Hoi, hoi,

Bedankt voor jullie reacties, altijd leuk om te merken dat je toch gelezen wordt. Dat streelt mijn ego. 

Maaruh, zou ik toch even mogen vragen om de discussie die nu aan het ontstaan is voort te zetten op de ditje en datjes dagdraad? Dan kan iedereen de discussie lezen en erop reageren als deze zich ertoe geroepen voelt. En buiten mijn meedenkend vermogen waar ik me nu achter verstop, heel eerlijk zou het mij helpen. Want ik ben eerlijk gezegd nog steeds aan het oefenen waar ik mijn lange teksten kwijt kan en mag kan.

Wel graag nog een verzoek, om de berichten nu niet weer te gaan verwijderen maar gewoon te laten staan. Zodat het voor mij in ieder geval duidelijk is waar het over ging en waarom ik vroeg om de discussie te verhuizen. Ook in mijn grenzen aangeven ben ik namelijk aan het oefenen. 

Alvast bedankt! 

[Spud]

@Mormel, wat mij betreft hoef je niet bang te zijn dat ik in een psychose raak, ik sta namelijk onder continue toezicht van een pensioneerde arts. Verder als ik schrijf over dat ik me afvraag of ergens een teken in zit? Ben ik eigenlijk gewoon heel erg nieuwsgierig, omdat ik van mening ben dat niks voor niks gebeurd. Ik ben dan benieuwd of ik er iets van te leren heb, of dat het het zoveelste cadeautje is wat ik gewoon mag ontvangen om te aarden. Ik zit namelijk heel veel in mijn hoofd, dus dan is het fijn om effe uit die gedachte gehaald te worden door waar ik over schreef en wel weer contact te maken met mensen (die bazen van dat hondje, die mot die ik buiten mocht laten en die bosmuis die ik nog nooit in levende lijven heb gezien)