EINDELIJK VRIJ: Hoe ik Na 10 Jaar Alcoholverslaving Mijn Leven Terugwon Met Deze Onconventionele Methode"

[Cici100]

Ik ga eerlijk zijn: ik was 10 jaar lang verslaafd. Alcohol controleerde mijn leven. Ik probeerde alles - therapie, zelfhulpboeken, beloftes aan mezelf en anderen. Niets werkte echt.

Totdat ik deze methode ontdekte. Geen fancy programma's. Geen dure klinieken. Gewoon de harde waarheid die niemand je vertelt.

Ik las deze boeken omdat het mij heeft gered - niet alleen van alcohol, maar ook van roken en andere verslavingen die mijn leven kapot maakten.

Dit is geen magische oplossing. Het vereist dat je de realiteit van je verslaving onder ogen ziet. Maar als je het serieus neemt en de tijd geeft, zal je leven voorgoed veranderen. 

Ik kan niet garanderen dat voor elke mens werk omdat iedereen uniek is, maar waar ik wel ben achter gekomen is dat er heel veel onjuiste informatie en bubbels zijn ontstaan


Ik heb een blog dat Alcohol, Drugs, Porno en Roken aanpakt.  Ik had zelf een Rook en Alcohol "verslaving". 
De boeken heb ik gratis gezet in de link. 

Je moet het echt paar keer helemaal lezen, en dan zal kwartje vallen dat was bij mij ook. Besef je bent misschien 20+ 30+ jaar geconditioneerd. Dus het heeft tijd nodig en ik kan uit ervaring zeggen je bent krachtig genoeg!

https://rookvrijekeuze.blogspot.com/2025/03/rookvrije-keuze-boek-gratis.html

%s om %s bewerkt door Cici100

[Cici100]

JIJ BENT NIET VERSLAAFD.

De waarheid die de industrie niet wil dat je ontdekt

Ben je het zat om jezelf als "verslaafde" te zien? Om te geloven dat je machteloos bent tegenover alcohol, drugs, roken of porno?

De wetenschap vertelt ons iets anders.

Dit is wat ze je niet vertellen

Wat als ik je vertel dat het beroemde "Rat Park" experiment van Dr. Bruce Alexander bewees dat verslavingsgedrag niet wordt veroorzaakt door de "verslavende" stoffen zelf, maar door de omgeving waarin je leeft?

Geïsoleerde ratten kozen massaal voor drugswater. Maar ratten in een verrijkte sociale omgeving? Die kozen bijna altijd voor gewoon water – zelfs als ze eerst "verslaafd" waren gemaakt.

Wat zegt dit over jou? Dat je hersenen niet "kapot" zijn. Dat je niet machteloos bent.

Het is geen hersenziekte, het is een levenskeuze

Als verslaving een pure hersenziekte was, hoe verklaar je dan dat:

• 95% van de "verslaafde" Vietnam-veteranen spontaan stopte bij thuiskomst
• Miljoenen mensen jaarlijks stoppen zonder therapie of behandeling
• Dezelfde hersenactiviteit te zien is bij mensen die verliefd zijn of chocolade eten

Jouw zogenaamde "verslaving" is een aangeleerde gewoonte die je kunt afleren.

Een voorbeeld dat alles duidelijk maakt

Denk eens aan dit voorbeeld: Wanneer je elke dag naar je werk rijdt, neem je automatisch dezelfde route. Je hersenen gaan op de automatische piloot. Als er opeens een wegomleiding is, voelt dat ongemakkelijk. Je wilt terug naar je bekende route.

Is je brein nu "verslaafd" aan die specifieke weg? Natuurlijk niet! Je hebt simpelweg een gewoonte ontwikkeld.

Zo werkt het ook met alcohol, sigaretten, drugs of porno. Je lichaam is niet "verslaafd" aan de stof zelf - je hebt gewoontes en verwachtingen ontwikkeld. Je drinkt na het werk omdat je gelooft dat het je ontspant. Je rookt bij stress omdat je denkt dat het kalmeert.

Als een medicijn je deze patronen zou "afnemen", waarom gaan dan zoveel mensen die nicotinepleisters of ontwenningsmedicijnen gebruiken uiteindelijk toch weer roken? Omdat het niet de stof is - het zijn je overtuigingen en gewoontes.

Verslaving is net zo reëel als spookverhalen. Angstaanjagend in je hoofd, maar bij nadere inspectie: niet bestaand.

Jij bent niet verslaafd, zielig of gek

Jij bent een mens, een volwaardig persoon, jij mag er zijn. Je hebt alleen voorkeuren gebouwd en logische fouten in je hoofd waardoor je "verslaving" de credits geeft – of het nou zogenaamd je emoties oplost, stress verlicht of verveling verdrijft. Het wordt tijd dat je gaat ontdekken en je ware potentieel gaat bereiken.

Ontdek de bevrijdende waarheid in mijn boekenserie

In mijn boeken over alcohol, roken, drugsgebruik en pornoverslaving onthul ik wat gevestigde belangen niet willen dat je weet:

1. Je bent niet kapot - Je reageert normaal op moeilijke omstandigheden
2. Je bent niet machteloos - Je maakt elke dag keuzes, ook als het niet zo voelt
3. Je hebt geen levenslange therapie nodig - Je kunt je gedragspatronen veranderen

Wat lezers zeggen

"Na twintig jaar 'verslaving' las ik je boek over alcoholmisbruik. Het was alsof iemand een licht aandeed in een donkere kamer. Ik besefte dat ik altijd degene was die koos. Drie maanden later drink ik niet meer en voel ik me eindelijk vrij." - Mark, 43

Waarom je kiest om het te lezen

Elke dag dat je jezelf als "verslaafde" blijft zien, is een dag dat je je eigen kracht ontkent. In deze boeken vind je geen valse beloften of magische formules – alleen harde, bevrijdende waarheden.

Maak vandaag nog de keuze om je echte potentieel te ontdekken. Deze boeken hebben honderdduizenden mensen geholpen hun leven terug te nemen.

Want vergeet niet: jouw "verslaving" is geen hersenziekte. Het is een emotioneel probleem. Een overtuigingsprobleem.

En het kan worden opgelost.

Het verzinsel van "triggers" en "hunkering"

"Triggers" en "hunkering" zijn niets meer dan normale gedachten die JIJ machtig maakt.

Denk aan dit voorbeeld: Je rijdt langs een benzinestation en ziet mensen roken. Je denkt: "Ik wil een sigaret". De verslavingsindustrie noemt dit een "trigger" die onweerstaanbare "hunkering" veroorzaakt.

Maar wat is het echt? Gewoon een gedachte. Niets meer.

Als je datzelfde benzinestation passeert nadat je partner net heeft ingebroken, wekken die rokende mensen geen enkele "hunkering" op - ook al zijn de "triggers" identiek. Waarom? Omdat het nooit om de trigger ging. Het gaat om je INTERPRETATIE.

Je "hunkert" niet naar sigaretten/alcohol/drugs. Je hebt een gedachte die je gelooft. Als je gelooft dat je machteloos bent, voel je je machteloos. Geloof anders, voel anders.

Lees de boeken: https://rookvrijekeuze.blogspot.com/2025/03/rookvrije-keuze-boek-gratis.html.

Neem de tijd en omarm het ongemakkelijke nieuwe weg! Het is mij ook gelukt net als vele anderen, nogmaals de grote groep kan dit. 

 

Verslavingsgedrag: Aangeleerd Patroon, Geen Genetische Code

Ouders en grootouders hebben je bepaald gedrag aangeleerd - net zoals gebeurt bij religies en culturele gewoonten. Dat gaat over van grootouder naar ouder naar kind. Tot één kind zegt: "Ik wil niet meer geloven in religie X of Y" of "Ik heb geleerd van mijn fouten van mijn vader of moeder die 'verslaafd' was."

De onlogische gedachte achter het "verslavingsgen"

Denk eens na over hoe belachelijk het idee van een "verslavingsgen" eigenlijk is:

Alcohol is een door mensen gemaakte stof. Hoe zou ons DNA "weten" dat het een gen moet maken specifiek voor alcohol? En wat betreft modernere zaken zoals porno of gamen - hoe zou ons DNA, dat miljoenen jaren evolutie heeft doorgemaakt, plotseling een "pornogen" of "smartphonegen" kunnen ontwikkelen?

Het is alsof je zou zeggen: "Ik heb een genetische aanleg voor het kijken naar Netflix." Dat is onmogelijk - Netflix bestaat pas sinds kort!

En stel je voor dat je je hele leven "verslaafd" bent aan Netflix, en dan zegt je kind later: "Ja, het zit in de familie, in onze genen!" Dat is toch absurd?

Menselijke producten versus ons DNA

Netflix, alcohol, drugs, porno - dit zijn allemaal door mensen gemaakte producten die geen bewustzijn hebben; ze zijn levenloos. Ze zijn geen natuurlijke substanties die miljoenen jaren bestaan waarmee ons DNA heeft kunnen co-evolueren.

Biologie en DNA reageren niet op menselijke uitvindingen en hebben geen bewustzijn om plotseling een "gen" aan te maken voor iets dat de mens net heeft bedacht. Ons DNA weet niet wat alcohol is. Het weet niet wat een smartphone is. Het weet niet wat porno is.

Wat DNA werkelijk is

DNA is simpelweg een moleculaire code die informatie bevat over hoe eiwitten te maken - het is geen bewuste entiteit die "ziet" wat we doen en dan besluit nieuwe genen te maken voor menselijke gewoontes of producten.

De ware aard van verslaving

Wat we "verslaving" noemen is een aangeleerd gedragspatroon dat van generatie op generatie wordt doorgegeven via gewoontes, overtuigingen en cultuur - niet via onze genen.

Wat je als "verslaving" ervaart, is in werkelijkheid een zeer krachtige conditionering. Hoe langer je geconditioneerd bent, hoe echter de "verslaving" voelt. Maar het komt niet door een ziekte of een genetisch defect - het komt door onjuiste informatie, culturele patronen en persoonlijke overtuigingen.

%s om %s bewerkt door Cici100

[bumperjim]

Als je de biochemische kant van verslaving volledig ontkent dan kom je nooit tot een volledig begrip. Natuurlijk is alcohol een verslavend middel en karnemelk niet. Dat je hersenen fysiek veranderen door een verslaving is aangetoond. Het zijn niet alleen maar gedachten.

%s om %s bewerkt door bumperjim

[Artax]

Ik krijg hier het gevoel van dat ik op de verkeerde manier mijn alcoholverslaving heb overwonnen. Best onaangenaam.

[Cici100]

@Artax

Zeker niet nogmaals er zullen vast meerdere methodes zijn deze methode heeft voor mij gewerkt.
Het leven is niet rigide of staat vast. Ik vermeld daarom telkens erbij het kan niet voor iedereen werken dat is onmogelijk iedereen is uniek.
 

 

@bumperjim

Natuurlijk verandert je hersenchemie wanneer je alcohol, drugs of andere middelen gebruikt. Dat is eenvoudig farmacologie - stoffen hebben een biochemische werking. Maar datzelfde gebeurt bij talloze andere ervaringen. Als je chocolade eet, sport, verliefd wordt, of muziek luistert, verandert je hersenchemie ook. Deze veranderingen zijn normale adaptieve processen, geen teken van een ziekte. Ik heb dus ook nooit gezegd dat biochemische kant van verslaving volledig ontkent dat maak jij ervan, lees maar mijn reacties op forum mensen terug.  Sterker nog als je boek heb gelezen zal de relatie duidelijk zijn tussen die twee. 

Het probleem ontstaat wanneer we deze normale neurobiologische reacties bestempelen als "verslaving" en daarmee suggereren dat er een autonome hersenaandoening is ontstaan die je wil overneemt. Dat is waar het misverstand zit.

Er is geen magische kracht in alcohol of andere middelen die je "verslaafd" maakt en je autonomie wegneemt. Wat er wel gebeurt:

1. Je lichaam past zich aan het herhaalde gebruik aan (tolerantie)
2. Je ontwikkelt verwachtingen en associaties met het middel
3. Je gebruikt het mogelijk om met stress of emotionele pijn om te gaan

Maar op elk moment blijf jij degene die de keuze maakt. Het is geen onvrijwillige kracht die je vastketent - het zijn patronen en gewoontes die je hebt ontwikkeld en die je ook kunt veranderen.

Het bewijs hiervoor? De miljoenen mensen die zonder behandeling stoppen, de Vietnam-veteranen die na terugkeer spontaan herstelden, de radicale verschillen in verslavingsgedrag afhankelijk van sociale context en omgeving.

Hier nog meer bewijs:

• Het Rat Park experiment - Ratten in een verrijkte sociale omgeving kozen nauwelijks voor morfinewater, zelfs als ze eerder in isolatie "verslaafd" waren gemaakt. Dit toont aan dat omgevingsfactoren crucialer zijn dan de farmacologische eigenschappen van de stof zelf.
• Cultuurgebonden verslavingspatronen - Alcoholgebruik in mediterrane culturen (waar alcohol bij maaltijden wordt geïntegreerd) leidt tot significant minder verslavingsproblemen dan in Noord-Europese culturen, ondanks dezelfde biologische werking van alcohol.
• Demografische veranderingen - Het "maturing out" fenomeen: de meerderheid van mensen die in hun jeugd aan verslavingscriteria voldoen, doen dit niet meer na hun 30e, zonder formele behandeling.
• NESARC-onderzoek - Deze grootschalige epidemiologische studie toonde aan dat ongeveer 75% van de mensen die ooit aan de criteria voor alcoholverslaving voldeden, spontaan herstelden zonder professionele hulp.
• Het Portugal-experiment - Na decriminalisering van alle drugs in Portugal in 2001 nam problematisch gebruik af in plaats van toe, wat aantoont dat sociale en legale context belangrijker is dan de "verslavende kracht" van de middelen.
• Artsen met verslavingsproblemen - Studies naar artsen die verslaafd raken aan opiaten hebben herstelpercentages van ongeveer 90% wanneer hun licentie op het spel staat, veel hoger dan gemiddeld - wat aantoont dat motivatie en context doorslaggevend zijn.
• Placebo-effecten in verslavingsbehandeling - In klinische trials voor verslavingsbehandelingen zien we placebo-effecten van 30-40%. Als verslaving primair neurologisch was, zou suggestie niet zo'n krachtige invloed hebben.
• Culturele specificiteit van gedragsverslavingen - "Internet gaming disorder" komt voornamelijk voor in Oost-Aziatische culturen, wat aantoont dat zelfs zogenaamde verslavingen zonder chemische stoffen sterk cultureel bepaald zijn.
• Het beperkte effect van medicamenteuze behandelingen - Medicijnen zoals naltrexon en acamprosaat tonen slechts marginale verbeteringen boven placebo, wat inconsistent is met het idee van een primair neurologische aandoening.
• De contextafhankelijkheid van ontwenningsverschijnselen - Mensen ervaren minder ernstige ontwenningsverschijnselen wanneer ze niet weten dat ze ontwennen of wanneer ze in comfortabele, ondersteunende omgevingen zijn.
  
  
  Je bent niet machteloos tegenover een mysterieuze kracht genaamd "verslaving". Je reageert op je omstandigheden met de middelen die je tot je beschikking hebt. Dat is geen ontkenning van neurobiologie - het is een vollediger begrip ervan.

 

%s om %s bewerkt door Cici100

[Claudius]

47 minuten geleden zei Cici100:

Als je chocolade eet

Aan chocolade kun je ook verslaafd worden. 

[Cici100]

@Claudius

Het verschil is dat we deze normale reactie bij sommige stoffen bestempelen als "verslaving" en daarmee suggereren dat je autonomie verloren is, terwijl we het bij andere (zoals chocolade) vaak als grap gebruiken of als een onschuldige "verslaving".

De verandering in hersenchemie bij chocolade, sport of verliefdheid is niet fundamenteel anders dan bij alcohol of nicotine - het zijn allemaal normale neurobiologische reacties op externe prikkels.

Het probleem ontstaat wanneer we sommige hiervan labelen als "verslavingen" en daarmee suggereren dat je machteloos bent geworden, terwijl je eigenlijk op elk moment de keuze blijft houden.

Volgens > https://psychcentral.com/lib/does-chocolate-addiction-exist  bestaat er geen chocolade verslaving.

Volgens PsychCentral bestaat "chocoladeverslaving" eigenlijk niet als officiële diagnose - hoewel mensen zeker intense trek kunnen ervaren.

Dit illustreert perfect mijn punt. Chocolade bevat ingrediënten (suiker, vet) die een belonend effect hebben en kan zelfs bepaalde neurotransmitters beïnvloeden. Mensen ervaren ook "ontwenningsverschijnselen" als ze stoppen met veel chocolade eten.

Toch noemen we dit geen officiële "verslaving" omdat we begrijpen dat het uiteindelijk een kwestie is van gewoonte, voorkeur en gedragspatronen - niet een autonome hersenaandoening die je controle overneemt.

Dit is exact mijn argument over alcohol, nicotine en andere middelen. Fysiek zijn er reacties, maar die zijn vergelijkbaar met wat gebeurt bij allerlei normale ervaringen. De "verslaving" komt niet door een mysterieuze kracht in de substantie maar door onze overtuigingen, gewoontes en de context waarin we leven. 

Bij chocolade of sport zeggen we: "Dat is een normale reactie op een plezierige ervaring." (Tenzij je sporten niet leuk vind)
Bij alcohol of drugs zeggen we: "Dat is een teken van verslaving en het hersenchemie neemt je controle over (Voor jou zou chocolade ook bij deze horen)

Nogmaals het draait allemaal om de relatie met je ''verslaving''.

Het verschil tussen hoe we over chocolade praten versus alcohol of drugs komt voornamelijk door:

1. Sociale constructie en normalisering:
   • Chocolade is cultureel geaccepteerd en genormaliseerd
   • Bepaalde middelen zijn gestigmatiseerd, illegaal of cultureel geproblematiseerd
2. Waargenomen impact:
   • De directe effecten van chocolade zijn minder acuut en intens dan bijvoorbeeld alcohol of opiaten
   • De maatschappelijke gevolgen (zoals productiviteitsverlies, criminaliteit) worden bij chocolade als minimaal beschouwd
3. Institutionele belangen:
   • Er bestaat een hele industrie rondom verslavingsbehandeling voor alcohol en drugs
   • Er is weinig financiële prikkel om chocolade-eten te medicaliseren

Dit laat juist zien het arbitraire karakter van wat we "verslaving" noemen. De onderliggende neurologische processen zijn vergelijkbaar, maar de maatschappelijke reactie verschilt drastisch.

En ja, technisch gezien kunnen we vrijwel elk gedrag dat herhaaldelijk wordt uitgevoerd en plezier of verlichting biedt een "verslaving" noemen - sporten, werken, gamen, sociale media, relaties. Dit is precies waarom het concept zo problematisch is - het heeft geen duidelijke grenzen en wordt selectief toegepast op basis van culturele normen, niet biologische realiteiten.


We kunnen dus stellen dat jij met jouw gedachte en geest zodra je iets bestempeld als verslaafd dat je zal gaan gedragen als verslaafde.
Ik raad je aan om de boeken te lezen. 

%s om %s bewerkt door Cici100

[Woman]

Nou weten we het wel 

[Cici100]

AFSCHEID

Ik verlaat nu dit platform. Mijn werk is gedaan, mijn boodschap verkondigd. Het is tijd om verder te gaan.

---

"De zwaarste ketenen zijn degene die we zelf smeden in onze gedachten."

"Vrijheid is niet de afwezigheid van verlangens, maar de kracht om te kiezen wat werkelijk belangrijk is."

"In elke menselijke ziel schuilt een kracht die sterker is dan welke stof dan ook."

---

Aan jou die worstelt met wat de wereld "verslaving" noemt:

Jij bent niet je gedrag. Jij bent niet je verleden. Jij bent niet het verhaal dat anderen over je vertellen.

Wat je zoekt in die substanties is de echo van wat al in je zit: rust, vrede, verbinding, vreugde.

Weet dat jouw hart altijd heeft geweten wat waar is, ook al probeerde je geest het te vergeten. Die substantie heeft nooit macht over je gehad – het was altijd jouw keuze, jouw pad.

En wanneer je dat werkelijk voelt, zul je vrij zijn.

Met eindeloze liefde en compassie voor jouw reis, Waar je ook bent, waar je ook heengaat. Je bent altijd heel geweest.

[Yana]

Bedankt voor je bijdragen @Cici100

[Maia]

Op 19-4-2025 om 19:16 zei Claudius:

Aan chocolade kun je ook verslaafd worden. 

Dat heb ik met Autodrop. 

[Maia]

Op 19-4-2025 om 19:58 zei Cici100:

AFSCHEID

Ik verlaat nu dit platform. Mijn werk is gedaan, mijn boodschap verkondigd. Het is tijd om verder te gaan.

---

"De zwaarste ketenen zijn degene die we zelf smeden in onze gedachten."

"Vrijheid is niet de afwezigheid van verlangens, maar de kracht om te kiezen wat werkelijk belangrijk is."

"In elke menselijke ziel schuilt een kracht die sterker is dan welke stof dan ook."

---

Aan jou die worstelt met wat de wereld "verslaving" noemt:

Jij bent niet je gedrag. Jij bent niet je verleden. Jij bent niet het verhaal dat anderen over je vertellen.

Wat je zoekt in die substanties is de echo van wat al in je zit: rust, vrede, verbinding, vreugde.

Weet dat jouw hart altijd heeft geweten wat waar is, ook al probeerde je geest het te vergeten. Die substantie heeft nooit macht over je gehad – het was altijd jouw keuze, jouw pad.

En wanneer je dat werkelijk voelt, zul je vrij zijn.

Met eindeloze liefde en compassie voor jouw reis, Waar je ook bent, waar je ook heengaat. Je bent altijd heel geweest.

Je hebt met name je blog gepromoot en informatie gedeeld die ook in meerdere "echte" therapieën terugkomen waarbij je meer leert over de theoretische kant van een verslaving.  Persoonlijk krijg ik een beetje jeuk hiervan. 

Fijn dat je er was en het ga je goed!