Spring naar bijdragen

Vrijdag 29 November 2024


Aanbevolen berichten

Goedemiddag, aan het wachten op school... Naar de action ging vlotter dan verwacht dus mooi tijd over. 

Vanochtend met de motor mooie route gereden richting mijn ouders, daar een bak koffie gedronken en weer terug. 

Ik wordt zo teruggebeld om een afspraak te maken om mijn testament te wijzigen. Na 6 jaar gescheiden mag dat wel eens. Staat al 2 jaar op de planning... 

Langzaamaan, haal ik al mijn zaken die niet goed staan of gewijzigd moeten worden of die achterlopen in.. Laat mij nog maar een tijdje thuis blijven, werken kunnen we nog lang genoeg... 

bewerkt door Freekie
Typefout
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb het even nodig om dit te delen hier, omdat een mengeling van spanning was met een grappig einde waar ik dan toch een beetje hyper van word. :D

Ik was onderweg naar huis en toen begon het al wat te schemeren, vind ik niet zo erg maar dan is het toch wel een beetje raar als iemand een bospad uit ziet komen wandelen met een hondenriem in de hand maar geen hond. Ik vind dat tenminste raar! Zeker omdat ik een ontzettend grote fantasie heb. ;)

In de eerste instantie dacht ik nog, ach niks geks aan, die hond zal wel loslopen en nog achter haar aankomen.... Of is ze hem kwijt? Maar omdat ze niet meteen ging roepen ben ik maar doorgefietst en me afvragend wat ze dan toch ging doen met die hondenriem? Een boom omtrekken ofzo? Maar ze begon te roepen dus ik hoefde niet verder te speculeren gelukkig!

Dus ik ben teruggefietst en heb haar gevraagd of ze haar hond kwijt was? En dat was zo. Toen heb ik gevraagd of ze het fijn zou vinden als ik het bos op mijn fiets zou doorzoeken naar haar hond? Op de fiets gaat toch sneller dan te voet dacht ik. En dat wilde ze wel, dus ik heb gevraagd wat voor hond het was en hoe deze hete? Het was een herder en hij hete W. Was een vriendelijke hond dus ik hoefde niet bang voor hem te zijn. (ik heb altijd hondenkoekjes in mijn fietstas voor de honden van mijn klanten dus maakte het lokken ook wat makkelijker) Zodoende dat ik met die info ben gaan zoeken.

Natuurlijk nergens een hond te bekennen, maar wel 3 wandelaars, dus die heb ik aangesproken of zij een herder hadden zien lopen? En met dat te vragen, besefte ik ineens hoe impulsief ik weer was geweest, want ik wist niet welk merk herder het was en ik was vergeten de kleur te vragen. :D Dus ik weer terug naar W zijn baas, W bleek dus een Mechelse herder te zijn en bijna zwart. Toen heb ik afgesproken met de baas dat ik nog naar het hondenuitlaat bos zou fietsten en naar de hovenier met zijn waakhonden. Daar ook niks gevonden dus ik weer terug. 

Kon ik die vrouw niet meer vinden, maar die vond mij dan weer met haar auto, want ze had haar hond gevonden. En weet je waar hij nou zat? Gewoon thuis in de kelder. :D  En dat hoopte ik eigenlijk de hele tijd al toen ik mee aan het zoeken was. 

Dat was voor mij de beloning dat de hond weer terecht was. Die vrouw zei nog, ik weet niet hoe ik je moet bedanken, ik snap dat gevoel van haar ook wel. Maar ik was al heel hartelijk bedankt door de wetenschap dat die hond lekker veilig thuis zit. Ik zou het wel heel erg leuk vinden als ze hem een keer in de voortuin los laat lopen zodat ik eens kan zien wie ik gezocht heb en of dat plaatje past bij het plaatje wat ik nu van deze hond gemaakt heb. 

Dat gaat waarschijnlijk ook weer een leuk onverwachts cadeautje zijn op een dag, want ze laat hem daar niet graag lopen omdat ze vindt dat hij dan teveel blaft. Waarop ik zei, honden horen toch blaffen? Ik weet niet wat ze ermee gaat doen? Maar ik weet in ieder geval zeker dat ik die hond wel een keer zal spotten, want ik weet nu waar hij woont dus let op. En haar gezicht heb ik wel gezien en vooral haar stem goed gehoord, dus als ze een keer aan het wandelen zijn zal ik ze vast herkennen. :)

Dat fietspad gebruik ik bijna dagelijks, dus ik zal ze wel een keer tegenkomen. Het grappige van alles is dan dat ik de naam van de hond wel ken maar dat van zijn baasje niet, zij die van mij trouwens ook niet. Leuk is dat, vind ik dan toch. 

Oh ja, die ree van vorige week, ligt er nog steeds. Niet meer intact. Ik verwacht er geen vragen meer over, maar voor het geval toch, dan ben ik op pensioen weekend verlof. Voor nu ben ik gewoon de bioloog Midas Dekkers die de vergankelijkheid van een dier in een bos life kan observeren. Van kleine wezens, weet ik het zo ongeveer wel inmiddels maar van zo een groot dier niet. Boeiend, maar toch tref ik ze liever levend aan.

Zo ik ben weer tot rust gekomen, een deel van de wereld is weer op de hoogte gebracht van de dingen die ik zo meemaak op mijn pad. 

Fijn weekend! 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hier is het vandaag. Zat net op donderdag. Niet bijgelezen nog. Prachtige film gezien. Thuis via Picl. Betaal je minder, steunt nog steeds het filmhuis. My favourite cake. Heel erg mooi. De regisseurs zijn opgepakt in Iran. Terwijl de film is zo diep menselijk mooi. Heel erg.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...