Spring naar bijdragen

Mijn verhaal over/ voor mij


Musashi

Aanbevolen berichten

3 uur geleden zei Musashi:

‘Bekeerd’ heb ik het voor mezelf nooit willen/ durven noemen. Zoals Boeddha zei: niet geloven, zelf onderzoeken ;-)...zoals het is dus een levensfilosofie en geen religie, ik onderzoek en neem mee wat nuttig voor me is...

zal zeker het boek checken dank je!

doet me denken aan https://www.bol.com/nl/f/veeg-je-zorgen-weg/9200000101887226/?Referrer=ADVNLGOO002008J-SDHV6632RNHOW-469394278544&gclsrc=aw.ds&ds_rl=1263701&Referrer=ADVNLGOO002008J-SDHV6632RNHOW-469394278544&gclid=EAIaIQobChMIoNu14YC07gIVjNrVCh2EGQvFEAAYAiAAEgK7BvD_BwE

Bekeerd meen ik niet serieus hoor ;) 

Interessant boek ook. Inderdaad heeft geluk met discipline en gewoonte te maken, net als stoppen met alcohol...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hartverwarmende chocolademelk:

- 1/2 l melk

- 2 repen chocola

- snuifje himalayazout

- snuifje kaneel

- snuifje chilipoeder

- snuifje zwarte peper

- paar druppels vanille-essence of verse vanillezaadjes

- (voor het slapen: thee-eitje met beetje valeriaan.)


Aan de kook brengen en opdienen. Lekker met slagroom! :-)

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Golden winterbreakie: 3 pers

- 3/4 kopje havermout

- 1/2 l melk

- snuifje kaneel

- snuifje kurkuma

- 1/2 Appel en 1/2 peer (ik gebruikte vandaag leftover homemade appelmoes)

- 1 theelepeltje honing

Breng de havermout, melk en kruiden aan de kook, Laten indikken tot de gewenste dikte. Verdelen in potjes en honing toevoegen naar smaak. Appel en peer toevoegen en goed mengen. Smakelijk!

Let’s kickstart this monday (zonder alcohol!)!

bewerkt door Musashi
Verbetering
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb daar ook een dilemma in  ' mijn werk financiële  zekerheid geeft  mij op moment  niet  voldoening  .. organisatorisch  voelt het voor mij niet altijd  prettig  .  Maar om als flexer aan de slag te gaan  durf ik gewoon  niet  aan.

Wel is dit voor mij altijd enorme trigger  geweest  ' wegdrinken  van deze ontbrekende factor  .

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Aha  ' ja mijn  oudste  is net gestart  op voortgezet  en jongste gaat nog ..  mijn financiële  zekerheid  is mij lief ivm mijn  lichamelijke  klachten.   

20 uur zorg kan ik net opbrengen om goed  te kunnen  blijven  functioneren  en een slag om te  arm te hebben ivm  evt ziektewet  .. ben meerder  malen  langdurig ziektewet  geweest. 

 

Op moment  worden organisatorisch  en op team  verband  dingen verwacht  en als kan  gewoon  kan zeggen  in je maag geduwd  waar ik mij  niet fijn  bij voel. 

Dus tja   ' blijven  nemen  is vooralsnog  even de zekere optie  .

Maar  houd  het wel in de achterhoofd  .. .

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor jullie reacties. Ik vind het nuttig om hierover andere (tegenstrijdige) meningen te horen om zo duidelijker voor mezelf te weten te komen wat ik er nu eigenlijk echt van vind. Voor mij is dit onderwerp zo beladen en heeft het zoveel lagen dat ik wat tijd nodig had om te reageren, en dan denk ik wss nog niet aan alles maar doe hierbij een poging:

Ik snap jullie mening 100%, wil jullie dus niet overtuigen of zo maar heb tegelijkertijd ook mijn bedenkingen.

ik ben nog een ‘jonge moeder’ ttz. Niet meer zo ‘jong’ (42j) maar nog niet zo heel lang geleden (3,5 jaar) moeder geworden. Zoals iedereen wss wil ik ook maar alleen het beste voor mijn kind en zou ze niets te kort mogen komen. Sinds haar geboorte leg ik ook elke maand geld opzij ‘voor later’. Maar dat is dan toch ook ‘alleen maar’ het materiële/ financiële aspect en gaat voorbij aan de emotionele noden van het kind (en ook de moeder)?‘Verplicht’ terug gaan werken op 12 weken en borstvoeding stopzetten, je baby afgeven ‘aan vreemden’ zijn voor mij toch heel zware momenten geweest dus ik kan aannemen dat dat voor het kind ook zo is. En om alle criticasters alvast voor te zijn: ik WEET dat ik niet de enige ben voor wie het zo is maar dat maakt het VOOR MIJ niet zo gemakkelijk is/ was. 
Daarbij komt dan een job met lange dagen van huis. Nu ze naar school gaat zou dit, buiten Corona gerekend, betekenen dat ik haar nooit van school kan halen en amper gaan brengen (en mijn werktijd is dan al verkort volgens een wettelijk stelsel). Nu dit met Corona soms wel kon (door gedeeltelijk thuiswerk) valt het me echt heel zwaar hoe ik dat anders nooit zou kunnen (en dat ik daar op termijn wss dus ook terug naartoe moet). Al bij al, zie ik mn kind dus max 2a3 uur op een dag. Nogmaals, ik weet dat dit voor velen zo is, maar daarom maakt het dat niet minder ‘normaal’ of zwaar voor mij persoonlijk.

dan heb ik ook een job waarbij ik geregeld naar het buitenland moet. De eerste keer was op 6 maanden ongeveer. (En nu ga ik helemaal wss overkomen als een verwend nest) een job waar velen wss jaloers op zouden zijn want de mooiste plekken vd wereld heb ik al kunnen afvinken.... al die jaren was dit ook waar ik ooit van droomde maar nu is het dus ‘op’ en wil ik meer nabijheid, meer contact en een closere band met mijn gezin. Zeker door Corona is dit gevoel alleen maar versterkt...(het is een heel ander verhaal maar ik wist niet hoeveel geluk een kind/gezin kon brengen, in mijn hoofd vroeger was dat enkel ‘een last’)

ik ben, door redenen, opgegroeid met het idee dat ‘werk en geld’ het allerbelangrijkstste zijn maar door ervaring durf ik daar aan te twijfelen. Wil ik mijn kind ‘alles’ kunnen geven op materieel gebied maar haar (blijven) te kort doen op vlak van aanwezigheid? Ik kom dan mss uit een generatie die idd materieel niks te kort kwam en daardoor heb ik mss gemakkelijk praten, maar ik weet wel, uit eigen ervaring, dat het omgekeerde ook niet alles is.

Los daarvan vind ik het nog altijd ontzettend belangrijk, als vrouw, financieel onafhankelijk te zijn maar wil ik mijn kind toch ook de boodschap (en het voorbeeld) kunnen geven hoe belangrijk het is om (yolo-gewijs) je leven te vervullen zoals jij het ziet en voelt en om niet per se te voldoen aan ‘maatschappelijke verwachtingen’. Ook zou ik het heel erg vinden om haar het voorbeeld te geven van een job te doen waar je je niet meer goed in voelt, te blijven doen...het zal er allemaal snel zijn maar anderzijds zijn het nog vele jaren te gaan eer ze volwassen is.

daarbij is het ook niet gezegd dat, door je financiële zekerheid op te geven, je financieel moet inboeten. Wie weet is het wel andersom en vind je een goudmijntje dat je nooit voor mogelijk had gehouden...

kortom, ik denk dat (bij mij in elk geval) de angst voor het onbekende en het gebrek aan vertrouwen in mezelf de grootste boosdoener is, maar dit zijn factoren die in mijn hoofd spelen en daarom niet perse overeenstemmen met de realiteit zoals ze is...

Corona heeft de wereld wat op zn kop gezet en dat geldt niet minstens voor mijn leefwereld, gedachtengoed, patronen, routines die alleen maar ‘normaal’ waren, maar waar ik me nu wel serieuze vragen bij stel...

Nogmaals dank voor jullie feedback! Reageer gerust op wat ik geschreven heb.

Mooie dag nog gewenst!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik begrijp je heel goed. Mijn vrouw en ik werkten beiden fulltime tot de oudste een jaar of 12 was geloof ik. Toen is mijn vrouw op een zeer lullige manier ontslagen maar met (na schikking door advocaten) een nette vergoeding, genoeg om je de eerste periode de lust op een nieuwe baan te zoeken te ontnemen. En de kwaliteit van leven die je dan terug krijgt: idd van school halen, huiswerk begeleiden, het koekje bij de thee. Inmiddels studeert de oudste en heb ik de grootste moeite mn vrouw van de bank af te krijgen want die was behoorlijk standby geraakt helaas, maar heeft zichzelf nu weer aan de slag geimproviseerd. Zwarte flexwerker :) 

Alles hangt ervan af hoeveel financiele onzekerheid je kan verdragen en of je duur woont en rijdt en heb je een partnersalaris enz enz.

In ieder geval, spijt krijgen dat je wat minder hard werkt dat heb ik nog nooit gehoord :D 

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Begrijp  je verhaal  ' heel kort idd je wilt  je kind alles geven en ik ben van korte  mening geweest dat  ik ondanks  mijn  drankprobleem  alles wel  gegegen had we deden toch  leuke dingen  ' ik gaf ze alles wat ze wilden hebben materiële zaken  .

Emotioneel  ben ik een periode  te kort geschoten  niet hun gehele  leven. Ik weet niet  of je mijn gehele  verhaal  kent eigenlijk  .

Mbt gevolgen  drank gebruik. 

Ik werk  20 uur in  de zorg waaronder  ook weekenden  dus als ik  kijk heb ik in 2 weken  3 dagen  dat ik door de weeks  dagdienst werk .  

Alle andere dagen  ben ik door de weeks  vrij  .

Echter  willen  ze dat  ik ook in de week  beschikbaar  moet zijn  voor avond dienst  het komt in ons  kleine team  op andere  neer .

Het gesteggel  rondom  vakantie  planning  ' feestdagen  ' ik ben dat juist zat ws klinkt  dit  als een luxe  probleem  maar het zijn mijn triggers  ik raak gestresst  als ik door de weeks  avond  moet  gaan doen als mijn  man dan ook nog  katoor werk heeft tot 17.00 zitten mijn kinderen  die ook relatief  zorg nodig  hebben door  adhd te lang alleen ondanks  hun 10 en 13 jaar vind ik dat  ze dit niet structureel  nog  aan kunnen .

Mijn  werkgever /   organisatie  is van mening  niet meer met ieder  zijn haar  persoonlijke  omstandigheden  rekening  te kunnen houden    immers ik heb een contract  getekend waar mijn werkuren  20 uur verdeeld over  een periode  staan dus die 20 uur  mogen ze zo indelen  dat ik die draai .. alleen op woensdag  is mijn gerechtigde  vrije  dag  die ik mag hebben  cao bepaald  .

Heb nu nog  een cyclus  rooster met vaste dagen  maar die kan ik zo kwijt zijn en dat scares me .

Geeft  mij stress in mijn  herstel   en mijn persoonlijke  behandelings traject  .

Misschien  zijn het beren  maar toch.. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi @Lieke7777, ik ken(de) je verhaal idd (nog) niet maar herken het ook wel. Zeker sinds Corona is bij ons het ‘menselijke’ aspect precies enorm aan het minderen/ verdwijnen. De ‘werknemers’ moeten maar ‘flexibel’ zijn,  je mag al blij zijn dat je werk hebt, iedereen vervangbaar, dat idee. Ook wij hebben tegenwoordig een continu veranderend schema, en moeten (tegen de regels in!) nog wel naar kantoor...

Het alternatief dat je voor ogen hebt (of nog niet?) moet natuurlijk dan wel beter zijn voor je persoonlijk he? En wanneer weet je of het beter is he?

Heb jij een (concreet) alternatief voor ogen? 
 

Sterkte en slaapwel!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het  alternatief  ik werk in de zorg is een flex contract  maar deze zal  of  0 uren  of 4 uren kunnen zijn dat betekent  minimaal maar 4 uren  financiële  zekerheid  bij evt  ziekte  . En mijn lichaam  is niet zo stabiel  werk  bewust  20 uur  met uitgangsbasis door bedrijfs arts  geadviseerd  gezond  rooster is een pré  .

Mijn  jongens  zijn ruim 1.4 jaar uitwonende geweest  ' door crisis uit huis  geplaatst. 

Dus genoeg mbt jeugd zorg  en alles te maken  gehad  .

Snap dat ook voor jou continue wisselend  schema niet fijn  is ..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Eigen lof stinkt maar hier mag het :D:

resultaat na (bijna) 1 maand:

- ik zie er een pak frisser uit, volgens mijn partner, maar zie het zelf ook wel een beetje (buiten de wallen die met zo’n mondmasker precies harder lijken op te vallen ;-)

- begin me (heel) stilaan frisser te voelen in m’n hoofd en emotioneel sterker

- krijg een beter inzicht in mijn vastgeroeste (denk)patronen

- kan (beetje) assertiever reageren en (beetje) meer uiten wat ik zelf echt wil (kan nog beter dit)

- ben vrolijker thuis, meer dansen en zingen, onnozel doen

- samen met stoppen/ minderen met roken denk ik (snel gerekend) +-  150 euro’s te hebben uitgespaard

nog dingen vergeten? Hopelijk kan ik deze trend verder zetten!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

vandaag is het de laatste dag van Januari. Ben blij dat ik nu zover ben! Op naar de volgende maand (and many more...)

Het voelde wel een beetje als een ‘rouwmaand’, afscheid nemen van een oude ‘vriend’, maar even goed blij om ‘verlost’ te zijn van een ‘vijand’ of liever iets/ iemand die ik ontgroeid Ben, leren loslaten...

iets ‘nieuws’ is er nog niet echt in de plaats gekomen (Buiten de zelfzorg) maar denk ook nog niet dat februari dat helemaal zal brengen...ik denk dat februari een overgangsmaand zal worden, nog een beetje de winter ondergaan, mezelf hullen in een warm dekentje...klaarstomen voor lente wanneer het nieuwe leven stilaan kan beginnen ontluiken...

Maar eerst de laatste dag van januari dus...first things first...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Drankmenu van de dag:

- 9-10u30: 3 a 4 koppen zwarte koffie

- 10u30-middageten: (voorlaatste schepje van) speciale (zelf meegebrachte) Japanse thee 1l

- na middageten-16u: 1l groene thee met vers citroensap, gemberschijfjes en honing

- 16u: 1 kop hartverwarmende chocolademelk met een gebakje

- 17u-19u: 1l rooibosthee

- avondeten: water

- 19u-21u: 1l relaxthee van dunaldi

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei Musashi:

Drankmenu van de dag:

- 9-10u30: 3 a 4 koppen zwarte koffie

- 10u30-middageten: (voorlaatste schepje van) speciale (zelf meegebrachte) Japanse thee 1l

- na middageten-16u: 1l groene thee met vers citroensap, gemberschijfjes en honing

- 16u: 1 kop hartverwarmende chocolademelk met een gebakje

- 17u-19u: 1l rooibosthee

- avondeten: water

- 19u-21u: 1l relaxthee van dunaldi

 

Haha hier ook zo’n beetje :) heb alleen wat hoofdpijn, zal wel het afkicken zijn 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...