Mijn naam is Sophie

[Sophie84]

Hoi allemaal,

Ik ben Sophie. En ik ben nieuw hier. En ik vind dit heel eng! Want het is de eerste keer dat ik over mijn verslaving(en) praat.

In 2018 was ik zover dat ik 3 jaar niet gerookt heb en dronk ik alleen af en toe op een feestje.
In dat jaar werd ik ook voor het eerst moeder en belandde ik in een diepe postpartum depressie.

Tijdens die postpartum depressie begon ik weer met roken. Af en toe een sigaretje. 
Ook begon ik met een wijntje. Af en toe wat ontspanning. Aangemoedigd voor mijn partner; ik was dan toch een stuk relaxter.

Nu, 2020, ben ik 2 jaar verder en drink ik elke dag. Soms 2 glazen, meestal meer. Een fles kost me geen moeite meer.
Ik functioneer prima maar ben alles behalve trots. Ik voel de eerste klachten. Het begin van het eind. 
Ik begreep dit alles nooit tot ik er nu zelf mee te maken heb.

Ik ben tegen niemand eerlijk. Het vreet aan me; bij elke stoppoging opnieuw. En ik weet niet meer wat ik moet doen.
Ik voel me waardeloos. Schuldig naar mijn gezin. Mijn werk. Altijd maar dat masker.

Ik weet ook nog niet waar ik moet beginnen om hier een einde aan te maken maar ik hoop dat dit een eerste stap is. Blijkbaar kan ik het niet alleen.

Alles wat ik wil, heb ik. Ik mag niet klagen. Maar mijn gezondheid gaat eraan op deze manier. En ik wil niet dat mijn kleintje hier ooit iets van mee krijgt.

Waar begon jullie herstel? Zocht je hulp? Deed je het alleen?

Liefs,

Sophie

 

[Lika]

Welkom. Ik ben gestopt met steun van dit forum. Goed van je zeg om dit aan te pakken. Lees en schrijf hier maar veel. Dat is heel fijn. Stoppen kan. Het is de noeite meer dan waard. Succes!

[Rosee]

Welkom! Goed dat je het aanpakt, je kleintje is nu nog jong en het speelt bij jou nog 'maar' 2 jaar. Je kan alles nog veranderen. Hier lezen en schrijven helpt om te beginnen.

[Sophie84]

Had geen reacties verwacht. Ben inmiddels alweer een falend flesje wijn verder. En morgen weer werken. Doe ik gewoon. Hoe dan?

Ik voel me telkens zo schuldig. En zo leeg. Ik ben vooral heel erg moe. Waar begon jullie omslag?

[Maja]

Hoi @Sophie84,

mijn omslag is begonnen met schuldgevoel echt willen omzetten in trots. Mezelf weer willen terugvinden, wie ik was voor ik alle wijn en sterkere drank naar binnen goot. Waar was mijn valkuil? De valse gedachte dat ik zo even ontspanning kreeg, een manier om gemakkelijk in slaap te vallen, zorgen vergeten. Terwijl ik dondersgoed wist dat de ‘lol’ maar van heel korte duur was. En daarna: weer hetzelfde kringetje: angst voor gezondheid en slechte bloedwaarden (lever), angst voor ‘ zal iemand iets geroken hebben? Op werk, in de supermarkt. Schuldgevoel: zo verlies ik mijn baan en als er iets is kan ik vanwege de drank geen zorg geven aan mijn moeder of veilig rijden naar ziekenhuis, de kinderen van mijn broer naar huis brengen na logeren en ga zo maar door. Is niet drinken makkelijk? Nee, zeker het begin niet. Ook ik ben al verschillende keren onderuit gegaan. Nu voel ik dat de knop echt om is en kost het mij relatief weinig moeite. Het levert je ook veel op: trots gaan slapen, veel beter in en doorslapen, fris wakker worden en overdag goed functioneren op werk. Dat is mijn verhaal. Succes met jouw ontdekkingsreis. Je bent het waard. En natuurlijk: welkom!

[Lika]

Mijn omslag was een burnout (dus thuis zitten) en veel te hoge bloeddruk. Een ingreep aan mijn gebit kon niet vanwege die bloeddruk. Huisarts vroeg naar drankgebruik. Ik antwoordde. Twee weken zonder alcohol en dan terugkomen. Dat deed ik. Bloeddruk perfect. Wake up call.

[Lika]

Maar die schuld, dat lege, dat hele moeie. Ik herken het. Bij mij is het weg. Eerst stoppen is nodig en vervolgens is het niet gelijk geweldig. Maar het leven wordt wel beter te doen. Vind ik. En kinderen zijn leuker, want je krijgt weer energie. En als.je moe bent, mag je een dutje doen zonder schuldgevoel. Dat is heerlijk.

 

[bumperjim]

Myep, bekend. Zo idioot veel drink je niet. Je kan ermee stoppen. Dat betekent wel dat je moet afstappen van een slechte gewoonte en nieuwe gewoontes moet creeren. Omgaan met wat je tot nu toe verzuipt. Verzoop, mag ik hopelijk bijna zeggen.

Alcohol is een harddrug maar je kan eraf.

Niet meer in huis halen. Wat je in huis hebt, door de gootsteen. En dan drink je maar wat anders (vooral geen dorst gaan zitten hebben). Maak bv je eigen ice tea. 

De cravings duren niet heel lang. Het lijkt heftig, maar het zijn maar gedachten. Je kan hier vanaf. Het is velen gelukt.

Sterkte!!

[Sophie84]

Ik slik sinds twee jaar antidepressiva ivm de postpartum depressie. Dit verlamd denk ik zoveel dat ik daardoor meer en meer ga drinken om toch iets te voelen. Door de AD heb ik minder zin in seks. Gooi er een paar wijntjes in en ik ga ervoor. 

Ik heb altijd gedichten geschreven. Dit kan ik niet meer. Tenzij ik een paar wijn op heb. Dan gaat het weer prima. 

Als ik drink krijgt ik inspiratie. Voel ik me meer mezelf.

Heeft iemand enig idee of dit met elkaar te maken kan hebben?

Ik voel me vooral een grote failure. Vind dat ik dit zelf moet kunnen. Maar ik vraag me steeds vaker af of dat wel kan...

[Rosee]

Als je drinkt word je impulsiever, remmingen verdwijnen, dat lijkt misschien op creatiever! Mijn omslag was dat ik mezelf zo, zo, ZO ontzettend zat was. Dat je jezelf er bewust van bent dat je dit niet meer wilt, is stap 1. Misschien ben je daar nu, anders was je niet op dit forum.

[bumperjim]

7 uur geleden zei Sophie84:

Ik voel me vooral een grote failure. Vind dat ik dit zelf moet kunnen. Maar ik vraag me steeds vaker af of dat wel kan...

Ja en DAT is dus wat alcohol (een verslaving, in het algemeen) met je doet: je voelt je een grote failure want je geeft er steeds weer aan toe en daarna heb je weer spijt.

Ik denk dat vrijwel iedereen hier kan bevestigen dat je je beresterk voelt als het gelukt is te stoppen met de alcohol. Het is het begin vd rest van je leven.

En wat dat voelen en dat creatieve betreft, dat is slechts WAT JE DENKT. Ik ga er niet tegenin argumenteren, ik kan ook niet in jouw hoofd kijken, maar misschien zeg je op een veel later moment ach dat dacht ik toen. Bij het stoppen met alcohol krijg je inzicht in allerlei gedachten, en 1 van de tips is geloof niet alles wat je denkt  soms is het een onderdeel van je verslaving. 

31 juli 2020 bewerkt door bumperjim

[Lika]

Ik slik ook ad ivm depressie. Wel al meer dan 20 jaar. Wat de effecten zijn kan voor iedereen natuurlijk verschillen. Minder zin in seks is veelgehoord en ervaar ik ook. Afvlakking in het algemeen ervaar ik niet. (Of het is wel goed zo juist).

Ad en drinken is als combi niet goed. 

In het algemeen kan ik zeggen dat wat ik ervaar zonder inkleuring door drank intenser en beklijvender is. Helemaal van mij. Wie ik ben. Mijn ervaring.

Schrijven, creativiteit, komen wel terug. Oefening en doen. Ik speel beter toneel denk ik. Heb weer ruimte in mijn hoofd gekregen voor een opleiding en geef trainingen. Ik heb daar weer energie en rust voor. 

Niets gaat vanzelf. En dat je een postpartum depressie kreeg lijkt me heel ingrijpend. Moeilijk. Heb je goede steun om daar mee om te gaan?

[Pytje]

Hoi Sophie. Welkom. Een jaar of zes geleden dacht ik nog van mezelf dat ik niet meer te redden was. Ik slikte ook AD, rookte als een ketter en dronk daarbij vanaf eind middag totdat ik in een halve coma raakte. Toen was het roken mijn grote probleem, de drank "hoorde er gewoon bij". Toen het mij vijf jaar geleden lukte om echt te stoppen met roken kreeg ik wat meer vertrouwen in mezelf. Daarna ben ik gaan experimenteren met het stoppen met AD. Geen goed plan. De drank bleef voorlopig heilig. Een echt omslagpunt werd het moment waarop ik teveel op had en een telefoontje kreeg van over iemand die een ernstige hersenbloeding had gehad. Ik kon niet meer adequaat reageren. Kon er niet meer zijn voor de ander. De volgende dag stopte ik met drinken en kwam ook op dit forum terecht. Het ging niet in één keer goed, maar wel steeds beter. Ik ben steeds meer gaan sporten, tenslotte houd je tijd over als je niet drinkt, en ik kan me steeds minder voorstellen bij de ongezonde levenswijze die ik ooit had. De omslag begint echt bij dat ene besluit om het anders te gaan doen. En dat heb jij genomen. Succes!

[Sophie84]

12 uur geleden zei Cleo66:

hey sophie welkom en dapper dat je he hier meld . En hier is precies waar mijn stoppoging begon .  Met veel lezen en schrijven hier , ben ik nu inmiddels al dik 2 jaar alcoholloos .

Wat is je plan sophie?

Ik heb eerlijk gezegd nog geen plan. Weet alleen dat het genoeg is. En dat het dus tijd is voor een plan. 

[Sophie84]

3 uur geleden zei Lika:

Ik slik ook ad ivm depressie. Wel al meer dan 20 jaar. Wat de effecten zijn kan voor iedereen natuurlijk verschillen. Minder zin in seks is veelgehoord en ervaar ik ook. Afvlakking in het algemeen ervaar ik niet. (Of het is wel goed zo juist).

Ad en drinken is als combi niet goed. 

In het algemeen kan ik zeggen dat wat ik ervaar zonder inkleuring door drank intenser en beklijvender is. Helemaal van mij. Wie ik ben. Mijn ervaring.

Schrijven, creativiteit, komen wel terug. Oefening en doen. Ik speel beter toneel denk ik. Heb weer ruimte in mijn hoofd gekregen voor een opleiding en geef trainingen. Ik heb daar weer energie en rust voor. 

Niets gaat vanzelf. En dat je een postpartum depressie kreeg lijkt me heel ingrijpend. Moeilijk. Heb je goede steun om daar mee om te gaan?

De postpartum depressie ben ik wel uit. Daar heb ik veel hulp bij gehad van GGZ en later psycholoog. Ik heb maandag afrondend gesprek met m'n psycholoog. 

AD en alcohol zijn zeker niet goed. Ik wil van beide af. Soms denk ik; sluit me ajb 3 weken op in een hok en dan kap ik met alles in één keer. Want als ik me bedenk dat ik en weer rook, en teveel drink, en van de AD af wil dan pfffff. En ik weet: stapje voor stapje. Maar na 2 jaar knokken om weer er bovenop te komen ben ik het knokken zelf ook gewoon echt moe.

[Lonster]

Jezelf opsluiten in een hok om geen middelen te gebruiken is niet heel moeilijk. Maar eruit komen en weer je dagelijkse leven oppakken zal wat meer kosten. Je moet ergens beginnen. Mij hielp het opbiechten bij de huisarts om de stap te maken. Net zoiets als Lika vertelt.

Bij mij was het "dokter ik ben depressief" O ja, en drink je daar ook bij? Jazeker, een fles wijn per dag. Nou hou daar eens mee op dan. En dat lukte, gesteund door de drama's om me heen van mensen die teveel dronken.

Op een gegeven moment word je er ook gewoon te oud voor, en komen de gevolgen van het drinken steeds harder binnen. Dan komt het besef dat je jezelf niet zo wilt afbeulen maar wat vriendelijker voor lichaam en geest wil zijn. 

[Lika]

Tuurlijk word je moe van knokken. Knokken met alcohol maakt dubbel moe. 

Ik slik nog steeds ad. Dat afbouwen is een traject op zich. Onder begeleiding en heel langzaam. Maar ook dat: eerst die alcohol weg. Dat is het begin. 

Bij stoppen met alcohol begint de victorie. Want trots zijn op jezelf en vertrouwen hebben in jezelf (lichaam en geest) moeten teruggewonnen worden. Dat kan best. 

Eerste fijne resultaten zul je best snel merken. Weet je bijvoorbeeld dat ik bijna niet meer zweet? (En ik gebruikte hele heftige deo. Hoeft niet meer!)  

[Pytje]

Ik zou, met alles wat ik nu weet, ook zeggen: eerst de alcohol en dan de AD. En het hoeft echt geen knokken te zijn, omdat je al heel snel de positieve kanten zult ontdekken. Zie het niet als een gevecht, maar als een bevrijding. 

[Frudge]

Welkom Sophie, 

Zelf doe ik het niet alleen. Nadat mijn ex bij mij weg ging en ik qua werk een compleet andere richting op ging vond ik dat ik mijn leven zelf een wat volwassenere kant op moest sturen na 10 jaar dagelijks middelengebruik.

Dit heb ik aangekaart bij de huisarts, vervolgens een POH-GGZ en sinds 2 maanden een psycholoog.

De eerste 2 maanden waren bij mij vrij heftig: depressie, veel stress, weinig slaap en ben zeker al 10 kilo verloren maar nu ben ik nog maar een weekje verwijdert van 3 maanden en merk ik aan mijzelf dat alles een stuk beter gaat. Ik kan een stuk meer genieten van de kleine dingen, slaap beter en schuldgevoel maakt plaats voor trots. 

Het kost tijd, veel energie maar het is het waard: Jij bent het waard

Succes!

31 juli 2020 bewerkt door Frudge

[Lonster]

Wat een mooi verhaal Fudge. Je mag terecht trots zijn!

Van een verslaving afkomen is deels ook volwassen worden, je niet meer verschuilen en je verantwoordelijkheid nemen.

[Sophie84]

Ok. Sophie heeft een plan....
Vanaf maandag is het gedaan.

Waarom maandag? Omdat ik vandaag nog een feestje heb en ik op een werkdag veel minder moeite heb met niet drinken dan in het weekend. Zo heb ik er volgend weekend vast 5 dagen opzitten. Die zullen ook niet super makkelijk zijn maar dan is de kop eraf. Volgend weekend hebben we een lang weekend samen vrij. Dus dat zal wel ff gek voelen. Maar toch wil ik het niet tot daarna uitstellen want zo is er altijd wel wat. 

Ik stop met drinken en met roken. Want als ik drink wil ik roken en andersom idem. Dus eerst met het een stoppen en dan met het ander lijkt me veel moeilijker. 
Met m'n lief heb ik afgesproken dat ik wil dat alles uit huis is; lege flessen en volle flessen. Sigaretten en aanstekers. 

De AD blijf ik voorlopig slikken. Dat komt later.

Ik ben blij dat dit forum er is. Voel ik me toch minder alleen. 

[Lika]

Ben ook met roken en drinken gestopt tegelijk. 

Succes. Enne...je kunt het. 

[Sophie84]

1 uur geleden zei Cleo66:

Hey sophie , wat een krachtig besluit.  Ik ben na het stoppen met alcohol , 6 weken later gestopt met roken , wat ik al ontzettend knap van mezelf vond. En jnderdaad het voed elkaar . Toch wil ik benadrukken,  'leg de lat niet te hoog ' . De alcohol eruit is al een flinke , moedige stap.   Dag voor dag sophie,  succes op het nuchtere pad .  Op de dagdraad kun je op het dagpact aan jezelf beloven vandaag niet te drinken,  als steun om de dag nuchter door te komen !!

Oh daar ga ik naar kijken. Beetje steun van lotgenoten is super fijn!

[Sophie84]

Morgen is het zover. Dit weekend heb ik nog gedronken en gerookt. Maar ik ben er klaar voor. Ik ga dit forum nodig hebben om van me af te schrijven. Ik weet dat ik het kan. Dat ik die drank en sigaretten helemaal niet nodig heb. Er komt rust en energie voor terug. De eerste week een weekend zal het meest lastig zijn. Ik heb nog een kladje wijn in de koelkast. Die gaat wel op vandaag. Toch een soort van afscheid vanavond. Klinkt dat gek?
Tijd voor een nieuw hoofdstuk!

[bumperjim]

Nee, klinkt bekend

Maar tis net als elk afscheid: hoe langer je t rekt, hoe moeilijker het wordt  Na vanavond stekker eruit. Succes!!