ongoing

[Pytje]

Dag 4. Vandaag dan maar eens een afspraak maken om mijn leverwaarden te prikken. Ik heb eigenlijk geen klachten, maar de ha vond het toch verstandig. Verder goed geslapen, hoewel ik 's ochtends met hoofdpijn wakker word. Maar dat ken ik van vorige periodes. De slaap is anders en tegen de ochtend steeds dieper. Het nuchter zijn voelt 's ochtends als 1 grote kater

[Lonster]

En dan is vandaag dag 5. Nog steeds een katerig gevoel? 

[Pytje]

Op 27-5-2020 om 08:15 zei Lonster:

En dan is vandaag dag 5. Nog steeds een katerig gevoel? 

Het wordt iets beter, maar de slaap verloopt zo anders dan normaal: ik val moeilijk in slaap en de slaap wordt steeds dieper tegen de ochtend. Dan word ik dus met hoofdpijn wakker. Er is mee te leven en het wordt ook weer anders (weet ik nog).

[Pytje]

Dag zes, tot nu toe zonder al te veel problemen. Maar daarmee reken ik me nog niet echt rijk, want die problemen komen meestal in een later stadium. Vanochtend bloed geprikt en vandaag word ik gebeld voor een afspraak met de praktijkondersteuner. Ik hoop dat ik een beetje snel terecht kan. Juist omdat ik weet dat het met het verstrijken van de tijd soms wat moeilijker wordt. 

Ik droom veel meer 's nachts. Vroeger droomde ik vaak dingen die dan de dag erna ook echt gebeurden. Sinds ik stevig drink is dat verdwenen. Misschien droom ik wel, maar ik kan me het niet herinneren dan. Nu komen er de hele dag weer flarden voorbij. Niet altijd leuk, maar het lijkt er ook wel eens op alsof ik een boek heb gelezen waar ik steeds aan terug blijf denken. Een soort tweede leven in mijn huidige leven. En dan is het wel leuk.

 

[Pytje]

Op 28-5-2020 om 21:49 zei Denise79:

Helemaal goed eigenlijk. Door het niet drinken kom je weer in je remslaap. Daar droom je in. En verwerk je van alles. Ik droom nu ook weer van alles.

De reden dat ik altijd niks meer weet de volgende dag na drank is omdat ik altijd voor mn remslaap wakker wordt. Er wordt dan als t ware niks geregistreerd van de dag ervoor. 

Verloren tijd wordt nooit meer ingehaald 

Dank voor de uitleg @Denise79. Wist ik niet

[Pytje]

Hé @SanMiquel, helemaal waar! De eerste week is om en vorige week was ik er helemaal zenuwachtig van, terwijl het nu best goed voelt. Ik ga met heel veel vertrouwen de 2e week in. Jouw achterlichtje volgend. 

[Pytje]

@SanMiquelen @Denise79, 
lekker stel zijn we zo.... brokkenpiloten, maar wel in nuchtere toestand. Dat scheelt enorm!

 

[Pytje]

Gisterenmiddag voor het eerst een echt moeilijk moment doorstaan. We zaten bij kinderen in het zonnetje, toen onze zoon mij onverwachts vroeg: wijnte? Ik: "nee, doe maar koffie". Maar wat lonkte dat glas mij plotseling toe. Wat me het eerst hielp was: "nee, nee, morgen wil ik zeker niet op het forum gaan vertellen dat ik gedronken heb". En zie, hoe goed helpt zo'n stok achter de deur dan toch. De koffie was prima en de zucht na die tijd weer weg. As donderdag ga ik voor een intake naar de praktijkondersteuner. Ik zie er wel naar uit. Nu ik eenmaal heb onderkend dat ik het niet alleen kan, lijkt alle hulp welkom. 

Overigens gisterenavond weer een film gekeken zonder in slaap te vallen. Eindelijk krijg ik het plot weer mee. Hoe mooi is dat!

 

[Rosee]

Wat goed @Pytje. Dat soort momenten zijn lastig maar worden steeds makkelijker was mijn ervaring. Je raakt het gewend en maakt dan niet meer automatisch de koppeling met alcohol. Wat mij helpt: van te voren besluiten dat je niet gaat drinken en ook niet onderhandelen. Zo raak je er minder door overvallen. Heerlijk dat je de film hebt af kunnen kijken. 

[Pytje]

Ik dronk nooit bier, dus voor mij is de  alcoholvrije variant een hele traktatie. Ik mis geen alcohol in het bier,  wat ibij alcoholvrije wijn wel heb. 

Verder ben ik erg moe. Vooral in het begin van de avond. Alcohol gaf altijd een soort boost om nog een paar uur door te gaan. Wat ik dan deed had niet veel om handen, maar het was net iets meer dan eigenlijk het allerliefst naar bed gaan en slapen. 

Maar das dan ook alles tot nu toe. Verder begint het wel te wennen. Mijn eerste gedachte 's ochtends is al niet meer "oeps, ik drink geen alcohol meer". Toch weet ik dat ik de extra hulp, die ik vanaf as donderdag ga krijgen, hard nodig ga hebben om mezelf gefocust te houden. Het voelt goed om het eindelijk niet eens helemaal alleen te gaan doen. Ook als een serieuzere onderkenning voor mezelf. 

 

[kruidenthee67]

14 uur geleden zei Pytje:

Toch weet ik dat ik de extra hulp, die ik vanaf as donderdag ga krijgen, hard nodig ga hebben om mezelf gefocust te houden. Het voelt goed om het eindelijk niet eens helemaal alleen te gaan doen. Ook als een serieuzere onderkenning voor mezelf. 

Hoi Pytje, 

Nav je vraag op de draad van SanMiquel even verder op jouw draad.

Een heel belangrijk 'weten', dat je het niet alleen hoeft te doen, jezelf serieus nemen ja. Maar ook accepteren dat alcohol een probleem voor je is.  Erkennen. Stap één in de 12 stappen van AA.  De kennis en ideeen van AA is voor mij heel helpend en waardevol gebleken.  

Wat mij ook heeft geholpen is een online programma volgen bij NK, naast de gesprekken die ik daar had. Een vorm van cognitieve gedrags therapie waarbij ik voor mezelf kon begrijpen hoe het in mijn brein werkt.  De mechanismen, gedrag. Ik kon het allemaal heel goed  vertellen voor anderen...maar nu moest ik er zelf mee aan de slag (wel even door wat weerstand)

Ik ben bekend met allerlei therapieën  (beroepsmatig). Lees er veel over. ACT wordt hier wel eens genoemd, Acceptance en Commitment Therapy. Daar haal ik eea uit  voor mezelf ook.

Een belangrijk moment voor mij is geweest dat ik ruimte kon maken tussen de gedachte 'ik moet nu iets drinken' en de daadwerkelijke handeling.  En dat 'oefenen'. Niet toegeven aan die impuls.

En ik heb alle boeken zo ongeveer wel gelezen haha!

Begonnen met 'nog eentje dan...' gevolgd door alles wat er aan ervaringsverhalen te vinden was...herkenning...erkenning...hopen op de wonder tip...ik kan niet zeggen dat er een boek bij zit wat eruit springt. Ruby Wax vond ik fijn..leuk en ze geeft ook veel achtergronden. 

En verder is mijn ultieme tip...'doen'.  De daadwerkelijke stap naar ACTie.  Dat wat je gaat 'weten' omzetten in 'daden'. Doen wat goed voor je is, werkbaar en helpend. Da's best een proces...met vallen en opstaan...maar het kan! Mijn valkuil was (is) blijven steken in 'weten'.

Je schrijft ook over het jaarpact. Ik heb het nooit gedurfd. Deed wel mee aan dagpact, soms weekpact...en ja...ook daar sjoemelde ik....

Ik ben op het jaarpact gegaan op het moment dat ik me stevig voelde. En het is nu een soort van lange termijn commitment wat ik mezelf wil geven. Dat is hoe het voor mij werkt.

 

Het werkt, als je er aan werkt. En soms wat gemakkelijker en soms wat moeilijker. Geef niet op. Doe het zelluf maar niet alleen...voor je zelf om dat je het waard bent!

 

 

 

[Pytje]

Dankjewel @kruidenthee67 voor je uitgebreide reactie

Vooral de zin over de ruimte maken tussen denken en doen geeft me stof tot nadenken.

Nog 1 vraagje: wat ik NK?

 

[Lonster]

Dat ben ik ook aan het trainen. Niet overweldigd raken door een gedachte en je heel zielig voelen en dús 'moeten' drinken. 

Als het je interesseert is het zeker leuk om daar wat over te lezen, ACT, of misschien is er ook wel op YouTube iets over te vinden. 

3 juni 2020 bewerkt door Lonster

[kruidenthee67]

NK is Novadic Kentron

[Pytje]

Ben ik vanmiddag samen met manlief aan het wandelen (wij doen alleen nog maar heeeeel gezonde dingen:), kijk ik op een gegeven moment naar rechts omdat mijn aandacht getrokken werd door een mooie tuin, valt mijn oog heel toevallig door het raam op het interieur van de woning en zie ik daar 4 mensen om een tafel zitten met een kaartspel en een glas wijn.

Jemig, ik heb het nog niet zo moeilijk gehad in de afgelopen 11 dagen. Dat wil ik ook riep alles in mij... dat het leven zo is … een kaartje en een onbeduidend glas wijn. Het bleef maar hangen, jeuken, op me in beuken. 

Uiteindelijk verdween het ook weer en nu kan ik naar het beeld kijken met de gedachte dat dat dus niet voor mij is weggelegd.

Maar hoe oneerlijk: ben je de hele tijd op je hoede voor de valkuilen en dan dient er zich zoooo onverwachts eentje aan. Morgen met oogkleppen de straat op

[Bob]

Een beetje omdenken kan ook. Daar kun je je bewust in oefenen. Dus niet een zielig "had ik dat ook maar" maar een meewarig "ach ja, dat deed ik vroeger ook". Niet "wanneer kom ik daar eindelijk vanaf" maar "blij dat ik daar vanaf ben". 

Je staat zelf aan het roer en kunt je gedachten vaak bijsturen is mijn ervaring inmiddels.

[kruidenthee67]

Herkenbaar. Vooral ook dat je het je zo onverwacht nog kan overvallen. De uitdaging dus om daar mee te dealen.

 

Dat omdenken van Bob is wel een goeie.

Je bent geen slachtoffer, er wordt je niks ontnomen.  Je bent niet zielig. Je kunt niet omgaan met alcohol.  Dus dat  neem je niet meer. Niet meer en  niet minder. En weer verder.

(I know, klinkt simpel..maar echt, zo gaat het werken op den duur....)

[Pytje]

Op 3-6-2020 om 21:14 zei Bob:

Je staat zelf aan het roer en kunt je gedachten vaak bijsturen is mijn ervaring inmiddels.

Ik ben daar nog niet zo goed in. Heb vaak het gevoel dat mijn gedachten compleet met mij aan de haal gaan. Dat zijn de gevaarlijkste momenten weet ik ook. Ik ga me vandaag eens verdiepen in jullie tips, zoals ACT. 

 

[Pytje]

Op 3-6-2020 om 23:01 zei Cleo66:

Wat doen die mensen binnen met dit mooie weer ?

@Cleo66, goed voorbeeld van omdenken

[Rosee]

Zo'n beeld van die mensen met hun glas wijn roept een bepaalde sfeer op, gezelligheid/vriendschap/verbinding. Herken het zo. Maar stel dat je ook 1 glas zou drinken, wat dan? Waarschijnlijk zou het niet eens worden ingelost, of misschien voor heel even en denk je vooral aan het volgende glas. En dan nog 1 etc. Goed bezig!

[Pytje]

Dat is zo waar @Rosee, waarom zou je 1 glas drinken als de rest van de fles nog voor je staat? Ik begon gewoon altijd met 1 glas en ging door tot ik in slaap viel of niet meer uit mijn woorden kon komen. Herkenbaar voor iedereen hier.

Vanochtend mijn eerste gesprek gehad met de praktijkondersteuner. Ik ben er blij mee. Dat er voor het eerst iemand met mij mee kijkt, met wie ik afspraken maak waar ik naar toe kan werken. Morgenavond vriendinnenavond. Eten en drinken. Kijken hoe dat me nuchter gaat bevallen...

 

 

[Lonster]

Wat voor soort aanpak is dat Pytje van die praktijkondersteuner?

Iemand die luistert naar je plannen, vraagt wat je aanpak is en je er aan houdt? Om maar iets te noemen?

[Pytje]

Op 4-6-2020 om 21:19 zei Lonster:

Wat voor soort aanpak is dat Pytje van die praktijkondersteuner?

Iemand die luistert naar je plannen, vraagt wat je aanpak is en je er aan houdt? Om maar iets te noemen?

@Lonster, dat was gisteren inderdaad zo. Ik had al eerder aangegeven dat ik wat meer vertrouwen zou hebben als ik dit proces met medicatie in zou gaan. Maar na 2 weken in nuchtere toestand lijkt mij dat nu niet heel voor de hand liggend. Door wekelijks contact te hebben gaan we kijken of in dat beeld verandering komt. Verder richt ze zich op de gedragsaspecten. Lastigste onderdeel omdat ik nogal impulsief ben. Maar  - mede door jullie opmerkingen deze week over het oefenen van ruimte tussen denken en doen wil ik daar verder aan gaan werken.

 

[Lonster]

Meer vertrouwen met medicatie, nee juist meer vertrouwen als je het op eigen kracht doet toch? 

Zo'n stok achter de deur met gesprekken kan heel fijn zijn, als het een beetje prettig persoon is en je wat kan met haar aanpak. Maar ook al zou het niet precies zijn wat je zoekt of nodig hebt, alleen al het feit dat je dit doet geeft al richting.

Ik heb eens begeleiding gehad van een psycholoog wiens aanpak me helemaal niet aansprak. Maar je komt wel in beweging, en het heeft me wel weer op andere ideeën gebracht. 

[Pytje]

Op 5-6-2020 om 10:02 zei Lonster:

Meer vertrouwen met medicatie, nee juist meer vertrouwen als je het op eigen kracht doet toch? 

Begint weer een beetje te komen, maar ik was alle vertrouwen kwijt door het gewiebel de hele tijd. Destijds van het roken afgekomen met medicatie. Vandaar de gedachte.