Onze huiskamer vrijdag 03-04-2020

[Yollie]

Goeiemorgen allen.

Hier vreselijk. Niet geslapen. Trillen is nog harder geworden in mijn borstkas. Ik ben bang dat mijn hart het gaat begeven. Dit hou ik niet meer vol.

[Meisjeamsterdam]

Dat klinkt niet fijn Yollie! Hopelijk wordt het een beetje minder gedurende de dag.

Ik ben hier denk ik al een tweetal weken niet meer geweest, Corona heeft zeg maar mijn mentale ruimte ingenomen... Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Ik ben wel al een stuk naar beneden gegaan met mijn taperingsstrips, ik zit nu op 1,3 mg diazepam. Daar ben ik blij mee. Het gaat relatief ok, ik werk sinds een aantal weken thuis en maak hele strakke schema's voor mezelf om niet te verzanden zonder het gebrek aan structuur.

Ik slaap niet ideaal, maar voor de huidige omstandigheden, met het feit dat ik weet dat ik nog maar werk heb tot 1 juni, dat ik thuis moet werken, weinig mensen zie, de hele dag alleen ben met mijn eigen gedachten, aan het solliciteren ben tegelijkertijd (via video, was erg onwennig), dat ik mijn ouders tijdelijk niet kan zien, en ook nog eens in een afbouw zit... ben ik eigenlijk best wel trots. 

Ik loop elke dag hard, schrijf in een dagboek, zoek via video zoveel mogelijk contact met mensen als ik het moeilijk heb, doe elke dag mindfulness en doe aan yoga om mijn rug, waar ik last van heb door het thuiswerken, te ontspannen. En gisteren heb ik mijn nieuwe modem zelf aangesloten, mijn wifi deed al een aantal dagen raar, en toen mijn modem uit 2013 aan vervanging toe leek, leek me dat een bijna niet te nemen technische hurdle (in mijn hoofd dan). Uiteindelijk viel het heel erg mee.

Vandaag moet ik mijn nieuwe printer aansluiten, ik hoop dat dat ook zo makkelijk gaat... Verder maak ik regelmatig kleine wandelingetjes rondom mijn blok naar het water waar ik vlakbij woon en dan word ik heel blij van de natuur. Het is daadwerkelijk zo dat je daar zo van gaat genieten in deze periode...

Ik heb wel regelmatig nog nachtmerries 's nachts, over in gevangenissen zitten en allerlei rare zaken die te maken hebben met het 'opgesloten' zitten. Ik kan dit denk ik nog wel goed volhouden tot 28 april, maar wil nog niet verder kijken, ik word helemaal naar van berichten die gaan over dat we nog maanden binnen moeten blijven en geen mensen mogen zien, dat mis ik echt heel erg. Zulke berichten en 'slecht nieuws' in praatprogramma's grijpen me echt heel erg aan en die zet ik ook meestal uit. 

Niemand weet hoe dit af zal lopen en er kunnen tig voorspellende modellen zijn, maar ik probeer het aan te pakken zoals mijn mindfulness app, niet verder te kijken dan de dag van vandaag. En tegelijkertijd heb ik een enorme honger naar nieuws, maar probeer ik dat te beperken tot het journaal en af en toe een praatprogramma, maar zeker niet net voordat ik ga slapen. 

Ik voel me af en toe nog enorm vaag, maar de geleidelijke afbouw werkt op deze manier met de taperingsstrips; ik begon half januari met 8 mg en zit nu op 1,3, ben tussendoor een aantal keren stil blijven staan (een week op 3,5 mg en twee weken op 2,5 mg, toen ik net had gehoord dat door Corona en een reorganisatie mijn functie vier dagen voor het einde van mijn proeftijd niet omgezet werd in een jaarcontract, maar dat ik een tijdelijke verlenging heb dus tot 1 juni, geheel buiten mijn presteren en invloedssfeer om, dat was best wel een klap, en een week later gingen we thuiswerken en heb ik mijn collega's alleen nog maar digitaal gezien...).

Ik heb nog wel afbouwverschijnselen, tintelen in mijn ledematen, een tintelend hoofd, hoofdpijn en het gevoel dat ik de wereld door een glazen stolp ervaar. Ook heb ik vaak nog een raar gevoel van tijdsperceptie, maar dat kan ook komen door de bizarre periode waar we in zitten... dan probeer ik roosters te maken en me daar zoveel mogelijk aan te houden en in mijn dagboek te schrijven. Maar vergeleken met vorig jaar (toen mijn afbouw veel sneller ging) gaat het zoveel makkelijker. Ik pieker (vooral 's morgens vroeg, als ik niet meer in slaap kan komen) nog wel veel, maar meestal sta ik dan gewoon maar op, ik word nog eens een ochtendmens... Vorige week ben ik om 0700 's morgens door Amsterdam gaan fietsen, de lucht was strakblauw en ik heb nog nooit zo'n rustige stad gezien... Was heel indrukwekkend en mooi. 

Zo dat was even een verhaal dat ik getikt heb, nu ga ik maar eens aan de slag. Net een nieuwe bureaustoel besteld, die er pas 17 april is... maar dat komt vast goed. En ik ben als het goed is 24 april klaar met mijn afbouw, dus dat is over 3 weken! 

[Louisa]

Hier ook te gaar om in slaap te komen en vroeg wakker. Ben kapot van gister. Die pms wordt mn dood. Ik kreeg een heftige jankbui gister. Smijten met dingen en schreeuwen. Krampen maar er gebeurt niks. Echt de pms neemt ernstige vormen aan. Zo'n zware pms heb ik nog niet eerder gehad. Daarna doodop in bed gelegen. Ik was wel weet rustig maar voel me zo raar. 

Ik had t al voor ik doorschoot met de Lora. Dus ben bang er nooit ervan af te geraken tot mn overgang. Ik ga geen pil slikken. En de laatste dagen zijn t zwaarst altijd. Ben doodmoe. Weet niet hoe de dag te trekken. Ik droomde zelfs dat ik oververmoeid uitgeput was. Ik kan niet meer. 

En voor de intake was ik heel erg gebrand op afbouwen. De lora moet eraf en gaat me beter maken. Ik ben t helemaal kwijt. Ik kwam daarom ook op dit forum na Erik paling te hebben gezien om me voor te bereiden. Maar Ik ben t kwijt en gek genoeg lees ik nu alleen maar kommer en kwijl van afbouwen. Ik ben nu al kapot en hang ook echt aan de pillen op de dag om mezelf erdoor te helpen. Daarbij maakt de corona gekte me onzeker. Ze bellen ook niet meer vh Radboud. Na mn ongesteldheid ga ik zelf maar peilen waarom.

Ik denk nu steeds dat ik een zwaar overprikkeld zenuwstelsel heb opgelopen maar weet niet of dat ooit nog verbeteren kan? 

O Ik hoop dat ik na mn ongesteldheid weer wat meer helderheid heb. Nu ook zo moe dat helpt ook niet. Ik ben bang de dag niet aan te kunnen

Ultimate chaos. 

3 april 2020 bewerkt door Louisa

[bolletje]

Goeie morgen kanjers,

Lieve Wil. Zeker houd je het vol al is het verdorie moeilijk zeg. Ja 74 is geen kattenpis om op die leeftijd nog te moeten zien te overleven van het stoppen met de medicatie. Wat doe je zoal de hele dag meis? Ik weet dat je op bed ligt. Maar lig je de  hele dag te piekeren, of zijn er nog andere dingetjes die je doet? Heb je de tv. aan of muziek?

Goeie morgen M.A. en Louisa.

Hier wat beter geslapen omdat ik het laken weg heb gedaan en nu alleen onder de sprei geslapen heb. Volgende week belt de internist op, want die moeheid en de andere klachten komen misschien toch van mijn schildklier, en is gauw te verhelpen met medicatie. Ik hoop het want wil graag zonder moeheid genieten van wat ik doe en niet halverwege instorten.

[bolletje]

Louisa weet je waar ik mee begonnen ben? De t.v. komt niet aan tot????? GEEN ELLENDE. NU EVEN NIET. heb ontspanningsmuziek aan, dus weer een prikkel minder. verder vandaag één ding tegelijk dus maar één prikkel. Verder opschrijven wat ik ga doen en vooral niet teveel. En verder 2x1 uur rust.  Is dat ook niet iets voor jou om te gaan doen.

[Louisa]

15 minuten geleden zei bolletje:

Louisa weet je waar ik mee begonnen ben? De t.v. komt niet aan tot????? GEEN ELLENDE. NU EVEN NIET. heb ontspanningsmuziek aan, dus weer een prikkel minder. verder vandaag één ding tegelijk dus maar één prikkel. Verder opschrijven wat ik ga doen en vooral niet teveel. En verder 2x1 uur rust.  Is dat ook niet iets voor jou om te gaan doen.

Dat doe ik al. Heb al maanden geen tv radio muziek gezien. Te prikkelend. Het is muisstil. Zelfs de stofzuiger mag niet aan. Ik rust altijd een uur. En 8 uur lig kon al op bed. Ik heb een vast ritueel met adem en ontspanningsoefeningen maar ik Ontprikkel niet. Ik geloofde eerst dat ik door veel rust beter zou worden, maar t wordt alleen maar slechter? Ik houd rust. Leef al maanden in isolement. Dat ik de overprikkeling niet snap maakt me nog t meest onzeker? 

Maar ben nu te moe om te denken... 

3 april 2020 bewerkt door Louisa

[Louisa]

3 uur geleden zei Yollie:

Goeiemorgen allen.

Hier vreselijk. Niet geslapen. Trillen is nog harder geworden in mijn borstkas. Ik ben bang dat mijn hart het gaat begeven. Dit hou ik niet meer vol.

Ik vraag me af wat je voelt. Én waarom je borstkas? Kan me zo weinig voorstellen ervan dat je ribben trillen. Mijn been trilt elke dag. Mn linkerbeen. Die schudt heen en weer. Maar dat is een ledemaat. Mn vingers trillen ook, mn handen. Gewoon heen en weer gaat t. Als ik iets vastpak zie je t goed. 

Maar bij je borstkas denk ik aan oppervlakkig ademen? Schokt je buik ook? Hoe zit je adem? Kan het hyperventileren zijn? 

[Kabouter0Wesley]

Goeiemorgen

Hier weer slechter geslapen dan vorige nacht, moeilijk om door men neus te ademen.

Heb enorm weinig energie. Ben direct buiten adem na een wandeling. Zal wel zijn omdat alles naar het herstel gaat. Vanaf de moment ik wakker word krijg ik angst, droge keel, koudzweet.

Ik lees hier veel over overprikkelingen. Hoe ervaar je dat. Krijg steeds tintelingen in mijn gezicht. Als ik iets wil doen op de pc schokt mijn buik ook. Precies of mijn lichaam schrikt.

3 april 2020 bewerkt door Kabouter0Wesley

[Yollie]

1 uur geleden zei Louisa:

Ik vraag me af wat je voelt. Én waarom je borstkas? Kan me zo weinig voorstellen ervan dat je ribben trillen. Mijn been trilt elke dag. Mn linkerbeen. Die schudt heen en weer. Maar dat is een ledemaat. Mn vingers trillen ook, mn handen. Gewoon heen en weer gaat t. Als ik iets vastpak zie je t goed. 

Maar bij je borstkas denk ik aan oppervlakkig ademen? Schokt je buik ook? Hoe zit je adem? Kan het hyperventileren zijn? 

@Louisa mijn linkerbeen ook en mijn linkerbuik mijn rechtervoet en ik denk spieren onder mijn hart. Het is vanaf gisteren erger geworden. Bij mij zie je het niet aan de buitenkant en is constant. Alsof ik een motor in mijn lichaam heb zitten.Ik ben alle dagen gewoon bezig geweest. Gisteravond niet geslapen. Ik hyperventileer niet. Ik weet hoe hyperventileren aanvoelt. Bloeddruk is ondanks verhoging medicatie ook erg hoog. Mijn ademhaling is rustig. Ik ben heel erg teleurgesteld. Ik dacht dat het alleen maar beter zou worden.

3 april 2020 bewerkt door Yollie

[Lightspacer]

Wat een nare klachten hebben jullie. Ik ben alleen maar brak in mijn hoofd. Dat is al heel erg. Ik heb verder ook niet zoveel te vertellen. Ik zit op mijn tandvlees. Ik ga zo even met Telezorg bellen. Ik heb al ontbeten en koffie gehad. Succes allemaal!

Jeroen

[EefjeJ]

3 uur geleden zei Yollie:

@Louisa mijn linkerbeen ook en mijn linkerbuik mijn rechtervoet en ik denk spieren onder mijn hart. Het is vanaf gisteren erger geworden. Bij mij zie je het niet aan de buitenkant en is constant. Alsof ik een motor in mijn lichaam heb zitten.Ik ben alle dagen gewoon bezig geweest. Gisteravond niet geslapen. Ik hyperventileer niet. Ik weet hoe hyperventileren aanvoelt. Bloeddruk is ondanks verhoging medicatie ook erg hoog. Mijn ademhaling is rustig. Ik ben heel erg teleurgesteld. Ik dacht dat het alleen maar beter zou worden.

Het proces loopt helaas niet lineair en waarschijnlijk zit je in een wave. Hier kom je ook weer uit, alleen lijkt het in een wave niet zo te zijn en denk je dat het nooit meer goedkomt. Maar het komt wel goed. Je bloeddruk kan ook hoog zijn door de ontwenning, dat heb ik zelf ook gehad. Ik ben nu een jaar verder en heb nog steeds wat klachten, maar het gaat veel beter. Ik doe en kan bijna alles weer Niemand weet hoe lang het kan duren, weken, maanden....maar het gaat wel over en heel langzaam wordt het steeds een beetje beter. 
Dat inwendige trillen is ook veel voorkomend en heb ik vaak over gelezen. Probeer niet teveel te doen, zodat je overprikkeld raakt...afleiding is goed, maar nooit TE. Wees lief voor jezelf en blijf onthouden dat het goedkomt.

[Yollie]

1 uur geleden zei EefjeJ:

Het proces loopt helaas niet lineair en waarschijnlijk zit je in een wave. Hier kom je ook weer uit, alleen lijkt het in een wave niet zo te zijn en denk je dat het nooit meer goedkomt. Maar het komt wel goed. Je bloeddruk kan ook hoog zijn door de ontwenning, dat heb ik zelf ook gehad. Ik ben nu een jaar verder en heb nog steeds wat klachten, maar het gaat veel beter. Ik doe en kan bijna alles weer Niemand weet hoe lang het kan duren, weken, maanden....maar het gaat wel over en heel langzaam wordt het steeds een beetje beter. 
Dat inwendige trillen is ook veel voorkomend en heb ik vaak over gelezen. Probeer niet teveel te doen, zodat je overprikkeld raakt...afleiding is goed, maar nooit TE. Wees lief voor jezelf en blijf onthouden dat het goedkomt.

@EefjeJ bedankt. Ik hoop echt dat het zo is. Ik ben pas trouwens 4 dagen van de ad af en 3 wk benzovrij. Ik kom net van de psyhiater. Hij wilde me weer een lichte ad voorschrijven. Ik heb geweigerd.

[EefjeJ]

1 uur geleden zei Yollie:

@EefjeJ bedankt. Ik hoop echt dat het zo is. Ik ben pas trouwens 4 dagen van de ad af en 3 wk benzovrij. Ik kom net van de psyhiater. Hij wilde me weer een lichte ad voorschrijven. Ik heb geweigerd.

Ja het is echt zo...dat is nog best wel kort dat je er vanaf bent en volgens een psychiater moet na een paar weken alles wel voorbij zijn... Helaas weten we hier wel beter, maar betere dagen komen er echt weer aan en super sterk van je dat je hebt geweigerd!

[Yollie]

9 uur geleden zei Louisa:

Ik vraag me af wat je voelt. Én waarom je borstkas? Kan me zo weinig voorstellen ervan dat je ribben trillen. Mijn been trilt elke dag. Mn linkerbeen. Die schudt heen en weer. Maar dat is een ledemaat. Mn vingers trillen ook, mn handen. Gewoon heen en weer gaat t. Als ik iets vastpak zie je t goed. 

Maar bij je borstkas denk ik aan oppervlakkig ademen? Schokt je buik ook? Hoe zit je adem? Kan het hyperventileren zijn? 

@Louisahet is een spier onder mijn hart die trilt en een spier links in mijn buik mijn linkerbeen en rechtervoet. Ik adem goed. Bij mij zie je het niet. Het lijkt net of bloed heel hard door mijn aders stroomt

[Kabouter0Wesley]

Ben het echt beu van niets anders dan ademen te denken en te voelen. Als ik thuis binnen zit voelt het nooit "normaal" aan, net alsof ik heel de tijd mijn adem inhoud. Constant een getril in mijn gezicht. Op een morgen was alles eens even weg en ik schoot in een kleine paniek omdat ik niets voelde. In bed is het zelfs nog erger, precies gedwongen worden om zelf teugen adem te halen. Ik vrees echt dat ik nooit uit deze denkwijze zal geraken. Dan zou ik relaxatie moeten doen als door gewoon te liggen of zitten. Dan komt de angst op zijn hardst.

Ik was een blije introvert en een huismus. Nu haat ik het van binnen te moeten zitten, zeker met de lockdown. Was mentaal en physiek niet klaar voor dit, was net "hersteld" van een mentale breakdown daarna is al deze shit begonnen!

Sorry, moet er even uit na deze dag.

3 april 2020 bewerkt door Kabouter0Wesley