Spring naar bijdragen

Niet slapen


benzonder

Aanbevolen berichten

Weer die ellende. Lig hier wèer wakker. Nog niet eens aan het afbouwen. Angstklachten maagpijn. Gister weer weggelopen van huis voor de zoveelste keer. Weer thuisgekomen. Hele dag gister klachten gehad. Doe ademhalingsoefeningen. Helpt geen bal. Ik word er schijtziek van. Wat een vreselijke nacht alweer

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Wanhopige ik leef met je mee, hier niets beter. Heb toch heel even geslapen geen idee hoe lang. (Kort) 

pfff ik zou willen dat ik hier kon vertellen dat het goed met me gaat, maar dat is niet zo. Ik wil dit niet meer. Gister zo’n extreem slechte dag gehad; kon amper aanrdappels schillen. Zo’n simpel klusje. Mijn hele lijf is op tilt. Nu heb ik ook wel extreme stress vanwege deze hevige scheiding. Ex werkt alles tegen, bewust dat weet ik gewoon. Heeft al voor de 2e x uitstel aangevraagd terwijl onze afspraak al lang op papier staat. Hij weet van mijn gevecht tegen suicidaliteit en ik begin echt te vermoeden dat hij dit bewust doet omdat hij daarop hoopt. Ja dat is nogal een uitspraak ik weet het, maar hij wist hoe slecht het met me ging op moment dat hij zei ik wil niet meer en heeft niks geregeld, tegen de buitenwereld heeft hij gezegd ik regel alles netjes, ik ga zorgen dat ze goed terechtkomt. Nou hij heeft juist het tegenovergestelde gedaan. En is zelf ondertussen al 3 x met vakantie geweest in plaats van dingen te regelen. Ik lig hier maar in een kluswoning terwijl hij me ontzettend veel stress bezorgt. Benzo ontwenning is al hevig genoeg, benzo ontwenning en zo’n traumatiserende scheiding is een hel. Maar eerlijk waar, misschien krijgt hij geluk. Want ik weet echt niet hoe lang ik dit trek. Het voelt alsof ik ptss heb. Nooit rust meer; altijd hartkloppingen, schrikachtig, niet kunnen slapen, nergens anders meer aan kunnen denken. Ik spreek niet meer af met mensen, kan de simpelste taken niet meer doen. Ik wil ontsnappen uit mijn eigen lichaam. Ik ga dit niet nog een jaar trekken er moet rust komen. Sorry voor mijn deprimerende bericht, wil het echt even kwijt. Ik durf hier al met niemand over te praten. Mijn hele familie is namelijk bang dat ik het zal doen en ik wil ze niet doodongerust maken. Maar ik zie het echt als een uitweg. Ik kan niet meer tegen dit op holgeslagen lichaam

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb misschien iets stoms gedaan, we zullen zien. Ik heb valeriaan genomen. Geen idee wat het gaat doen. Als het werkt blijf ik dat nemen want ik trek dit ook niet meer. Tijdens de afbouw leken mijn klachten er erger door te worden. Maar misschien is het nu anders. Ook heb ik de kleinste dosis ingenomen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

30 minuten geleden zei Annie87:

@Wanhopige ik leef met je mee, hier niets beter. Heb toch heel even geslapen geen idee hoe lang. (Kort) 

pfff ik zou willen dat ik hier kon vertellen dat het goed met me gaat, maar dat is niet zo. Ik wil dit niet meer. Gister zo’n extreem slechte dag gehad; kon amper aanrdappels schillen. Zo’n simpel klusje. Mijn hele lijf is op tilt. Nu heb ik ook wel extreme stress vanwege deze hevige scheiding. Ex werkt alles tegen, bewust dat weet ik gewoon. Heeft al voor de 2e x uitstel aangevraagd terwijl onze afspraak al lang op papier staat. Hij weet van mijn gevecht tegen suicidaliteit en ik begin echt te vermoeden dat hij dit bewust doet omdat hij daarop hoopt. Ja dat is nogal een uitspraak ik weet het, maar hij wist hoe slecht het met me ging op moment dat hij zei ik wil niet meer en heeft niks geregeld, tegen de buitenwereld heeft hij gezegd ik regel alles netjes, ik ga zorgen dat ze goed terechtkomt. Nou hij heeft juist het tegenovergestelde gedaan. En is zelf ondertussen al 3 x met vakantie geweest in plaats van dingen te regelen. Ik lig hier maar in een kluswoning terwijl hij me ontzettend veel stress bezorgt. Benzo ontwenning is al hevig genoeg, benzo ontwenning en zo’n traumatiserende scheiding is een hel. Maar eerlijk waar, misschien krijgt hij geluk. Want ik weet echt niet hoe lang ik dit trek. Het voelt alsof ik ptss heb. Nooit rust meer; altijd hartkloppingen, schrikachtig, niet kunnen slapen, nergens anders meer aan kunnen denken. Ik spreek niet meer af met mensen, kan de simpelste taken niet meer doen. Ik wil ontsnappen uit mijn eigen lichaam. Ik ga dit niet nog een jaar trekken er moet rust komen. Sorry voor mijn deprimerende bericht, wil het echt even kwijt. Ik durf hier al met niemand over te praten. Mijn hele familie is namelijk bang dat ik het zal doen en ik wil ze niet doodongerust maken. Maar ik zie het echt als een uitweg. Ik kan niet meer tegen dit op holgeslagen lichaam

Hallo Annie bij mij hetzelfde. Ik ben gister voor de zoveelste keer al weggelopen. Ik slaap al maanden niet meer. Ik heb al 3 opnames achter de rug. Ik heb een flinke angststoornis.ik heb al een zelfmoordpoging achter de rug. Kan niet mèer slapen door zoveel benzos. Slapeloosheid gekregen. Ik kan niet afbouwen. Ik jaag mijn hele fam op stang. Angststoornis is gekomen 3 jaar geleden door hersenbloeding van mijn man. Hij is voor 90 procent er goed uitgekomen. Ik ga door een hel. Ik durf nergens meer naar toe te gaan. Mijn borstkas trilt de hele tijd. Ik heb het warm. Ik zweet. Schrikachtig.vaak maagpijn.Cognitieve therapie helpt mij niet. In het begin kon ik nog slapen door lage benzo. Maar heb slapeloosheid gekregen door hoge dosering. Ik ga mijn tandarts afzeggen voel me zo angstig. Ik heb de neiging het nu te doen want mijn man gaat zo weg. Dan kan hij me niet tegehouden. Ik wil het eigenlijk niet. Ik ben pas oma geworden van zo een lievelingetje. Ik ben gister hard met mijn auto weggereden. Terwijl ik niet mag rijden. Mijn man probeerde mij tegen te houden maar ik had de portieren op slot gedaan. Hij is toen snel achter mij aangereden maar ik reed snel een weg in waar hij me niet kon vinden. Ik ben naar een andere stad gereden naar mijn vrijwilligerswerk. Ik deed mijn pokerface op en dèed net alsof er niks aan de hand was maar de angst gierde door mijn lijf netals de eerste keer. 2e keer heb ik afgebeld en gister 3e keer zei ik dat ik het weer wilde proberen. Weer angst in mijn lijf. Ik ga niet meer. Ik heb overal angst. Ook thuis. Heb al een heel veel therapieen achter de rug. Denk er nu serieus aan en heb hem gezegd. Hij vroeg of hij me naar de huisarts kan brengen of dat ie thuis moet blijven. Ik zei nee want ze gaan niks voor me kunnen doen. Ik heb al diverse malen de crisisdienst 113 gebeld dat ik zelfmoord wil plegen. Ze proberen je ervan af te houden. Ik probeerde met eten te stoppen om dood te gaan in het ziekenhuis. Ik heb met mijn man gevochten terwijl ik heel veel van hem hou.ik heb met glasin mijn polsen gesneden met spullen gegooid. Met een fles op mijn hoofd geslagen met een pen op mijn arm gekrast. Ik ben met een smoesje het ziekenhuis uit gevlucht. Heb de trein naar antwerpen genomen en ben in een hotel gaan slapen. Gek daar genoeg wel geslapen. Politie heeft mij toch opgespoord. Mijn man is met zijn broer mij weer komen ophalen de volgende ochtend.Ik had beloofd het nooit meer te doen. Ik was eerst van plan een last minute reis te boeken maar dat ging niet meer. Ik weet niet hoe de politie mij heeft opgespoord. Ik denk via ns want ik had mijn telefoon uitgedaan. Ik deed aan alle therapieen mee om moe te worden maar sliep nog niet. Smorgens brachten ze de alprazolam voor mij die hielp nog om de angst te laten zakken maar nu niet meer. De psyhiater wil de antidepressiva weer verhogen maar ik weet nu al dat het niet gaat helpen. Ik ben mijn baan kwijt door 2 jaar ziek te zijn. Ik voel me de hele tijd angstig door angstig te denken. Ik krijg heel snel paniek aanvallen en 3 keer hyperventilatie.Een keer bij de huisarts durf daar niet meer te komen een keer bij de supermarkt en een keer op vakantie. Die was het ergst. Ik weet niet hoe lang ik heb moeten blazen voordat ik eruit was. Ik heb 3 weken trillend op vakantie daar op de bank gezeten. Vol gepropt met zware medicatie en zware slaappillen. Ik heb toch niet geslapen. Een tijdje sliep ik nog en werd met angst wakker. Middag ben ik moe maar schrik wakker omdat ik van de psyhiater geen middagdutjes mag doen. Het zit als een trauma in mijn hoofd. Durf niet meer op vakantie. Mijn zoon woont in letland maar ik kan niet gaan. Ik denk sterk aan ts op dit ogenblik. Ik kom vandaag ieder geval mijn bed niet uit. Zo angstig ben ik. Ik ga straks wel even eten als mijn man weg is. En misschien weer de crisisdienst bellen alhoewel ik weet dat het mij toch niet zal helpen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Wanhopige 

Ik snap je heel goed. Al kan ik mezelf beter inhouden. Maar ik voel me ongeveer net zo. Dit is geen leven meer maar overleven. Ik ben vooral veel bezig met familie, als ik erover wil praten dan wijst mijn moeder dat gesprek af (dat ik niet meer wil). Mijn vader krijgt tranen in zijn ogen. Ik zie mijn familie eraan kapot gaan, dus hou ik mijn mond. Maar er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk om het te doen. De huisarts heeft al 2 gesprekken over euthanasie afgewezen en zodra ik het erover heb willen ze me opnemen. Maar dan zit ik daar een paar dagen en dan? Dat gaat niet helpen. Ik ben verknoeid door die rotzooi en heb klachten  van de benzo’s die jk heb gehad. Het voelt als permanente schade. Ik had deze klachten absoluut niet voordat ik aan deze rommel begon. Iedereen vecht tegen dezelfde klachten op deze troep, maar artsen geloven het gewoon niet. Ik zit vaak te zoeken en na te denken over de beste methodes om het te doen. Heb er zojuist voor het eerst met iemand over gepraat. Niet dat dat helpt. Maar die zegt; maar dat heb je nu dan zo erg, ik heb je ook op betere momenten gezien. Dan denk ik alleen maar; ik verdien gewoon een Oscar voor beste actrice, want aan de buitenkant zie je niet zoveel, maar van binnen ga ik dood. De verschijnselen zowel op als na de benzodiapzines zijn afschuwelijk en eindeloos. Had ik dit maar geweten, maar ja, zo denkt iedereen... ik heb zoveel rare afschuwelijke sensaties in mijn lichaam dat ik amper weet hoe ik ze moet omschrijven. Zoals een hevige combi van pijn en onrust. Het voelt alsof er iets bijtends (zuur ofzo) door mijn lichaam stroomt. Nog nooit eerder gevoeld. Behalve tijdens en na afbouwen benzo’s. Die klacht heb ik elke dag zo hevig. Het voelt echt alsof het nooit over gaat en eerst was ik er eigenlijk best zeker van dat het over zou gaan. Inmiddels twijfel ik daaraan en blijf ik bang voor permanente schade.. deze rotzooi is afschuwelijk, zoveel mensenlevens die kapot gaan door deze zooi. Het is zo verdrietig. Dikke knuffel en sterkte ook voor jou! 

bewerkt door Annie87
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi lieve @Wanhopige,

Ik leef echt met je mee en ik voel met je mee. Ik had je nog een bericht gestuurd waar ik woon, helaas niet dichtbij jou. Ik raad je wel echt aan contact op te nemen met @Kannietmeer lieverd. Zodat er voor jou ook een pad komt richting genezing in samenspraak met haar. Het is het echt waard!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve @Annie87,

Gatverdamme, wat een vreselijk gevoel voor jou. Je wilt dat het lijden stopt, je wilt je leven weer terug, niet deze afschuwelijke klachten. Vanaf hier kan ik je alleen een knuffel geven en aan je denken. Wel heel knap dat je het met iemand gedeeld hebt. Familie trekt dit inderdaad vaak niet. En je wilt ook niet stoppen, je wilt van het lijden af. En meestal overheerst jouw vechtlust. 

Ik wil eigenlijk geen adviezen geven want daar heb je er ook al zoveel van gehad en we kunnen het lijden nu niet van je wegnemen. Ik heb toen het bij mij speelde wel het suïcidale stuk met mijn moeder besproken. Ze zei wat haar hielp tijdens de depressies: ‘ik bekijk het over 3 maanden verder, ik kan er altijd nog uitstappen’. En ze is er nooit uitgestapt. Ik heb dat toen ook in gedachten gehouden. ‘Kan er altijd nog mee stoppen’. Misschien vreemd advies maar ik vond het weer eens wat anders en mij hielp het gek genoeg. 

Dikke knuffel en sterkte voor jullie @Annie87 en @Wanhopige  :heart:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 minuut geleden zei ELL:

Lieve @Annie87,

Gatverdamme, wat een vreselijk gevoel voor jou. Je wilt dat het lijden stopt, je wilt je leven weer terug, niet deze afschuwelijke klachten. Vanaf hier kan ik je alleen een knuffel geven en aan je denken. Wel heel knap dat je het met iemand gedeeld hebt. Familie trekt dit inderdaad vaak niet. En je wilt ook niet stoppen, je wilt van het lijden af. En meestal overheerst jouw vechtlust. 

Ik wil eigenlijk geen adviezen geven want daar heb je er ook al zoveel van gehad en we kunnen het lijden nu niet van je wegnemen. Ik heb toen het bij mij speelde wel het suïcidale stuk met mijn moeder besproken. Ze zei wat haar hielp tijdens de depressies: ‘ik bekijk het over 3 maanden verder, ik kan er altijd nog uitstappen’. En ze is er nooit uitgestapt. Ik heb dat toen ook in gedachten gehouden. ‘Kan er altijd nog mee stoppen’. Misschien vreemd advies maar ik vond het weer eens wat anders en mij hielp het gek genoeg. 

Dikke knuffel en sterkte voor jullie @Annie87 en @Wanhopige  :heart:

Thx lieverd: 

wat je schrijft is heel herkenbaar; die gedachte heb ik ook elke dag; het kan morgen ook nog als het dan niet over is. Etc etc. Inmiddels is het al “10 maanden lang morgen kan dat ook nog”. Ik zie het ook als allerlaatste optie, maar jeetje wat is dit een lijdensweg. 

Maar Dankje, je bent super lief ♥️

Link naar opmerking
Deel via andere websites

16 minuten geleden zei Annie87:

@Wanhopige 

Ik snap je heel goed. Al kan ik mezelf beter inhouden. Maar ik voel me ongeveer net zo. Dit is geen leven meer maar overleven. Ik ben vooral veel bezig met familie, als ik erover wil praten dan wijst mijn moeder dat gesprek af (dat ik niet meer wil). Mijn vader krijgt tranen in zijn ogen. Ik zie mijn familie eraan kapot gaan, dus hou ik mijn mond. Maar er gaat geen dag voorbij dat ik er niet aan denk om het te doen. De huisarts heeft al 2 gesprekken over euthanasie afgewezen en zodra ik het erover heb willen ze me opnemen. Maar dan zit ik daar een paar dagen en dan? Dat gaat niet helpen. Ik ben verknoeid door die rotzooi en heb klachten  van de benzo’s die jk heb gehad. Het voelt als permanente schade. Ik had deze klachten absoluut niet voordat ik aan deze rommel begon. Iedereen vecht tegen dezelfde klachten op deze troep, maar artsen geloven het gewoon niet. Ik zit vaak te zoeken en na te denken over de beste methodes om het te doen. Heb er zojuist voor het eerst met iemand over gepraat. Niet dat dat helpt. Maar die zegt; maar dat heb je nu dan zo erg, ik heb je ook op betere momenten gezien. Dan denk ik alleen maar; ik verdien gewoon een Oscar voor beste actrice, want aan de buitenkant zie je niet zoveel, maar van binnen ga ik dood. De verschijnselen zowel op als na de benzodiapzines zijn afschuwelijk en eindeloos. Had ik dit maar geweten, maar ja, zo denkt iedereen... ik heb zoveel rare afschuwelijke sensaties in mijn lichaam dat ik amper weet hoe ik ze moet omschrijven. Zoals een hevige combi van pijn en onrust. Het voelt alsof er iets bijtends (zuur ofzo) door mijn lichaam stroomt. Nog nooit eerder gevoeld. Behalve tijdens en na afbouwen benzo’s. Die klacht heb ik elke dag zo hevig. Het voelt echt alsof het nooit over gaat en eerst was ik er eigenlijk best zeker van dat het over zou gaan. Inmiddels twijfel ik daaraan en blijf ik bang voor permanente schade.. deze rotzooi is afschuwelijk, zoveel mensenlevens die kapot gaan door deze zooi. Het is zo verdrietig. Dikke knuffel en sterkte ook voor jou! 

Jij ook sterkte. Ik zet mijn pokerface op en make up en leuke kleding. Ben winkels ingerend om snel 2 maten groter kleding te kopen want niks past me meer. Ik ben van 67 kilo naar 87 gegaan en een grote boven bollebuik gekregen door de antidepressiva. Ik heb bijna alle bijwerkingen die op de bijsluiter staan. Maar mijn arts ontkent het zoals die slapeloosheid door 3 jaar benzos.na 4 wk treedt verslaving op en daarna slapeloosheid. Hij zegt dat ik geen bijsluiters moet lezen. Baal van mezelf dat ik deze zware benzos 3 jr hebt geslikt. Verder ligt de angststoornis aan mij maar ik kan er niet uit komen. De hele dag denk ik aan angst en slaat mijn hart op hol en word ik angstig met trillingen in mijn borstkas en zweten. Heb ook geheugenverlies en concentratie verlies en libido verlies. Kom jij nog overal. God ik schrik net weer van een geluid en daar ga ik weer

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 minuut geleden zei Wanhopige:

ChJij ook sterkte. Ik zet mijn pokerface op en make up en leuke kleding. Ben winkels ingerend om snel 2 maten groter kleding te kopen want niks past me meer. Ik ben van 67 kilo naar 87 gegaan en een grote boven bollebuik gekregen door de antidepressiva. Ik heb bijna alle bijwerkingen die op de bijsluiter staan. Maar mijn arts ontkent het zoals die slapeloosheid door 3 jaar benzos.na 4 wk treedt verslaving op en daarna slapeloosheid. Hij zegt dat ik geen bijsluiters moet lezen. Baal van mezelf dat ik deze zware benzos 3 jr hebt geslikt. Verder ligt de angststoornis aan mij maar ik kan er niet uit komen. De hele dag denk ik aan angst en slaat mijn hart op hol en word ik angstig met trillingen in mijn borstkas en zweten. Heb ook geheugenverlies en concentratie verlies en libido verlies. Kom jij nog overal. God ik schrik net weer van een geluid en daar ga ik weer

Ja de ontkenning van artsen is gruwelijk! Zoveel onschuldige mensenlevens! Zo gaat het ook; in het begin slaap je er goed op en al snel wordt je slaap ruk! Bij mij ook; steeds slechter, van 8 uur langzaam naar 7, naar 6, naar 5 etc etc... op gegeven moment ging ik zelfs nachten overslaan terwijl ik op dezelfde dosis zat! Hartkloppingen, echt ademnood zonder dat ik paniek had, zondaar alsof je opeens geen zuurstof meer krijgt, zware hartkloppingen, zweetaanvallen, trillen en inwendige vibraties (dacht destijds dat ik hypo’s had), bloedingen zoals bloedneuzen. Ik herken het allemaal. In 3 maanden tijd op clonazepam dood en doodziek. En alle testen en onderzoeken wezen niks uit. Inmiddels 7 maanden benzo vrij maar mijn lichaam voelt verknoeid. Alsof er veel stuk is gemaakt door de rommel. Ik heb niet heel veel angst meer, soms in vlagen. Maar ik doe vrijwel niks op een dag. Ik leef compleet geïsoleerd. Wil vrienden niet zien. Vind het niet fijn als ze me in deze staat zien en trek het niet omdat ik me zo extreem slecht voel. 

Maar hoe was jij voor de benzo’s? Ook zo? Want heel veel mensen ontwikkelen hier juist rare klachten op, ook psychisch! Er zijn mensen die krijgen hier allerlei rare angststoornissen op, onnatuurlijke angst, dwanggedachtes, hypochondrie, obsessies... niet alleen lichamelijke klachten. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Annie dat brandend gevoel in mijn lichaam herken ik ook. In het begin veel last gehad maar nu minder. Hoort bij de angstaanvallen denk ik. Sommige zeiden dat ik in de overgang was. Nou daar ben ik al 6 jr overheen. Maar krijg ook soort opvliegers tijdens paniekaanvallen. Maar ik ken dat verschil. Een zelfstandige Psyhiater waaraan ik 850 euro aan kwijt was want er was een lange wachtlijst voor een psyhiater zei dat ik een burnout had. Ik ben de hele dag angstig. Eerst op de avond minder maar nu is het bijna constant omdat ik alleen aan angst denk. Ik wil ook geen hogere doseringen meer want dat is mijn psyhiater wel van plan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 minuten geleden zei Annie87:

Ja de ontkenning van artsen is gruwelijk! Zoveel onschuldige mensenlevens! Zo gaat het ook; in het begin slaap je er goed op en al snel wordt je slaap ruk! Bij mij ook; steeds slechter, van 8 uur langzaam naar 7, naar 6, naar 5 etc etc... op gegeven moment ging ik zelfs nachten overslaan terwijl ik op dezelfde dosis zat! Hartkloppingen, echt ademnood zonder dat ik paniek had, zondaar alsof je opeens geen zuurstof meer krijgt, zware hartkloppingen, zweetaanvallen, trillen en inwendige vibraties (dacht destijds dat ik hypo’s had), bloedingen zoals bloedneuzen. Ik herken het allemaal. In 3 maanden tijd op clonazepam dood en doodziek. En alle testen en onderzoeken wezen niks uit. Inmiddels 7 maanden benzo vrij maar mijn lichaam voelt verknoeid. Alsof er veel stuk is gemaakt door de rommel. Ik heb niet heel veel angst meer, soms in vlagen. Maar ik doe vrijwel niks op een dag. Ik leef compleet geïsoleerd. Wil vrienden niet zien. Vind het niet fijn als ze me in deze staat zien en trek het niet omdat ik me zo extreem slecht voel. 

Maar hoe was jij voor de benzo’s? Ook zo? Want heel veel mensen ontwikkelen hier juist rare klachten op, ook psychisch! Er zijn mensen die krijgen hier allerlei rare angststoornissen op, onnatuurlijke angst, dwanggedachtes, hypochondrie, obsessies... niet alleen lichamelijke klachten. 

Hiervoor was ik nergens bang voor. Zelfs 3 maanden niet na de hersenbloeding van mijn man. We gingen weer uit en deden leuke dingen. En toen bij paniek kreeg ik benzos maar met steeds verhogingen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Wanhopige artsen blijven dit ontkennen en ik weet niet waarom dat zo is. Er moeten nog heel veel slachtoffers vallen waarschijnlijk nog jarenlang. Als we nou iets kregen wat heel erg aantoonbaar was dan was het makkelijker zoals met softenon. Artsen/psychiaters gooien er van alles in. En het liefst alles door elkaar. Met als gevolg dat je er veel slechter aantoe bent. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

3 minuten geleden zei Wanhopige:

Hiervoor was ik nergens bang voor. Zelfs 3 maanden niet na de hersenbloeding van mijn man. We gingen weer uit en deden leuke dingen. En toen bij paniek kreeg ik benzos maar met steeds verhogingen

Gif is het, klinkt echt als problemen door de benzo’s 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

4 minuten geleden zei Annie87:

@Wanhopige artsen blijven dit ontkennen en ik weet niet waarom dat zo is. Er moeten nog heel veel slachtoffers vallen waarschijnlijk nog jarenlang. Als we nou iets kregen wat heel erg aantoonbaar was dan was het makkelijker zoals met softenon. Artsen/psychiaters gooien er van alles in. En het liefst alles door elkaar. Met als gevolg dat je er veel slechter aantoe bent. 

Dat is denk ik omdat ze niet weten wat ze er mee aan moeten. Als je er nu maar veel in gooit zal er toch wel ééntje helpen. En ze hebben het veel te druk, wordt gezegd. Waarom gaan ze zich nu druk maken over pijnmedicatie terwijl ze zich meer druk moeten maken om te kijken naar waar die pijn vandaan komt.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve @Annie87 en @Wanhopige, ik word verdrietig als ik jullie verhalen lees.

Hoe kom je hier in godsnaam uit? Geduld hebben, uitzitten? Dat hebben jullie al vaak gehoord. 
Het is mij inmiddels wel duidelijk dat de ontwenning van benzo's (die door psychiaters steevast op max 6 weken wordt bepaald) iets anders is dan de schade die de benzo's in je zenuwgestel veroorzaken. Ik wil nog geloven dat de ontwenning tamelijk snel gaat, maar de beschadiging herstelt maar zeer langzaam. Ik ben er wel van overtuigd dat het hersteld, ik heb nog niet gelezen dat benzo's blijvende schade veroorzaken, maar dat het lang kan duren is zeker. Juist die onverklaarbare (pijn)klachten als pijn in tanden of kiezen, ledematen, romp, benen, onrust terwijl er geen reden voor is, mistig hoofd etc  duiden op (tijdelijke) benzoschade. 

Bij mij is na 22 maanden 85% van de klachten wel weg, maar helemaal hersteld is de schade nog niet. @Wanhopige, jij bent nog niet aan het afbouwen. Je moet er nu misschien nog niet aan denken, maar ik geloof dat je beter wordt als je uiteindelijk afbouwt. Dat zal heftig zijn, maar is de enige weg naar herstel. 
Sterkte allebei, ik wilde maar dat ik iets concreets voor jullie kon doen. 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thx lieve @Cyclad58

Ik moet er niet aan denken om dit nog jaren uit te zitten. Ik word echt gek en met de dag ongelukkiger. Ik zie eigenlijk ook geen verbetering meer over de afgelopen maanden. In het begin wel; hele extreme angst is weg, extreme nachtmerries zijn weg, dwanggedachtes bijna weg. Maar voor de rest is het nog zoveel en zo overweldigend. Ik geniet helemaal nergens meer van. Elke dag en nacht meerdere huilbuien. Ik probeer vaak positief te schrijven hier maar vaak voelt het nep als ik dat doe. Dan loop ik anderen op te beuren met; het wordt beter, hou vol. Maar eigenlijk weet ik dat helemaal niet. Ik ga ook maar af op verhalen die ik hoor, maar begin het me zo langzamerhand af te vragen. Ik weet dat er mensen zijn die niet lijken te herstellen. Die er 6 jaar zo in zitten. Ik zie al een hele tijd geen vooruitgang. Als dat nou zo was, zou ik daar wellicht wat hoop uitputten. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee! nee!!!! Nee!!!!!!!

ik weiger dat te geloven @Annie87!!! Wij worden beter!!!

Ik zit moment ook weer in een hel, maar ik geef niet op!! Voel me zo ziek, kan geen geluid velen. Ik heb hier een uur over gedaan om dit te typen..

Maar ik weiger om op te geven!!!

Jij ook niet! Verhalen lezen over dat er mensen zijn die niet beter worden, stop daarmee lieve Annie!!

Wij gaan het redden, hoor je me!!

Echt!
Ik geloof in het zelfgenezend en zelfherstellend vermogen van ons lichaam.

Ik geloof in dat negatieve gedachten negatieve invloed hebben en positieve gedachten positieve invloed.

Ik was dit alleen even”vergeten”..

Toen las ik jouw bericht en voelde ineens weer de invloed van negatieve gedachten.

Schoon ze op lieverd, en nee dat is verre van makkelijk.

Maar het is de enige juiste weg!

Wij gaan dit overleven en ons verhaal vertellen!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Annie87@Wanhopige Lieve schatten, eerst allebei maar eens een dikke knuffel. Wat een ellende:mellow:... ik zou willen dat we het in 1 x allemaal kunnen wegnemen, dat we we een tijdsverwachting hadden; Een goede manier om af te bouwen zonder een arts; Een manier om te slapen in ontwenning en om de angst weer uit te zetten. Wisten ze maar wat er echt mis gaat in ons lichaam, want het is echt zoveel meer dan de gabareceptoren, dat moet wel.

@Annie87 heb jij al eens een natuurarts geraadpleegt?  Misschien een idee?
en.... bel me schat. We komen er echt samen wel doorheen. Dag voor dag. Als het niet gaat, bel me! Het zal echt over gaan en je zal hier van genezen. Het feit dat je nog een sterk masker hebt en zo vrolijk kan klinken en met anderen kan meedenken, zoals met Verbloemen, laat zien wat je nog allemaal in huis hebt. Je bent niet niets waard, je bent prachtig zoals je bent, zelfs in deze nachtmerrie. Praat over al je klachten en bewaar de zwaarste gedachten voor die mensen die dat aankunnen. Je weet dat ik daar niet van schrik, want het gebeurd in ontwenning aan de lopende band. De idealisatie van het beeindigen van je leven is een ' klacht op de lijst  van benzo's '. Ook dat gevoel totaal vergiftigd te zijn. Besef dat je je niet elke dag zo zal voelen, ook niet als je pas over 2 jaar zou zeggen dat bent genezen. In die tussentijd zal je echt ook al vooruit gaan en zal het ook steeds iets minder zwaar worden.

@Wanhopige  Wat zou er moeten gebeuren voor jou om af te kunnen bouwen?
Heb je al overwogen een consult te hebben bij Erik Paling, een verwijzing naar hem of een second opinion?  Kan je je huisarts of psychiater daar naar vragen? 
Je bent niet gek en heel waarschijnlijk heb je niet in eens op je 53ste een angststoornnis ontwikkeld. Je had mogeljk een terugslag van alles wat er gebeurd was met je man, mogelijk was er iets uit balans in je lichaam. Beiden waren op een andere manier goed op te lossen. Nu zit je op een benzo en een antidepressiva en het zou zomaar kunnen dat dat 95% van je probleem is. Je bent mogelijk een stuk minder 'gek' dan je zou denken.
Wat me zorgen baart is dat je je niet meer goed kan beheersen als de wanhoop je meesleept. Er moet echt iets gebeuren. Zorg dat je weer controle krijgt over welke medicatie er in je lichaam gaat, ga afbouwen ,volg je eigen plan, want het plan dat je nu volgt  leidt tot niets. Jij bent het waard om gered te worden, maar de redding begint ook bij jezelf helaas ,want  ze weten niet genoeg om dit van buitenaf te herkennen. Jij moet gaan aangeven dat je overtuigd bent wat je moet doen, laat de dokter het opschrijven dat jij overgezet wil worden op Diazepam en wil afbouwen op je eigen tempo. Vraag om taperingstrips, of werk met een weegschaaltje en vijl. Je moet echt aan de slag gaan meid.
Toen het mij overkwam besefte ik dit: Ik zal nu een held moeten worden, mijn eigen held. Ik zal mijzelf moeten redden, want niemand gaat dit voor mij oplossen.  Ik zing vaak dat stukje van Adele's lied: turning tabels: Next time I'll be braver, I'll be my own savior, when the thunder calls for me.
Wees dapper en vecht voor jezelf. Zoek je boosheid en laat het je kracht geven om je te verzetten. Maar vecht vecht vecht voor jezelf, je hoeft niet in dit circeltje te blijven hangen.  Je moet van de benzo af! Dat is je strijd. Begin en doe het voorzichtig, niet in brokken en grote stappen, maar met geduld en beleid en langzaam. Je kan dit en je zal weer genezen. Echt waar! En ik vermoed dat je zelfs zonder angststoornis zal zijn als je helemaal klaar bent. Er is zoveel hoop! En zelfs al zou je wat angst hebben dan zijn er intussen super goede opties om daar echt wat aan te doen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zojuist zei Spinder:

Nee! nee!!!! Nee!!!!!!!

ik weiger dat te geloven @Annie87!!! Wij worden beter!!!

Ik zit moment ook weer in een hel, maar ik geef niet op!! Voel me zo ziek, kan geen geluid velen. Ik heb hier een uur over gedaan om dit te typen..

Maar ik weiger om op te geven!!!

Jij ook niet! Verhalen lezen over dat er mensen zijn die niet beter worden, stop daarmee lieve Annie!!

Wij gaan het redden, hoor je me!!

Echt!
Ik geloof in het zelfgenezend en zelfherstellend vermogen van ons lichaam.

Ik geloof in dat negatieve gedachten negatieve invloed hebben en positieve gedachten positieve invloed.

Ik was dit alleen even”vergeten”..

Toen las ik jouw bericht en voelde ineens weer de invloed van negatieve gedachten.

Schoon ze op lieverd, en nee dat is verre van makkelijk.

Maar het is de enige juiste weg!

Wij gaan dit overleven en ons verhaal vertellen!

wat een topbericht om van jou te lezen. Power to you!! Zo is het !!
Weiger het te geloven want je zal genezen! Het kost tijd, maar het zal echt allemaal met de tijd zichtbaar worden. Het is de uitdaging van je leven misschien, maar geloof dat je hem zal winnen en je zal hem zeker weten winnen en genezen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Annie87, de tip van Liz @Kannietmeer om en natuurarts te raadplegen kan ik van harte onderschrijven. 
Liz heeft bij mij ook meerdere keren er op gewezen dat een bezoek aan een natuurarts bevorderend kan zijn. Ik had eerst de nodige scepsis, maar uiteindelijk ben ik toch gegaan. 
Bij mij kwam er uit dat er ergens een gemuteerde infectie zat en werden vitaminetekorten aangetoond. Ik slik daar nu supplementen voor, de infectie is weg en ik voel me ook beter. Nog wel wat onrust soms, maar ook dat lijkt minder te worden. Ik heb er tot dusverre alleen goede ervaringen mee. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...