Huiskamer 23 september 2019

[ELL]

Hoi @Spinder,

Ik begrijp heel goed dat je nu niet kunt zitten/liggen of staan. Ik heb er ook voor een deel zo bijgezeten als jij. Het is al heel wat dat je überhaupt kunt ademen. Ademhalingsoefeningen zijn nu veel te zwaar voor je lieverd. 

Aangaande op de bank liggen: dat is niet te doen. Op de momenten dat ik niet kon staan liggen of zitten ging ik op de harde zoldervloer liggen met mijn benen omhoog tegen het hekwerk aan. Zo kon ik dan max 10 minuten, meestal 5, toch een soort liggen. De benen in de lucht zorgen dat het trillen heel even te controleren was. Dat kun je nog proberen. Puur om de tijd door te komen. 

Bij zware angst en onrust  ging ik het ABC zingen. Dit klinkt misschien raar, maar dat was werkelijk waar het enige wat ik kon. Om de minuut wisselde ik van houding. Om de tijd door te komen dus maar het ABC doen. 

Misschien heb je er iets aan. Hoe raar het ook klinkt. Het is echt alleen om de tijd door te komen. 

[Robbin]

1 uur geleden zei Kannietmeer:

.... echte pijn Robbin....

Daar kan ik over mee praten @Kannietmeer! Ik denk ook dat je hier pas echt over mee kan praten als je daar geweest bent..

[Verbloemen]

Het is je lichaam die schreeuwt  @Spinder Bij mij hetzelfde. Helse pijnen. Je zenuwstelsel ligt nu bloot en moet zich aanpassen en dat vergt heel veel tijd.

Ik heb hetzelfde als jij . of denk dat ik het kan vergelijken.

Ik slik voor de nacht nu voor het eerst promethazine. mij hielp het vannacht alleen bij wakker worden begint de ongein de hel weer.

Misschien kan je dat vragen voor de nacht.

[Kannietmeer]

2 uur geleden zei Robbin:

Daar kan ik over mee praten @Kannietmeer! Ik denk ook dat je hier pas echt over mee kan praten als je daar geweest bent..

sorry , ben gewoon boos om dit soort adviezen die ik artsen continue hoor geven aan patienten die werkelijk uit elkaar knallen van ellende. Dat ik daarom kort tegen jou ben en boos op jou is misschien niet terecht.   Maar juist doordat je het weet, had ik je antwoord niet verwacht waarschijnlijk. Als rustig liggen een optie is, dan willen mensen namelijk niets liever en zullen ze dat zeker doen.


Er is iets heel goed mis in het lichaam en we weten alleen nog niet wat. Maar dat er iets gebeurd, wat niets met de gaba-receptoren te maken heeft, ben ik volledig van overtuigd. Ik hoop dat onderzoek dit ook echt zal aantonen... op een dag... ooit, zodat we deze tragedie kunnen stoppen.
 

[Kannietmeer]

2 uur geleden zei Robbin:

Daar kan ik over mee praten @Kannietmeer! Ik denk ook dat je hier pas echt over mee kan praten als je daar geweest bent..

heel veel mensen hebben die pijn niet. Ik heb ook niet veel fysieke pijnen gehad... mijn mazzel.

[bolletje]

Goeie middag lieve vechters,

Ik heb vandaag diverse malen aan jullie gedacht Bloem en Spinder en me afgevraagd of er nu niets is wat de pijn kan verlichten. Bah wat een ellende allemaal toch. pfftttt.

[Cyclad58]

Lieve @Spinder en @Verbloemen, ik weet ook dat in situaties van echte paniek/onrust (ik had het na het opstarten van paroxetine, ook zo'n heerlijk medicijn!) op bed liggen niet echt helpt, al kan dat per persoon wellicht verschillen. Wat wel helpt? Beseffen dat het de ontwenning is die je ziek maakt. Hoe zwaar dat ook is, er is geene andere reden voor het je zo rot voelen dan die verduivelde ontwenning. Hoe rot en gemeen die ook is, de ontwenning mag het nooit van je winnen, omdat het eigenlijk geen partij hoort te zijn. Jullie lichaam kan het aan, alleen de geest heeft het ontzettend zwaar en probeert je te mindfucken door al die rotgedachten op te stapelen. 
Je bent er steeds weer door gekomen, dat gaat ook nu lukken. 
Heel veel sterkte voor jullie, en je weet dat je altijd steun kunt vinden op dit forum. Zelfs al zijn niet alle goedbedoelde adviezen toe te passen, weet dat je er nooit helemaal alleen voor staat!

[Verbloemen]

Lieve @Cyclad58   OP bed liggen he;pt mij het beste.....daar kan ik me nog een beetje ontspannen........

ik voel dat mijn lichaam schreeuwt zo is het mij ook uitgelegd.

Emotioneel zit ik vast. Kan niet meer goed nadenken. Een bord brintapap kl;aarmaken is een ware klus......ineens niet weten wat de volgorde is

De meest simpele dingen lukken niet meer en dan de helse pijnen. Mensen die zeggen dat het niet de ontwenning is en ik ga twijfelen aan mezelf

[Robbin]

2 uur geleden zei Kannietmeer:

sorry , ben gewoon boos om dit soort adviezen die ik artsen continue hoor geven aan patienten die werkelijk uit elkaar knallen van ellende. Dat ik daarom kort tegen jou ben en boos op jou is misschien niet terecht.   Maar juist doordat je het weet, had ik je antwoord niet verwacht waarschijnlijk. Als rustig liggen een optie is, dan willen mensen namelijk niets liever en zullen ze dat zeker doen.


Er is iets heel goed mis in het lichaam en we weten alleen nog niet wat. Maar dat er iets gebeurd, wat niets met de gaba-receptoren te maken heeft, ben ik volledig van overtuigd. Ik hoop dat onderzoek dit ook echt zal aantonen... op een dag... ooit, zodat we deze tragedie kunnen stoppen.
 

 

2 uur geleden zei Kannietmeer:

heel veel mensen hebben die pijn niet. Ik heb ook niet veel fysieke pijnen gehad... mijn mazzel.

Ik begrijp niet helemaal waarom jij boos moet zijn. Ik snap het wel een beetje, als je bij mij aanwezig had geweest tijdens de opname in het ziekenhuis of de lange periode daarvoor of daarna thuis, had je ook met je handen in je haar gestaan. Dus ik zie je reactie maar vooral als onmacht. Dit komt denk ik ook alleen maar voor bij mensen die heel snel zijn afbouwd, of zelfs cold turkey zijn gegaan. Ik heb het ook nooit over rustig gaan liggen gehad, ik bedoel op de rug liggen met al de klachten die je hebt, dat kan soms de enige manier zijn om een klein beetje controlle te houden. Als je hier zelf nooit geweest bent, zul je dat ook nooit echt begrijpen. Het is hollen of stilstaan, weken heb ik op m'n rug liggen klappertanden en naar het plafond liggen staren met helse pijnen, afgewisseld met een enorme drang om te lopen. De enige periode dat het niet mogelijk was om op m'n rug te liggen was de periode waarin ik insulten kreeg, de acute fase na een cold turkey van een hoge dosis benzo's. Insulten komen alleen voor in die acute fase, in zo'n acute fase waarin het echt echt echt niet meer te houden is zit verbloemen en spinder niet. Het is echt loodzwaar waar ze beide inzitten, en niets wil echt meer lukken, om dan op je rug te gaan liggen is vaak de enigste manier om een klein beetje controlle over jezelf te krijgen. Ik denk ook dat beide wel begrijpen wat ik bedoel en daar gaat het om. Ik heb dit advies ook nooit van een arts gekregen, dit ga je vanzelf doen omdat je soms niet anders kan. Weetje wanneer je gek word? Als je in zo'n toestand op de bank ligt en de crisis dienst verteld je om afleiding te gaan zoeken.

[Annie87]

Ik denk dat het voor iedereen persoonlijk is wat een beetje helpt. En ik denk dat het afhangt van welke ontwenningsklachten je hebt. Bij mij hielp in bad zitten. Het hielp tegen de pijn, tegen de onrust etc. Een beetje maar hoor. Maar ik kan me voorstellen dat dat juist niet helpt bij iemand waarvan diegene een brandende huid heeft als klacht. Tenzij je misschien een verkoelend bad neemt... bij mij hielp afleiding soms. Lag aan de fase waarin ik zat. En lopen in het begin heel erg. Had juist het gevoel dat ik moest blijven lopen. Kilometers elke dag en ijsberen in de huiskamer. Maar in een latere fase kon ik juist niet lopen en staan.... kortom ik denk dat ieder voor zich moet kijken, waar heb ik op dit moment enige baat bij? Iemand waarvan alle geluiden keihard binnenkomen wil absolute stilte tijdens het slapen (dit had ik en ik schrok van elk geluid, echt hevige schokken) en iemand die tinnitus heeft, wil graag een ventilator aan of ander monotoon geluid wat afleidt van de tinnitus.... althans dat heb ik vaak gehoord. Kortom ik denk dat het heel erg verschilt in wat je ontwenningsklachten zijn, hoe je als persoon in elkaar zit en in welke fase van ontwenning je zit...

[Robbin]

Is zeker zo.. Als je echt flink onder hoogspanning staat is het vaak moeilijk om iets te vinden. Maar je moet uiteindelijk toch iets, ik kon ook vaak niet zitten of liggen hoor, dan werd ik alsware gedwongen door de spanning om te lopen.  Het kan per dagdeel vaak heel verschillend zijn. Proberen is soms het enige wat je kunt doen.

[Spinder]

Is het wel de ontwenning die me zo ziek maakt?

Iedereen hier ervaart ontwenningsverschijnselen  TIJDENS het afbouwen.

Ik ben er al 4 weken vanaf!

En ik had nergens geen last van tijdens 6mnd afbouw.

Om te blijven geloven dat dit overgaat moet ik dit weten!!

Iedereen heeft medelijden, maar dat helpt me niet. 

Ik doe wat  @Robbin      zegt omdat dit inderdaad nuttig is( ik deed dit al), terwijl alles in mijn lijf zegt: rennen, lopen in beweging vd onrust. Het giert maar door.

Als dit tijdens afbouw was kon ik er wat mee, het uitzitten etc

Nu is het een ondraaglijk lijden en verzin ik manieren om hier vanaf te komen. 

Toen ik een rustige dag ertussen had dacht ik : kijk hier moet ik me aan vasthouden, maar daarna was het nog erger dan de aanvallen voor de ‘rustige’ dag.

Waarschijnlijk zijn mijn aanvallen wat ik ben geworden en waarschijnlijk moet ik er dan een eind aan maken. 

Nog niet, want dat lef heb ik nog niet.

Als ik maar wist dat er licht was aan het eind vd tunnel, ik wil namelijk niet dood.

Ik hoop dat dit te lezen is en ik hoop dat ik binnen zeer korte tijd kan zeggen: ik krijg weer hoop.

Sorry voor de mensen die last hebben van mij, dat is niet langer mijn probleem, overleven is dat wel!

Als dit is voor lotgenoten dan hoor ik hier thuis!

 

Ik hoop in de toekomst hier ook te kunnen praten over koetjes en kalfjes,mijn weekend en dat ik máár 5 uurtjes geslapen heb (was het maar waar!)en dan ik mijn Netflix serie aan het kijken ben omdat ik me niet lekker voel (ik kan geen beeldscherm verdragen)of een een weekend heb wat te druk was(onmogelijk nu), was ik maar zo gelukkig.

Besef wat je wel hebt!

Ik weet dat ik dat ga doen als ik dan deze hel heb overleefd!!

Ps

Gisterenavond 2 pillen Promethazine ingenomen , helaas niet geslapen, niet eens suf.

Het is fijn om te lezen dat meer mensen dit meemaken of meegemaakt hebben, tot nu toe niet eentje helaas.

Dat maakt het extra eng, geen herkenning.

Herkenning maakt het dragelijk.

Ik weet niet of dit te lezen is.

Ik heb dit nu nodig om niet gek te worden.

24 september 2019 bewerkt door Spinder

[Annie87]

2 uur geleden zei Spinder:

Is het wel de ontwenning die me zo ziek maakt?

Iedereen hier ervaart ontwenningsverschijnselen  TIJDENS het afbouwen.

Ik ben er al 4 weken vanaf!

En ik had nergens geen last van tijdens 6mnd afbouw.

Om te blijven geloven dat dit overgaat moet ik dit weten!!

Iedereen heeft medelijden, maar dat helpt me niet. 

Ik doe wat @robbin zegt omdat dit inderdaad nuttig is, terwijl alles in mijn lijf zegt: rennen, lopen in beweging vd onrust. Het giert maar door.

Als dit tijdens afbouw was kon ik er wat mee, het uitzitten etc

Nu is het een ondraaglijk lijden en verzin ik manieren om hier vanaf te komen. 

Toen ik een rustige dag ertussen had dacht ik : kijk hier moet ik me aan vasthouden, maar daarna was het nog erger dan de aanvallen voor de ‘rustige’ dag.

Waarschijnlijk zijn mijn aanvallen wat ik ben geworden en waarschijnlijk moet ik er dan een eind aan maken. 

Nog niet, want dat lef heb ik nog niet.

Als ik maar wist dat er licht was aan het eind vd tunnel, ik wil namelijk niet dood.

Ik hoop dat dit te lezen is en ik hoop dat ik binnen zeer korte tijd kan zeggen: ik krijg weer hoop.

Sorry voor de mensen die last hebben van mij, dat is niet langer mijn probleem, overleven is dat wel!

Als dit is voor lotgenoten dan hoor ik hier thuis!

 

Ik hoop in de toekomst hier ook te kunnen praten over koetjes en kalfjes,mijn weekend en dat ik máár 5 uurtjes geslapen heb (was het maar waar!)en dan ik mijn Netflix serie aan het kijken ben omdat ik me niet lekker voel (ik kan geen beeldscherm verdragen)of een een weekend heb wat te druk was(onmogelijk nu), was ik maar zo gelukkig.

Besef wat je wel hebt!

Ik weet dat ik dat ga doen als ik dan deze hel heb overleefd!!

Ps

Gisterenavond 2 pillen Promethazine ingenomen , helaas niet geslapen, niet eens suf.

Het is fijn om te lezen dat meer mensen dit meemaken of meegemaakt hebben, tot nu toe niet eentje helaas.

Dat maakt het extra eng, geen herkenning.

Herkenning maakt het dragelijk.

Ik weet niet of dit te lezen is.

Ik heb dit nu nodig om niet gek te worden.

@Spinder ik kan je een heel duidelijk antwoord geven; JA je hebt ontwenning! 

Het is voor mij heel herkenbaar. Bij iedereen verschilt het; de ene heeft tijdens het afbouwen al ontwenning. De ander na de stop meteen en bij de ander treedt het verlaat op. Waarom dat zo is weet ik niet, lang leve geen onderzoek naar deze rotzooi! Medicatie onderzoeken ze op kortdurend gebruik voordat het op de markt komt. Niet op langdurig gebruik en de effecten ervan. 

Lees dit verhaal maar eens; een man die wilde stoppen met paroxetine. Bij hem kwamen de ontwenningsklachten pas weken later na de stop. Als ervaringsverhalen je bang maken kan je het misschien beter niet lezen, wang is geen vrolijk verhaal, maar hierin lees je echt dat de verschijnselen veel later kunnen optreden. https://www.depressievereniging.nl/ervaringen/ervaringsverhalen/medicatie/ervaringsverhaal-medicatie-verslaving-en-afbouwen-van-seroxat/

met de theorie wat we over de pillen weten is dat vreemd. Paroxetine heeft namelijk een korte halfwaardetijd. Het is dus snel uit je lichaam. Je zou dan denken dat de ontwenningsverschijnselen zeer snel moeten optreden. Ik kan je niet vertellen waarom jij pas na 4 weken ontwenning krijgt. Ik kan je wel vertellen dat wat je ervaart ontwenning is en hou aub vol! 

Ik herken je klachten wel; ik sliep niet en als ik sliep hooguit 1 of 2 uur. Lag doodsbang overeind in bed! Sliep met een lampje aan! Dat deed ik als kind niet eens! Overdag alleen maar ijsberen omdat stil zitten onmogelijk was (acathisie). En alleen maar wandelen, wandelen, wandelen. Totdat dat ook niet meer ging. Ik zat de hele dag met een bak voor mijn neus te kokhalzen maar er kwam niks. Kreeg bijna niks door mijn keel en viel kilo’s af. Alleen maar in de diarree. 

Extreme nachtmerries, toen ik wel even sliep. Mijn hart sprong de hele dag haast uit mijn borst. Ik dacht dat ik doodging elke dag. Ik zat met de zonnebril op in huis want mijn pupillen gingen ongecontroleerd van groot naar klein etc. Kon geen licht verdragen. Geen geluid verdragen. Schrok van elk geluid. Ontzettend suïcidaal. Kon niet naar buiten, niet meer douchen, geen tv kijken. Zat alleen maar; wanneer is dit voorbij? Ik trek dit geen minuut langer! De extreme duizeligheid. Golven van vloeren, deurkrukken die bewegen (niet echt natuurlijk). Derealisatie en depersonalisatie. Het leek een afschuwelijke lsd trip waaraan geen einde kwam (niet dat ik weet hoe lsd is, maar zo stelde ik me een slechte trip voor, zo voelde het echt). Het is het ergste wat ik ooit heb meegemaakt. En het duurde maanden. Maar heel langzaam verdwijnen klachten en worden ze minder. Ik ben nu bijna 7 maanden benzo vrij en nog niet beter. Aan de buitenkant zie je niks. Behalve dat ik niet vrolijk ben en me terugtrek. Ook helse pijn heb ik gehad. Zoveel verschijnselen en klachten dat ik ze niet eens allemaal kan opnoemen. Ik zeg het niet om je bang te maken, maar ook ik ben geweest waar jij nu bent! En het gaat weg! Het wordt beter! Hou vol! Je kan dit! Je geest denkt dat je niet kan, maar je lichaam kan heel veel! 

Het enige wat je hoeft te doen is ademen, drinken en eten (wat je binnenkrijgt) en naar de wc. En dat is loodzwaar ik weet het. De tijd gaat vanzelf voorbij en op gegeven moment trekken dingen weg. 

Maar ga niet denken dat jij dit bent!! Dit is een helse ontwenning. 

Veel sterkte en knuffel 

24 september 2019 bewerkt door Annie87

[Ikdoeertoe]

3 uur geleden zei Spinder:

Is het wel de ontwenning die me zo ziek maakt?

Iedereen hier ervaart ontwenningsverschijnselen  TIJDENS het afbouwen.

Ik ben er al 4 weken vanaf!

En ik had nergens geen last van tijdens 6mnd afbouw.

Om te blijven geloven dat dit overgaat moet ik dit weten!!

Iedereen heeft medelijden, maar dat helpt me niet. 

Ik doe wat @robbin zegt omdat dit inderdaad nuttig is, terwijl alles in mijn lijf zegt: rennen, lopen in beweging vd onrust. Het giert maar door.

Als dit tijdens afbouw was kon ik er wat mee, het uitzitten etc

Nu is het een ondraaglijk lijden en verzin ik manieren om hier vanaf te komen. 

Toen ik een rustige dag ertussen had dacht ik : kijk hier moet ik me aan vasthouden, maar daarna was het nog erger dan de aanvallen voor de ‘rustige’ dag.

Waarschijnlijk zijn mijn aanvallen wat ik ben geworden en waarschijnlijk moet ik er dan een eind aan maken. 

Nog niet, want dat lef heb ik nog niet.

Als ik maar wist dat er licht was aan het eind vd tunnel, ik wil namelijk niet dood.

Ik hoop dat dit te lezen is en ik hoop dat ik binnen zeer korte tijd kan zeggen: ik krijg weer hoop.

Sorry voor de mensen die last hebben van mij, dat is niet langer mijn probleem, overleven is dat wel!

Als dit is voor lotgenoten dan hoor ik hier thuis!

 

Ik hoop in de toekomst hier ook te kunnen praten over koetjes en kalfjes,mijn weekend en dat ik máár 5 uurtjes geslapen heb (was het maar waar!)en dan ik mijn Netflix serie aan het kijken ben omdat ik me niet lekker voel (ik kan geen beeldscherm verdragen)of een een weekend heb wat te druk was(onmogelijk nu), was ik maar zo gelukkig.

Besef wat je wel hebt!

Ik weet dat ik dat ga doen als ik dan deze hel heb overleefd!!

Ps

Gisterenavond 2 pillen Promethazine ingenomen , helaas niet geslapen, niet eens suf.

Het is fijn om te lezen dat meer mensen dit meemaken of meegemaakt hebben, tot nu toe niet eentje helaas.

Dat maakt het extra eng, geen herkenning.

Herkenning maakt het dragelijk.

Ik weet niet of dit te lezen is.

Ik heb dit nu nodig om niet gek te worden.

Hai Spinder

Je bent nu vier weken van de pillen af, nu zit je lichaam in herstel, en maak je dit soort sensatie mee. Je lijf is zo hard aan het werk, omdat er nu geen chemie meer binnenkomt.Hou vol, het komt echt goed hoe moeilijk het ook is. Ik ben nu een jaar vd benzo af, en ondervind elke dag wel klachten, maar heus het gaat herstellen. Je kunt er alleen geen zekerheid op plakken hoe lang het zal duren. In het begin sliep ik ook niet, maar dat gaat ook per week, of per dag steeds beter. Ik haal nu de 5 a 6 uur slaap, en altijd maar moe. Maar zoveel beter dan een jaar geleden. Kop op HOU VOL.

24 september 2019 bewerkt door Ikdoeertoe

[Kannietmeer]

14 uur geleden zei Robbin:

 

Ik begrijp niet helemaal waarom jij boos moet zijn. Ik snap het wel een beetje, als je bij mij aanwezig had geweest tijdens de opname in het ziekenhuis of de lange periode daarvoor of daarna thuis, had je ook met je handen in je haar gestaan. Dus ik zie je reactie maar vooral als onmacht. Dit komt denk ik ook alleen maar voor bij mensen die heel snel zijn afbouwd, of zelfs cold turkey zijn gegaan. Ik heb het ook nooit over rustig gaan liggen gehad, ik bedoel op de rug liggen met al de klachten die je hebt, dat kan soms de enige manier zijn om een klein beetje controlle te houden. Als je hier zelf nooit geweest bent, zul je dat ook nooit echt begrijpen. Het is hollen of stilstaan, weken heb ik op m'n rug liggen klappertanden en naar het plafond liggen staren met helse pijnen, afgewisseld met een enorme drang om te lopen. De enige periode dat het niet mogelijk was om op m'n rug te liggen was de periode waarin ik insulten kreeg, de acute fase na een cold turkey van een hoge dosis benzo's. Insulten komen alleen voor in die acute fase, in zo'n acute fase waarin het echt echt echt niet meer te houden is zit verbloemen en spinder niet. Het is echt loodzwaar waar ze beide inzitten, en niets wil echt meer lukken, om dan op je rug te gaan liggen is vaak de enigste manier om een klein beetje controlle over jezelf te krijgen. Ik denk ook dat beide wel begrijpen wat ik bedoel en daar gaat het om. Ik heb dit advies ook nooit van een arts gekregen, dit ga je vanzelf doen omdat je soms niet anders kan. Weetje wanneer je gek word? Als je in zo'n toestand op de bank ligt en de crisis dienst verteld je om afleiding te gaan zoeken.

Wat je schreef kwam wel over als : ga op je rug liggen en zit de tijd uit, als een super advies dat je in de laatste zin beschrijft. Ik heb geen idee waarom ik het zo opvatte, maar het raakte me en vandaar mijn opmerkingen. Nogmaals sorry.
Ik begrijp nu wat je bedoeld met op je rug liggen en het uitzitten. Dat herken ik en heb ik ook gedaan. Ademen was mijn wanhoopsfocus en ik herhaalde erbij: ik adem dus ik leef dus komt het goed. Als er sprake is van Akathesie , dan weet ik niet of het mogelijk is... iedereen vind uiteindelijk zijn eigen weg hopelijk. De een loopt de hele dag rondjes, de ander kruipt in een hoekje, afhankelijk van het type klachten waarschijnlijk.

11 uur geleden zei Annie87:

Ik denk dat het voor iedereen persoonlijk is wat een beetje helpt. En ik denk dat het afhangt van welke ontwenningsklachten je hebt. Bij mij hielp in bad zitten. Het hielp tegen de pijn, tegen de onrust etc. Een beetje maar hoor. Maar ik kan me voorstellen dat dat juist niet helpt bij iemand waarvan diegene een brandende huid heeft als klacht. Tenzij je misschien een verkoelend bad neemt... bij mij hielp afleiding soms. Lag aan de fase waarin ik zat. En lopen in het begin heel erg. Had juist het gevoel dat ik moest blijven lopen. Kilometers elke dag en ijsberen in de huiskamer. Maar in een latere fase kon ik juist niet lopen en staan.... kortom ik denk dat ieder voor zich moet kijken, waar heb ik op dit moment enige baat bij? Iemand waarvan alle geluiden keihard binnenkomen wil absolute stilte tijdens het slapen (dit had ik en ik schrok van elk geluid, echt hevige schokken) en iemand die tinnitus heeft, wil graag een ventilator aan of ander monotoon geluid wat afleidt van de tinnitus.... althans dat heb ik vaak gehoord. Kortom ik denk dat het heel erg verschilt in wat je ontwenningsklachten zijn, hoe je als persoon in elkaar zit en in welke fase van ontwenning je zit...

Ja Annie, dat is het inderdaad. Wat voor de een werkt is voor de ander onmogelijk. Ik heb zelf ook gemerkt dat wat de ene dag helpt is de andere dag niet te doen voor dezelfde persoon

11 uur geleden zei Robbin:

Is zeker zo.. Als je echt flink onder hoogspanning staat is het vaak moeilijk om iets te vinden. Maar je moet uiteindelijk toch iets, ik kon ook vaak niet zitten of liggen hoor, dan werd ik alsware gedwongen door de spanning om te lopen.  Het kan per dagdeel vaak heel verschillend zijn. Proberen is soms het enige wat je kunt doen.

ja. daar heb je helemaal gelijk in. De mindset van blijven proberen is de beste. Niet opgeven en blijven proberen.

@Spinder @Verbloemen Dat is ook denk ik het enige wat je in je hoofd kan houden. Het niet opgeven, blijven proberen. Accepteren dat het super pijnlijk en naar is, en blijven herhalen dat je dit zal overleven  en dat er een einde aan zal komen. Wij zijn allemaal het levende bewijs dat het gaat gebeuren en wij zijn ook maar mensen die net zo goed door de hel zijn gegaan, ieder op zijn eigen manier. Jullie gaan het ook redden lieve dames, en we ondersteunen jullie net zo lang als nodig is.
Ik ben hier al 2 jaar bedenk ik me en daar komen zeker nog heel wat jaartjes bij , reken daar maar op

[Spinder]

3 uur geleden zei Annie87:

@Spinder ik kan je een heel duidelijk antwoord geven; JA

Zoveel verschijnselen en klachten dat ik ze niet eens allemaal kan opnoemen. Ik zeg het niet om je bang te maken, maar ook ik ben geweest waar jij nu bent! En het gaat weg! Het wordt beter! Hou vol! Je kan dit! Je geest denkt dat je niet kan, maar je lichaam kan heel veel! 

Het enige wat je hoeft te doen is ademen, drinken en eten (wat je binnenkrijgt) en naar de wc. En dat is loodzwaar ik weet het. De tijd gaat vanzelf voorbij en op gegeven moment trekken dingen weg. 

Maar ga niet denken dat jij dit bent!! Dit is een helse ontwenning. 

Veel sterkte en knuffel 

Dank je wel @Annie87  voor je steun. Ik herken heel veel van je klachten. Ook die bad LSD trip.

 

[Spinder]

2 uur geleden zei Ikdoeertoe:

Hai Spinder

Je bent nu vier weken van de pillen af, nu zit je lichaam in herstel, en maak je dit soort sensatie mee. Je lijf is zo hard aan het werk, omdat er nu geen chemie meer binnenkomt.Hou vol, het komt echt goed hoe moeilijk het ook is. Ik ben nu een jaar vd benzo af, en ondervind elke dag wel klachten, maar heus het gaat herstellen. Je kunt er alleen geen zekerheid op plakken hoe lang het zal duren. In het begin sliep ik ook niet, maar dat gaat ook per week, of per dag steeds beter. Ik haal nu de 5 a 6 uur slaap, en altijd maar moe. Maar zoveel beter dan een jaar geleden. Kop op HOU VOL.

Dank je @Ikdoeertoe  het nare is ik had in 4 weken ineens een goede dag en hoopte toen dat dit het keerpunt was. Dat was het niet, het werd steeds erger. Nu maar hopen op een nieuwe goeie dag.

[Ikdoeertoe]

1 minuut geleden zei Spinder:

Dank je @Ikdoeertoe  het nare is ik had in 4 weken ineens een goede dag en hoopte toen dat dit het keerpunt was. Dat was het niet, het werd steeds erger. Nu maar hopen op een nieuwe goeie dag.

Ja spinder, dat is wat er gebeurt, en betekent dat je aan het herstellen bent. Zoals knm beschrijft. Ieder gaat z'n eigen weg hierin, met vallen en opstaan. Maat onthoud een ding je gaat genezen.

[Kannietmeer]

2 minuten geleden zei Spinder:

Dank je @Ikdoeertoe  het nare is ik had in 4 weken ineens een goede dag en hoopte toen dat dit het keerpunt was. Dat was het niet, het werd steeds erger. Nu maar hopen op een nieuwe goeie dag.

dat herken ik zo en begrijp ik zo goed. Eigenlijk is elke terugval  zo moeilijk te hanteren, omdat het zoveel angst oproept en de vraag of het ooit nog wel goed gaat komen. En je kan gewoon niet meer voor je gevoel. Maar je lichaam en geest kunnen echt door en je kan dit echt overleven en overwinnen en dan zal je weer kunnen lachen en huilen van geluk. Je zal weer vrede en rust voelen en je zal jezelf weer herkennen. Echt waar, het gaat gebeuren. Je moet alleen maar de tijd door zien te komen, want tijd is je vriend. Elke minuut is er 1, elke dag is er 1, die je dichter bij genezing brengt. Het is een felle strijd, maar eigenlijk is de uitkomst al bekend; jij gaat winnen, Heel simpel. kwestie van blijven ademen, dan win je

[Annie87]

1 minuut geleden zei Spinder:

Dank je wel @Annie87  voor je steun. Ik herken heel veel van je klachten. Ook die bad LSD trip.

 

Ja idd niet dat ik dat ooit heb gehad hoor  maar zo stel ik het me wel voor. Je voelt je zo ontzettend vreemd. Innerlijke trillingen/vibraties maar ook hele zichtbare trillingen heb ik gehad, spierschokken (die laatste heb ik nog steeds). Soms nog steeds de innerlijke vibraties. Hele rare sensaties in mijn hoofd. Alsof je een beroerte hebt waar geen eind aan komt ofzo. Het gevoel een bepaalde kant op getrokken te worden. En dat elke dag pffff. Geloof me, ik weet voor een groot deel echt wat je meemaakt nu. Ik ben nog niet hersteld, maar het wordt beter dat wel! En ik ga de mensen wel geloven die zeggen dat je hiervan geneest. Ik heb al vele klachten zien verdwijnen. Het duurt alleen ontzettend lang. Nog nooit ben ik zo lang, zo afschuwelijk ziek geweest. En dat ervaart iedereen zo die dit doormaakt. Bij de ene is de tapering het ergste en de ander de periode na het afbouwen. Hoe dat precies zit weet jk niet. Ik kreeg bijvoorbeeld pas 2 maanden na volledige stop, de brainzapps en spierschokken. Heb ik het hele afbouwtraject geen last van gehad. Ga er maar vanuit dat alle vreemde klachten die je gaat ervaren, benzo ontwenning is. Al zal ik je adviseren bij twijfel altijd een arts te raadplegen, zo las ik ooit dat iemand zelfs last had van rectale bloedingen na de stop. Ook bizar. Dat soort dingen zou ik toch laten checken, maar uiteindelijk was zelfs dat benzo ontwenning bij diegene. 

Ik had overigens wel neusbloedingen op de clonazepam. En met bloedprikken ging het ook niet dicht en mijn infuus die in de ambu was aangelegd duurde ook heel lang voordat het stopte met bloeden. Het leek wel alsof ik aan de bloedverdunners zat. Staat overigens ook in de bijsluiter van de clonazepam. 

Lieve spinder je hebt rotzooi gehad. Wat er precies gebeurt in je lijf op deze rommel weet ik niet. Ik denk dat het veel meer schade aanbrengt dan alleen aan je receptoren. Alcohol brengt bijvoorbeeld ook niet alleen maar schade aan je GABA receptoren. Wat mij helpt is de succesverhalen lezen. Dan lees je dat je niet de enige bent die zo’n hel overleeft. Ik dacht ook; dit kan niet, niemand heeft het zo erg meegemaakt als ik. Nou dus wel en waarschijnlijk zelfs nog erger! Allemaal dezelfde ellende: nachten lang niet slapen, hevige pijn, mensen die over de vloer kropen! Maar na 1, 2 of 3 jaar zijn hersteld en hun leven terug hebben. Kom op! Je mag hier alles van je afschrijven. We leven met je mee. Hou vol. Gewoon doorademen. Bedenk; het is tijdelijk.