Het probleem dat de kop opsteekt nadat je gestopt bent

[Marguerite]

Dit is een interessant artikel en geeft helemaal weer hoe ik erin sta. 

https://medium.com/s/story/leaving-the-herd-ab6c02560496?fbclid=IwAR3mMw_PgzaefraVywUukErCAOoVnL_U3GTasbJbcxvUOAtffFwzMg4daJQ

[Lika]

Ik kan hem ook niet vinden helaas.

[Annasterre]

Dit is een ontzettend goed stuk. Dank je Marguerite. Ik ben het er zo met heel mijn hart mee eens. Dit inzicht heeft mij ook zo geholpen om definitief te stoppen! Er is helemaal niks mis met mij, of met al deze mensen op dit mooie forum. We zijn niet schuldig, of alcoholisten. We zijn verslaafd geraakt aan een van de meest verslavende drugs op aarde en dat is de schuld van de drug en de alcoholindustry die het promoot:"There are many things in life that may be my fault, but finding myself addicted to a highly addictive, widely celebrated drug I have been encouraged to use since adolescence in order to signal to the social herd that I am mature, healthy, attractive, successful, sophisticated, and friendly is not one of them."

We zouden levenslang hebben en ons de hele tijd zielig moeten voelen als we stoppen "[...] we live in a culture where people who stop drinking alcohol are told that this means we now must join lifetime support groups and call ourselves “alcoholics in recovery” for the rest of our sober lives, and avoid drinky social gatherings and pray for rescue and walk around feeling just a little bit sad that we are different, that we can’t enjoy the party because we went too far and lost our alcohol rights and privileges. But this I know: alcohol caused my alcohol addiction, in exactly the same way that cigarettes caused my cigarette addiction, both coming between me and everything they falsely promised to make me."

Stoppen met drinken wordt niet geaccepteerd door de kudde. En dat moeten we in gaan zien om te kunnen stoppen. En er hartstikke blij mee zijn: "I blame alcohol for my drinking problem, and blaming alcohol proved the key to my exit from addiction. When I saw clearly that alcohol had created the problem, created the need for itself and then progressively undermined my confidence, health, energy, and capacity for self-disciplined direction, I gathered up all my accumulated insight, put down the damn bottle, and walked away from the herd."

So did I. En het voelt zo lekker!

 

26 februari 2019 bewerkt door Annasterre

[Extranaut]

Jezus Christus wie kan dat uitlezen? Lol

Citaat

As women we are supposed to raise beautiful, brilliant kids while working full-time jobs, cooking healthful “balanced” meals, getting our nails painted and eyebrows waxed, having “girl time” and “me time” and “sexy time,” going to the gym 3-4 days a week (but 4-5 is better), getting a full 8-9 hours of sleep, and doing it all over again day after day

Citaat

Here’s my key: I had to completely reject the notion that alcohol addiction was my fault. I had to reject this with every fiber of my female being. There are many things in life that may be my fault, but finding myself addicted to a highly addictive, widely celebrated drug I have been encouraged to use since adolescence in order to signal to the social herd that I am mature, healthy, attractive, successful, sophisticated, and friendly is not one of them

Citaat

The science is ever more clearly demonstrating that alcohol is extremely dangerous for women’s health (not so great for men, either, btw). Just Google “women,” “alcohol,” and “breast cancer.”

Merci voor de schaterlach, feminisme

[bumperjim]

Exact. Kijk nou maar naar de mensen die nooit alcohol drinken en nooit hebben gedronkenn(ik heb gelukkig mijn vrouw bij de hand als voorbeeld) en die ook gewoon een redelijk geslaagd sociaal leven leiden en gelukkig zijn, hoe bestaat het!  gelukkiger dan die eeuwige kater-lijders waarschijnlijk.

28 februari 2019 bewerkt door bumperjim

[bumperjim]

Once again, je creëert je eigen probleem in je hoofd. Maar het echte probleem heet alcohol. 

[Lonster]

Mooi stuk. Mijn hoop is dat het positieve beeld van alcohol in de maatschappij gaat wankelen en afbrokkelen. Ook één glas per dag, eerder juist aangeprezen, is niet gezond. Dry January is een begin, dat lijkt wel steeds groter en meer in de belangstelling te komen. Dat steeds meer mensen alcohol de rug toekeren, net als bij roken. Dat de relatie tussen alcohol en kanker steeds duidelijker is.

Als je er zelf zo mee bezig bent als wij vallen de schellen van je ogen en ben je verbaasd dat je dit niet veel eerder kon aanpakken. En aan de andere kant zijn zoveel sociale gelegenheden verweven met drank. Is het vaak moeilijk om hierover te spreken met mensen die regelmatig alcohol drinken. Die hebben geen probleem. Jij hebt het probleem blijkbaar, omdat je geen alcohol meer wilt drinken.  

[bumperjim]

Yep 1 glas per dag is de beste manier om verslaafd te raken, zo ben ik ook begonnen.

[Pelle2]

Interessant artikel, zet mij ook aan het denken!

[Marguerite]

Op 28-2-2019 om 07:36 zei Etty:

Misschien is het wel andersom: kunnen wij de kudde accepteren als we gestopt zijn?  

In mijn ervaring is het buitensluiten iets wat zich vaker wel dan niet alleen in mijn hoofd afspeelt.   Wat ik zie is mijn eigen ongemak, onzekerheid mbt niet meer drinken in het begin, en dat dit invloed heeft op het contact.  Het contact wordt er soms ongemakkelijk van, wat mij logisch lijkt.  Door te denken in termen als 'tribal treason' maak je de wereld vijandiger dan ie werkelijk is denk ik. 

In het artikel lees ik dat het eigenlijke probleem is haar angst er buiten te vallen.  Maar ze kan niet meer meedoen,  de alcohol levert inmiddels te veel problemen op.   Een klem.  De uitweg uit die klem lijkt dan : het is niet mijn schuld maar die van alcohol.   Er zou geen noodzaak zijn iemand of iets de schuld te geven als ze zou zien dat er geen vijand is tegen wie ze zich moet verdedigen.   

Ha dat is ook een denkertje.

Ik vind het lastig om van die avondjes te hebben waarop het gezelschap stroef op gang komt en dan om een uur of tien steeds harder gaat schreeuwen en zichzelf gaat herhalen, met speekseldruppels en zogenaamd lollig. Tegenwoordig begin ik de avond lollig en vol goede moed, broodjenuchter, en knap dan om een uur of tien af - dan heb ik het wel weer gezien, de dronken kudde. Gelukkig zijn ze niet altijd dronken of beschonken, dus blijft er genoeg leuk contact over.

Zelf voel ik mij nu niet meer ongemakkelijk als niet-drinker. Ik ben er eigenlijk trots op dat ik het spul links laat liggen en het écht niet meer wil. 

En natuurlijk is er altijd een beetje de angst om erbuiten te vallen. Is dat niet een existentiële angst van ons mensen, roedeldieren? Het is alleen wel jammer als je zelf het gevoel hebt weer écht te gaan leven, vrij van verslaving, terwijl je "kudde" doordrinkt en jou het gevoel geeft dat jij een beetje gênant probleem hebt, terwijl het duidelijk is dat jij juist het probleem niet meer hebt en zij nog wel.

Uiteraard is het niet de "schuld" van alcohol. Ethanol is een chemisch stofje, dat kan geen schuld hebben, dat "is" gewoon. Wat wel kwalijk is, is dat van jongs af aan iedereen in de westerse wereld met de paplepel ingegoten krijgt dat alcohol "gezellig" is, dat je er heel sexy van wordt, of heel stoer, of dat het je laat ontspannen, of dat het feestelijk is, of juist een oppepper na een begrafenis of een ander naar trauma... Dat de hele maatschappij ervan doordrenkt is, terwijl jaarlijks wereldwijd miljoenen mensen sterven aan de gevolgen, en dat alcohol geassocieerd wordt met meer dan 60 ernstige ziekten....