Spring naar bijdragen

Dinsdag 29 augustus


Lars

Aanbevolen berichten

Goedemorgen,

Een spannende dag voor mij vandaag.

Na 3 weken uitproberen van Ritalin, van kleine naar steeds hogere dosis, maar zonder enig effect op de moeilijke kanten van mijn ADD, ben ik nu met Dexamfetamine begonnen.

Met  opnieuw hoop op verbetering en opnieuw twijfel of ik sowieso medicatie moet nemen....Ik heb wel besloten niet nog eens 3 weken erover te doen.

Ga goed allemaal, doe ik ook mijn best

Link naar opmerking
Deel via andere websites

7 minuten geleden zei Kore:

.....zonder enig effect op de moeilijke kanten van mijn ADD, ben ik nu met Dexamfetamine begonnen.

Met  opnieuw hoop op verbetering en opnieuw twijfel of ik sowieso medicatie moet nemen....Ik heb wel besloten niet nog eens 3 weken erover te doen.

Ga goed allemaal, doe ik ook mijn best

Hallo Kore, wat zijn die moeilijke kanten van je ADD waar je zo graag van af wilt?
Zijn dat kanten waar je zélf van af wilt of waarvan je denkt dat je in de ogen van ánderen een beter mens zou worden?
Als je zo twijfelt of je medicatie moet nemen, wat zou(den) dan je andere mogelijkheid/mogelijkheden zijn?
Mee leren leven / Aanvaarding misschien?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Sheila, ik ben , na 5 1/2 jaar gestopt te zijn , heel langzaamaan weer begonnen. Eerst ongeveer 1x in de 2, soms 3, 4 maanden, maar toen ik weer gevaarlijk dicht bij "terug bij af " kwam, heb ik gelukkig het roer weer om kunnen gooien. Door hier weer te gaan lezen, later ook af en toe weer schrijven. Ook ben ik een keer met een forumgenoot naar een NA bijeenkomst geweest, maar dat past niet zo goed bij mij. Wat wel goed bij mij paste was " Voorbij Alcohol " van Petra Moes. Het heeft mij erg geholpen om weer op het goede spoor te komen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Koh, het zijn wel dingen waar ikzelf van af wil, zoals voor heel veel dingen enthousiast raken, maar niet in beweging komen. Een voorbeeld is mijn huis dat zo'n puinzooi is, dat ik mij er niet prettig in voel, maar niet bij machte zijn het aan te pakken. Dat was altijd al wel zo, maar bij het ouder worden wordt het erger en krijg ik er ook echt last van.

Dat is maar één voorbeeld, heb een beetje moeite me helemaal bloot te geven....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

18 minuten geleden zei Sheila:

... Is er iemand op de groep die eigenlijk succesvol is geweest met minderen? Of stoppen en dan weer later is gaan drinken en dit in de hand heeft kunnen houden? Ik kan het me zo moeilijk voorstellen dat het mogelijk is of dat het voor jezelf goed kan voelen. Het lijkt mij dat je dan altijd in de angst leeft dat het weer fout kan gaan. Of is dat alleen mijn gevoel daarbij?

Angst is een slechte raadgever, hoewel angst in dit geval wel (tijdelijk) kan beschermen. Maar je leven lang in angst voor alcohol doorbrengen lijkt me geen pretje.
Die ene keer, na negen maanden aan m'n herstel te hebben gewerkt en negen maanden 'droog' dat ik dacht er wel weer ééntje te kunnen nemen ging
het faliekant mis.. binnen no time was die ene bij lange na niet genoeg en de bodem van de fles veel te snel in zicht.
Nu ben ik bijna negen jaar 'droog', maar de ervaring van toen heeft me niet bang gemaakt om er ééntje te nemen. Het grote verschil met toen
is dat ik er tóen ééntje wilde proberen en nu niet. Niet vanuit angst maar vanuit 'geen behoefte'.. Net zo min als ik de behoefte heb om de snelweg één keer te
voet over te steken om te kijken of ik het wél of niet kan..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee Kore, je hoeft niet helemaal bloot..:).
Maar is het dan de bedoeling dat medicatie je de energie geeft?
Zijn er dan geen andere oplossingen om dat 'niet bij machte zijn iets aan te pakken' aan te pakken?

Ik herken veel van wat je schrijft en van ADD bij mezelf maar ben zo bang dat ik op een gegeven moment
alleen nog fuctioneer als ik mezelf volstop met 'de nodige' chemicaliën.
Ik slik nog steeds een minimale hoeveelheid oxycodon tegen de pijn in m'n arm en schouder die niet te verhelpen is. Maar minder dan de
dokter me voorschrijft. Liever met nog nét te dragen pijn dingen doen dan zonder pijn en vol morfine.. Ook met pijn valt te leren leven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Koh, het geeft niet zozeer energie, maar helpt om de aandacht vast te kunnen houden, en het gaat impulsief handelen (eerst doen , dan denken) tegen. En het helpt je om dat gelukshormoon aan te maken, kom even niet zo gauw op de naam. Add is eigenlijk vooral een tekort aan dat hormoon, vandaar dat  zoveel ADDers een of meerdere verslavingen hebben.

Ik ben de medicatie begonnen omdat er zoveel goede ervaringen zijn en omdat ik op een leeftijd ben dat ik niet zoveel geduld meer heb. "Ik wil het en ik wil het nu " :D ik heb gewoon ook niet zoveel tijd meer.....En het is niet verslavend en je kunt er ook zo weer mee stoppen. En ik heb er wel goede begeleiding bij, waar ik vertrouwen in heb...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Sheila, ook even reageren op jouw vraag. In 2006 ben ik eerst gestopt met roken ( nog steeds succesvol) en enkele maanden later met alcohol. Ik volgde de " cursus" van Eric Stofferis bj de Helderheid in Utrecht. Er volgden 5 alcoholvrije jaren, waabij ik schijnbaar moeiteloos het glas liet staan. In 2011 ging ik voor het eerst alleen op vakantie ,na het overlijden van mijn man een jaar eerder. Op die vakantie werd , lief bedoeld en ongevraagd , door tafelgenoten 1 glas witte wijn voor mij besteld en neergezet. Ik dacht toen dat die ene wel kon. Dezelfde avond liep ik met gierende trek door het vakantieplaatsje en heb vervolgens op een terras nog 2 glazen besteld. Het begin van het einde. In no time zat ik op het oude, zo foute niveau. 

Ik ben voorbij alcohol van petra moes gaan doen, richting brijder etc. In de tussentijd volgde de ene lichamelijke ziekte na de andere, enorm veel operaties, opnames etc. Tot nu toe weet je ongeveer. Ik weet dat minderen voor mij geen optie meer is. Dat ik dat ook niet meer wil. Dat de wekelijkse ( nu 2x per week) aa groep mj helpt nuchter te worden, te blijven en vooral... Me leert stap voor stap mijn gedrag te veranderen. In die 5 jaar nuchter is weinig veranderd aan mijn gedrag ( weet ik nu) en dat heeft naar mijn gevoel de tobberij, de terugvallen etc gegeven. ( denk daarbij aan de tekst die Jannigje gister op de dagdraad zette, je snapt vast waarom die mij zo diep aanspreekt) 

uiteraard is dit wat MIJN verhaal is, en wat voor een ander heel anders kan zijn. Ik heb structureel werken aan een verandering van leven nodig, en dat vind ik middels " mijn" groep. 

Ik plak m ook even op mijn eigen draad als " dagboekmomentje".

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...