lady jane

Ik ook niet gelukkig. Wat een troep als ik dat zo lees. En Raps, ik ben vast een uitzondering maar ik voel me beter als ik niet opruim. Ik spijbel liever met een fijn boek of zoals straks halve finale heren tennis kijken. Heb al wel de boodschappen in huis en gezwommen en eindelijk weer eens gevolleybald. Dus voldoening genoeg.

Valt best mee hoor @Spirit, ik heb alleen soms wat lesjes in nederigheid nodig. In mijn manier van leven herken ik nog niet mijn leeftijd, dus kan ik mijn grenzen soms pas bijstellen als ik nieuwe ervaringen opdoe. Maar ik luister er wel naar en had de volgende ochtend het bloed geven al gestopt.

tienden en soms honderden van seconden om nieuwe schaatsrecords te breken, ongelooflijk.

Wat mooi @Bob, duimen dat de bewolking eerder wegtrekt, dat noorderlicht zien lijkt me magisch. Lekker genieten jij! Hier schijnt de on en lijkt het in een klap voorjaar, heerlijk.

goeiemooiemorgen frummers

Hallo M. De huisarts kent je moeder denk ik? En idd als je moeder in de ontkenningsfase zit, zal ze zich teveel schamen om hulp te vragen/aanvaarden. Blijkbaar moet er veel mis gaan eer zij har verslaving kan erkennen, laat staan er verantwoording voor nemen. Voor jouzelf is er Al Anon, Tactus, Jellinek en wel meer instanties voor familie en naasten van.......... vul maar in verslaafden/alcoholisten. Want het is vreselijk om machteloos aan te moeten zien hoe een geliefd persoon zichzelf aan het vernietigen is. Depressie door alcohol is hier heel bekend. Maar zolang je moeder haar probleem niet wil/kan/durft te erkennen, kunnen jij, je vader en dochter alleen maar goed voor zichzelf zorgen. Je moeder moet dus eigenlijk niet aan zichzelf gaan denken, maar aan zichzelf gaan werken. En deze situatie vraagt datzelfde dus ook aan hen die via haar met haar alcoholisme worden gekonfronteerd. Voor mezelf kan ik zeggen dat ik pas echt in de actie ging toen ik werd verlaten door mijn inmiddels ex. En ik zie nu op meer vlakken, dat liefde soms loslaten moet worden. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. sterkte en succes voor wat je ook kiest en te doen hebt.

Ja ik ben echt weer boven Jan hoor. Niet heel lang geleden was het tot 70 jaar bloed geven, tegenwoordig is dat 80. Maar niet iedereen kan dat zonder problemen blijkbaar. so be it. goeiemooiemorgen trouwens.

gefeliciteerd @Kate, een zoete taart voor 15 jaar en op weg naar nog sweeter sixteen.

bijna weer de oude dus. accepteren wat niet meer kan en blij met wat er nog wel allemaal mogelijk is. En dankbaar voor hoe zoon ermee omgaat, dat is wel eens heel anders geweest. zo trots op hem

ja hoor, lief dat je het vraagt. Ik ben net weer wezen zwemmen, en het buiten fietsen deed me ook goed. Verder doe ik kalm aan.

Gisteren is bloed geven weer eens verkeerd gegaan. 3 x out geweest vlakbij donorcentrum buiten. Haalde geen bankje en mensen vonden mij onder mijn fiets liggend en belden 112. Zo stom, ik heb ze overgehaald die ambu te annuleren, gewoon uit valse schaamte. Daarna nog 2 x weggeweest en toen hebben ze weer gebeld en zich niet laten overhalen. Ze dachten dat ik hartfalen had omdat ik "knorde". Nooit van gehoord, maar dat schijnt bij een hartinfarct te kunnen horen. In de ambu werden 2 x hartfilmpjes gemaakt. Het kwam door onderkoeling, mijn temp. was 35 graden, na een klein uur op de koude grond liggen. Fiets werd ingeladen en ik ben thuis gebracht zo. Ik was helemaal van de wereld, duizelig, misselijk, en liet alles maar over me heen komen. Gelukkig niet naar het ziekenhuis gebracht deze keer. Maar wat heb ik lieve omstanders laten schrikken en wat kan ik eigenwijs zijn vanuit verkeerde motivatie/gedachtenspinsels. Met zoon geappt later en die bood aan zich als donor aan te melden als ik beloofde te stoppen met bloed geven. lief he. Ik heb eenmaal thuis uren liggen denken of ik wel wilde stoppen. Gisteren was de 90ste keer en ik wilde zo graag de 100 halen. Maar net toch afgemeld. Dit was de 3e keer dat het echt mis ging en ik moet maar leren dat ouder worden ook echt inleveren betekent, en dat ook accepteren. Meldde dat net bij zoon en kreeg een foto terug van zijn eerste afspraak over een week. En dat was zonder het van elkaar te weten. Helemaal trots op hem. En net mijn tel. opgeladen met het nieuwe setje snoertjes dat ik kreeg als beloning voor de 90e keer haha. een mooi afscheidskadootje waardoor ik nog vaak aan mijn avontuur van gisteren zal denken als ik weer eens twijfel om me toch weer aan te melden. en het stokje doorgeven heeft ook wel iets.

ik heb geen abonnement hoor, lees de koppen en soms artikelen. zou eigenlijk net als zoon me afsluiten voor alle ellende, maar ben blijkbaar een ellende-junk en zoek het toch steeds op. tijd teveel, dat ook.

Ik denk dat het voor iedereen verschillend kan zijn, en voor jezelf ook op verschillende momenten in andere omstandigheden. Als ik sport ben ik ook helemaal leeg en ontspannen erna. Maar in de nacht in bed is het anders, dan lijk ik geen controle te hebben en kan het uren duren, zeker als er iets met mijn kinderen speelt waardoor ik me machteloos voel. Maar dat matje heeft mijn nachtrust al honderden keren gered. De uren die ik erop slaap tellen dubbel lijkt het wel, net als meditatie uren. En in de ongeveer 12/13 jaar zijn de keren dat het niet werkte op 2 handen te tellen. Dan helpt eruit gaan en een potje thee zetten met een boek lezen wel. Maar doe dat maar eens in wintertijd

goeiemooiemorgen frummers. Mijn tel. slijt niet snel, doe er al 5 jaar mee, maar onderweg zit ik er ook steeds vaker op. Dit gaat ten koste van mijn bieb.boeken verslaving helaas. En thuis zit ik wel veel te veel op mijn tablet, daar zit ook mijn whats app op, lekker makkelijk tikken. En wel 3 kranten alsof het wereldnieuws van mij afhangt en adb natuurlijk.

daar waren we langs gelopen zonder na te denken. Later wel een chique chinees gevonden met prima toiletten.