Musashi

Mmm ja...de muur vh verleden...een muur die ik in mezelf gemaakt heb om mezelf ‘in te tomen’, ‘in te passen’, te doen wat ik moet doen...en het kan ook zijn die muur afbreken om vrij te zijn in het nu...maar dan ook, alsof overnacht kaboutertjes die telkens terug opbouwen wat ik overdag afbreek...a never ending story...

Rake vragen, dank je! Misschien is het allemaal te vaag en verwacht ik te veel...ik denk dat ik ‘leven’ bedoel... of liever ‘vrijheid’ om te leven zoals ik wil...ik heb het gevoel alsof ik alleen maar kei hard m’n best moet doen, om iets te ‘verdienen’ wat schijnbaar niet aan mij toekomt, simpelweg gelukkig zijn. Mijn zin doen, er volop voor gaan, mijn dromen realiseren, niet leven met de handrem op om aan verwachtingen te voldoen...het is een zoals een muur waar ik telkens tegen aan loop, dan neem ik altijd een hardere aanloop, in de verwachting en hoop dat ik er deze keer wel kan over springen om mijn leven vrij en gelukkig te laten verder gaan...dan doe ik zo m’n best op harder, verder, juister te lopen maar toch blijf ik altijd opnieuw met m’n kop er tegen botsen en kan ik niet vooruit...alsof er door al dat botsen al scheurtjes in de muur zitten waar ik dat licht van dat leven wel zie doorschijnen, dat ik het wel kan zien, als ik juist ga staan een glimp er van kan opvangen, een scheutje warmte...maar wat echt achter die muur zit, daar kan ik niet naartoe, iets (ikzelf?) houd me daar in tegen, zakt terug af, terug naar achter, en opnieuw, voor weer een grotere, snellere, betere aanloop,...om nog eens opnieuw te botsen...tegen mezelf? Ja ik heb een kindje van 3. De grootste rijkdom die ik me kan inbeelden. Wat ik nooit verwacht had...veel te laat mee begonnen dus...want ik zou dat niet kunnen, niet geschikt, geen moederinstinct, had er niet genoeg ‘basis’ voor, kon niet eens goed genoeg voor mezelf zorgen, zou te moeilijk zijn, paste niet in mijn leven, zou ballast zijn,...allemaal bull de shit, leven geven is het allermooiste wat een mens kan overkomen...dat besefte ik toen pas en nu is het dus misschien te laat om ons nog meer te omringen met nieuw leven... misschien of misschien niet...het wachten duurt te lang...ik besef door het kind beter de voortgang van het leven, dacht vroeger dat ik eeuwig jong zou zijn of zo... En dus tegelijkertijd beseffen dat het lieve kindje dat ik heb veel belangrijker is dan een kindje dat er (nog) niet is... dat ik het daarvoor alleen al wel allemaal moet doen, blijven proberen, hardere aanloop, hoger springen, over die muur...want haar wil ik tonen dat een vrij leven wel mogelijk is, door het zelf te doen dus... nog eens achteruit, nog eens aanlopen, nog eens springen, nog eens knallen of erover deze keer? Hoe dan? Ik doe zo mijn best echt waar, waarom lukt het me dan niet?

@Reacherveel oefenen had ook altijd wel iets meditatief vond ik...

Reminder. Omdat het waardevoller is om te denken aan wat ik wel heb dan aan wat ik niet heb...

Ooit heb ik ook zo’n macho vrouwenmagneet die heel geheimzinnig deed over de betekenis van z’n Chinese tattoo wel voor schut gezet toen ik onthulde dat er gewoon stond ‘ik ben geboren op (datum)’. En weg was de raadselachtige geheimzinnigheid. Hij vond het niet zo grappig als dat ik het bedoeld had (overkomt me wel vaker dus...) sorry Jannigje van er zo tussen te komen...door te twijfelen of ik dit wel zou posten lijkt het nu weer helemaal niet te passen... maar ik vind het nog altijd wel wat grappig dus doe ik het toch maar...

Ikke niet hoor! Hoewel ik (surprise) zo’n echte yakuza tattoo wel echt heel mooi vind, vind ik het momenteel een heel opgeblazen modetrend waarvan ik me afvraag of die mensen er later allemaal nog zo blij mee gaan zijn...

Gewoon terug die grot in, beetje naar de schaduwen staren...het licht dat ik zie maar waar ik niet naartoe kan prikt te hard in mijn ogen...verdoofd terug de put in...verdien mss niet beter ook... Deze emoties zijn me te rauw om te doorleven, maar het moet ja, dat weet ik wel...druk langs alle kanten...niet in het minst van mezelf...

Ja dat het niet saai is, dat is alvast een feit! Hoera!! En toch en toch...de vaststelling dat mijn maandelijkse hoofdpijn en mottigheid dus alles te maken heeft met pms en niet met katers zet echt alles de helling...dan was mijn gecontroleerd drinken wel echt gecontroleerd en had ik dus wel de controle...ook al dacht ik van niet...dus was het allemaal zo erg toch niet...dat idee dus...en dat ik dus weer niet zwanger ben...dat het allemaal geen zin heeft om nog te proberen...het zal toch niet meer lukken...te oud, te laat, te... verlies dat er geen is...maar toch verdriet dat er wel is...pfff...opgeven of niet...half jaar bereiken of niet...

Toch lijkt me dat nu echt geweldig, dat het enkel een vingerknip zou nodig hebben en floep ik ben ‘er’...nu blijft een beetje van een stap voorwaarts en twee achteruit...maar dat is achteruit hè, omgekeerd zou al beter zijn...misschien is het dat ook wel maar zit nu precies weer in de achteruit en dan is/ blijft het moeilijk om de vooruitgang ook te blijven zien...

Eerste zwemmetjes vh jaar gaan toch ook weer gepaard met zin in rosé...ook dat wordt oefenen in juni!

Ben verloren in de tijd...tijd vliegt...ze zeggen dat tijd vliegt als je het leuk hebt...en toch...lijkt het of ik steeds te weinig tijd heb voor dingen die ik echt leuk vind...en tegelijkertijd gaat alles zo traag...mijn vooruitgang...mijn nieuwe leven...alsof alles altijd hetzelfde blijft en zal blijven... wat is tijd en waar is tijd tijd is relatief maar hoe pak ik t bij z’n nekvel? Tijd is van mij en toch glipt de tijd steeds door mijn vingers...ik verlies teveel tijd...aan wat dan? tijd is aandacht...aandacht geven aan wat ik leuk vind...geen tijd verspillen!

Nee mss niet noodzakelijk maar nu is er gewoon geen tijd om er bij stil te staan, aan te denken...als ik stil zit, niks te doen heb, komen er (mss) meer alcoholgedachten want dan is er geen andere focus...nu het zo druk is, denk ik er bijna weinig of niet aan...dus dat is op zich wel goed maar het zou niet mogen zijn dat bij stil vallen er meer alcoholgedachten komen...vb vakantie, maar dat is juli dus zal in juni ook nog niet ad orde zijn...integendeel wordt ook druk...zorgen om de zorgen zeker? eigenlijk dus gewoon niks ad hand nu...

Laatste dag alweer, bij mij lijkt de tijd te vliegen...soms is het allemaal wat veel tegelijk: werk, privé, werk/privé, en dan nog al dat werk aan mezelf, lezen, denken, voelen,...wat rust en kalmte zou ik wel kunnen gebruiken denk ik maar dan wordt de trek mss ook groter, dus laat maar zo wat verder gaan zeker? Balans tussen me-time en al de rest kan nog wel beter...voel druk langs alle kanten en dan is de me de eerste om er tussen uit te schieten, dat is gevaarlijk! Anyway, naar een droge juni, letterlijk en figuurlijk! Nog maar eens, maar dan is het half jaar in the pocket en lijkt een jaar dus niet meer onoverkomelijk maar best haalbaar, daarom dus, is juni zo belangrijk!

Ik had vroeger enorme katers als ik te veel dronk...maar ook als ik vrij gecontroleerd dronk, net op de grens bleef, dacht ik dat ik een kater kreeg als het zo een tijdje geweest was, een soort van drankcumul die dan om de maand leidde tot een kater...een straf van mijn lichaam voor de sluimerende, geniepige mishandeling,...dacht ik...nu heb ik ook zo eens per maand dat katergevoel...hoofdpijn, misselijk, zou het pms zijn, of migraine,...? Niet alles is dus de schuld van alcohol blijkbaar..,en dat suckt eigenlijk precies nog meer, nu heb ik dan geen controle, is het niet mijn schuld...heb ik geen oplossing...

Nee nee ik bedoel helemaal niet dat jij dat zou doen hoor! @niks ik vroeg me af of je dat al eens gezien hebt? ik wil maar zeggen dat ik dat mss ook wel overwogen heb (een zwemvijver is toch altijd een risico met een kind in huis) maar dat ik dat toch niet over mijn hart zou krijgen...bij babyzwemmen hebben we wel op 6 maand al kopje onder gedaan...dat was voor mij al meer dan genoeg! Het is in elk geval heel plezierig zo met je kleintje ih water

En schaamte...tja mss maar eigenlijk is het schaamtelijker voor zij die hun probleem niet erkennen of er niets mee doen...als je er mee aan de slag gaat, zou er eigenlijk toch niets beschamend aan mogen zijn toch, eerder integendeel!

Goeie morgen, Mooie badjas, zeeman vind ik ook goed kinderspul! Mss te goedkoop wel, maar ja, hoe lang dragen ze het allemaal hè...zeker zo rompers, ondergoed, pyamas, sokken koop ik daar ook voor haar! Ik las dat je ook wil gaan zwemmen met je mini @niks! Heb je al eens zo’n video’s van reddend zwemmen bij baby’s gezien? Vond ik wel schockerend, kan dan mss wel effectief zijn maar het lijkt me toch ook wel traumatiserend. Ik wil deze zomer de dochter ook leren zwemmen (zonder bandjes)...als die zomer nu toch maar eens echt kwam hè, dan kunnen we ad slag! misschien vandaag al eens met de voetjes (of meer)... mooie dag gewenst iedereen!

Oh no! Dan kan ik wellicht wel nog veel van dit soort vragen verwachten...

Dank je! Ik kom het in het vervolg gewoon eerst hier vragen alleen wel jammer dat geduld ook niet hun beste kant is op die leeftijd

Toch vaak met de mond vol tanden...vraag van vandaag: waarom zijn krokodillen plat? Euh... experimentje in de keuken: traybake met koolrabi, aardappelen en radijzen...en in het midden een mega tomahawk...ben curieus!

Zoals eerder gezegd werd: wees Aub mild voor jezelf!! Je bent geen jaar verloren. Reculer pour mieux sauter!

Beetje flabbergasted als je het over zo’n aantallen hebt @Angelheart. Maar allez vooruit, voor mij en iedereen die leest dan en Ps ik wil graag nog op je reageren maar weet niet goed wat...zoals je zegt, soms komt het akelig dichtbij.. en weet ik dus ook niet goed hoe ik best reageer.maar heb je wel gelezen dus, voor nu een voor jou! Gaat het nog goed met je? Hou vol!

Goeie morgen, @Majaweet niet goed wat te zeggen, waar ik goed of slecht mee doe...dus zeg maar beter niks...maar wel sterkte voor jou! Hoop dat je de moed en kracht vindt om het bij deze keer te laten! het doet me wel denken wat ik gisteren schreef, niet te snel victorie kraaien als het goed gaat...het is een blijft toch echt een merde hè!