Maverick

Gefeliciteerd @knakker met deze mijlpaal! Zoals je zelf altijd zegt, moedig voorwaarts! er valt nog genoeg te ontdekken. Neem er vandaag maar een extra kopje lapzwansenthee op, die heb je wel verdiend

Onderzoeken wat je voelt, erover praten wat je voelt in wat op dat moment de onrust veroorzaakt kan enorm helpen om de onrust niet tot obsessie te laten uitgroeien Descartes. Wel in alle eerlijkheid en zonder dubieuze motieven die vaak gevoed worden uit ego, angst of slachtofferrol die verslaafden vaak parten speelt. Mij is ooit geleerd om zo nu en dan mijn eigen gedachtes eens objectief te bekijken, als het ware vanuit buiten mijzelf. Dit klinkt misschien vaag maar hiermee kun je jezelf trainen om uit je eigen put van drama-gedachtes te komen. Ik stel mijzelf dan de vraag waarom denk of voel ik dit, waar komt die onrust vandaan? Graaf dieper! Dit konden dan ook de onderwerpen zijn die ik ook deelde op mijn meeting. Het werkt(e) voor mij als een soort overdrukventiel. Er hoeft niet altijd voor alles een oplossing te zijn of een fix, het onderzoeken en delen alleen al kan voorkomen dat je denkt weer drank nodig te hebben. Denken dat die vrijdagmiddagborrel wel weer kan zou voor mij een mooi trainingsvoorbeeld zijn in het beoordelen van mijn eigen gedachtes. Enne, niet het nuchter zijn maakt je depressief en krachteloos dat doet je drinken voorafgaand aan je nuchtere periode. Bizar eigenlijk hoe dat werkt als je er van een afstand over nadenkt.... Kop op kerel, raap jezelf bijeen en zet het hoofd in de wind. Mijn visioen was ooit om met zwervers op een bank te zitten met de fles in zo’n papieren zak en het zou eindigen met een door de gemeente betaalde begrafenis. Het bizarre was dat het mij toen nog wat leek ook! Zo dwaas kunnen gedachtes worden als je maar genoeg zuipt.

En dat is toch niet zomaar plotseling en per ongeluk gebeurd? Probeer een volgende keer eerder aan de bel te trekken voordat je kiest om met je kop in de wijn te donderen. Het bouwt op is mijn ervaring. Als je niet eerder je koers verlegt weet je eigenlijk wel zeker dat je voorspelling uit gaat komen.

Jammer dit @knakker, het begint op een wedstrijd van de woorden te lijken voor mij. Uiteraard heb ik het met dit statement over de ziekte verslaving en niet over een ziekte waarvoor dit niet zomaar kan gelden Ik schrijf ook de ziekte en niet ziekte op zichzelf. Ik laat het hierbij, ieder zijn mening. fijne avond.

Helemaal mee eens Renaldo, Het is een ziekte waar mensen met het geluk dit niet te krijgen niet zoveel van begrijpen. Ik ben tegen mijn toenmalige directeur eerlijk geweest waarom ik er tussenuit moest en toen ik terugkwam op mijn werk was ik binnen 2 maanden “boventallig” toeval? Ik denk het niet. Uiteindelijk een veel leukere baan teruggevonden dus achteraf heeft mijn eerlijkheid/naïviteit ook weer wat opgeleverd.

Verslaving is een ziekte @knakker dat is ook officieel erkend. Ik lees nergens in de brief dat de “alcoholist” zijn probleem bij de ander neerlegt en of verschuild achter de term ziekte, er wordt volgens mij alleen uitgelegd hoe een verslaafde in gebruik denkt en handelt, en daar zie ik eerlijk gezegd wel herkenning in. Niemand is verantwoordelijk voor het krijgen van de ziekte maar is uiteraard wel zelf verantwoordelijk voor zijn of haar herstel, daar ben ik het ook zeker mee eens, ik ben het alleen niet eens met hoe je de zaken schetst, er is meer dan mein en dein, het is de tragiek van het effect op iedereen rondom de verslaafde incl. de verslaafde zelf. “ alcoholistje ga eens aan de slag” of “de goedbedoelende die de alcoholist verder de vernieling in helpt” het is voor mij wat kort door de bocht zeg maar.

Het is geschreven door een dominee die voor mij wel weet waar hij over praat. Of het al dan niet door een alcoholist is geschreven doet voor mij niet zoveel terzake. De inhoud wel.

Denk niet dat je het goed samenvat Knakker, Ik vind het een rake omschrijving van de rauwe werkelijkheid waarin de alcoholist en de mensen die van hem of haar houden in verzeild raken. De wisselwerking tussen de manipulatie enerzijds en het willen behoeden anderzijds. Beide partijen zijn verstrikt en dwalende in wat te doen. De aanbeveling aan naasten om hulp te zoeken en of te accepteren kan paradoxaal genoeg ook de sleutel zijn tot hulp en in herstel komen van de verslaafde. Vaak genoeg houden de naasten mede de cirkel in stand doordat ze jarenlang zijn gemanipuleerd en daarin als het ware zijn meegegroeid. In hun wanhoop doen ze wat ze kunnen en blijven hopen op betere tijden. Wanneer naasten steun krijgen en leren niet meer mee te gaan in het verleggen van de grens komt rock-bottom in zicht en dat is spijtig genoeg altijd nodig om een kans te maken het tij te keren. Men noemt het niet voor niets een familieziekte...

Gefeliciteerd @Lika met jullie nieuwe woning! Jullie huidige woning verkopen zal toch niet zo spannend worden toch?

Fijn dat je er iets aan hebt @Bor en om ook antwoord te geven op @Smaragd zijn vraag, ik ben idd opgenomen geweest in een kliniek. Persoonlijk heb ik aan mijn opname en meetings veel gehad, ik was ook gemotiveerd om eruit te halen wat er voor mij inzat. Het was vooral confronterend om mijn koppige kop te moeten buigen en mijn machteloosheid toe te geven. Mijn vrouw had inmiddels een schuur vol met sorry’s en excuses en ze wilde de handdoek in de ring gooien. Ik had ook haar helemaal uitgeput net als mijzelf. Het idiote is dat ik mij dit toen helemaal niet realiseerde, ik had mijzelf en mijn probleem zo gruwelijk belangrijk gemaakt dat de ander er voor mij eigenlijk niet meer toe deed. “De waanzin van gebruik” denk ik. Wat ik heb aangericht kan ik niet meer met excuses afdoen, die heeft zijn waarde wel verloren in de talloze (loze) beloftes. Het enig wat mij rest is het vandaag beter te doen, proberen de eerste niet te nemen in de hoop dat er steeds iets van vertrouwen terugkomt. Goede nieuws is dat het nu goed gaat met ons en we nu ook zinnig kunnen praten over dit onderwerp. Maar mijn vrouw blijft alert, dat is er in de jaren zo ingesleten. Het is voor haar moeilijk dat helemaal los te laten, ook na 5 jaar. Die schade komt ook op mijn conto. Ze leeft samen met een alcoholist, weliswaar “in ruste” maar toch.... Zo dat was een kijkje in de keuken bij Maverick! Sorry @Descartes33 dat ik je draadje daarvoor in beslag heb genomen. Jouw verhaal maakt ook bij mij weer van alles los, daar wil ik jouw dan weer voor bedanken!

Hoe komt het dat je vrouw drank heeft gehaald tijdens je zuippartij? Zou het zo kunnen zijn dat je dit zelf hebt veroorzaakt? En dan ben jij boos op je vrouw? Het moet niet gekker worden @Descartes33. Dit is een typisch voorbeeld van hoe een verslaafd brein werkt. Manipuleren van de de mensen die van je houden door telkens de grenzen beetje bij beetje te verleggen omdat je verslaving nu eenmaal steeds meer van je vraagt. Vervolgens ook nog een groot deel van de verantwoording bij degene neerleggen die uit wanhoop ook niet meer weet wat te doen. Dit is dus wat verslaving met je doet, het verkreukeld compleet je realiteitszin! Ik zeg dit niet als oordeel, ik deed precies hetzelfde, mijn vrouw had ik ook in mijn greep met mijn emotionele chantage, als ik maar kon blijven drinken, het alternatief joeg mij namelijk alle angst aan en daarmee maakte mijn verslaving mij super-egoïstisch. Ik was zielig, ik had stress, ik was eenzaam, ik had het zwaar, ik kon niet stoppen en daarom zitten mijn naasten opgescheept met een alcoholist, het is niet anders. Je schreef ergens dat je niet weet hoe van jezelf te houden, ik had daar ook alle moeite mee, sterker nog ik haatte mijzelf om wie ik was en om wat ik deed. Pas toen mij werd geleerd om maar eens wat “nederiger” te worden en meer rekening te gaan houden met anderen kwam voor mij de ommekeer. Nederig zijn klinkt misschien eng maar als je het toepast zonder je eigen grenzen uit het oog te verliezen doet het wonderen voor je zelfbeeld kan ik je uit ervaring vertellen. Natuurlijk stop je in eerste instantie voor jezelf maar hoeveel excuses heeft jouw vrouw inmiddels opgestapeld en kan je terugval van gisteren ook nog wel op de berg? Hoe moet het voor haar zijn, sta je daar wel eens echt bij stil? Zij mag in dit geval boos zijn en niet jij vind ik. Dat is het verschil tussen nederig denken en egoïstisch denken. Een ongevraagd advies, denk hier eens over na en neem het eens mee als je zucht je weer richting een terugval dirigeert. Is het alleen jezelf die je hiermee de vernieling in helpt of neem je andere hier ook in mee? Misschien dat je nog een keer extra nadenkt voordat je de eerste weer neemt. Zet je herstel op 1, zeg wat je doet en doe wat je zegt. Sterkte kerel, hug van mij.

Staat je netjes dat je haar manipuleert zodat je krijgt wat je hebben wil @Descartes33. Nuchter ben je ook best een goeie vent denk ik, maar dan is de voorwaarde wel dat je eerst weer nuchter wordt. Sterkte kerel, niet alleen maar aan jezelf denken he, doe ook maar aan degene die het meest van je houden.

Mensen welterusten, ik ga mijn rust pakken. @Descartes33 Omhelzing terug van mij. Doorgaan of toch ook maar gaan slapen, de keuze is aan jou.

Welkom @Marianne1989 ” De obsessie te moeten gebruiken de allergische reactie van het lichaam om niet te kunnen stoppen” Deze is mij ooit verteld als definitie van verslaving. Het geeft voor mij zo mooi de essentie aan van waarom ik niet meer wil maar vooral ook niet meer kan drinken, tenminste als ik niet (telkens) terug wil naar waar ik vandaan kom. Het gaat om de acceptatie dat het sterker is dan mijzelf en dat ik ervan weg moet blijven, hoe lastig het soms ook in het begin kan zijn. Ik ben niet in de wieg gelegd om het bij weinig te laten, heb er blijkbaar geen enkel talent voor. Fijn dat je er bent, je hebt onderkent dat er een probleem is. Dat is denk ik de eerste en grootste voorwaarde voor de oplossing. Succes met je zoektocht naar de grote droogte, er lopen er hier genoeg met je mee!

Truste Bor, slaap lekker

Herkenbaar @Sandro werkgerelateerde zaken waren mijn nummer 1 om mijn drankgebruik stevig te stimuleren. Onrealistische targets, dominante collega’s, het idee dat ik elk moment “door de mand” kon vallen omdat ik mijzelf wijs had gemaakt dat ik eigenlijk te licht was voor mijn functie. Kortom, wat had ik het zwaar en moeilijk en daarom had ik de drank nodig, anders was het voor mij niet vol te houden. Als mijn werk wat fijner was dan hoefde ik ook niet zoveel te drinken was mijn rotsvaste overtuiging. Er was voor mij een ontslag en een kliniek nodig om mij in te laten zien dat niet het drama mij liet drinken maar het drinken mij het drama gaf. Het drama wat ik zelf creëerde, misschien wel koesterde om een excuus te hebben voor. Verandering zou nooit gaan plaatsvinden als ik zelf niet zou veranderen dat is er in die kliniek wel ingeramd. Op dit moment heb ik een baan met meer verantwoording en “lastige” collega’s dan ooit tevoren en ik ervaar lang niet meer de drama van toen. Hoe dan? Moet toch iets met dat zuipen te maken hebben gehad. Ik keek er toen blijkbaar heel anders tegenaan. Weet niet zo goed of je hier iets mee kan. Misschien deel ik het ook wel gewoon voor mezelf. Wat @Fruitvlieg2019 zegt, de manier hoe je ermee omgaat is een signaal, ik heb er hulp bij gezocht, ik zag het toen ook niet.

Sterkte @Lika het is voor het goede doel zeg maar. Mijn moeder kan op het moment zelf onmogelijk doen en naderhand opscheppen bij de anderen dat het allemaal zo fijn en gezellig was. Dus uiteindelijk ben je de bovenste beste

In combinatie met andere gegevens wordt de kans op herkenning groter inderdaad. Die had ik niet meegenomen in mijn berekening. Goed punt Renaldo

Als we uitgaan van 17 miljoen mensen gedeeld door 365 dagen dan zijn er gemiddeld per dag ruim 46500 mensen jarig, alleen al in NL. De kans dat iemand dan herkent wordt door zijn verjaardag lijkt mij toch nog redelijk klein Renaldo.

Speciaal voor alle troost eters hierbij het “poor me” menu vooraf: Troost-toast op een bedje van verdrietjebietjes en comfortcompote hoofdgang: Gebakken twijfeltong met eenzame erwten en angstige asperges in een boze bouillon. Dessert: keuze tussen hoopvolle hopjesvla of standvastige stoofpeertjes. koffie of thee na en niets anders! Zo, nu ga ik weer aan het werk!

Ja hoor @Pats heel herkenbaar! Beetje onrust moet gefikst worden dus even iets ter compensatie. Ik vrat soms ook een pak koek leeg of heb een ijsjesmanie ( 5 raketjes op een dag) repen chocola, at ik vroeger nooit. Gaat nu beter maar gebeurd zo nu en dan nog steeds, maar he, beter dan gaan zuipen toch?

Bij mij tot 3x toe het stuur incl. airbags en het complete multimedia systeem. Ik bleek een populair autootje te hebben waarbij een stuur met schakelflippers onweerstaanbaar voor de boefjes. Van pure ellende maar een ander (minder hippe) auto aangeschaft, het rijdt best lastig zonder stuur

Of het 5 jaar geleden is dat ik Chinees heb gehaald durf ik niet te zeggen @knakker maar het was idd heel lang geleden. Denk dat ik deze kan scharen onder de “zure oprispingen” uit m’n eens zo obsessief brein Alles ziet er anders uit als de zon schijnt @lady jane fijn dat je zo’n lekkere dag hebt gehad! Zelf ook lekker buiten aan het hobbyen geweest. Dit soort najaarsweer vind ik echt een kadootje

Wat een lekker weer! Geen zin om te koken dus sinds tijden weer eens naar de Chinees .Komt er zomaar in mij op: “mooi dan kan ik daar ook nog even twee bier drinken” Hoe dan? Waar komt die dan ineens vandaan? Blijkbaar zit Chinees halen en bierdrinken nog steeds in mijn brein gepavlovd of zo iets

Denk je dat jij daar uniek in bent? Dat jij de Heintje Davids bent en niet één van de vele Heintjes? Dit is toch precies hoe verslaving werkt? Jezelf in onderhandelingen overhalen het toch weer eens te proberen is nummer 1 in het in stand houden van de hele cirkel van gebruik. Misschien ben ik toch geen augurk maar hopelijk nog steeds een komkommer... Het dichthouden van de achterdeur staat en valt met het echt, echt accepteren dat het er niet meer inzit om “gezellig” wat te drinken zonder de hele ellende weer op te starten. De valkuil zit ‘m denk ik vooral in het feit dat als je stopt je uiteindelijk beter gaat voelen en zelfvertrouwen terugkrijgt. Als je dat vervolgens gebruikt om het drinken weer aan te gaan is de cirkel weer rond. Ik weet dat ik een voorvechter ben van de grote 0 in drinken, ik kan en wil ook niet anders meer omdat ik nu eenmaal een augurk ben