Patries

Dat ben ik hoor Lika! Ik zie wel wat tegen morgen op, maar het mooie is dat ik dan ook actie kan ondernemen. Als ik zo door pees kan ik er gif op innemen dat ik in ga storten. Laten we mooi niet gebeuren! Van een van mijn vrienden hoorde ik dat zijn schoonzus, die dezelfde werkgever heeft, maar op een andere locatie werkt overspannen thuis zit. Ik was niet eens verbaasd...

Cleo, o jee, wat naar! Ik heb er hier ook nog wel een voor je liggen, maar dat schiet niet op he? Ben je al wat rustiger geworden? Niet drinken hoor, maar dat ga jij niet doen, dat weet ik wel. Wat een vervelend einde van het weekend. Morgen wordt het weer beter...

Ieieieiewwww!!! Nou ben je voorgoed genezen, je wilt helemaal noooooooit meer alcohol, wat ik je brom!

Ajakkie!! Beterschap!!

Lekker chillen nu even. En met een warm gevoel op deze dag terugkijken...

Het is mooi dat je een eigen ruimte hebt Fruitvlieg! In jouw geval zou ik dan een soort mini-kamer voor mezelf maken die lekker overzichtelijk is, zoals je dat voor jezelf zou doen. Ik zou ook niet in een overvol huis kunnen wonen, ik vind het heerlijk om zo weinig mogelijk te hebben. Niet dat het hier leeg is hoor, ik heb ook nog kinderen. Maar als ze allemaal de deur uit zijn dan wil ik in zo'n tiny house gaan wonen. Klein met alleen het hoogst noodzakelijke. Hoewel, ik heb ook wel weer veel spullen met emotionele waarde.

Welkom Gaal!

Ik ga straks even op bezoek bij vrienden Lika, even eruit! Het regent hier helaas pijpenstelen.... Het lucht al op dat ik nu de beslissing heb genomen een afspraak met de arts te maken! Dankzij jullie hoor, want zelf denk ik daar niet zo snel aan!

Lieve mensen, dank jullie wel! Ik heb al een collega geappt met de vraag of zij wist wie de bedrijfsarts is en hoe ik daar een afspraak mee kan maken, want ik heb geen flauw idee. Eigenlijk ben ik nooit /zelden ziek, hooguit zit ik weleens een paar daagjes thuis vanwege de griep, maar dat is niet eens elk jaar. Morgen ga ik een afspraak met hem/haar maken en dan zal ik mijn situatie ook uitleggen, een bedrijfsarts moet toch kunnen begrijpen dat dit niet vol te houden is en dat men mij eventuele fouten zo ook niet volledig aan kan rekenen. Nou denk ik wel dat deze arts heel veel patienten zal hebben, want door de werkdruk zijn veel mensen verre van gelukkig op het werk. Zo zonde...

Dank jullie wel Bob en Bumperjim! Als het goed is is men nu bezig met mijn rooster (leidinggevenden schrokken er ook van toen ze ermee geconfronteerd werden!), maar door personeelstekort is het erg lastig mij erg veel uren minder te geven. Nou vermoed ik wel dat dat tekort te wijten is aan de enorme druk waaronder wij moeten werken, heel veel werknemers, ook tijdelijke krachten, vallen uit. Wat ik ervan gezien heb is dat mijn rooster voor de komende periode nog steeds erg vol zit. Misschien iets minder vol dan mijn huidige, maar toch is het veel te veel. Hard werken vind ik niet erg, maar de manier waarop mijn leidinggevende mij overviel met hetgeen niet goed was gegaan raakte me erg. Aan de ene kant omdat ik het mezelf (uit "gewoonte" extreem verwijt, maar ook omdat het veroorzaakt is door iets wat ik niet wist. En dat is weer gekomen omdat ik teveel taken heb. De schuld werd echter toch volledig bij mij gelegd. Ik ga morgen gewoon naar mijn werk, maar als er geen duidelijk begrip voor mijn situatie is trek ik aan de bel, dan wil ik een gesprek met de bedrijfsarts. Ik voel me namelijk zo ontzettend moe, ik heb nergens energie meer voor buiten mijn werk en er ontstaat angst bij mij. Ik voel dat ik keihard tegen mijn grenzen aan het op knallen ben.

Goedemorgen, ik meld me weer eens, met allereerst een excuus voor dat ik hier bitter weinig ben. Dit ligt volledig aan mijn werk, ik zou hier graag meer willen zijn, maar het lukt me niet. Mijn werkgever heeft door personeelstekort mijn rooster zo volgepropt dat ik geen kant meer op kan en het gevolg is inmiddels al dat ik in mijn vrije tijd zo kapot ben dat een schermpje voor mijn ogen teveel van mijn energie vergt. Wat ik nu gaat vertellen staat los van mijn "verslavingen", maar het neemt nu wel mijn hele leven in beslag: als dit zo doorgaat stort ik in. Ik heb anderhalve baan en dit is allemaal "ongemerkt" zo ontstaan zonder dat er met mij overlegd was van tevoren. Ik dacht al maanden: "Hallo zeg, wat is mijn rooster belachelijk vol...ik sta om half 6 op en ik ben pas om 18.00 uur weer thuis op doordeweekse dagen." Er klopte iets niet, en tot mijn enorme frustratie en verdriet ben ik fouten gaan maken waarover ik voor het weekend aangesproken ben door mijn leidinggevende. Ik geef mezelf de schuld van deze fouten, ik neem het mezelf bovenmatig kwalijk en ik ben nu al bang om morgen naar het werk te gaan. Maar als ik het objectief beschouw mag ik mezelf niets kwalijk nemen: wat ik verzuimd heb kon ik niet weten en ik heb nooit een moment de tijd om even te informeren of er zaken zijn die mij ontgaan door mijn drukke schema. Pauzes heb ik amper, meestal maar een pauze van een half uur per dag. Ik ben van de kaart: ik ben boos op mezelf en op mijn leidinggevenden. Ze hebben me als een pionnetje maar ergens neergezet zonder naar het grote geheel te kijken (mijn volledige rooster) en ik heb dat niet eerder in de gaten gehad. Dat ik op overspannenheid aan het afstevenen ben is duidelijk, ik moet aan de bel trekken, maar ik voel me tamelijk zwak en weerloos hierin. Nog nooit ben ik er goed in geweest voor mezelf op te komen...ik voel me altijd schuldig namelijk, gevoelsmatig leef ik in de veronderstelling dat de schuld altijd en overal bij mij ligt. En ja....hier heb ik al heel vaak hulp voor gezocht en gekregen, maar de kwaal is hardnekkig, chronisch. Positief is dat ik ondanks alles met gemak afblijf van drank, antidepressiva en wietolie. Een keer slechts heb ik een temazepam genomen, en dat is heel weinig gezien mijn waanzinnige stresslevel. Aan pammetjes ben ik ook niet verslaafd, met een pakje temazepam doe ik meer dan een jaar. Vaak is het idee dat ik het in huis heb al genoeg om wat rustiger te worden. Ik gebruik het echt alleen wanneer ik nachten niet geslapen heb en tegen een nervous breakdown aan hik. Met de Sint-janskruid en de L-tryptofaan ga ik gewoon door. Het helpt me goed: ik mag dan wel tegen overspannenheid aanzitten, depressief ben ik niet. Ook val ik door de L-tryptofaan sneller in slaap. Een mooie zondag iedereen!

Fijn Bob, dank je wel!

Mag ik meedoen? Ik gebruik geen alcohol meer vanaf 13 augustus 2018, dus ik sta bijna drie maanden droog. Heel vaak kom ik hier niet, maar dat komt echt door mijn werk. Ik probeer tussen alle drukte door elke dag bij te lezen!

Vanochtend was ik lekker in de sportschool. En in de winter hoop ik toch echt te kunnen schaatsen! Toen ik nog wijn dronk deed ik dat ook al, ik ben altijd wel redelijk sportief gebleven.

Nou heb ik gisteren pas de dagdraad ontdekt. Maar dat komt denk ik omdat ik buiten het weekend altijd aan het werk ben. Het is hier buiten mooi, maar best koud. Daarnet ben ik naar de sportschool geweest en straks ga ik een goede vriend bezoeken die net een nieuwe woning heeft. :-) Begrijp ik het trouwens goed dat iedereen hier mag schrijven over zijn/haar bezigheden, gevoelens etc. op de dag zelf?

Gefeliciteerd Bor en Sober! Op de valreep, maar ik wens jullie allebei een fantastisch levensjaar toe!

Roberto, ik heb een deel van je draadje gelezen. Dapper dat je het toch weer gaat doen! Zou het misschien een optie zijn je te hyperfocussen op je kracht, je vermogen om het vol te houden? Hoe moeilijk het ook is....je houdt vol, je focust je daarop. En wanneer het je straks gemakkelijker af gaat wordt het nog simpeler: je hebt iets overwonnen, je weet dan hoe sterk je bent. Ik heb ADD/ complexe PTSS en ik zie daarin wel enige raakvlakken met autisme. Ik kan je vertellen dat het stoppen me eerder nooit is gelukt, ik voelde me gespannen, verschrikkelijk, depressief, onrustig en angstig (en ook lichamelijk ziek) en dan begon ik maar weer. Maar nu gaat het goed: ik heb heel veel baat bij Sint Janskruid en L-Tryptofaan. Is het voor jou mogelijk de benzo's voorlopig structureel te vervangen door natuurlijke middelen? Lees je daarover wel goed in, neem niet klakkeloos zomaar wat, maar ik ervaar bij mezelf dat natuurlijke alternatieven een grote steun kunnen zijn.

Het gaat nog steeds goed: met de L-tryptofaan val ik sneller in slaap. Wel word ik, zoals gewoonlijk, heel vroeg wakker, maar ik moet er ook elke dag erg vroeg uit. Zo'n vijf a zes uur slaap krijg ik nu en dat is bijna ongekend voor mij, zeker een periode achter elkaar. Voor de meeste mensen is dit veel te weinig, maar ik kan er goed op functioneren. Cleo, ik slik de tryptofaan in combinatie met Sint Janskruid (Sint Janskruid overdag en melatonine en L-Tryptofaan in de avond), maar dat gaat prima, het zit elkaar niet in de weg, ook al staat Sint Janskruid bekend als een natuurlijk antidepressivum. Bij mij werken deze middeltjes van het Kruidvat naar volle tevredenheid! Sint Janskruid kost ook bijna niets....een eurootje of twee, drie en dan heb je pilletjes voor een hele maand!

Mooi is dat Cleo, zo redeneerde ik dus ook en door te googelen kwam ik erachter dat L-Tryptofaan een rol speelt bij de aanmaak van serotonine. Zelf denk ik ook dat ik mijn hele leven al te weinig serotonine aanmaak omdat ik me zelfs als kind meestal angstig en gespannen voelde en eigenlijk geen rust en een aangenaam gevoel kon vinden. Eerst gebruikte ik alleen melatonine, maar nu beide en het helpt bij mij tot op heden echt! Ik las wel dat je L-Tryptofaan niet met elke/ AD kunt combineren. Sint Janskruid neem ik overdag (nooit later dan 16.00 uur omdat ik er wat energie van krijg) en de melatonine en de L-Tryptofaan voor het slapen gaan. Als je al AD gebruikt Cleo, dan kun je daar het beste eerst helemaal mee stoppen voor je Sint Janskruid gaat gebruiken, want een combi ervan schijnt niet altijd goed uit te pakken.

Hallo Lika en Kruidenthee en alle anderen: ik ben deze week weer gewoon aan het werk. Wel ben ik nog wat verkouden en rillerig, maar het gaat gelukkig wel weer. Slapen lijkt wat beter te gaan, ik gebruik nu een voedingssupplement met Magnesium en L-Tryptofaan. Het kan toeval zijn, maar sinds ik het gebruik slaap ik wat gemakkelijker in. Ik kreeg een proefverpakking gratis bij twee doosjes melatonine en ik gebruik het nu een paar dagen. Het zou mooi zijn wanneer ik met dit middeltje structureel beter zou kunnen slapen. Ik realiseer me dat ik nog best wat slik: deze pillen, melatonine en Sint Janskruid. Toch voelt dit veel- en veel beter dan drank, mirtazapine, wietolie en temazepam. Ik koop het gewoon bij het Kruidvat en ik ervaar totaal geen bijwerkingen. Natuurlijk wil ik op den duur zoveel mogelijk van ook deze middeltjes afkomen, maar ik vind dit al zo'n verbetering! Geen katers, geen sloom gevoel, en op het ogenblik geen terugkerende depressie. Al meerdere keren probeerde ik te minderen met de antidepressiva, maar dat lukte niet omdat ik weer angsten en depressieve gevoelens kreeg. Met het Sint Janskruid lijk ik dit te voorkomen. Het middel werkt echt, want toen ik het een dag vergeten was voelde ik me minder positief, wat zwartgallig. Toen ik het weer een dag gebruikt had verbeterde mijn stemming enorm.

Hi, daar ben ik weer even. De hele week heb ik hondsberoerd op de bank gelegen, nu knap ik langzaam weer wat op. Wat een rotgriep zeg, ik kon bijna niets, mijn benen voelden als slappe spaghettislierten. Keelpijn, hoofdpijn, kloppende oren, een dichte snotneus, maag en darmen van de leg...ik heb me weleens beter gevoeld. Na het weekend ga ik weer aan de slag, maar ik voel me wat leeggezogen. Inmiddels ben ik wel tweeenhalve maand van de alcohol of en bijna een maand van de antidepressiva. Ook de wietolie staat onaangebroken op het nachtkastje. Slapen gaat nog steeds niet goed, maar ik heb de hele week ook plat gelegen. Enfin, zo zijn jullie weer een beetje op de hoogte.

Bob heeft wel gelijk Rups, het is zo rustgevend om voor jezelf de beslissing te nemen: "Nooit meer." Je voorkomt daarmee dat de trek vanuit je hoofd teveel druk op je gaat leggen: het kan immers nog, je hebt het jezelf nog niet verboden. Als alcohol een no-go is is het duidelijk, zo van: "Ik gebruik nooit cocaine (of wat dan ook) en ook geen alcohol."

Dank je wel Cleo! Ik wil het toch nog even aanzien zonder pillen, het liefst tot ik dat slaaponderzoek krijg, dan moet ik sowieso "nuchter" zijn. Nou slik ik wel melatonine, daar zou ik het liefste ook nog vanaf willen. Klauwen met geld kosten al die middeltjes, maar voor mijn gevoel ben ik wat onafhankelijker wanneer ik melatonine en sint-janskruid gewoon bij de drogist koop. Het liefste zou ik helemaal niets slikken. Ondanks dat ik, wanneer ik lig te woelen, erg aan drank en pillen moet denken verwacht ik van mezelf niet dat ik een terugval zal krijgen. Echt heel lekker vind ik wijn nou ook niet bepaald en ik weet hoe duf ik overdag van die pillen ben. Het moe-zijn door slaapgebrek voelt anders dan het duf zijn door de mirta. Het is vooral dat ik wil slapen en in mijn hoofd maakt het me dan even niet uit hoe. Maar als ik voor mezelf iets besloten heb kan ik een echte pitbull zijn, ik laat niet zomaar los. Nu lig ik thuis op de bank te snotteren en te hoesten. Het griepje gaat rond hier, maar vorig jaar, toen ik nog wat kon slapen werd ik niet ziek, ondanks dat iedereen om mij heen voor de bijl ging.

Ow man, wat voel ik me ziek! Het gaat niet om afkickverschijnselen hoor, het is de griep. Mijn weerstand was ook niet goed omdat ik nauwelijks sliep. Slapen lukt nog steeds niet en ondanks dat ben ik nog niet bij de huisarts langs geweest. Ik moet daar vrij voor vragen en ik denk dat hij me ook niet zal kunnen helpen. Bovendien wil ik pillen juist vermijden, ik wil er helemaal vanaf komen. En ik denk te weten waar de slapeloosheid door komt: het lijkt aangeboren te zijn en daarbij ben ik gestopt met de alcohol en de AD. Vooral Mirtazapine maakte suf, het wordt behalve als antidepressivum veel als slaapmiddel gebruikt. Het was meer dan tien jaar een goed middel voor me, maar ik had er toch eerder mee moeten stoppen. Zoals ik al eerder schreef ben ik er veel meer van gaan dissocieren. Veel mensen schijnen meer honger te krijgen van dit middel, maar dat was bij mij niet het geval. Ondanks dat ik niet meer at kwam ik toch zo'n vijf kg aan en dat was beslist wenselijk, want ik was tijdens mijn depressie heel mager geworden. Nu ik gestopt ben ben ik bijna weer zo dun, de kilo's smelten weg. Voor mij geen teken om weer met die pillen te beginnen, maar ik moet er wel aan denken flink te eten. Het geeft aan dat Mirtazapine heel duidelijke bijwerkingen heeft: het versuft enorm en je komt er onherroepelijk van aan, zelfs als je niet meer gaat eten. Voor mij waren die extra kilo's winst, voor de meeste mensen juist weer niet. De sufheid overdag ging me echter steeds meer in de weg zitten, net als de vlakheid van mijn emoties. Van nature ben ik heel gevoelig, heel emotioneel. Dat valt nu, na het stoppen, nog niet op, ik ben minder overgevoelig dan voor de AD. Misschien heeft dat te maken met het Sint-Janskruid dat ik slik? Depressief voel ik me ook niet, wel erg vermoeid door het niet-slapen. Okay, samenvattend: ik ben nu flink ziek, mogelijk door weerstandsvermeerdering veroorzaakt door niet-slapen. Tijdens mijn slapeloze nachten heb ik in mijn wanhoop heel vaak aan wijn en pillen gedacht, maar ik ben er vanaf gebleven. En dat wil ik nog steeds graag zo houden. Meer dan twee maanden drink ik geen alcohol meer, en drie weken nu slik ik geen AD. Maar zoals je ziet: van een leien dakje gaat het niet meer...

Hey Moeps, welkom! Ik vind de tip van Bumperjim wel heel sterk: hang er geen termijn aan, "geniet" van het nuchter-zijn. Voor mij betekent dat dat je trots bent op elke dag dat het je lukt van de drank af te blijven. Dat niet drinken moet gewoon worden, niet iets waar je tijdelijk doorheen moet. Heel veel succes!!