Yana

Ja, daarom heeft m'n lief ons naar NL gereden waar meer familie en vrienden zijn. Ik heb net een paar uur met een vriendin van vroeger op bed gelegen, me gekoesterd gevoeld en ook gelachen. Die dingen zijn goud, altijd al, nu zeker. Een goede reminder van je om toch ook te genieten als het even kan, niet teveel doemdenken, ik kijk meteen al opener naar de pracht van de zon in de bomen. Dank voor je lieve reactie Bob.

Ik gebruik niets homeopatisch maar heb een tijdlang Ashwagandha gebruikt, misschien dat ik dat hier weleens gezegd heb? De laatste anderhalf jaar ofzo gebruik ik dat al niet meer.

Op 20 september werd ik ziek en werd ik per dag misselijker. Op 24 september werd ik opgenomen in het ziekenhuis, zó ziek, duizelig en misselijk (zoals zeeziek). Het bleek dat ik corona had en dat de waardes van witte bloedlichaampjes extreem laag waren. Ik kreeg medicatie tegen misselijkheid en een berg antibiotica (als voorzorg vanwege mijn lage weerstand) en na 9 dagen waren de bloedwaardes weer normaal en kon ik naar huis. Ik knapte niet goed op, bleef heel moe, mijn hoofd bleef maar wattig, ik sleepte me door de dagen en lag veel op bed. Op 18 oktober ging het weer helemaal slecht met opnieuw verschrikkelijke misselijkheid, kruipend over de vloer en continue kokhalzen (echt overgeven lukte nooit). De ergste misselijkheid is nu weer voorbij en mijn bloedwaardes zijn nog allemaal goed. Ik heb nu vooral last van enorme spanning in mijn lijf (vaak vooraf gegaan door een opvlieger en het gaat vaak gepaard met een onrustig/bonkend hart). Het gaat de hele dag door (in lang aanhoudende golven) en ook 's nachts word ik er wakker mee (als ik al heb kunnen slapen). Die spanning is echt extreem en onhoudbaar, soms kan ik het verlichten door hard te schudden met mijn lijf en daarbij geluid te maken (als in kundalini meditatie en gibberish). Op de momenten dat mijn lijf rustiger voelt blijft het nodig om vooral op bed te liggen omdat het bloed uit mijn hoofd trekt als ik zit, sta of loop, zo naar word ik dan dat ik dreig flauw te vallen. Van mijn huisarts heb ik bètablokkers om mijn hart wat rustig te houden en nu zelfs oxazepam. Van die laatste heb ik gisteren voor het eerst een kwart genomen en dat heeft me bijna vier uur lang wat rust in m'n lijf gegeven. Ik ga er zelf vanuit dat er nauwelijks een psychische aanleiding is (ik heb een fijn relaxed leven en er is niks waar ik me zorgen over maak). De paniek zit in m'n lijf, niet in m'n hoofd. Ik herken het gevoel van tweeënhalf jaar geleden toen ik met gelijkende klachten (maar minder extreem) in een Spaans ziekenhuis werd opgenomen en waar ook geen oorzaak werd gevonden. Pas veel later las ik verhalen van vrouwen die in de overgang ook klachten ervaren van paniek/hartritmestoornissen/misselijkheid/uitputting/wattenhoofd/duizeligheid. Mijn theorie is dat corona mogelijk mijn hormoonbalans in de war heeft geschopt, die als vrouw in (of na?) de overgang toch al wiebelig was. Of wellicht is er iets heel anders aan de hand. Heeft iemand misschien een idee of gedachtes hierover? Mogelijke paden die ik kan bewandelen? Mijn leven staat stil, ik kan niks en er moet voor me gezorgd worden. Ik ben zo dankbaar dat mijn lief er is.

Helemaal eens met je laatste bericht @knakker, als er geen nieuws zou bestaan zou ik de mensheid prachtig vinden.

Aha, dus ik moet eerst nog even op de inhoud van je bericht ingaan 😁, daar ben ik even te lui voor.

Eh, @knakker, vind jij het leuk om op een taalfout gewezen te worden of heb je daar een hekel aan?

Nou, inderdaad, we zijn een afschuwelijke soort. Terwijl we ook zo lief en zorgzaam kunnen zijn, daar krijg ik de afgelopen periode ook weer veel mee te maken gelukkig. Het is allemaal niet te bevatten.

Goedemorgen, Fijn dat jij ook weer meedoet @Prana Is je dochter nog stiekem gekomen @bumperjim?

Hééé Reach, ik zit hier gewoon te kwispelstaarten van alle gezelligheid.

😁 daar zit wat in maar ik heb hier ook mensen lang zien worstelen die wél bleven schrijven die dan uiteindelijk tóch de knop vonden. @Spirit is daar een mooi voorbeeld van. Dus als je maar hier blijft schrijven dan komt het goed.

Ik vind het zo leuk dat jij me Jaantje noemt @knakker, ik ben vernoemd naar mijn oma en die heette zo ❤️

Verreweg de meeste mensen die hier nog schrijven zijn gestopt met drinken of hebben het anderszins goed onder controle. Je zou dus kunnen stellen dat hier blijven schrijven een heel succesvolle therapie is!

Lief @knakker, je maakt me aan het huilen terwijl ik Konijn tegen me aandruk. Heerlijk is dat, iemand die alles begrijpt zonder dat ik het hoef uit te leggen.

Het gaat nog totaal niet goed met me, helemaal uit het lood geslagen door die covid. Uitgeput, duizelig, wattenhoofd, misselijk... Het is maar goed dat ik geen aanleg heb voor depressie. Qua drinken gaat het wel goed, dit is voor het eerst sinds m'n vijfentwintigste dat er wijn en whisky in huis is en ik het niet opdrink. Dat is echt heel fijn want nog een kater erbij kan ik echt niet hebben nu.

Oh nee, is er weer een moderator? Ik vermoed dan altijd een stagiair die aan het werk gehouden moet worden. Meestal kun je hier alles schrijven en let er niemand op maar ik heb ook weleens een waarschuwing gekregen omdat ik het woordje 'shit' gebruikte. (oh shit, het regent en de was hangt buiten) 😁.

Die is leuk @bumperjim, daar word ík zelfs blij van 😄

Lieve mensen, ik heb begrepen dat Ikkanhet op 25 september is overleden. Met heel mijn hart hoop ik dat er daar, aan de andere kant, iets heel prachtigs is.

Je hebt nu al een pak gekocht @MaryArt, maar ik zat nog te denken, je kunt het ritueel met je zussen wellicht ook voortzetten en dan alleen tot je bovenbenen in het water gaan? Wat geeft dat, en misschien voel je soms wel dat je verder kunt. Het lijkt me zo'n mooi ritueel om dat samen te doen en meteen een oefening voor jou om je grenzen te voelen en daar vrede mee te hebben zonder je zelf minder te voelen of jezelf op de kop te zitten. Veel succes de volgende keer! Gaan je zussen hier de hele winter mee door?

Wat goed om je zo te lezen @Zbb, ik ben blij voor je en trots op je, al klinkt dat laatste waarschijnlijk stom. Ik ben benieuwd hoe het nu is met de gedachte om misschien ooit toch nog eens een biertje te proberen? Is die gedachte helemaal weg?

Wat een najaar zeg, eerst braken de takken van de appel-, peren- en pruimenbomen door de idiote hoeveelheid vruchten die eraan hingen en nu waad ik tot mijn knieën door de walnoten en tamme kastanjes. Nog nooit in m'n leven heb ik zulke enorme hoeveelheden gezien.

Met € 15,- per glas is alcoholisme alleen nog weggelegd voor de 'chosen few'. Wat zou de massa daar gebruiken dan om zichzelf te verdoven? Gokken is toch maar behelpen en coca bladeren groeien er niet. Zou er thuis veel sterke drank gestookt worden? Je moet toch wat, gewoon het leven in al z'n rauwheid bewust ondergaan dat zal toch ook voor de Finnen te moeilijk zijn.

Drank is helemaal naar de achtergrond verdwenen, lekker rustig wel. Ik was in het ziekenhuis ook zo blij dat ik niet meer rook, dan lig je met al je ellende daar ook nog naar te tandhakken. Vroeger had iedere ziekenhuisafdeling nog een rookhok waar je met je infuusje naartoe kon scharrelen. En daarvóór stond er gewoon een asbak op je nachtkastje 😁

Oh ja, zo is het ook. Ik kan me mijn eigen imperfectie wel vergeven. Ik ga proberen er een mooie zachte dag van te maken. Buiten raast de herfststorm.

Nou nee, het geeft mij geen krachtig gevoel maar een gevoel van falen.

Mijn lontje is zó kort dat ik de deur voor de neus van de buurvrouw heb dichtgegooid gisteren. Ik heb geen probleem om het oude mens te helpen waar nodig maar ik mag haar niet erg. Die bezoekjes waarbij ze uren blijft zitten praten over alles wat me niet interesseert, ze doet altijd of ze belangstelling voor me heeft maar luistert nooit naar mijn antwoord, al haar drama's... dat soort dingen. Ze stond aan de deur en vroeg of ze binnen kon komen, ik zei dat ik misschien nog wel besmettelijk was, zei zegt: "nee, dat kan niet" en ik knal zo de deur dicht. Dat was geen keuze, het overkwam me. Gek hoor, als je geen controle hebt over jezelf. Nou ja, nou zit ik ermee in m'n maag. Ik heb een appje gestuurd met "sorry, dat was niet aardig van me".