Ja. Ik heb het gevoel dat ik mijn kop nu heel erg nodig heb. Juist die nuchterheid is nodig om echt bij mijn gevoel te komen. Dat stop ik steeds maar weg. Mijn behoefte. Daardoor ga ik drinken, roken, en nu eten....
zo zit het denk ik. Ik ben uitgehold. En drank maakt dat nog vele malen erger. Bovendien heb ik die drank nu vele jaren 'ingezet'. En zie waar ik ben! Midden in mijn eigen crisis.
Maar ik kan het niet helpen, ik zie in al mijn paniek, licht aan het eind van de tunnel. Dat is heel fijn voor mij. Ik heb een kans aan het eind van die tunnel te komen. Die wil ik niet laten lopen. Ik neem wat er nu gaande is heel serieus. Kan ook niet anders.