Lika

Een nieuwe relatie is vreselijk vermoeiend Lars. Leuk, maar vergt veel inspanning. Ik doe het je nu niet na. Je even terug moeten trekken is iets waar zowel mijn man als ik regelmatig behoefte aan hebben. En we zijn niet eens autistisch. Als we met mijn schoonfamilie een week weg zijn ( op zich leuk hoor) trek ik me wel op mijn slaapkamer terug. Dat wordt geaccepteerd. En meer mensen doen dat even. Dat is natuurlijk iets anders, Maar ik denk dat langzamerhand in het proces van elkaar nog beter leren kennen dit eigenlijk vanzelfsprekend een plek kan krijgen. Mooi stuk schreef je. ❤

Burn-out zit tegen wat betreft de zin. Wel veel nieuwe kleren. Had bijna niets meer. Dat Is fijn. Zin moef ik nog uit mijn tenen trekken.

Goedemorgen.

Nieuwe gewoonte voor de oude in de plaats zetten. Die zin in dat wijntje gaat over. Goed gedaan!

Je bent gestopt nu toch? Dan hoop ik dat je jezelf daar de credits ook voor geeft. Iets liefs voor jezelf. Alleen balen van jezelf maakt het niet beter en dat verdien je ook niet. Het is zo gegaan. Daar heb je van geleerd. Nu ga je stappen nemen. En iedere stap is er 1. Houd vol!

Ha Maure, welkom terug. Ik ken je niet van eerder. Kun je wellicht een bezigheid vinden? Sport? Dan ben je het huis uit en goed bezig. Veel mensen hebben er goede ervaringen mee. Ikzelf ook. Ben veel te dik en niet fanatiek. Maar sleep me toch vaak naar die sportschool en ga daar meestal zwemmen. Doet me goed. Ontzettend goed dat je weer gestopt bent. Zonde om wat je al gedaan hebt weg te gooien. Vandaag die eerste niet nemen dus. Succes!

Wat je zegt ben je zelf. Lief!

'Drinken is het nieuwe burgerlijk en zoooooo 2009! ' Zo zie je maar dat we allemaal last van oordelen hebben Smaragd. Vroeger dacht ik dat niet rokende mensen saai waren. Nu ben ik zelf niet rokend en niet drinkend. Vind mezelf niet saai en ook nog minder burgerlijk gek genoeg. Met jezelf op zoek gaan de diepte in , op zoek naar het leven dat je wilt en in staat bent te leiden is bepaald niet saai te noemen en burgerlijk ook niet.

Het zijn me ook nogal grote 'gebeurens'! De liefde en kinderen. Het komt wel goed. ❤

Je schrijft het mooi op Kohtje. Goed gedaan. Ik krijg visioenen van een soort futuristisch bouwwerk dat Kohtje als naam heeft. Ergens is de theorie van je aandoening de praktijk voorbij gelopen.... maakt het niet minder erg helaas. Edit: typefout

Nakkes-niente-nothing.... ja, dat helpt. De deur dichtdoen.

Ben je al terug Rups? Hoe is het?

'Lika plakt door', zo noem ik mijn bedrijf.

Ik zag die zon ook in onze hoofdstedelijke hoofdstad. Heel fijn en heel nodig.

Nee. Ik las je anders vanaf het moment dat je beschreef dat je bang was dat R zou afknappen nadat je had gekookt vorige week. Dus die onzekerheid en je dochter weg ja. Dat begrijp ik eigenlijk erg goed, al gun ik het je niet. Maar je komt er doorheen hoor. En R komt naar je toe. Voor jou. Dus hij is niet afgeknapt. ❤

Lars, het klinkt in ieder geval alsof je het zelf ermee eens bent dat je een terugval hebt. Dat is al iets. Niet fijn. Sterkte❤

Welkom ook van mij. Ik sluit me helemaal aan bij Basta. En als minderen niet lukt, dan weet je zeker dat het meerderen wordt.... helemaal niet drinken is uiteindelijk het beste dat ik ooit gedaan heb. Misschien wil partner zelf niet stoppen maar jou wel steunen? Bijvoorbeeld door in het begin niet in jouw aanwezigheid te drinken?

Ai, als je het opschrijft val ik bijna met je mee. Bah. Ik herken ook veel eerlijk gezegd. Ben er voor mezelf nog niet uit hoeveel er echt op mijn schouders ligt als ik er zelf niets meer bij leg....

Waarvan akte.❤

Dank je Kohtje.

Plakken van hoofden achter het behang, zou wel eens mijn nieuwe baan kunnen worden. ( Edit: nieuwe tekst. Roas was eerder)

Evan van me af schrijven. Zit al een paar dagen totaal niet goed in mijn vel. Voelt alsof ik elk moment in huilen uit kan barsten en ik wil het liefst in bed blijven liggen dat voelt ook niet goed, maar als ik wel dingen doe is het ook niet goed. AAARGGGGHHHHH, Wil nu dat poppetje uit die strips zijn dat uit zichzelf weg kan hollen. Misschien is het de tijd van de maand. Misschien is het de burn-out. Misschien is het het thuis zitten. Misschien is het het feit dat mijn intake is afgerond, maar dat het traject nog niet is ingepland. Dat het te lang duurt. Misschien is het dat ik getipt ben voor werk dat ik graag zou doen, terwijl ik weet dat ik nu er nog niet klaar voor ben....? Waarschijnlijk alles bij elkaar. Voel me ellendig. Wil huilen en dat lukt niet. Gisteravond zin om wijn te drinken. Maar ik doe het niet, morgen 10 weken. Ik ben daar gek. Maar even uit dit gevoel. Weg van mezelf. Alles lijkt dan ook mis te gaan. Kras over mijn nieuwe laarzen, pak melk kapot in tas met allerlei boodschappen, bijna vallen met de fiets. Alles of niets. Of het gaat. Of het gaat niet. Er zit weinig tussen in. Nu gaat het niet. Werken aan het tussenin gebied denk ik. En verduren, verdragen.

Ha Kohtje, ik wil je trouwens nog veel beterschap wensen. Ik las gisteren wat er precies met je aan de hand is. Dat is niet mis. Ik wist gewoon niet hoe te reageren. Sterkte.

Jemig Quinn, wat een ontwikkeling maak jij door. Net alsof je nu elke dag een behoorlijke stap neemt. WoW! Knuffel van Lika. Knap van je.

Ach jee, meis. Wat is dat nou toch. Rustig aan. Goed zijn voor jezelf. Zal aan je denken. ❤