Lika

maar hé, ik heb het ergste denk ik, gehad hoor. Maar als ik grenzen over ga is dit de eerste valkuil. En tegenwoordig waarschuwt mijn lichaam. Moet ik alleen wel luisteren;-)

-note to self- Niet zo vroeg op als ik eigenlijk wilde. Wel vroeger dan normaal. Meditatie 25 minuten. Heel fijn. Vervolgens voor een deel gewandeld naar het werk. Totale eye-opener. Geen hectisch gedoe met zijn allen op de fiets. Reminder. TING!

Ja Thee. We zitten in hetzelfde schuitje ...

Nee. Maar wel bijna het loodje gelegd. Had ik het opgegeven. Maar dat was 25 jaar terug. Toen langzamerhand de verdoving in vanuit het moet, het zal tanden op mekaar.

Existentiëler (om het woord maar eens te gebruiken). Uit zich -uiteindelijk- in blinde verlammende paniek. Het bloed trekt weg uit mijn armen (zo lijkt het), hoofd, misselijk en totaal besluiteloos. Uit willen, weg. Dat is de eindfase die nu zeldzaam is. Paniek. Daarvoor is er een scala van gevoelens. En natuurlijk ben ik ook wel eens niet bang (ig).

Welkom op de maandag. Fijne dag!

Tjee, wat had ik een goed weekend. Ik sluit dankbaar af. Bijeenkomst over 12-stappen was ook goed. Interessant en ik heb weer wat geleerd. Zal er misschien meer over delen. Maar het gesprek ging over of deze manier van kijken ook in het gewone leven zinvol is. Verslaving = eenzaamheid. Ja. Ik denk dat dat zo is. Op welk moment in je leven begon je de relatie met jezelf te verbreken? Wat is het dat je niet meer wilt? Vragen naar aanleiding van vanmiddag. Slaap lekker

En ik ben blij dat ik je weer hier tref, grote lieverd!

We live and we learn. En de angst dat je het niet bij het rechte eind hebt... ook die...’ach, geeft niets. Mag best’

En dat laatste wordt denk ik echt minder zodra jij zelf de teugels weer definitief in handen hebt. Dat mijnenveld kun je dan beginnen opruimen en wat je niet zelf kunt verwijderen, daar kun je betr mee omgaan. Is de NA of AA niets voor jou? Denk ik echt!

ik ga vanmiddag naar een bijeenkomst over verslaving en autonomie en verbondenheid met jezelf en anderen aan de hand van uitleg over de 12-stappen. Voelt als een coming out en spannend. Heb er ook zin in.

Ja @Yvonne, maar dat ‘gewoon’ hebben we al een jaar of 20 niet gedaan zeg maar. Dus ik begin nu. Met wat achterstand en een partner die nog veel slechter hierin is dan ik. Dus ik neem er nu ruim de tijd voor. Meer eruit dan erin gaat toch effect opleveren!

Ach lieverds zijn jullie. ( ik sta ook op de kilokiller hè? Gelukkig hos ik op twee paar schouders rond;-) Aarzelend rondtasten... dat is zo ja. Dat is die angst. Die diep van binnen zegt dat DiT, juist dit, waarvan ik nu denk dat het ok is, HELEMAAL FOUT is. Hoe kan ik dat nou niet hebben gezien? De andere kant, gewoon helemaal NIET nadenken en DOEN (ogen dicht en springen) is er zeker ook. Zelfde oorsporng. Contraire reactie. Ik weet precies waar het vandaan komt. Als ik het door heb kan ik er wat mee. Maar het is ongeveer mijn eerste natuur. Zal nooit helemaal verdwijnen. Dus aarzelend rondtasten maar omarmen denk ik. Nadenken en dan doen. En dan ... beseffen dat ik nu leef.

Goedemorgen. Wow @Yvonne verhuizen. Heb ik ook wel zin in, maar ik denk dat het niet eens nodig is als we nu de helft weggooien...

Boycot je me nu vanwege die worteltjestaart? Ik sta oranje, maar ben echt afgevallen. Wel 100 gram! ( dus laat maar staan zoals het is. Vanaf nu echt mijn best doen, maar ik ben zeer tevreden)

4 jaar! Van harte!!!

@Borsterkte met je vader. Iedereen: slaap lekker.

De week was zwaar, spannend en goed. Veel week was het. Zeven hele gevulde dagen. Ik voelde me weer vaak onzeker en tranen zaten hoog. Bang ook was ik. Dat voelde ik allemaal. maar ook... Heel trots, liefdevol en vandaag heel moe, maar kalm. Vredig. Veel gedaan. Ministapjes op weg naar een opgeruimder huis. Dat voelt als heel belangrijk. Ik begin het een beetje te kunnen, leven. Gewoon leven. Met uitschieters alle kanten op die zo bij me horen. Maar ik weet ze beheersbaar te houden? Ik hoop het. Vandaag was een gouden dag. Met worteltaart en gezin. Ik weet dat volgende week ook spannend gaat zijn. Maar dat is niet erg.

Gewoon uitzitten Extranaut. Het gaat over. En naarmate de tijd vordert verdwijnt het stemmetje (zo goed als) helemaal.

EN dus neem je een cola morgen. Laat je besluit vast staan. Zo ook voor nu. Lekker slapen? Hartstikke goed van je. Hou vol!

Mooi Yana.

95,3 en ik weet waar de lekkerste worteltaart ter wereld te koop is.

Ha allemaal, druk dagje. Wil de ‘opruim’ op een rustige manier voortzetten. Elke keer iets meer uit het huis dan erin komt. Moe nu. Zie nu wat jarenlang verwaarlozen van mezelf ook met huis heeft gedaan... gewoon omdat ik geen energie had om meer ge doen dan ik deed. Nu eerst de basis op orde. Mezelf, gezin, ons huis. Daarna pas de rest van de wereld. Ben nog wel even bezig, maar heel bevredigend. @Jannigje, wat fijn om te lezen. @Lars lieverd, wat doe je het knap. Niet bijgelezen verder. Nu naar oud papier....

Mensen missen m.i. (sommigen iig, ik miste dat zeker) verbinding met zichzelf en daardoor met anderen en die leegte wordt opgevuld met verslavingsgedrag: Mooi gezegd. Ik ben het met je eens. En voor mij is dit ‘cleane’ leven nogal living on the edge ( op een gezonde manier dan) en veel spannender dan hoe het daarvoor was. Met keuzes waar ik voor sta en met verantwoordelijkheid. En veel gelaagder.