Vandaag kon ik verzet opgeven. Wat een ruimte gaf dat! De hele sfeer in het gezin klaarde op.
Verzet tegen van alles. Tegen de weersomslag, tegen dat mijn man en kinderen zijn hoe ze zijn, tegen dit, tegen dat. Ik besloot opeens mee te gaan met alles, niet in verzet. En alles werd anders. Niet te geloven wat kan ik een bozige tegenstribbelaar zijn. Niet expres, niet bewust, maar och och och. Nou ja.