Bob

Hallo Doris, Goed verhaal van je, met veel voor mij herkenbare elementen, en een goed besluit ook! Nou alleen nog even volhouden, ja ja. Ik ben zelf ook net gestopt, uit eigen beweging. Wat mij vooral helpt is dat ik, net als toen ik een aantal jaren geleden stopte met roken, bij mezelf het heerlijke gevoel koester "wat ben ik blij dat ik daar van af ben". Misschien ook iets voor jou, af en toe eens lekker achterover gaan zitten in een gemakkelijke stoel, je ogen sluiten en je voorstellen dat je in een zonnige omgeving van je vakantie geniet en terugdenkt aan deze tijd, die dan al weer enige jaren achter je ligt. En dan stel je je voor hoe je je op dat moment met een glimlach realiseert dat je dat gevecht met die alcohol al jaren achter je hebt gelaten en hoe heerlijk dat voelt.

Hallo. Ik ben Bob en nieuw hier op het forum. Sinds een week of drie ben ik geheel gestopt met het drinken van alcohol, ongeveer tegelijk met het ingaan van mijn pensioen. Ik heb daarvoor ruim 45 jaar fors gedronken, de laatste jaren echt elke dag. Het werd ook steeds meer, anderhalve liter wijn per dag was wel zo'n beetje de standaardhoeveelheid. Als ik probeerde te minderen of enige tijd te stoppen raakte mijn dag/nachtritme helemaal van slag. Dat leek een vrijwel onoverkomelijke barrière. Tot die keer dat ik een heus delirium had en ook nog op mijn werk door een klant was opgemerkt in negatieve zin. Toen ben ik uit eigen motivatie 3 maanden volledig gestopt, maar daarna probeerde ik het voorzichtig weer wat toe te laten en viel al snel weer terug in het oude patroon. Sinds die tijd wist ik echter wel dat ik op den duur toch serieus wilde minderen of geheel stoppen, want ik was echt veel te dik geworden en kreeg ook andere gezondheidsklachten die aan alcoholconsumptie te wijten zijn. Het lijkt er op dat ik nu na een eerdere valse start de knop echt heb weten om te zetten. Al weer uit eigen motivatie, dat werkt kennelijk bij mij toch het beste. Ik voel me er prima bij en heb geen last van enig duiveltje in mij dat me probeert terug om te praten. Toch vraag ik me af of het niet wat al te gemakkelijk gaat, dus ben ik ook wat gaan rondkijken op internet en in de literatuur om steun achter de hand te hebben voor het geval het in de toekomst wat lastiger zou worden. Volgende week komt mijn meesterproef: twee weken vakantie in Frankrijk, en ik ga daar geheel of zo goed als geheel zonder alcohol leven en wil er achteraf op terug kunnen kijken als een fijne tijd. Als dat lukt zal het een enorme opsteker zijn waar ik in de toekomst nog veel aan kan hebben. Als het niet of niet helemaal lukt neem ik mij voor dat niet als een totale mislukking te ervaren maar ga ik er wel mijn leermomenten uit trekken. Dan weet ik in elk geval op welke punten er nog bijgestuurd moet worden. Vorige week zou ik een reünie hebben van mijn oude studentenvereniging. Die heb ik "om gezondheidsredenen" toch maar afgezegd. Dat leek me op dit moment nog een iets te grote uitdaging.